Op een prachtig zonnige zondag struinde Elena door het karakteristieke dorpje Serra San Quirico – een middeleeuwse vesting met spannende overdekte gangenstelsels in de stadsmuren, die vroeger als verdediging en als schuilplaats gebruikt werden. Kijk je met ons mee naar dit Italiaanse plaatje?
De naam van het stadje is afgeleid van serra, dat staat voor een omsloten, onbereikbaar gebied, en de beschermheilige van dit dorp: San Quirico. Een bijzondere in dit geval, want San Quirico was nog maar een kind toen hij samen met zijn moeder als martelaar stierf.
Vlak voordat je het stadje inloopt, tref je een romaanse kerk aan waarin tegenwoordig een theater gevestigd is: het Teatro Comunale Santa Maria del Mercato.
Het leukste in Serra San Quirico is het struinen door de overdekte passages in de stadsmuren, de zogenaamde copertelle, met door ieder venster weer een uitzicht dat net even anders is dan dat uit het raampje ervoor. Je kunt zelfs op meerdere niveaus door de stadsmuren heen, omdat sommige copertelle boven elkaar gelegen zijn.
Al struinend door de straten van Serra San Quirico komen we de meest pittoreske dorpsgezichten tegen. Hier en daar gaat een raam open en worden we vriendelijk begroet. Buren maken even een praatje en kijken toch wat nieuwsgierig naar ons, in dit vredige, rustige dorp op zondag.
Vanaf het dorpsplein, het Piazza della Libertà, heb je een schitterend uitzicht op de wijngaarden in de Valle dell’Esino, een vallei die bekend staat om de Verdicchio-wijn.
Als je vervolgens vanaf het plein door een steile straat omhoog loopt, kom je bij een van de rijkst versierde kerken van Le Marche: de Chiesa di Santa Lucia. Vroeger werd deze regio, met Genga, Serra San Quirico en Fabriano, beschouwd als een veilige en spirituele regio. Dat is ook de reden dat hier van oudsher veel monniken gevestigd zijn – met prachtige kerken als resultaat.
We kunnen niet genoeg krijgen van dit karakteristieke dorpje. Serra San Quirico, a presto!
Hallo Saskia,
Wij zijn 2 jaar geleden in dit dorpje geweest en het is echt een juweeltje. Wij hadden het geluk dat er net een trouw plaats vond. We zijn dan blijven wachten tot het koppel de kerk uit kwam en de trappen afdaalde naar het centrale plein. Echt schitterend om te zien hoe de lokale bevolking dit beleefde. Spijtig dat ik hiervan geen fotootje kan bijvoegen. Mooie bijdrage trouwens van dit mooi dorp 😉
Groetjes,
Stef