Le Marche Mulino Bravi – een eeuwenoude watermolen in Le Marche
Vlak bij Cingoli, het dorpje dat ook wel bekend staat als ‘het balkon van Le Marche’ staat de oudste nog werkende watermolen van Le Marche, de Mulino Bravi. Na wat zoeken duikt de watermolen van de molenaarsfamilie Bravi voor ons op.
Anno 2017 wordt hier nog altijd op een traditionele manier gemalen – en dat al sinds vierhonderdvijftig jaar! Historische documenten bewijzen dat zich hier al in 1565 een molen bevond. Sinds 1970 is de mulino in het bezit van de familie Bravi. Eerst zorgde vader Guido dat de molen draaide, tegenwoordig beheren zijn drie zonen Andrea, Ubaldo en Francesco de watermolen.
Sergio, eveneens lid van de Bravi-familie, neemt ons mee voor een wandeling langs het toevoerkanaal, in de richting van de waterval. We volgen het twaalfhonderd meter lange bospad dat parallel aan het water loopt en omgeven wordt door prachtige groene bomen.
Sergio leidt ons naar een hoger gedeelte van waaruit het riviertje Musone afgetakt wordt naar het kanaal. Hij wijst ons op een...
Le Marche Culinair genieten aan de kust van de Monte Conero
Na zijn bezoek aan de prachtige Eremo dei Frati Bianchi reist Paul richting de zuidelijk gelegen La Riviera del Conero, een van de mooiste delen van de Adriatische kust. Hij geniet dit keer niet alleen van het adembenemende landschap, maar ook en vooral van twee fijne culinaire adresjes, die hij graag met jullie deelt.
Lunchen bij Marcello
Paul: ‘Voor de lunch hebben we een van de mooiste plekjes van dit stukje kust gevonden: Ristorante Marcello in Portonovo. Zeker als er een heerlijk voorjaarszonnetje aan de hemel staat, is het hier prima toeven.
Het uitzicht op de baai van Portonovo ziet er ongerept uit. Van bovenaf is het een prachtig gezicht, de glinsterende witte kiezelstenen van het strand in het zonlicht, terwijl van het strand af gezien vooral het heldere water en de blik op de Conero-rotsen adembenemend zijn.
Het strandseizoen is begonnen en dus is het een drukte van belang. Italianen doen en masse wat ze op zondag graag doen: buiten de deur lunchen. Wij volgen hun...
Le Marche Eremo dei Frati Bianchi – picknicken bij de paters
Op onze tocht door Le Marche passeren we velden vol wilde bloemen, slapende dorpjes en wijngaarden die zich zover het oog reikt tegen de glooiende heuvels aan vleien. Midden in dit schilderachtige tafereel ligt het eeuwenoude Eremo dei Frati Bianchi, een uniek klooster vlak bij het dorpje Cupramontana.
Dit ‘klooster van de witte broeders’ is een van de belangrijkste plekken die het ontstaan van het christendom in Le Marche symboliseert. Het huidige gebouw stamt uit 1790, maar reeds in de elfde eeuw woonden hier al paters.
Tot 1927 was het klooster nog in bedrijf. Daarna raakte het wat vervallen, maar sinds het in 2000 in particulier bezit kwam, heeft het een grondige restauratie ondergaan en is het een van de betoverendste plekken in Le Marche.
Het pad dat ons naar het klooster leidt, verklapt al een beetje hoe bijzonder deze plek is. Het klooster ligt namelijk geïsoleerd van de bewoonde wereld, midden in een beschermd natuurgebied. Het complex wordt omringd door zes hectare...
Piemonte Een dagje Turijn in vijf heerlijke adresjes
In Turijn maakten we kennis met Jehanne Oostra, een Nederlandse die in Turijn woont en de stad op haar blog Le Strade di Torino op een unieke manier vastlegt en deelt. Zo af en toe deelt ze de mooiste plekjes van haar stad ook op Ciao tutti, met vandaag vijf heerlijke adresjes voor een verleidelijk lekker dagje Turijn.
10.30 uur – ontbijt bij Pai Bikery
Jehanne: ‘De plek om de dag te beginnen in gezelschap van de bikers van Turijn. Bij Pai Bikery kun je namelijk niet alleen ontbijten, maar ook je fiets laten repareren of er één kopen. Het resultaat is een hippe en kleurrijke plek met zoet en hartig ontbijt, zoals overheerlijke cheesecake of parmigiana pancakes met gefrituurde aubergine, tomatensaus en mozzarella (echt een aanrader!).
Je vindt Pai Bikery aan de Via Cagliari 18. Pai Bikery is van dinsdag tot en met vrijdag geopend vanaf 09.30 uur, in het weekend vanaf 10.30 uur. Op maandag is Pai Bikery gesloten.’
13.00 uur – lunch bij Ballatoio
Jehanne: ‘Vanwege de...
Recepten 5x tiramisù voor Pasen
Wil je met Pasen een Italiaans dessert serveren? Wij gaan voor tiramisù, maar dan wél in Paasstijl, met deze vijf heerlijke variaties op dit verrukkelijke, op en top Italiaanse toetje!
Tiramisù met paaseitjes
Voor deze supersimpele paastiramisù gebruik je dit recept voor de perfecte tiramisù. Garneer de tiramisù met lekkere gesuikerde of chocolade-paaseitjes en klaar is je speciale paasdessert. Liever geen grote schaal op tafel? Maak dan voor iedereen een eigen schaaltje of een (koffie)kopje tiramisù.
Tiramisù met een paashaas
Leuk voor i bambini: serveer de tiramisù (nog altijd naar dit recept voor de perfecte tiramisù) in glaasjes, steek er twee lange vingers in als oren en maak met behulp van witte chocolade dragees, koffieboontjes en vloeibare chocolade een paashaassnoetje.
Tiramisù al limoncello
Met deze limoncellotiramisù tover je meteen de zon op tafel. Nog lekkerder als je er een ijskoud glaasje limoncello bij serveert!
Tiramisù met frambozen en pistachenootjes...
Recepten Gevulde courgettebloemen uit het kookboek Verrukkelijk Rome
We halen in het seizoen graag een bosje vrolijk gekleurde fiori di zucca, of fiori di zucchine, courgettebloemen. Met dit recept uit het kookboek Verrukkelijk Rome maak je er een heerlijk hapje voor bij de aperitivo of een buonissimo bijgerecht van.
Eleonora: ‘Zolang ik me kan herinneren, spelen courgettebloemen een belangrijke rol in de Romeinse eetcultuur. Ja, het is een pietepeuterig werkje om hun meeldraad en stamper te verwijderen voordat je ze kunt eten, maar laat je daardoor niet tegenhouden.
Achter hun schijnbaar moeilijk hanteerbare verschijning schuilen zalige bloemen die zacht en toch knapperig zijn, uitermate geschikt om te frituren of als topping op een pizza te gebruiken. In dit recept worden ze gevuld met een combinatie van heerlijke kazen.’
© foto: David Loftus
Voor vier personen heb je nodig: 12 grote courgettebloemen | 250 gram ricotta | 100 gram taleggio of fontina of een andere halfzachte kaas | 1 theelepel nootmuskaat | 1 theelepel witte peper | 3 eetlepels...
Italiaanse muziek Ci si arrende – de Italiaanse songtekst van Zucchero met Nederlandse vertaling
Van het album Black Cat van Zucchero Fornaciari vertaalt René Speetjens voor ons het mooie nummer Ci si arrende. Het is een klassieke ballad, waarop ook Mark Knopfler, de bekende gitarist en frontman van de Dire Straits, meespeelt.
In dit melancholische nummer probeert Zucchero zijn eerste ‘plattelandsliefde’ terug te vinden en haar te bekennen dat het onmogelijk is om die gevoelens van toen terug te krijgen, toen ze nog in de jeugd van hun leven waren en onbevangen. Ze zijn nu beiden volwassen en niet meer hetzelfde als toen. Ze moeten zich erbij neerleggen dat die puurheid van destijds er niet meer is… Bella canzone, bella storia!
De video is opgenomen in de uitgestrektheid van de Po-delta.
Onder de vertaling van René vind je nog een bijzondere Engelstalige variant van dit nummer, met een heel ander thema. Het wordt ook gezongen door Zucchero, maar is herschreven met teksten van Bono (U2) tot Streets of Surrender SOS, ter nagedachtenis aan de aanslagen in Parijs.
Ti...
Sicilië De mysterieuze necropolis van Pantalica & de oude Griekse stad Akrai
Bij Sicilië denk je wellicht meteen aan oude dorpjes, olijfbomen, stranden en natuurlijk de Etna. We waren dan ook enigszins verbaasd toen we het binnenland gingen ontdekken, waar verlaten hooggelegen plateaus worden doorklieft door diepe kloven met kolkende rivieren. Een onmisbare stop is de Necropoli di Pantalica, een natuurgebied met een luguber tintje.
Hier vind je zoals de naam al aangeeft necropoli, dodensteden, die de Siculi hier aanlegden. Zij begroeven hier tussen de dertiende en de achtste eeuw voor Christus hun doden in zorgvuldig uitgehakte gaten in de rotswanden, die je nog altijd kunt zien.
De weg er naartoe is op zich zelf al een avontuur, met spectaculaire uitzichten. Aan het einde van de weg kun je je tocht verder te voet vervolgen. Je loopt dan vanaf het plateau de kloof in, waar je de rivier kunt oversteken en even af kunt koelen, om vervolgens via de andere wand weer omhoog te klimmen. Sinds 2005 staat de necropolis, met in totaal zo’n vijfduizend grafkamers,...
Recepten Pasta alla Norma – met aubergine, ricotta en tomatensaus
Pasta alla Norma is hét gerecht van Catania. Over het ontstaan van dit gerecht doen – zoals het bij smakelijke Italiaanse verhalen bijna hoort – twee verschillende verhalen de ronde.
Naar een opera van Bellini
Muziekliefhebbers zijn van mening dat Vincenzo Bellini als hommage de benaming van een speciaal gerecht verdient bij de première van zijn achtste opera Norma. Op het moment dat deze opera in 1831 in Milaan het levenslicht ziet, zou in Catania de pasta alla Norma zijn geboren. Het raffinement van Bellini’s opera, maar dan vertaald naar een gerecht.
Het andere verhaal neemt je mee naar een lunch die de Catanese acteur Angelo Musco bij hem thuis organiseert. In het gezelschap bevindt zich de eveneens Catanese scenarioschrijver Nino Martoglio.
Als deze de smakelijke pasta met tomatensaus, gezouten ricotta en gebakken aubergine proeft, roept hij uit: ‘Maar dit is een echte Norma!’ Hiermee bedoelde hij dat het pastagerecht zinnenstrelend is, net als Bellini’s sublieme...
Recepten Rigatoni met worstjes naar recept van Anthony Bourdain
Dankzij Anthony Bourdain hebben we al menig culinair adresje ontdekt (zoals Roma Sparita in Trastevere, waar ze een bijzondere cacio e pepe serveren). Vanaf nu kunnen we ook met hem de keuken induiken. In zijn kookboek Beter wordt het niet vind je een verzameling van zijn favoriete gerechten, geselecteerd na meer dan veertig jaar koken en reizen.
© Bobby Fisher | Beter wordt het niet
Er is voor ieder wat wils, van roerei als ontbijt tot kleurrijke soepen en salades, van stevige sandwiches tot een gevulde kalkoen. Bij de pasta watertanden we van linguine met venusschelpjes naar malloreddus met wildzwijnragout, maar we likkebaarden ook bij Bourdains recept voor fegato alla veneziana en bij dat voor ossobuco, zeker als je het serveert met de eveneens in het kookboek opgenomen saffraanrisotto.
© Bobby Fisher | Beter wordt het niet
Het allerlekkerste recept is dat voor zondagse jus met worstjes en rigatoni, dat meer dan perfect is voor il pranzo della domenica, de zondagse familielunch....
Le Marche Mondavio – een van de mooiste middeleeuwse dorpjes van Le Marche
Mondavio is een van de borghi più belli, de mooiste dorpjes, van Le Marche. In het wapen van het burchtstadje ontwaren we een duif. De naam van deze borgo is dan ook afgeleid van het Latijnse Mons Avium, ‘berg van de vogels’.
Op de plek waar nu het dorpje ligt, op een heuveltop tweehonderdtachtig meter boven zeeniveau, zou vroeger een Franciscaner klooster hebben gestaan, op een stuk grond dat door de familie Ricci aan de heilige Franciscus zelf was geschonken. De heilige zou een bijzonder plekje in zijn hart hebben gehad voor deze berg, vanwege de mooie natuur en de talrijke vogels op de berg.
We kunnen de heilige Franciscus zeker geen ongelijk geven. Mondavio is een prachtig plaatsje, met allerlei moois dat op je ligt te wachten. Je komt het dorpje binnen door de Porta San Francesco, de enige overgebleven stadspoort.
Samen met La Rocca, de burcht, vormden de poorten de belangrijkste verdediging van Mondavio. Het fort werd tussen 1482 en 1492 gebouwd door...
Pistoia Ospedale del Ceppo – een kleurrijke bezienswaardigheid in Pistoia
Op het Piazza Papa Giovanni XXIII vind je een van de pareltjes van Pistoia: het voormalige Ospedale del Ceppo.
Dit ziekenhuis werd al in de dertiende eeuw opgericht en speelde een belangrijke rol toen in 1349 de pest uitbrak in de stad. De externe loggia is de eyecatcher van het gebouw. Vooral het kleurrijke fries, rijk gedecoreerd met geglazuurde keramiek, is bijzonder. In bas-reliëf verbeeldde de Florentijnse kunstenaar Santi Buglioni de zeven werken van barmhartigheid:
Onder het fries zie je de werken van Giovanni della Robbia, een prominent lid van deze beroemde familie van Florentijnse kunstenaars. Ook hier is gebruik gemaakt van geglazuurde keramiek. In drie van de medaillons kun je Maria zien, in de andere beeldde hij wapens af: het wapen van het ziekenhuis van Florence, dat van het Ospedale del Ceppo, dat van de familie De’ Medici en natuurlijk ook het stadswapen van Pistoia.
Sinds de oprichting in 1277 werden de zieken, maar ook pelgrims en de armen en...