Caorle – het kleine Venetië

Felgekleurde huisjes, smalle straatjes en kleine piazza’s én een schitterende lagune – stuk voor stuk ingrediënten die je aan Venetië doen denken. Hier in Caorle heerst echter, zeker op een vroege voorjaarsochtend, nog een diepe rust.

Het is niet moeilijk te begrijpen waarom de wereldberoemde Amerikaanse schrijver Ernest Hemingway op slag verliefd werd op dit stadje en op de lagune. Zeker niet als je weet dat je vanuit Caorle zo kunt neerstrijken op het achttien kilometer lange zandstrand…

Als je door het historisch centrum van Caorle wandelt, lijkt het alsof je in een miniatuurversie van Venetië terecht bent gekomen, met de smalle straatjes (calli), de kleine pleintjes (campielli) en felgekleurde huizen, die je ook op Burano ziet. De huizen zouden in deze felle kleuren geschilderd zijn zodat ze goed opvallen vanaf zee, ook bij mistig weer.

Vroeger bestond het centrum van Caorle uit drie eilandjes, die met elkaar verbonden waren door vier bruggen. Er waren op dat moment nog geen wegen en je kon je alleen verplaatsen over de kanalen, waar de vissershuisjes op uitkeken.

Om de infrastructuur te verbeteren, begon men halverwege de achttiende eeuw met het dempen van de grachten. Een straatnaam als Rio Terrà delle Botteghe herinnert hier nog aan. De grachten in Caorle zijn dus grotendeels verdwenen, maar daardoor kun je wel heerlijk ronddwalen in een doolhof van straatjes.

Canale dell’Orologio & Isola dei Pescatori

Een van de belangrijkste wateren is het Canale dell’Orologio, dat de verbinding vormt tussen de haven en de Adriatische Zee. Visserij is namelijk altijd de belangrijkste bron van inkomsten geweest voor Caorle.

De vis wordt gevangen in de lagune van Caorle, een beschermd natuurgebied vol bijzondere planten- en boomsoorten, zoals orchideeën, Venetiaanse zeekraal en citroenbomen en meer dan tweehonderdtachtig soorten vogels, waaronder de (wilde) eend, roerdomp, de rode reiger, fuut en meerkoet.

Vroeger woonden de vissers met hun familie in dit gebied, in de zogenaamde casoni, huisjes gemaakt van hout en riet, die je nog altijd aan het water ziet staan. Een aantal casoni zijn nog in gebruik, zoals op het Isola dei Pescatori, het Visserseiland, waar lokale vissers de tradities in stand houden.

Caorle heeft Hemingway’s hart gestolen

Ernest Hemingway was een enorme liefhebber van Caorle – en ook van de gehele regio Veneto. Zo zei hij ooit: ‘Ik ben een oud fan van de Veneto-regio, hier laat ik mijn hart achter’.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwam hij via het Rode Kruis voor het eerst terecht in dit gebied, als ambulancechauffeur. Hij raakte in 1918 zwaar gewond in Fossalta di Piave, vlak bij Venetië. Na de Tweede Wereldoorlog kwam Hemingway in 1948 weer in Italië en bezocht hij voor de eerste keer Caorle.

Hier vond hij rust na de verschrikkingen van beide oorlogen, door met een bootje de lagune op te varen en te jagen op eenden. De ongekende schoonheid en de stilte – en later een geliefde – inspireerden Hemingway om een boek te schrijven, Across the River and into the Trees (1950), met als decor de lagune van Caorle.

Om de beroemde schrijver en Nobelprijswinnaar voor Literatuur te eren, wordt in juli het Hemingway Festival in Caorle gehouden, waar een prijs wordt uitgereikt aan Italiaans schrijverstalent.

Highlights van Caorle

Kijk binnen in de kathedraal van Caorle op het Piazza Vescovado, gebouwd in romaanse stijl met Byzantijnse elementen. Deze kerk dateert van 1038 en is het oudste gebouw van het stadje. In de kathedraal kun je onder andere vijftiende-eeuwse fresco’s en schilderijen van de Venetiaanse School bewonderen.

Beklim de klokkentoren van Caorle, een van de weinige overgebleven ronde klokkentorens die er al sinds de elfde eeuw staat. De toren is achtenveertig meter hoog en is zeker de klim waard. Na tachtig traptreden wacht een schitterend uitzicht over de zee en de lagune. In de zomer is dit ’s avonds de perfecte plek om de zonsondergang te fotograferen!

Wandel naar het Santuario della Madonna dell’Angelo, oorspronkelijk gewijd aan de aartsengel Michaël, gebouwd in 1761 op de overblijfselen van een kerk uit de zesde/zevende eeuw. De plek van het heiligdom is bijna magisch: net buiten het stadje aan het einde van de pier, aan zee.

Slenter door de Rio Terrà delle Botteghe, het bekendste winkelstraatje in Caorle. Let ook op de witte strepen op de grond: deze markeren waar het kanaal liep voor het werd gedempt.

Snuif de geur op van verse vis in de haven en de aangrenzende vismarkt op de Riva delle Caorlina. Vooral ’s middags rond half vier, vier uur is het een spektakel in de haven, als de Caorlotti, inwoners van Caorle, met hun vissersboten en vangst van die dag terugkomen in het stadje.

Op de vismarkt wordt de lokale, vers gevangen vis vervolgens ter veiling aangeboden. Er komt van alles voorbij, maar lokale paradepaardjes zijn wel de muskus achtarm, een soort octopus, kokkels en speciale sint-jakobsschelpen.

Neem een kijkje bij de casoni, de rieten vissershuisjes. Bij binnenkomst in Caorle, bij het Parco del Pescatore, vind je een model van zo’n casone, helemaal nagebouwd volgens de lokale traditie. Je vindt de casoni ook bij Falconera en het visserseiland, waar ze in groepjes bij elkaar staan.

Maak een boottochtje in de lagune, waar Hemingway uren spendeerde op het water en genoot van de stilte in dit paradijselijk oord. Tijdens een stop op de route kun je ook een kijkje nemen bij de casoni, rieten vissershuisjes. Informatie over een boottochtje vind je hier.

Huur een fiets en ontdek de lagune, een beschermd natuurreservaat, op twee wielen. De route is veertien kilometer lang en voert onder andere langs het Visserseiland en de lievelingsplekken van Hemingway. Via deze link vind je een aantal fietsroutes die je in de omgeving van Caorle kunt doen.

met dank aan Claudia Canton, Clara Bonitti &
Stefano Mazzola voor een aantal foto’s