Je zocht naar: "Italië"

Wist je dat Florence het toneel was van de allereerste opera? In het huidige Palazzo Tornabuoni aan de Via de’ Tornabuoni, dat vroeger ook wel bekend stond als Palazzo Corsi Salviati, werd in 1594 de eerste opera ter wereld opgevoerd. Het was zo’n succes dat de uitvoeringen al snel moesten uitwijken naar een grotere ruimte in het Palazzo Pitti. Aan de Via dei Corsi is nog steeds een plaquette te zien die herinnert aan deze bijzondere operapremière, maar ook elders in Florence weerklinkt deze muzikale historie. Zeker in het voorjaar, als Florence het toneel is van Maggio Musicale. Maggio Musicale – muzikale meimaand Tijdens Maggio Musicale, de muzikale meimaand, kun je in Florence en omstreken tal van concerten, opera’s en andere muziekvoorstellingen bezoeken. Dit unieke muziekevenement dompelt de stad al ongeveer tachtig jaar lang onder in een heel scala aan muziek, dans, opera, ballet en theater. Dit jaar organiseert het Teatro del Maggio Musicale Fiorentino, samen met...

Op eeuwenoude afbeeldingen van Napels is de Vigna di San Martino op de Vomero-heuvel al te zien. Deze wijngaard is een van de groenste maar tevens geheimste plekjes van de stad. Je vindt de wijngaard boven in de stad, net onder het Castel Sant’Elmo en het Certosa di San Martino. Zeven hectare aan wijnranken De Vigna di San Martino is stedelijke landbouwgrond die bestaat uit kleine paadjes en gebouwen die door de eeuwen heen door monniken zijn aangelegd. Je hebt er bovendien een prachtig uitzicht op de Golf van Napels. De wijngaard bestaat uit zeven hectare aan wijnranken, citroen- en sinaasappelbomen. Vroeger hoorde de wijngaard bij het kloostercomplex van San Martino. Na de eenwording van Italië werd de wijngaard in beslag genomen door de Kartuizer monniken. De landbouwgrond werd gescheiden van het klooster van San Martino en verkocht aan particulieren. Uiteindelijk kocht de Napolitaanse kunstgaleriehouder Giuseppe Morra de grond in 1988. Wijn van de Vomero-heuvel Tegenwoordig...

Ter ere van de verjaardag van Rome, die wordt gevierd op 21 april, heeft Saskia een nieuwe podcast gemaakt, waarin ze je meeneemt naar Rome, waar bijna vijfentwintig jaar geleden haar liefde voor Italië ontkiemde. Saskia: ‘Mijn eerste voetstappen in Rome herinner ik me als de dag van gisteren. Ik was meteen onder de indruk. Niet zozeer van de grootse monumenten, maar van de sfeer die de stad ademde. De druk gebarende mensen, de pleinen en pleintjes, het gesis van de espressomachines in de vele barretjes, de fonteinen, de restaurantjes waar het geroezemoes van gezellig etende gasten af en toe werd verstoord door een ploppende kurk of een kok die een aria de lucht in slingerde… Ik kon dan ook niet wachten om meer van de stad te ontdekken. Inmiddels ben ik ontelbaar veel keren in Romes warme omhelzing gedoken. Soms voor enkele dagen, soms voor een paar maanden, maar altijd met ongebreideld enthousiasme, met een hart dat elke keer weer sneller ging kloppen en steeds meer van Rome in...

De eerste keer dat je met je hoofd in je nek naar Michelangelo’s duizelingwekkende plafond van de Sixtijnse Kapel staart, vergeet je nooit meer. Maar wat als je op diezelfde plek een nóg onvergetelijker ervaring kunt hebben, die zelfs dat unieke gevoel van ‘de eerste keer’ weet te overtreffen? Saskia en Willemijn bezochten voor het eerst in jaren weer eens de Vaticaanse Musea, maar dan op een manier die ze beiden nooit voor mogelijk hadden gehouden. Met een gids door de Vaticaanse Musea Zelfs op een late maandagmiddag buiten het hoogseizoen zien we een imposante rij voor de Vaticaanse Musea, die zich over tientallen meters uitstrekt en de ene na de andere hoek omslaat. De meeste mensen – wij zelf ook – bezoeken een museum graag op eigen gelegenheid, zodat je lekker je eigen gang kunt gaan en alle tijd kunt nemen om lang te blijven hangen bij een bepaald kunstwerk. In het geval van de eeuwig drukbezochte Vaticaanse Musea geldt echter zonder twijfel: de beste manier om het...

De proseccoheuvels rondom Conegliano en Valdobbiadene, in de regio Veneto, zijn in 2019 toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het is de perfecte plek voor een sprankelende tour door frisgroene heuvels. Onderweg is er uiteraard volop gelegenheid om te proeven van deze buonissimi bubbels én van andere wijnen die in deze streek gemaakt worden. Prosecco – de bruisende trots van Veneto Tussen de stadjes Conegliano en Valdobbiadene kom je onderweg zeer geregeld een bordje met ‘cantina’ erop tegen, waar je kunt proeven van de trots van de streek. Samen met Visit Prosecco Hills maakten we een lijstje van de beste cantina’s waar je terecht kunt voor een proseccoproeverij (mét als extra tip een proeverij van rode wijnen uit deze streek). Visit Prosecco Hills heeft een mooi aanbod aan proeverijen, rondleidingen en bijzondere ervaringen voor je samengesteld, zodat je de wereld van de prosecco goed leert kennen. Bij sommige wijnmakers kun je bijvoorbeeld ook een wandeling...

Toscane is vooral beroemd vanwege de glooiende heuvels, uitgestrekte wijngaarden, velden vol zonnebloemen, steden en dorpjes vol historie en een schitterende kustlijn. In de winter biedt de regio echter onderdak aan een van de populairste skioorden van Italië, zo’n anderhalf uur rijden vanaf Florence. Welkom in Abetone! Skiën op de grens van Toscane en Emilia-Romagna Abetone ligt ten noorden van Lucca en Pistoia, in de uitlopers van de Apennijnen, vlak bij de grens met de regio Emilia-Romagna. Het skigebied bestaat uit vier valleien: Val di Luce, Valle dello Scoltenna, Valle del Sestaione en Val di Lima. Er is zo’n vijftig kilometer aan skipistes en er zijn zo’n twintig liften die je omhoog brengen. Van de ‘basis’ op 1400 meter is het namelijk nog een hele rit naar het hoogste punt, de Monte Gomito (‘Elleboogberg’) op 1892 meter. Naar beneden gaat het gelukkig sneller, je suist als vanzelf door de sneeuw – met schitterend uitzicht onderweg. Zeno-piste in de Val...

In Italiaanse steden zie je op steeds meer plekken street art op de muren verschijnen. De half Nederlandse Jorit heeft al heel wat muurschilderingen in Napels gemaakt, maar ook in Salerno, Rome en Palermo vind je veel kunst op straat. In Milaan zie je ook steeds meer kleurrijke schilderijen die verschillende gebouwen en de stad als geheel mooier maken. Inge laat een aantal mooie voorbeelden zien in het centrum van de stad. Inge: ‘Tot een jaar of tien geleden werden muurschilderingen, of murales zoals ze in het Italiaans heten, vaak gezien als vandalisme. Er bestonden nog niet echt regels en de ‘taggers’ werden vaak verward met artiesten die serieuze werken met een diepere betekenis maakten. Honderd vrije muren in de stad In 2021 besloot de gemeente Milaan een bestaand project nieuw leven in te blazen. Onder de titel 100 muri cittadini liberi (vrij vertaald in ‘honderd beschikbare stadsmuren’) geeft het stadsbestuur kunstenaars de vrijheid om op deze muren hun werken te...

Als je Rome hebt bezocht, ben je hoogstwaarschijnlijk al eens langs het enorme Palazzo Colonna gelopen, al dan niet zonder je daar bewust van te zijn. Het Palazzo Colonna ligt op ongeveer driehonderd meter van Piazza Venezia – met Il Vittoriano, aan de voet van de Quirinaal-heuvel. Met een oppervlakte van drie hectare is het veruit het grootste adellijke palazzo van Rome, maar aan de buitenzijde is het weinig opvallend. Het lijkt op veel van de andere mooie gebouwen die je in Rome aantreft. Wanneer je vanaf het Piazza Venezia richting de Via della Pilotta loopt, is er wel een opvallend detail dat aangeeft dat het hier om een speciaal palazzo gaat. Over deze straat lopen namelijk vier bruggen die het palazzo verbinden met een tuin. Vanaf de straat zijn enorme magnoliabomen zichtbaar, maar omdat de tuin op gelijke hoogte ligt met de eerste verdieping van het palazzo is het onmogelijk de rest van de tuin te zien. Gelukkig is het mogelijk om een deel van Palazzo Colonna, inclusief de...

In september en oktober reisde Saskia zeven weken per trein en bus door Italië, van Bolzano in het hoge noorden tot Napels in het zuiden. Tijdens haar verblijf bij bed & breakfast Paradiso No. 4, haar vaste stek in Siena, kreeg Saskia een weekje gezelschap van haar tante en oom, aan wie Saskia de mooiste (en lekkerste) plekken van Siena liet zien. De wandelingen gingen gepaard met veel verhalen, legendes en tradities, die in Siena nog op elke straathoek voor het oprapen liggen. Maar achter die middeleeuwse façade gaat een moderne mentaliteit schuil, zoals Saskia’s oom Martin na terugkeer optekende. We mogen zijn verhaal met jullie delen, voor een bijzonder mooie kijk op deze bijzondere stad. Martin: ‘Mijn oma van moeders kant heette Catharina Adriaans, mijn eerste schoonmoeder was Toosje Cox, mijn tweede zus heette Toos, mijn oudste dochter heeft als tweede naam Catharina en mijn kleindochter heet Cato. Ze hebben allemaal hun naam min of meer te danken aan Catharina van Siena....

Elk jaar rond de kerst wordt Florence niet alleen verlicht door duizenden kerstlichtjes, zoals we je in deze blog al lieten zien, maar ook door de videoprojecties van het Green Line Festival (dat tot en met vorig jaar Firenze Light Festival heette). Dit jaar is het alweer tijd voor de achtste editie, die in het teken staat van reflecties. Esther van Mijn Florence neemt ons mee voor een rondje langs de verlichte gebouwen. Esther: ‘Een van de dingen waar ik tijdens de donkere decembermaand in Florence altijd erg naar uitkijk, is het festival met licht- en videoprojecties dat de stad in deze periode kleur geeft. Toen er dit jaar geen informatie kwam over het Firenze Light Festival, begon ik me een beetje zorgen te maken. Gelukkig was er in november dan eindelijk een persbericht. Het festival ging door! Met de nieuwe naam Green Line Festival, maar met hetzelfde concept. Aarde, vuur, water en lucht Het vernieuwde Green Line Festival heeft een heel duidelijke missie: de stad kleur geven...

Het Foresta Umbra is het prachtige eeuwenoude oerbos dat het binnenland van de Gargano domineert. Sinds 2017 staat het op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het beschermde natuurgebied is ongeveer tienduizend hectare groot en maakt deel uit van het Nationaal Park van Gargano. Marlou neemt ons mee naar dit bos, dat zijn naam dankt aan de dichte begroeiing waardoor er eigenlijk altijd schaduw (ombra) is. Marlou: ‘Met meer dan tweeduizend plantensoorten, de grootste Aleppo-den van Europa en vijfenzestig soorten wilde orchideeën mag je dit wel een bijzonder bos noemen. Naast reeën, wilde varkens, katten, wezels en dassen vind je er een grote verscheidenheid aan vogels, waaronder uilen. Niet gek dus dat hier veel natuurliefhebbers op af komen. Wanneer je van wandelen of mountainbiken houdt, kun je hier je hart ophalen. Of je nu zelf op pad wil of een georganiseerde excursie wil doen; er zijn vele mogelijkheden. Bij het bezoekerscentrum kun je alle informatie krijgen. Het meest...