Je zocht naar: "Italië"

Sillico, il borgo che vive – ‘het dorp dat leeft’, zo luidt de slogan op het bord dat je de weg wijst, de berg op, naar de gemeenschap van amper honderd inwoners. Een beetje een duffe slogan? Niet als je bedenkt dat het op een middeleeuws dorpje slaat. Er zijn namelijk een hele hoop gelijksoortige dorpjes op sterven na dood in Italië. Er is in zo’n afgelegen dorpje vaak weinig te beleven: de eerste supermarkt is minstens twintig minuten rijden en de grijze hoofden hebben sterk de overhand. Waarom is Sillico dan anders? Een bewogen geschiedenis inclusief dappere bandieten en belangrijke historische figuren en een enorm sterk gemeenschapsgevoel voeden het kloppende hart van Sillico. Ze zijn dan misschien wel met weinig, maar samen staan ze sterk. Ieder jaar organiseren ze dan ook met elkaar bijzondere evenementen om anderen van hun magische plekje mee te laten genieten. We waren een maand geleden al te gast bij Danilo en Monica van La Locanda del Moro. Onder het genot van een...

Nicola di Cesare wordt ook wel de Gaudí van Grosio genoemd, vanwege de schitterende rotstuin die hij in dit dorpje heeft gecreëerd. Nicola’s stenen droomwereld Oorspronkelijk komt Nicola di Cesare uit de regio Abruzzo, maar hij verhuisde zo’n vijftig jaar geleden naar Grosio, in de Valtellina, waar hij meer dan veertig jaar lang vorm gaf aan zijn unieke tuin. Sinds 1981 verzamelt hij allerlei kleurrijke objecten om stenen bogen en muren mee te versieren en om te toveren tot een unieke stenen droomwereld. Van een stenen muurtje tot een unieke rotstuin Beklim de tweehonderdzeven treden die je langs grotten, vazen, mozaïeken en andere creaties van steen leiden. Je valt van de ene verbazing in de andere als je bedenkt dat dit alles is gemaakt door slechts twee handen, die van Nicola. Hij begon met het metselen van een stenen muurtje, dat hij een beetje kleur gaf door het te versieren. Het bleek een heerlijke hobby, waar Nicola al zijn creativiteit in kwijt kon. Jaar na jaar...

De bistecca alla fiorentina heeft in Florence zo’n unieke status, dat er nu zelfs een museum aan deze Florentijnse biefstuk is gewijd. Uiteraard wel in combinatie met een restaurant, zodat je meteen kunt proeven! Vlees en kunst gaan hand in hand Het Museo della Bistecca ligt in de schaduw van de Orsanmichele, waar vroeger de graanmarkt van Florence was, tussen de Duomo en Piazza della Signoria. Je wordt verwelkomd door een enorme koelkast vol perfecte stukken vlees – van Chianina-runderen maar ook van andere bijzondere runderrassen als Wagyu en Angus. Boven op de koeling staat in rode neonletters Butcher’s Art – om aan te duiden dat vlees en kunst hier hand in hand gaan. Binnen bewonder je onder meer een muur vol wijnflessen, ingelijste koeienkunst en andere ‘museum’objecten die het restaurant een unieke sfeer geven. Een wereldreis in vlees Maar je komt hier als ‘museumbezoeker’ natuurlijk voor het vlees. Na planken vol antipasti, gefrituurde...

Als je aankomt in Collodi, een dorpje tussen Lucca en Pistoia, begrijp je meteen wie de bekendste inwoner van deze sprookjesachtige plek is. Collodi is namelijk de thuisstad van Pinokkio – of, zoals de Italianen schrijven, Pinocchio. Je vindt er het in heel Italië bekende Parco di Pinocchio, waar het beroemde sprookje op allerlei manieren tot leven komt. De avonturen van Pinokkio Natuurlijk is het leuk om, voordat je erheen gaat, samen het boek te lezen waarop het park gebaseerd is: De avonturen van Pinokkio (in het Italiaans Le Avventure di Pinocchio). Geppetto had heel wat te stellen met de houten pop die hij van een stuk pijnboomhout maakte. Zijn marionet, die hij Pinocchio noemde, kwam tot Geppetto’s grote vreugde tot leven en werd een avontuurlijk jongetje, door wie Geppetto voor hete vuren kwam te staan. Het verhaal werd in 1883 geschreven door Carlo Collodi. Al meteen na verschijning was het een groot succes en in de loop der tijd is het in heel veel verschillende talen...

Achter de voordeur van Villa Panza in Varese – een achttiende-eeuwse villa met antieke meubels en een prachtige geometrische tuin – gaat een museum vol hedendaagse kunst schuil, zo ontdekte Marc Leijendekker toen hij de villa binnenstapte. Panza’s originele puurheid Marc: ‘Villa Panza ligt aan een rustig pleintje in het hart van Varese. Decennia lang was dit het thuis van Giuseppe Panza di Biumo, de belangrijkste Italiaanse verzamelaar van moderne Amerikaanse kunst. Giuseppe Panza di Biumo werd in 1923 geboren in een welgestelde familie. Hij wilde in zijn villa – bestaande uit drie verdiepingen en twee vleugels – een harmonisch geheel creëren van antieke meubelen en eigentijdse kunst. ‘Mijn leidraad en doel,’ zo zei hij eens in een interview, ‘is originele puurheid’. Gewaagde combinaties Dat klinkt allemaal wat abstract. Maar meteen in de eerste kamers begrijp je wat hij heeft bedoeld. Drie gekleurde vazen op een oude marmeren tafel. Roodfluwelen antieke...

In de nieuwste Ciao tutti-podcast neemt Saskia je mee op een heerlijke ontdekkingstocht in Bologna. Wandel door de stad van piazza’s, pasta en portici Bologna is de stad van grootse piazza’s, van verse pasta en van kilometers aan portici, van scheve torens en van mortadella. Bologna heeft niet voor niets de bijnaam la grassa, ‘de vette’. Die bijnaam dankt de stad met name aan de verse pasta, en dan vooral aan de gevulde variant, aan de tagliatelle al ragù, aan de mortadella, aan de lasagne… Bologna is met recht ‘de buik van Italië’. Een tweede bijnaam van Bologna is la rossa, de rode. De oorsprong van deze naam is niet helemaal duidelijk. Is het vanwege de rode kleur van gevels en daken of vanwege de politieke overtuiging van de Bolognese bevolking? Ten slotte kennen we Bologna nog als la dotta, de geleerde. Bologna is namelijk de oudste universiteitsstad ter wereld. Nog steeds herbergt de stad studenten met de meest uiteenlopende nationaliteiten. Naast klassieke...

Joost Mangnus trakteert ons elke maand op een verhaal over Venetië. Dit keer laat hij ons kennismaken met het bijzonderste hondje van Venetië. Het San Marcoplein? Nee. Het Dogepaleis? Geweldig hoor, maar ook niet. De Rialtobrug? Echt niet. Burano? Heerlijk eiland, daar niet van, maar dat zal ik ook niet antwoorden als je me vraagt wat je zeker moet zien in Venetië. Wat dan wel? Het witte hondje van de heilige Augustinus. Vergeet de Mona Lisa. Vergeet het meisje met de parel. Vergeet de zelfportretten van Vincent van Gogh. Of de Beatrix-portretten van Andy Warhol. Het mooiste portret dat ik ken, is dat van het witte hondje dat Vittore Carpaccio heeft geschilderd. En dan te bedenken dat het hondje niet de hoofdpersoon is van het schilderij waarin het voorkomt. En niet eens in de naam van het schilderij genoemd wordt. Nee, die eer is voor zijn baasje, de heilige Augustinus. In zijn studeerkamer kijkt hij naar buiten, waar hij de stem hoort van de heilige Hieronymus, die hem vertelt...

Cortona viert deze zomer de vijfhonderdste sterfdag van Luca Signorelli met Signorelli 500, een prachtige expositie waarin het werk van deze schilder uit de renaissance centraal staat. Ter ere van deze expositie treden we in dit artikel virtueel in de voetsporen van Signorelli en bewonderen we zijn werk in onder meer Città di Castello, Orvieto en Rome. Thuis in Cortona Luca Signorelli werd halverwege de vijftiende eeuw geboren in Cortona (Toscane), als Luca d’Egidio di Ventura. Hij overleed in 1523, eveneens in Cortona, waar hij ligt begraven in de San Francesco. In het lokale Museo Diocesano, aan het Piazza del Duomo, kun je verschillende werken bewonderen van Luca Signorelli, waaronder zijn De communie van de apostelen uit 1512 en De klaagzang bij de dood van Christus (in het Italiaans compianto genoemd) uit 1502. Hoewel hij trouw bleef aan zijn geboorteplaats en er veel tijd doorbracht, reisde hij ook naar een aantal andere plaatsen in Toscane, Umbrië en Le Marche – en...

Vandaag nemen we je mee naar een van de lekkerste straten van Rome, als je tenminste van gelato, ijs, houdt. Vertrekpunt is het Pantheon, het hart van het historisch centrum. Loop vanaf de fontein voor het Pantheon, waarop een obelisk prijkt, richting het Campo Marzio (Marsveld). Een groot deel van de oudheid was dit een onbewoonde vlakte, net even buiten het toenmalig centrum, die voornamelijk voor militaire trainingen gebruikt werd. Na een paar honderd meter wandelen sta je op een klein pleintje dat de naam Piazza della Maddalena draagt. Hier vind je meteen ook de naamgever van zowel de straat als het plein: de Santa Maria Maddalena. Santa Maria Maddalena – een kerk van glazuur Vandaag de dag staat de Santa Maria Maddalena bekend als een van de weinige voorbeelden van de architectuur die typisch past bij de late barok, of rococo. De kritiek op het gebruik van deze uitbundige, weelderige stijl bij een religieus gebouw kwam al snel en de Santa Maria Maddalena kreeg de bijnaam...

We verkenden de regio Puglia – van Lesina in het hoge noorden tot Santa Maria di Leuca in het diepe zuiden – al per auto (tijdens onder meer deze roadtrip), per fiets (tijdens deze fietstours in en om Monopoli) en te voet (bijvoorbeeld tijdens deze wandeling van Brindisi naar Matera). Tijdens ons laatste bezoek stapten Saskia en Carola ook samen op een Vespa, voor twee tours met Mika van Drive the Vibe Puglia. Saskia: ‘We maakten een prachtige tocht langs trulli ‘in het wild’ en de bellissimi dorpjes Locorotondo en Cisternino. We zoefden langs olijfboomgaarden, wijnranken, velden vol voorjaarsbloemen, stenen muurtjes en bomen vol bloesem. Een unieke ervaring, die zorgt voor een ultiem gevoel van vrijheid én een flinke glimlach onder je helm! Verliefd op Puglia Toen zijn vader Roel vijf jaar geleden naar Puglia verhuisde – waar hij samen met Yolanda Hartje Puglia opzette, waar Carola en ik logeerden – kwam Mika ook regelmatig naar het Italiaanse zuiden. Hij viel...

In de Valdichiana (of Val di Chiana), de vallei in Toscane die zich uitstrekt over de provincies Arezzo en Siena, ligt het middeleeuwse dorpje Lucignano. Met zijn middeleeuwse muren, cirkelvormige stratenplan en de Albero dell’Amore (‘de boom der liefde’) is het met recht een van de borghi più belli d’Italia, de mooiste dorpjes van Italië. Bovendien wappert er een Bandiera Arancione, een keurmerk dat aan dorpjes wordt toegekend door de Touring Club Italiano, als een kwalificatie voor de gastvrijheid van deze bijzondere plaatsen. Als je ronddwaalt door de kleurrijke straatjes, snap je meteen waarom Lucignano ook wel de parel van de Valdichiana wordt genoemd. José Hermens van B&B Casa le Rondini Toscana belandde er op aanraden van geometra Lorenzo, die er al zijn hele leven woont en José van allerlei tips voorzag voor een heerlijke dag. Al slenterend door het dorp werd ze een beetje verliefd op deze unieke borgo, waar ze je in deze blog dan ook graag alvast virtueel mee...

Degenen die Saskia ook via Twitter volgen, hebben het vast al wel gelezen: ze werd vorige week, voor haar vertrek naar Rome, bij de gate opgewacht door @KLMsurprise. Voor haar vertrek had ze van een vriendin gehoord dat KLM een originele marketingactie had bedacht voor alle twitterende reizigers. Als je met KLM naar waar dan ook ter wereld vliegt en je dit via Twitter kenbaar maakt, maak je kans op een originele verrassing. Saskia: ‘Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer vertellen en dus tikte ik dinsdagochtend, voor een lange dag vol vergaderingen, snel het volgende berichtje: @KLMsurprise Lees net op tijd over jullie leuke actie (vlieg morgenmiddag met #KLM naar #Rome) – complimenten! Al gauw kreeg ik een berichtje terug van KLM: @blogciaotutti Wat leuk om te horen! Hoe laat vertrekt je vlucht richting Rome? Nu kijk ik er altijd al erg naar uit om de trein naar Schiphol te nemen, wetend dat er dan nog maar een paar uur weg hoeven te tikken voor ik weer op Italiaanse bodem sta,...