Je zocht naar: "Italië"

Zeezicht, zon en rust, meer wil de eigenzinnige tante Poldi niet als ze van München naar Sicilië verhuist. Maar dan verdwijnt haar tuinman Valentino spoorloos. Is hij in de val van de maffia gelopen? Poldi gaat op onderzoek uit en komt op haar tocht de niet-onaantrekkelijke rechercheur Montana tegen. Hij wil niet hebben dat Poldi haar neus in zijn onderzoek steekt, maar wie eenmaal de degens kruist met deze dame… Namens uitgeverij De Fontein mogen we een fragment uit dit heerlijke boek delen. Een fragment uit Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen ‘Op haar zestigste verjaardag vertrok mijn tante Poldi naar Sicilië, om zich daar beschaafd dood te zuipen en ondertussen naar de zee te turen. Tenminste, dat vreesden wij allemaal, maar er kwam wat tussen. Sicilië is gecompliceerd, zelfs sterven kun je er niet zomaar, er komt áltijd wat tussen. En ineens gaat alles dan heel snel, en is er iemand vermoord, en heeft niemand iets gezien of gehoord, en weet niemand er iets van af....

Na het grote succes van Het is te koud om te sterven neemt Christian Frascella je in Al is de misdaad nog zo snel… wederom mee naar de wijk Barriera di Milano in Turijn, waar Contrera nog altijd vanuit een wasserette zijn detectivebureau runt. Namens uitgeverij Brooklyn mogen we alvast een voorproefje delen. Deze keer worstelt Contrera met drie zaken die onoplosbaar lijken. Tijdens een wijkfeest ontmoet hij Catherine, een jonge Italiaans-Amerikaanse vrouw die kort na de ontmoeting een dodelijk ongeluk veroorzaakt en spoorloos verdwijnt. Als Contrera naar haar op zoek gaat riskeert hij zijn leven. Dan is er Long Lai, een Chinese restauranthouder die zijn gezin in de steek heeft gelaten. Contrera krijgt de opdracht hem op te sporen en terug naar huis te brengen, maar hij wordt al bij de eerste ontmoeting met de man met twee welgemikte trappen gevloerd. Tot slot is er Danilo Roggia, die Contrera’s ex-vrouw en ook zijn ‘ex-dochter’ – zoals hij haar zelf noemt – lastigvalt....

Op een plek om jaloers op te zijn, in de hooggelegen heuvels van Poggiano, op een kurkworp afstand van Montepulciano – bekend om de fantastische wijnen – en Pienza – bekend om de pecorino, ligt de schatkamer van Cavallino: een cantina vol bijzondere wijnen. In dit stukje Toscane dat zich ten zuiden van Siena uitstrekt, schurken wijngaarden zachtjes tegen olijfboomgaarden aan, hier en daar onderbroken door een rij ranke cipressen, die naar de gouden zonnestralen lijken te reiken. Het landgoed van Cavallino gaat perfect in dit landschap op, met meer dan zestig hectare aan olijfboomgaarden, wijngaarden en bossen, met daartussen stenen boerenhoeves met schitterend uitzicht over de Val d’Orcia of de Val di Chiana. De wijngaarden zijn deels biologisch. Ze zijn in goede handen bij Annalisa Busani, die dankzij haar vader Aurelio op het idee kwam om een selectie te maken van de mooiste wijnen, allemaal van kleine wijnmakers die zelf de middelen missen om mooie wijn te maken en/of te...

Terwijl de regen afgelopen dagen tegen de ramen kletterde, dompelden wij ons onder in de prachtige roman De laatste zomer. Pagina na pagina warmden we ons aan de Toscaanse zon, maar vooral aan het schitterend opgetekende verhaal van Francesco Carofiglio. In de zomer van 1939 staat de wereld op het punt in te storten, maar voor Miranda is het de mooiste zomer van haar leven. Met haar moeder vertrekt ze naar Villa Ada, het landhuis van haar grootvader in de Toscaanse heuvels. Daar zet ze haar eerste stappen naar volwassenheid, met alle uitdagingen die daarbij komen kijken. Nu Miranda de honderd nadert, denkt ze vaak terug aan die laatste zomer, waarin alles anders werd. Waar was haar vader in die tijd? Wat verborg haar grootvader onder zijn schilderdoeken? Ze doorbreekt de nevelen van haar geheugen en gaat terug naar dat nietsvermoedende kind, dat nog niets had gezien, geleefd, geleden of verloren. Een fragment uit De laatste zomer ‘De maand juni ging voorbij in het dagelijks ritme...

In 2003 studeerde Saskia een zomer in Florence. Saskia: ‘Vanuit het raam van het klaslokaal kon je de koepel van de Duomo bijna aanraken. Het was elke ochtend weer een magisch moment, als ik van mijn appartement iets ten noorden van het centrum naar de taalschool wandelde en de koepel al van verre kon ontwaren. In mijn tas zat, naast mijn schriften vol Italiaanse woorden, zinnen en grammaticaregels, steevast het boek De koepel van Brunelleschi van Ross King. Een prachtig boek, maar helemaal als je het met uitzicht op die koepel kan lezen. Het laatste hoofdstuk las ik ín de campanile, de klokkentoren, van Giotto, die direct naast de Duomo staat en dus een uniek uitzicht op de koepel biedt. Langzaam klom ik naar boven, met op elke verdieping een pauze om een stukje te lezen (en op adem te komen…).’ Nu is er – eindelijk! – een nieuw boek van Ross King met Florence in de hoofdrol: De boekhandelaar van Florence. Saskia: ‘Hoewel ik het boek nu niet in Florence kan lezen, was ik...

Na Het geheim van de afgebeten vingers en Het geheim van de gillende geraamtes neemt Rindert Kromhout je in zijn nieuwe kinderboek, Voetstappen in de donkere nacht, weer mee naar Rome. Dit keer spelen de sprekende standbeelden die je in de stad kunt vinden – met wie we je in deze blog graag kennis laten maken – een bijzondere rol in het verhaal. Rindert: ‘Als het gaat om het bedenken van spannende verhalen, is er geen stad die mij meer inspireert dan Rome. Ik vind het heerlijk om er door de straten en steegjes te slenteren, bijzondere plekken te ontdekken en daar verhalen bij te verzinnen. Verspreid over het oude centrum staan zes standbeelden die de sprekende beelden worden genoemd. Toen er in Rome nog geen sprake was van persvrijheid, hingen er aan die beelden regelmatig protestbriefjes waarin anonieme schrijvers zich beklaagden over het beleid, de clerus en de adel. De briefjes waren als het ware een voorloper van een ondergrondse krant. Werd zo’n briefschrijver betrapt,...

Ga er maar eens goed voor zitten, want we schakelen zo dadelijk rechtstreeks over naar het Romeinse rijk in het jaar 112 voor Christus. In Paarden, zwaarden en rare baarden doen commentatoren Fik Meijer en Jan Paul Schutten verslag van de opkomst, hoogtepunten en uiteindelijke ondergang van de populairste Romeinse sporten. ‘Dit is een raar boek. We waarschuwen je maar even vooraf. Het is namelijk geen boek. Het is een tijdschrift. Een sporttijdschrift uit Rome. Niet dat er ooit tijdschriften hebben bestaan in de tijd van de grote heersers als Julius Caesar, Augustus of Trajanus. Maar stel nou dat die bladen er wel waren geweest, dan hadden er dit soort artikelen en interviews in gestaan. Het leek ons een mooie manier om te laten zien hoe de Olympische Spelen, de gladiatorengevechten en wagenrennen er vroeger uit hebben gezien. Want over die drie onderwerpen gaat dit boek, eh… tijdschrift. Het waren de belangrijkste sportfestivals in die tijd. Vooral de wagenrennen; die waren net...

Na het grote succes van De acht bergen van Paolo Cognetti (dat werd bekroond met de prestigieuze Premio Strega) brengt uitgeverij De Bezig Bij nu ook Sofia draagt altijd zwart. Sofia draagt altijd zwart is een zogenaamde coming of age roman, waarin we de onaangepaste, stoere, tegendraadse, bange, brutale en verlegen Sofia volgen, van haar moeizame jeugd via een overdosis op haar zestiende naar een prestigieuze theateropleiding in Rome. Cognetti brengt haar pagina voor pagina tot leven, net zo lang tot je wel van haar moet gaan houden. Op Ciao tutti vandaag als voorproefje een fragment uit Sofia draagt altijd zwart: ‘Als dit huis een toneel was, zouden we wanneer het doek opging een oktobermorgen zien, de stralende herfst in Rome die door de ramen naar binnen dringt, de wanordelijke keuken van een studentenhuis. Caterina, de verstandige, opgewekte actrice, dekt zingend de ontbijttafel: ze zet melk, boter, jam, jus d’orange, vruchtenmuesli en drie verschillende soorten crackers...

Op zoek naar een logeeradres voor ons opera-avontuur in Verona, hadden we de moed bijna opgegeven. Niet alleen waren veel bed & breakfasts al vol of veel te duur, we vonden gewoonweg ook niet die B&B waarbij we meteen dachten: wauw, hier willen we elke ochtend wakker worden. We besloten er een nachtje over te slapen en het de volgende dag opnieuw te proberen. Toen bleek maar weer dat je de beste dingen niet vindt op het moment dat je ernaar zoekt, maar terwijl je andere dingen doet. Want terwijl we informatie opzochten over de opera in Verona, kwamen we terecht op de website van Nuova Opera Rooms, een vrij nieuwe B&B (de deuren gingen voor het eerst open in het najaar van 2012) even buiten het centrum. Hier wilden we wel slapen, niet alleen omdat het er op de foto’s zo veelbelovend uitziet, maar ook en vooral omdat de filosofie erachter ons aanspreekt. De eigenaren, twee tweelingbroers, hebben gezorgd voor een zeer ‘groene’ accommodatie, waar zoveel mogelijk eigen energie wordt...

Florence, 1528. Het is de tijd van de familie De’ Medici, overdadige luxe, verblindende kunst en seksuele uitspattingen. Maar ook de tijd van de hellepreken van de religieuze fanaticus Savonarola en de toenemende macht van de weelde- en nachtpolitie. De vader van de jonge Alessandra, een rijke stoffenhandelaar, besluit een schilder in huis te nemen om de familiekapel in het palazzo te beschilderen. Een belangrijk moment, dat bepalend zal zijn voor de toekomst van Alessandra, die in het geheim haar hart verpand heeft aan de schilderkunst. Volgens familiegewoonte wordt zij uitgehuwelijkt. Zij trouwt met Cristoforo, de beste vriend van haar broer Tomaso. Maar tijdens het huwelijk blijkt dat Cristoforo een relatie met haar broer onderhoudt. Ondanks de schok en het gevoel bedrogen te zijn door haar familie besluit zij toch bij hem te blijven. De onverwachte vrijheid die haar als getrouwde vrouw ten deel valt, grijpt zij met beide handen aan. Ze pakt haar oude passie, het schilderen, weer...

Met zijn debuutroman De menselijke maat wist Roberto Camurri veel lezers diep te raken. De naam van de moeder, zijn nieuwe roman, is net zo aangrijpend, meteen al bij het lezen van de eerste vijf pagina’s van het verhaal – dat dan eigenlijk nog moet beginnen. Het is een bitterzoete roman waarin een vader en zoon worstelen met een gedeeld verlies. In de stiltes en de kleinste gebaren van hun relatie zit al hun verdriet verscholen. Ettore en Pietro zijn ver van elkaar verwijderd, maar tegelijkertijd voor altijd verbonden in hun eenzaamheid. Als lezer ben je weer even terug in Fabbricco, een slaperige stadje in de buurt van Parma waar ook De menselijke maat zich afspeelt. Het is er saai, de huizen zijn omringd door eentonige, uitgestrekte velden, en er gebeurt nagenoeg nooit wat. Het is de woonplaats van Ettore en Pietro, vader en zoon. De twee zitten elkaar continu dwars, maar durven de confrontatie niet aan. Ettores vrouw, de moeder van Pietro, vertrok toen haar zoon nog maar een...

Na de groene heuvels van de Langhe en Roero is het even wennen aan al dat blauw om ons heen… Ligurië, de kleine Italiaanse kustregio in het uiterste noordwesten van het land, maakt ons wakker met een geweldig uitzicht op de azuurblauwe zee. We mogen tijdens ons verblijf een aantal resorts uitproberen, die onderdeel uitmaken van de zogenaamde Fascinating Resorts – en dat betekent dat we steeds weer op een andere adembenemende plek van ons ontbijt kunnen genieten. Vandaag delen we alvast twee van deze pareltjes met jullie. En omdat zeker in dit geval beelden meer dan genoeg zeggen, doen we dat met foto’s in plaats van woorden. Buongiorno vanuit Hotel Punta Est (Finale Ligure) en Villa della Pergola (Alassio)! Breakfast with a view bij Punta Est De historische suites en tropische tuin van Villa della Pergola