Je zocht naar: "Gargano"

Vroeger verslonden we de briefwisseling tussen fratello Frans en zijn zus Karin, in Vrij Nederland. Frans was olijven gaan plukken in Puglia. Hij viel als een blok voor de eeuwenoude olijfbomen, wortelend in de rode aarde, en de witte dorpjes met hun langzame ritme. Hij wilde blijven, helemaal toen hij de Italiaanse Anna had ontmoet, die zijn liefde voor dit stukje Italië nog verder aanwakkerde. Samen kochten ze een oude trullo, die ze stukje bij beetje opknapten. In de grootste ruimte kwam een enorm fornuis, kleinere ruimtes werden gevuld met planken voor de culinaire voorraad en een enorme verzameling potten en pannen. Op het omliggende land legden ze een flinke tuin aan, met onder meer een moestuin en kruidentuin. Af en toe nam Frans de pen ter hand, en later het toetsenbord, voor een brief aan zijn zus in Nederland. Heerlijke epistels waar we regelmatig van mochten meegenieten, dankzij hun rubriek in Vrij Nederland. We bewaarden ze allemaal, alle brieven met recepten die de...

‘Loop even mee de tuin in. Ik denk niet dat je ooit zo veel verschillende kleuren groen hebt gezien. De lente is laat dit jaar en bovendien heeft het veel geregend. Maar uiteindelijk trekt de zon toch altijd aan het langste eind in Italië en de plotselinge warmte zorgt voor een kleurenexplosie. Kijk, hier heeft Anna een hoekje gereserveerd voor alle kruiden. Lekker dicht bij het huis zodat je niet op het laatste moment, als je bruschetta goed geroosterd is, nog een heel eind moet lopen om wat verse oregano te plukken om die eroverheen te strooien. Het is een bijzondere soort. Waarschijnlijk een gekweekte variant want hij blijft de hele winter groen, terwijl de oregano die hier overal in het wild langs de berm groeit pas eind mei tevoorschijn komt en pas in juni in volle bloei staat. De rozemarijnstruik heeft allemaal zachte, jonge scheuten en staat voor een deel in bloei. Zowel de blaadjes als de bloemetjes zijn eetbaar. En moet je kijken wat een enorme bladeren de salie nu...

Al wandelend door Lecce zie je veel winkeltjes met souvenirs gemaakt van cartapesta, papier-maché. Anders dan bijvoorbeeld marmer of hout was dit materiaal altijd voorhanden en bovendien goedkoop, zodat zowel de kunstenaar als de koper geen kapitaal hoefde neer te leggen voor een mooi beeldje. Maar ook voor grote beelden werd in Lecce vaak naar papier en lijm gegrepen. Deze beelden moesten namelijk met enige regelmaat in processie door de stad gedragen worden, op de schouders van een aantal gelovigen. Met dank aan de kunst van papier-maché waren de beelden niet zo zwaar en dus veel beter te tillen. Je zult je erover verbazen hoe mooi en verfijnd deze beelden zijn gemaakt. Het is een kunst die niet iedereen zomaar onder de knie kan krijgen. Het wordt vaak van generatie op generatie overgedragen en aangeleerd. Zo houdt men de werkwijze in ere en gaan de fijne kneepjes van het ambacht niet verloren. Zo zagen we tijdens ons verblijf in Lecce tegenover de San Matteo een ezeltje tot...

Vorige week logeerden we bij Masseria Cesarina, even buiten Castellana Grotte, het meest noordelijke plaatsje van de Valle d’Itria. Het wordt daarom ook wel de Porta della Valle d’Itria genoemd, de ’toegangspoort tot de Valle d’Itria’. Het weer was wisselvallig: zonnige dagen waarop het bijna zomer leek werden afgewisseld met grijze dagen, met flinke regen- en onweersbuien. Op zo’n regenachtige dag is een bezoek aan de Grotte di Castellana een must. Je zult verrast worden door de enorme uitgestrektheid van dit grottencomplex, dat meer dan drie kilometer lang en op het diepste punt meer dan honderd meter diep is. Negentig miljoen jaar lang hebben de grotten zich gevormd tot hoe ze nu zijn. Als je bedenkt dat een stalactiet ongeveer één centimeter groeit in vijftig jaar tijd en een stalagmiet daar bijna honderd jaar overdoet, dan weet je dat de natuur hier heel wat tijd ongestoord haar gang heeft kunnen gaan. La Grave – de grootste grot met een opening in de...

Tijdens een vakantie in Puglia kun je er zeker van zijn dat de voetjes van de vloer gaan. Laat je verleiden door de fascinerende taal van muziek en het opzwepende ritme van de bijbehorende dansen. Het geluid van een mandoline of tamboerijn is genoeg om oude rituelen tot leven te wekken en diep in de lokale cultuur te duiken! Om alvast in de stemming te komen voor je vakantie naar de hak van de laars, hebben we een playlist voor je samengesteld met vijftig liedjes over / uit Puglia, van onder meer Negramaro, Terraròss, Domenico Modugno, Bruno Petrachi, Sud Sound System en Folkabbestia. Luister ze allemaal via deze Spotify-playlist (die je gratis kan beluisteren als je je aanmeldt bij Spotify). Hiermee kun je je meer dan drie uur lang onderdompelen in de hak van de laars. Wedden dat je meteen vrolijk wordt als deze opzwepende muziek uit je speakers klinkt… Als kleine toegift een liedje dat we niet op Spotify terug kunnen vinden, maar dat Gerard van Masseria Cesarina ons tipte en...

Saskia: ‘Oh Lecce ti amo tanto e sono felice,’ schreef de beroemde tenor Tito Schipa over zijn geboortestad. Ook ik houd van Lecce, en voel me er iedere keer weer dolgelukkig. Het is een prachtige stad vol barokke architectuur, mooie monumenten en witte straatjes. Naast kunst en cultuur biedt Lecce bovendien veel gezellige en stijlvolle bars, cafés en restaurantjes, evenals een keur aan fijne winkeltjes met Slow Food, delicatessen, lokaal handwerk en design. Ik zou er een boek over kunnen schrijven, maar in Mijn Puglia, mijn nieuwe boek over Puglia, moest natuurlijk meer dan alleen maar Lecce beschreven worden. Gelukkig zag Joelle van B&B Little Dolce in Lecce, waar ik een weekje mocht logeren tijdens het schrijven van Mijn Puglia, het zitten om samen een gedetailleerde reisgids van haar stad te maken. We gingen samen op pad en Joelle toonde me haar stad. Al wandelend vertelde Joelle honderduit. Want hoewel Lecce niet groot is, zit de stad vol verhalen. Wist je bijvoorbeeld dat...

Het is zover: Saskia’s nieuwe boek, Mijn Puglia is nu verkrijgbaar, mét persoonlijke boodschap van Saskia! Bestel Mijn Puglia via deze link Mijn Puglia is een persoonlijke reisgids met veel fijne tips, unieke adresjes en bijzondere bezienswaardigheden. Ga samen met Saskia op ontdekking in Puglia en je zult de prachtige regio voor altijd in je hart sluiten. Saskia: ‘Er is niets zo heerlijk als rijden door Puglia, met de aanblik van de puntdaken van de trulli die overal omhoog piepen, uitgestrekte olijfboomgaarden, felrode klaprozen, witte huisjes die zo prachtig afsteken tegen al het groen of het blauw van de zee, oude Fiats die hier nog meer dan elders in Italië rondrijden, tafels vol antipasti… Laat je meevoeren naar pareltjes als Lecce en Monopoli, maar ook naar kleinere plaatsen, buiten de gebaande paden. Toer langs de schitterende kust van de Salento, ontdek een magisch kasteel en proef de voortreffelijke keuken van Puglia. Vergeet ook het prachtige Matera (Basilicata)...

Niets heerlijkers dan op de fiets te stappen en te genieten van de vrijheid om onderweg te stoppen waar je maar wil. Ook in Puglia kun je perfect fietsen. We nemen je in deze blog mee naar de Valle d’Itria, waar de GAL (Gruppo d’Azione Locale) een prachtig netwerk aan fietspaden heeft aangelegd. Er strekt zich hier maar liefst dik vijfhonderd kilometer aan fietspaden uit, voor schitterende tochten langs trulli, olijfbomen, muretti a secco en witte dorpjes. Sara van Masseria Poesia is onze gids tijdens een prachtige fietstocht over het platteland van de Valle d’Itria. Andiamo?! Sara: ‘Masseria Poesia is de perfecte uitvalsbasis voor wie de Valle d’Itria per fiets wil verkennen. Meteen bij de ingang vind je een van de fietsroutes die de GAL heeft uitgestippeld. Van hieruit fiets je naar het centrum van Cisternino, een van de borghi più belli d’Italia, de mooiste dorpjes van Italië. Op het panoramaterras van de History Bar serveert Anna je graag een colazione da campioni,...

Frans en Anna wonen op het platteland van Puglia. Je kunt bij hen terecht voor een kookles, gewoon bij hen thuis, in een authentieke trullo die ze geheel hebben ingericht als keuken. Eerst ga je gezamenlijk aan de slag en duik je de keuken in. Na ongeveer drie uur is alles klaar om opgegeten te worden en schuif je met Anna en Frans aan om te genieten van al het lekkers dat je hebt bereid, inclusief wijn, nagerecht, koffie en likeur. Op het menu staan authentieke Zuid-Italiaanse recepten, uit de keuken van Anna’s moeder, die vanuit het noorden van Italië naar het zuiden verhuisde en heel anders moest leren koken. Frans: ‘Toen mijn vrouw Anna een jaar of acht was (meer dan een halve eeuw geleden), woonde ze met haar familie in Padova. Haar vader studeerde destijds natuurkunde aan de universiteit van dezelfde stad. Om zijn vrouw en zijn vijf kinderen te kunnen onderhouden, solliciteerde hij naar een tijdelijke baan als chemisch analist in een suikerfabriek. Probleem was wel dat...

Op het platteland van Puglia vind je veel masseria’s, oude boerderijen die onderdak boden aan boerenfamilies, hun knechten en vaak ook aan de families van die knechten. Het waren vaak grote complexen, met eromheen een hoge muur, als bescherming tegen vijanden die op het verlaten platteland anders vrij spel zouden hebben. Deze oude boerenforten zijn tegenwoordig veelal in gebruik als bed & breakfasts en boetiekhotels, met sfeervolle kamers, een grote tuin en een heerlijk zwembad. Je kunt het een beetje vergelijken met de agriturismo’s in het noorden van Italië: je logeert op het platteland, op een voormalige boerderij, omringd door olijfbomen, wijngaarden of akkers. Masseria Palombara (Oria) Crispiano, in de provincie Taranto, wordt ook wel il paese delle cento masserie genoemd, ‘het dorp van honderd boerderijen’. Hoewel je overal in Puglia masseria’s vindt, zijn het er hier ontelbaar veel. Alles ademt hier het boerenleven: immense olijfbomen die zorgen voor geurige...

Gisteren waren we in de botanische tuin I Giardini di Pomona, vandaag bezoeken we nog zo’n heerlijk groene oase in Puglia: Lama degli Ulivi, een kleine tien kilometer ten zuiden van Monopoli. In deze botanische tuin van ongeveer drie hectare wandel je tussen meer dan tweeduizend verschillende soorten planten en bloemen. Het is alsof je door een kleurrijk kunstwerk wandelt, met bij elke stap een verrassende ontdekking: een bijzondere bloem, een eeuwenoude olijfboom, een stenen muurtje uit een ver verleden… De bloemen, bomen en planten komen van over de hele wereld, van alle verschillende continenten. Hier in Puglia leven ze in een perfecte harmonie, als in een gracieuze dans waarin iedereen zijn eigen solo heeft. Afhankelijk van het seizoen en het moment van de dag schitteren andere hoofdrolspelers, waardoor een bezoek altijd een unieke ervaring is. Ondanks die grote verscheidenheid lijkt het alsof de natuur zelf de tuin zo geordend heeft. De symfonie aan geuren en kleuren...

Een oase van groen tussen de trulli, dat zijn I Giardini di Pomona, in Contrada Figazzano (langs de SP134, de weg tussen Locorotondo en Cisternino). In deze botanische tuinen van vijfentwintig hectare wortelen maar liefst achthonderd verschillende fruitbomen. Meer dan de helft bestaat uit vijgenbomen, waardoor dit de grootste en belangrijkste collectie vijgenbomen in het Middellandse Zeegebied is. Er groeien Afghaanse vijgenbomen, maar ook Bosnische, Franse, Portugese, Albanese, Israëlische vijgenbomen, plus natuurlijk vijgenbomen van Italiaanse bodem. Daarnaast vind je er granaatappelbomen, appel- en perenbomen (waaronder de Api Etoilée-appel die dankzij Pomona weer op Italiaans grondgebied groeit) en natuurlijk bomen vol sinaasappels en mandarijnen, grapefruits, citroenen, kersen, abrikozen, amandelen, moerbeien, kaki’s en kiwi’s, walnoten, pistachenoten en hazelnoten. Op de meest vruchtbare plek van de tuin staat een kakiboom uit Nagasaki, de ‘zoon’ van de boom die...