Parcines – een historisch hotel, prachtige wandelingen en drie bijzondere musea

In 1357 waren er hele continenten waar men in Europa nog geen idee van had. De eenwording van Italië was nog niet eens een idee.

In dat jaar kon je als reiziger in Zuid-Tirol aan de weg die van de Reschenpas richting Bolzano loopt ter hoogte van Parcines (Partschins in het Duits) een herberg vinden waarvan niemand wist hoe lang hij al bestond. Het was een poststation aan de oude Via Claudia Augusta, de Romeinse hoofdweg die het dal van de Po verbond met Beieren.

Hier stopten handelaars en pelgrims om hun paarden te wisselen, op krachten te komen en informatie uit te wisselen. De herberg heette in die tijd Stainer, zo staat te lezen in het eerste officiële document dat het bestaan ervan bewijst.

Hanswirt – een hotel met historie

Door de eeuwen heen is de herberg van naam en eigenaar veranderd, maar hij bestaat nog steeds, onder de naam Hotel Hanswirt. Al sinds de zestiende eeuw is deze plek eigendom van de familie Laimer.

Het is haast niet voor te stellen dat er al meer dan zeven eeuwen gasten worden ontvangen op precies dezelfde plek. Maar uit de oude houten vloeren, de gewelfde plafonds bij de ingang en het fresco in de salon blijkt wel dat het hotel een lange historie heeft. De mijlpaal uit 46 voor Christus die er vlakbij staat, bewijst dat hier toen al een grote doorgangsweg lag.

De gasten van toen konden niet van zoveel luxe genieten als Hanswirt tegenwoordig biedt. Het viersterrenhotel heeft rood-witte houten luiken voor de ramen en een geschilderd familiewapen op de muur bij de ingang die het een nostalgisch uiterlijk geven, maar het is binnen van alle moderne gemakken voorzien.

Er zijn tweeëntwintig grote en luxe kamers, een groot binnen- en buitenzwembad, een fitnessruimte en een spa. In het restaurant proef je traditionele gerechten uit Trentino-Alto Adige, voornamelijk gemaakt met producten van de biologische boerderij van de familie Laimer, zoals waarschijnlijk eeuwen geleden ook al gebeurde.

foto’s: Hotel Hanswirt

Vanuit Hanswirt zijn er allerlei leuke uitstapjes te maken. In Parcines zijn drie interessante musea te vinden en rondom het plaatsje kun je heerlijk wandelen. Ook de steden Merano en Bolzano liggen in de buurt.

Volg de Waalweg van Parcines

Parcines ligt tegen de dichte bossen van het Parco Naturale del Tessa aan, maar heeft ook overal boomgaarden, waar de bomen in nette rijen zijn geplant. Het is een perfecte uitvalsbasis voor wandelaars.

Aan de oostkant van het dal kun je wandelen over de Waalweg, een pad langs een irrigatiekanaal. De Waalweg van Parcines is een van de oudste paden in het gebied. Hij werd aangelegd in de vijftiende eeuw door de graven van Stachelburg en wordt nog altijd gebruikt om de fruitbomen te irrigeren.

De wandelroute start en eindigt in het historisch centrum van Parcines en is iets minder dan vijf kilometer lang. Hij loopt door berkenbossen en is ook heel interessant voor liefhebbers van geschiedenis. Zo is er aan het eind van de Waalweg een prehistorische napjessteen te zien, een natuursteen waarin komvormige kuiltjes zijn gemaakt, die stamt uit de bronstijd.

Met de kabelbaan de hoogte in

Er zijn ook verschillende wandelroutes door de bergen rondom Parcines. Om boven te komen, kun je gebruik maken van twee kabelbanen. De Funivia Texel gaat naar de Monte Sole, op 1544 meter hoogte. Het bergstation ligt vlak bij de ingang van het Parco Naturale del Tessa.

foto’s: Funivia Texel

Vanaf het bergstation van de Funivia Texel zijn er verschillende wandelroutes die langs de Cascata di Parcines komen, een waterval die bekend staat als een van de mooiste van het Alpengebied.

Het water valt bijna honderd meter naar beneden langs een rotswand. Met name in het voorjaar is de waterval zeer indrukwekkend, als het smeltwater ervoor zorgt dat er tot wel zesduizend liter water per seconde naar het dal stroomt.

Aan de andere kant van het dorp kun je omhoog met de Funivia Aschbach/Rio Lagundo, die in de buurt van het station vertrekt en omhoog gaat naar de Monte Tramontana, op dertienhonderd meter.

Een museum vol typemachines

Er zijn in Parcines ook drie musea waar je je uitstekend kunt vermaken. Het eerste is het Museo delle Macchine da Scrivere, dat gewijd is aan de miskende uitvinder van de typemachine, Peter Mitterhofer.

Hij was de zoon van houtbewerkers en had een uitgesproken talent om nieuwe machines uit te vinden. Voordat hij in 1864 zijn eerste prototype van hout maakte, hield hij zich bezig met het vervaardigen van muziekinstrumenten.

Zo maakte hij een type xylofoon van hout dat makkelijk te vervoeren was. Dit instrument met hamertjes en toetsen zou hem het idee gegeven hebben voor zijn belangrijkste uitvinding: een instrument dat het proces van het schrijven zou vergemakkelijken. Een uitvinding waaraan hij jaren werkte, totdat hij er uiteindelijk in slaagde een werkend prototype te bouwen.

Helaas was Mitterhofer een onbegrepen genie: geen van zijn vijf prototypes werden ooit in productie genomen. In 1869 reisde hij naar Wenen om zijn uitvinding te presenteren aan de raadgevers van de keizer. Zij wezen hem af, omdat ze van mening waren dat ‘het niet te verwachten was dat het apparaat een praktische toepassing zou krijgen.’

Vijf jaar later begon het Amerikaanse bedrijf Remington de productie van de Sholes & Glidden, de typemachine die de wereld zou veranderen. Mitterhofer stierf alleen en zonder bekendheid in 1893, maar niet voordat hij een houten wasmachine had gebouwd om het werk van zijn vrouw iets makkelijker te maken.

Het museum heeft maar liefst tweeduizend typemachines in de collectie, die samen honderdvijftig jaar geschiedenis vertellen, van de uitvinding van Peter Mitterhofer tot het digitale tijdperk waar wij nu in leven. Je ontdekt er van alles, zoals het spannende verhaal van de codeermachine Enigma, de oorsprong van het beroep van secretaresse en waar het apenstaartje vandaan komt.

foto’s: Museo delle Macchine da Scrivere

Museum Bad Egart

Ook het Museum Bad Egart is heel interessant. Bagni Egart of Bad Egart wordt beschouwd als de oudste thermale bron van Tirol. Hij wordt voor het eerst genoemd in 1430, maar het schijnt dat zelfs de Romeinen het water van de drie bronnen al gebruikten als geneeskrachtig drankje.

Aan het begin van de twintigste eeuw werd er een spoorlijn aangelegd en beleefde Bad Egart een bloeiperiode. Ook keizerin Sissi verbleef er in die tijd. In 1956 werd het gesloten, maar vervolgens heropend als historisch hotel.

Tegenwoordig is in het gebouw een museum gevestigd, waar allerlei voorwerpen uit de tijd van de Habsburgers te zien zijn, waaronder ook persoonlijke bezittingen van keizerin Sissi en keizer Frans Jozef.

foto’s: Museum Bad Egart & Onkel Taa

Mondotreno – de grootste modelspoorbaan van Italië

In de oude graanschuur van Hanswirt vind je Mondotreno, het derde museum van Parcines. Hier is de grootste digitale modelspoorbaan van Italië te zien en een van de grootste privécollecties van modeltreinen ter wereld, met meer dan twintigduizend onderdelen.

Er zijn miniatuurlandschappen te bewonderen op een schaal van 1:87 met talloze details en interactieve elementen. Op de begane grond vind je het fantasielandschap Mezzamontagna, waar allerlei modeltreintjes rondrijden in een prachtig gebouwd miniatuurberglandschap.

Op de eerste verdieping is een miniatuurversie van Trentino-Alto Adige te vinden, met op een oppervlakte van meer dan driehonderd vierkante meter alle hoogtepunten van de regio. Er zijn kastelen en forten te zien en natuurlijk de historische smalspoorbaan van Renon.

Het wordt ook nacht in Mondotreno: op gezette tijden wordt het donker en gaan er talloze kleine lichtjes aan die een magische sfeer creëren. Voor kinderen is er een ruimte waar ze zelf met treintjes mogen spelen.

foto’s: Mondotreno

Alta Via di Merano

Een van de mooiste hooggelegen wandelroutes in de buurt van Parcines is de Alta Via di Merano of de Meraner Höhenweg. Getrainde bergwandelaars lopen de route van ongeveer honderd kilometer door het Parco Naturale del Tessa in vijf tot acht dagtochten, langs prachtige uitzichten op de bergtoppen van Merano en omgeving en de Val Venosta en, op heldere dagen, ook op de Dolomieten en het Ortler-massief.

Het zuidelijke deel van de route wordt gekenmerkt door mediterrane begroeiing, maar op het noordelijke deel wandel je echt door het landschap van de hoge Alpen. Je maakt van dichtbij kennis met de wereld van de Alpenboeren, die door hun eeuwenoude verbintenis met het gebied dit cultuurlandschap hebben gevormd en bewaard.

Er zijn verschillende punten waar je omhoog kunt om het pad te bereiken of weer af kunt dalen naar het dal. Voor sommige delen van het pad moet je een geoefende bergwandelaar zijn. Je kunt de route ook wandelen met een gids.