Saskia: ‘Al dwalend door Rome vind ik niets heerlijker dan mijn gedachten te laten meanderen en te dromen over een langdurig verblijf in deze stad. Ik laat mijn blik over de gevels dwalen. Welke huizen, appartementen en kamertjes zouden zich daarachter bevinden? Hoe groot zouden de keukens zijn, en wat zou er allemaal voor lekkers in worden klaargemaakt?
Zeker op zo’n mooie nazomerdag als vandaag, als de zon de stad een bijzondere gloed geeft en de bomen een ongekende kleurenpracht laten zien, is het goed dromen in Rome. De grootste groepen toeristen zijn terug naar huis en weer aan het werk, en de stad wordt elke dag weer meer van de Romeinen zelf.
Ik neem de bus naar Villa Torlonia, een van mijn favoriete parken in Rome. Het ligt een aardig eindje buiten het centrum, maar dat maakt het eigenlijk juist zo leuk. Je ontmoet er immers vooral mensen uit de buurt, mensen die in Rome wonen en werken en even een rondje hardlopen in het park, er hun hond uitlaten of een uurtje zitten te lezen.
Als ik ooit in Rome ga wonen, zal het hopelijk in de buurt van dit park zijn. Het doet bijna Amsterdams aan, met mensen die heerlijk in het gras zitten te studeren en kinderen die op hun fietsjes rondjes rijden, onder toeziend oog van een groepje nonna’s, die eigenlijk veel te veel met elkaar te bespreken hebben om te zien wat voor kattenkwaad er wordt uitgehaald.
In dit park ligt ook het meest sprookjesachtige huisje van Rome, dat de sierlijke naam La Casina delle Civette heeft, het Huisje van de Uilen. Het huisje zelf is een wonderlijke compositie van torentjes, afdakjes, loggia’s, prachtige glas-in-loodramen, majolica dakpannetjes en, uiteraard, uilen.
Overal waar je kijkt zie je uiltjes: in het glas-in-lood, in het houtsnijwerk, boven de oorspronkelijke ingang, op de zuilen… De uilen worden overigens vergezeld door andere dieren: zwaluwen, slakjes en zelfs een slang. In en om dit huisje kom je echt ogen tekort. Een kleine indruk van het Uilenhuisje:
Jullie begrijpen dat ik onmiddellijk verliefd werd op dit sprookjesachtige huisje, toen ik het voor de eerste keer zag. Helaas is het huisje niet te koop. Gelukkig is het wel te bezichtigen, al is het slechts bij weinig mensen bekend. Daardoor waan je je echt even ‘alleen thuis’, als je van kamer naar kamer wandelt en van het ene prachtige detail in het andere valt.
Wandel zeker ook even om het huisje heen, de buitenkant is minstens zo mooi. En mocht je tijdens je bezoek een TE KOOP-bord in de tuin zien staan, laat het mij dan gelijk even weten!’
Leuk stuk, ik krijg helemaal zin om erheen te gaan!
Het stond er niet hoor Saskia, het bordje te koop! Wel is er nog een ander huisje in aanbouw! Minder mooi maar toch!
Kom net terug van villa Torlonia. Ik was er vroeg in de avond en wilde graag het park en de villa zien. Eigenlijk door wat Rosita Steenbreek er over schreef in haar boek: Terug naar Rome. Morgen ga ik weer om dan dat Uilenhuisje van binnen te zien!
Heerlijk Jeannette! Hopelijk heb je vandaag genoten van de binnenzijde van het Uilenhuisje!