Il Passo del Lupo – wandelen over ‘het pad van de wolf’ op de Monte Conero

Paul wandelde onlangs Il Passo del Lupo, ‘het pad van de wolf’, op de Monte Conero, aan de kust van Le Marche. Vanuit het kustplaatsje Sirolo voert deze prachtige wandeling je over de zuidelijke kalkflanken van de Riviera del Conero, langs mediterrane kruidenplanten en zeldzame boomsoorten, waaronder aardbeienbomen, naar een spectaculair uitzichtpunt.

Hier word je getrakteerd op een oogverblindend panorama over de kenmerkende besloten baai, de twee uit het water oprijzende rotsen (Due Sorelle genoemd), het naastgelegen idyllische witte strand en het strakblauwe water. Het groen van de natuur, de blauwe kleuren van de zee en de verticale witte krijtrotsen lopen in perfecte harmonie in elkaar over.

Paul: ‘Tijdens een korte vakantie bij het sfeervolle Country House Il Pignocco in Pesaro hadden mijn vrouw Lianne en ik eindelijk eens de mogelijkheid om Il Passo del Lupo te lopen. Voor deze tocht kunnen we ons geen betere gids bedenken dan onze vriendin Serena, die in hartje Sirolo woont.

Onze wandeling begint bij de begraafplaats van Sirolo, op één kilometer lopen vanaf het centrale Piazza Vittorio Veneto maar ook goed bereikbaar met de auto. Er is een grote parkeerplaats met voldoende (betaalde) parkeerplaatsen.

Op de flanken van de paradijselijke maar stoere Monte Conero in Le Marche, lopen maar liefst achttien goed bewegwijzerde spectaculaire wandelroutes. Wij volgen wandelroute 302 die ons binnen een uurtje naar het betoverende uitzichtpunt boven La Spiaggia delle Due Sorelle zal leiden.

Het brede pad leidt ons aan de westkant door een bosrijk gebied met enkele prachtige oude landhuizen met grote tuinen. Je zult hier maar wonen!

Het golvende achterland is schitterend, met dromerige kleine gehuchtjes omringd door weidse velden in dat typische lappendekenlandschap van Le Marche. De wijngaarden met de Rosso Conero, die hier dankzij de zeewind bijzonder goed gedijt, worden afgewisseld met olijfboomgaarden en kleurrijke bloemenvelden.

Aan de oostkant passeren we nog meer landhuizen, stuk voor stuk met een indrukwekkend uitzicht over de blauwe zee en de indrukwekkende kustlijn, waar we de kustplaatsjes Numana, Sirolo en zelfs de stranden van Porto Recanati en Civitanova Marche kunnen ontwaren. Even verderop, richting het noorden, ligt de prachtige baai van Portonovo waar je kunt smullen van de typische mosselsoort van dit stukje Italië, de moscioli.

Wanneer de mijnwerkers vroeger niet per boot op het strand konden geraken, gebruikten ze dit pad om de steengroeven aan de kust te bereiken. In die tijd was kalksteen een belangrijke inkomstenbron voor de lokale bevolking.

In het Parco del Monte Conero pronken de steeneiken, dennen, ceders en cipressen met hun groene takken. Het mooist zijn de pijnbomen, de knoestige eeuwenoude olijfbomen en de meer dan duizend verschillende soorten bloemen die op de Monte Conero groeien.

Op de kliffen komen enkele van de meest kostbare en zeldzame plantensoorten van het park voor waaronder de ginepro rosso, de rode jeneverbes.

Terwijl het steeds smaller wordende pad onder je wandelschoenen voorbij gaat, ruik je allerlei soorten bloesem, zoals die van de corbezzolo, de aardbeiboom, die mooi tricolore kleurt dankzij het intense rood van het fruit, het wit van de bloemen en het groen van de bladeren.

De naam Conero is trouwens afgeleid van het Griekse komaròs, dat aardbeiboom betekent, juist omdat die hier veelvuldig bloeit. Al van oudsher wordt deze aromatische plant voor therapeutische doeleinden gebruikt en de overheerlijke populaire corbezzolo-jam vind je op bijna elke ontbijttafel aan de Riviera del Conero.

Onderweg geniet je van de prachtige kustpanorama’s. Je begrijpt meteen waarom deze kust tot de mooiste van Italië behoort!

Na een klein uurtje wandelen bereiken we het eindpunt van de Passo del Lupo. In de diepte ontvouwt zich de schoonheid van de parel van de Conero-kust: La Spiaggia delle Due Sorelle. Wat een geweldig uitzicht op deze grillige kust! Dit plaatje gaan we niet snel vergeten en de fotocamera klikt onophoudelijk.

Blakend in de zon, met de voeten in het water, staan de twee biddende ‘zusters’ fier overeind, omringd door wat kleinere rotsen, de lichtgrijze grillige afgesleten rotswand, het heldere water en het witte zand van de besloten baai.

Een oude legende zegt dat deze rotsen samen ooit een wanstaltig zeemonster vormden, dat aangespoelde vissers, aangelokt door een Sirene, gulzig op vrat. Als straf werd het zeemonster door de goden voor eeuwig in tweeën gespleten en veranderd in steen, zodat het de voorbijvarende schippers nooit meer zou lastigvallen…

De uitloper van de enorme rots die aan de andere kant van het strand verticaal boven de zee hangt, is de echte Passo del Lupo, ook wel Punta della Croce genoemd. Helaas is het pad dat vanaf het uitzichtpunt naar het strand loopt om veiligheidsredenen al ruim tien jaar afgesloten. Een (geologisch) infobord markeert de plek vanwaar het verboden is verder te lopen.

Het strand is uitsluitend vanuit Numana met Traghettatori del Conero te bereiken. Tegen betaling van € 25,- brengt een boot je heen en terug naar La Spiaggia delle Due Sorelle, waar je de rest van de dag mag genieten van deze unieke plek. Andere rederijen verzorgen wel rondvaarten langs dit stukje kust, maar mogen niet aanmeren op het strand.

Er is nog een andere mogelijkheid om het uitzichtpunt van de Passo del Lupo te bereiken. Via de westflank van de Monte Conero begint de wandeling dan bij Bar Belvedere (Via Monte Conero 12), die op route 302 aansluit.

De terugweg naar de begraafplaats en de parkeerplaats kan alleen via dezelfde route gedaan worden. Vanaf halverwege kun je dan wel nog switchen naar andere routes.

De route is, door het geringe hoogteverschil, ook leuk voor kinderen. Het laatste stuk is echter niet geheel ongevaarlijk, dus wees voorzichtig, zeker als je hoogtevrees hebt.

Op aanraden van Serena sluiten we deze wandeling af met een overheerlijke lunch bij visrestaurant Terrazzamare in Sirolo, vanwaar je wederom mooi uitzicht hebt. De zon versterkt de blauwe kleuren van de zee, de groene pijnbomen en het witte terras. De met fris wit tafellinnen en elegant servies gedekte tafels nodigen uit om plaats te nemen.

Terrazzamare is een perfecte combinatie van een prachtige locatie en een uitstekende keuken. Chef-kok Giuliano Bonifazi serveert hier traditionele en innovatieve gerechten met lokale ingrediënten. Volgens Serena zijn de moscioli hier net zo goddelijk lekker als in Portonovo. Dat laten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen.

De gerechten zijn niet alleen een streling voor de tong, ze zien er ook nog eens fantastisch uit. Onder het genot van een glas heerlijk frisse Pecorino DOCG La Valle del Sole laten we de polpo con melone, crema di frutta della passione e cialda al nero di seppia als antipasto heerlijk smaken.

De gnocchetti fatti di patate fatti a mano con vongole lupi o e salicornia zijn eveneens een ware traktatie. De met de hand gemaakte gnocchi passen perfect bij de begeleidende verse venusschelpjes en zeekraal.

Over de paccheri di Gragnano con cozze selvatiche di Portonovo e finocchietto selvatico heeft Serena niets teveel gezegd, het is hemels lekker. De fluweelzachte paccheri gaan perfect samen met de verrukkelijke moscioli uit Portonovo en de kruidige smaak van wilde venkel. Così buono da leccarsi i baffi! zeggen de Italianen; zo lekker dat je je snor erbij aflikt, net als de wolf wiens sporen we eerder volgden…’