Cento – het dorp van Guercino en de Giardino del Gigante

Tussen Bologna, Modena en Ferrara – drie prachtige steden in de regio Emilia-Romagna – prijkt het kleine Cento, de geboorteplaats van Guercino. Cento staat ook bekend om zijn grootse carnaval en de Giardino del Gigante, met kleurrijke beelden van mozaïek.

Guercino – de schele schilder

Deze Italiaanse kunstschilder, die in februari 1591 geboren werd als Giovanni Francesco Barbieri, was een tijdgenoot van onder anderen Guido Reni en Annibale en Ludovico Carracci. Zijn artiestennaam dankte hij aan het feit dat hij met zijn rechteroog behoorlijk scheel keek.

Desondanks maakte hij schitterende meesterwerken. Al op achtjarige leeftijd zou hij een mooie Madonna getekend hebben op de gevel van zijn huis. In de Pinoteca Civica van Cento kun je normaal gesproken latere Madonna’s van Guercino’s hand bewonderen.

Helaas is het museum – net als de andere musea in Cento – tot nader order gesloten vanwege restauratie na de aardbeving van 2012.

Cento – het kleine Bologna

Cento heeft gelukkig een klein maar charmant historisch centrum dat mooi bewaard is gebleven. Ook zonder musea kun je er dus veel moois zien, zoals de bijnaam ‘het kleine Bologna’ al doet vermoeden.

Onder de portici wandel je eerst naar het Piazza del Guercino, met een standbeeld van de schilder en het Palazzo del Governatore.

Palazzo del Governatore

Dit palazzo werd gebouwd in 1502, ter ere van het huwelijk van Alfonso I d’Este en Lucrezia Borgia (dochter van paus Alexander VI) en de toetreding van Cento tot het hertogdom Ferrara.

Het ontwerp is van de lokale architect Francesco Giraldini, die ook tekende voor de Torre dell’Orologio, de klokkentoren die het palazzo siert.

Later werd het Palazzo del Governatore uitgebreid met onder andere een gevangenis en het Oratorio di San Leonardo. De kantelen dateren pas uit 1919, toen Giuseppe Costa het gebouw onder handen nam voor een restauratie.

Tegenwoordig huisvest het palazzo de (nog gesloten) Galleria d’Arte Moderna, die is vernoemd naar de lokale schilder Aroldo Bonzagni (1887-1918).

Michaël en de draak

Op de hoek van het Piazza del Guercino en de Via Provenzali zie je op de gevel van het palazzo de Renometro, een marmeren zuil die het niveau aangeeft van de rivier de Reno tijdens de overstromingen in 1812.

Aan de Via Ugo Bassi (tegenover de Chiesa di San Biagio) staat een beeld van de heilige Michaël die de als draak vermomde duivel doodt. Het beeld is van de hand van Mauro Mazzali.

Rocca – de burcht van Cento

Aan het Piazzale della Rocca verrijst de Rocca, de bucht van Cento, die werd gebouwd in 1378, in opdracht van Bernardo di Bonnevalle, de toenmalige bisschop van Bologna. Het ontwerp is van de hand van twee in die tijd beroemde Bolognese architecten, Lorenzo di Bagnomarino en Antonio di Vincenzo, die ook werkten aan de Basilica di San Petronio en de Loggia dei Mercanti in Bologna.

Latere bisschoppen drukten ook steeds hun stempel op de burcht, waardoor die in de loop der tijd vaak werd uitgebreid en aangepast. Zo was er vroeger een flinke slotgracht met ophaalbrug, die helaas verloren gegaan zijn.

Het huidige uiterlijk van de burcht is te danken aan kardinaal Giuliano della Rovere, de latere paus Julius II, die de westelijke vleugel liet uitbreiden en opdracht gaf tot fresco’s als decoratie.

Hopelijk gaat de burcht snel weer open, zodat je deze fresco’s en alle andere details van het interieur kunt bewonderen.

Het theater van Cento

Ook het Teatro Comunale Giuseppe Borgatti is een kunstwerkje. Het werd gebouwd tussen 1856 en 1861 naar een ontwerp van Antonio Giordani en Fortunato Lodi.

Op de façade prijken kroonlijsten, lantaarns, medaillons met portretten van beroemde personen, busten van artiesten en basreliëfs.

Het vroegere getto van Cento

Net als Bologna heeft Cento een voormalig joods getto. Veel huizen hebben herkenbare ijzeren balkonnetjes in Spaanse stijl.

De synagoge is helaas verwoest, maar in de synagoge van Ferrara vind je nog een aantal beelden uit Cento’s joodse gebedshuis, zoals een barok beeld van Aaron. Het joodse kerkhof uit 1689 ligt net even buiten de bebouwde kom.

Il Giardino del Gigante

Even buiten het centrum ligt Il Giardino del Gigante, een kleurrijke beeldentuin. Kunstenaar Marco Pellizzola realiseerde een aantal tekeningen van een van de jongste inwoners van Cento. Dankzij haar fantasie kun je nu langs een drieëndertig meter lange salamander of een dertien meter hoge merel lopen.

Ook wandel je langs vallende sterren, bloemen, herfstblaadjes, vissen en vogels die uit hun kooi gevlogen zijn. Il Giardino del Gigante is dagelijks geopend van 8.00 tot 20.00 uur. De ingang ligt aan de Via Respighi.

foto’s: Il Giardino del Gigante

Carnevale di Cento

Cento mag dan klein zijn, er wordt groots uitgepakt met carnaval! Het kleine stadje had zelfs als eerste een bijzondere stedenband met Rio de Janeiro (sinds 1993), vanwege het kleurrijke carnavalsspektakel.

Er trekt onder meer een kleurrijke parade door de straten van Cento, met een prijs voor de mooiste praalwagen. Centraal staat Tasi, oftewel Luigi Tasini, sinds circa 1900 hét symbool voor het carnaval van Cento. Aan het einde van het feest wordt Tasi traditioneel verbrand.

Het carnaval van Cento werd voor het eerst gevierd in 1615. Het heeft al een lange historie. Guercino legde het volksfeest al vast op zijn schilderijen!

foto’s: Luca Lorenzelli

Pieve di Cento – moderne kunst en muziek

Bezoek zeker ook het nabijgelegen Pieve di Cento, dat zijn naam dankt aan de Santa Maria Maggiore, de oude parochiekerk waar je werken van Guercino en Guido Reni kunt bewonderen.

Kunstliefhebbers bezoeken de Pinacoteca Civica, met voornamelijk religieuze kunstwerken van onder meer leerlingen van Guercino, het Oratorio della Santissima Trinità en het Palazzo Comunale.

Moderne kunst vind je in het Museo Magi’900, met kunstwerken van onder meer Giovanni Boldini, Alberto Burri, Giorgio De Chirico, Renato Guttuso, Amedeo Modigliani en meer dan tweeduizend andere hedendaagse kunstenaars.

foto’s: Museo Magi’900

Ook voor muziekliefhebbers heeft Pieve di Cento een aantal bijzondere plekken, zoals het Teatro Comunale Alice Zeppilli met het Museo della Musica, de Scuola di Liuteria en Casa della Musica.

Dit ‘huis van de muziek’ is verrezen op de plek waar vroeger Lamborghini’s werden gemaakt, naar een ontwerp van architect Mario Cucinella.

foto: cpmmmusicapieve.it