Je zocht naar: "Italië"

Het Piazza IV Novembre is het kloppend hart van Perugia. Bij mooi weer zitten Perugini en toeristen gezellig op de trappen, al lezend of keuvelend, en bij het vallen van de avond wordt er op het plein druk geflaneerd. Saskia en Sylvia van Villa in Umbria laten ons, samen met Patricia Blanquart van Guide in Umbria, kennismaken met de blikvanger op het plein, de Fontana Maggiore. Deze fontein werd in de dertiende eeuw gebouwd. Het was de kroon op het werk aan het aquaduct dat water naar het centrum van Perugia bracht. Naast de fontein, in de grond, zie je nog altijd een groot wit putdeksel, afkomstig van de oude middeleeuwse put. De fontein was een belangrijk prestige-object voor Perugia. De beeldhouwers Nicola en Giovanni Pisano (vader en zoon) kregen maar weinig ruimte voor eigen fantasie. Het bovenste bekken van de fontein is van brons en symboliseert het belang van het water. Het middelste bekken is een ode aan de stad Perugia. Zoek op dit bekken naar het beeld van Augusta...

Ciao tutti’s muziekblogger René Speetjens laat ons vandaag genieten van Acqua, de eerste single van het nieuwe album van Fabrizio Moro, Via delle Girandole 10, dat afgelopen maand is verschenen. Een prachtig lied voor de liefhebber van de Italiaanse taal, met een buitengewoon poëtische tekst met mooie klanken. In het nummer vertelt Fabrizio Moro over alle gevoelens en prikkels die men in de loop van het leven mee maakt, vrolijk of zwaar. Het is een leven in muziek dat als water voorbij stroomt, onder je schoenen, door je handen, voor je ogen en in je maag… Ascoltare impaziente Ongeduldig luisteren il fluire del tempo naar het verstrijken van de tijd assicurarsi con un piccolo dolore onszelf een beetje pijn doen di essere veri om er zeker van te zijn dat we echt zijn lasciare un frammento del nostro pensiero een stukje van onze gedachten achterlaten a chi ha pensato poco voor iemand die weinig nagedacht heeft o non ha pensato mai of nog nooit gedacht heeft di...

Een vakantie in het noordoosten van Sicilië is niet compleet zonder een bezoek te brengen aan de vulkaan Etna. Natuurlijk kun je de Etna beklimmen (onder begeleiding van een ervaren gids) en een bezoek brengen aan Catania. Maar er valt nog veel meer te beleven in dit gebied. Deze plaatsjes, grofweg gelegen tussen de zuidelijke hellingen van de Etna en de zee, zijn stuk voor stuk de moeite van een bezoekje waard! Trecastagni Dwaal door de steegjes van het pittoreske Trecastagni, een lust voor het oog en de lens van de camera. Bezoek de Chiesa Madre, maar vergeet vooral de mooie San Nicolò niet, te bereiken via een imposante monumentale trappartij. Valverde Valverde is een klein dorpje met zo’n typisch Italiaans dorpsplein, waar de nonni op hun bankje zitten en de kindjes vrolijk spelen in de zon. Aan de flanken van het plein vind je de belangrijkste kerk van het dorp, het Santuario della Madonna di Valverde. Tip: geniet ’s avonds van een uitgebreid Siciliaans diner bij...

Wie het ommeland van Mascalucia verkent, een bijna vergeten dorpje op de Etna, komt overal sporen van een ver verleden tegen. Vooral de, soms vervallen en verlaten, symbolen van het geloof die in het landschap her en der opduiken, brengen je in gedachten naar het Sicilië van weleer. Een Sicilië waar landheren en priesters de dienst uitmaakten en elke kerk een gemeenschap op zich was – met niet alleen een gevolg van gelovigen, maar ook een flink stuk eigen grond waarop onder andere wijn verbouwd werd. Sommige kerken zijn vervallen tot ruïnes en liggen er verlaten, soms wat spookachtig bij, zoals de pas gevonden resten van een kerk waarvan nog maar enkele muren overeind staan. Op die afgebrokkelde muren zijn nog duidelijk de resten zichtbaar van wat eens prachtige fresco’s moeten zijn geweest. Maria’s plattelandskerk Een iets beter lot heeft de Chiesa della Bambina getroffen (die officieel de Chiesa Madonna del Soccorso heet). Het kerkje is gewijd aan Maria en het kind, van...

‘Non conosco nulla di più bello ed insieme originale, movimentario, fertile e selvaggio della strada che porta da Catania a Nicolosi, attraversando, volta a volta, distese di sabbia, oasi di aranceti, fiumi di lava, appezzamenti di colture, muraglie di basalto…’ ‘Ik ken niets mooiers en tegelijk origineler, levendiger, vruchtbaarder en wilder dan de weg die leidt van Catania naar Nicolosi, met onderweg stukken zand, oasen van sinaasappelbomen, rivieren van lava, percelen vol gewassen, muren van basalt,’ zo schreef Alexandre Dumas in 1860. Precies langs deze verstopte idyllische weg ligt Mascalucia, een vergeten dorp op de rug van de Etna. Hoewel veel toeristen op Sicilië een bezoek brengen aan de Etna, wordt maar zelden een stop gemaakt in Mascalucia. Het voordeel daarvan is, zo merken we al snel wanneer we samen met onze gidsen Nino en Orazio door de rustige dorpsstraatjes wandelen, dat je hier nog het authentieke Sicilië vindt. Geen restaurants met een tourist menu,...

Nadat Saskia een prachtige reis maakte door het weelderige westen van Sicilië, was ze op slag verliefd op het eiland. Toen Ciao tutti door Il Daily Slow werd uitgenodigd om de onontdekte dorpjes rond de Etna te verkennen, aarzelden we dan ook geen moment: heerlijk, weer terug naar Sicilië! Dit keer mocht Willemijn op pad om la bella Sicilia te ontdekken. Ontmoeting met de Etna Willemijn: ‘Tussen het landen op het vliegveld van Catania en de eerste aanblik van de majestueuze Etna zit nog geen half uur. Onze gids en chauffeur voor de komende dagen, Orazio, is merkbaar enthousiast over zijn geboortegrond – hij begint meteen met vertellen en houdt eigenlijk pas weer op als we dagen later afscheid nemen op het vliegveld. Terwijl we over de ringweg van Catania rijden, ben ik meteen onder de indruk. Van de immensiteit van de stad Catania, van de zwarte stenen die ons overal omringen en bovenal van de Etna die nooit uit het zicht verdwijnt. Samen met Giovanni del Sorbo van de blog...

In het knusse Castellina in Chianti wijst il gallo nero, de zwarte haan, ons de weg naar verschillende wijnbarretjes en wijnkelders. Vandaag weten we zijn verleidelijke geroep te weerstaan, aangezien we in Castellina niet op zoek zijn naar wijn, maar naar de mooiste kunst van de Chianti. Daarvoor wandelen we van het centrale dorpsplein naar de nabijgelegen Via Trento e Trieste, waar de galerie en het atelier van Lucia Volentieri te vinden zijn. Deze Toscaanse kunstenares weet stukjes klei en keramiek om te toveren tot schitterende souvenirs, prachtige schalen, vogels en andere dingen die je meteen thuis zou willen tentoonstellen. Ons oog wordt meteen naar de kleine kunstwerkjes aan de zijkant getrokken. Vierkante blokjes met cipressen, olijfbomen, een hooiberg, een boerderij… Lucia vertelt dat ze al tijdens haar opleiding met dit idee speelde. De Chianti, altijd binnen handbereik, inspireerde haar telkens weer tot het vastleggen van wat ze om zich heen zag. Van eeuwenoude...

Ciao tutti! We zitten hier in Florence niet stil 🙂 Elke dag gaan we wel even op pad om een nieuwe tentoonstelling te bezoeken, bijzondere plekken vast te leggen en te dwalen door de stad. Regelmatig schuiven we aan bij pas geopende restaurants om de menukaart uit te testen en bezoeken we oude bekenden om te kijken of je er nog altijd lekker kunt eten. Florence gaf ons afgelopen tijd naast inspiratie voor blogs ook de energie om twee nieuwe wandelingen uit te stippelen: een route door het Florence van Dante en een wandeling door de meest artistieke wijk van de stad, Santo Spirito. Treed in de voetsporen van Dante in Florence Dante Alighieri, de grote dichter, werd in 1265 geboren in Florence. Hoewel hij later uit de stad werd verbannen en er nooit meer terugkeerde, deed hij in ‘zijn’ Florence inspiratie op voor Inferno, het eerste deel van zijn beroemde La Divina Commedia. Waar hij die inspiratie precies vandaan haalde, laten we je zien tijdens deze wandeling door het Florence...

Gastblogger Jana doet elke maand live verslag vanuit Genua, waar ze samen met haar man woont. Vandaag trakteert ze ons op de echte focaccia alla genovese. ‘Ik ben verslaafd aan focaccia. En deze verslaving transformeert mij een beetje tot een echte Genuees. Net als iedere Genuees ben ik kieskeurig in welke focaccia lekker is en welke niet. Zo heb ik vanaf mijn eerste week hier in Genua mijn vaste focacceria. Drie maanden lang, na elke taalles, ging ik naar deze focacceria en haalde daar zo’n goddelijk stukje focaccia. Altijd was de focaccia vers uit de oven en had ik mijn fetta focaccia op voordat ik de winkel uit was. Heerlijk! Focaccia komt van origine uit Ligurië, de streek rondom Genua. Uit oude documenten blijkt dat al in 200 voor Christus werd geschreven over focaccia door Catón. De focaccia is dus al ongelooflijk oud! Doordat er maar zes ingrediënten in gaan (bloem, olijfolie, zout, gist, water en suiker), is het een goedkoop product. Elke stad of dorp heeft zijn eigen...

Lasagne is een echte klassieker uit de keuken van Bologna. Hoewel, lasagne zelf schijnt al bij de oude Grieken een populair gerecht te zijn geweest. De naam lasagne zou dan ook zijn afgeleid van het Griekse laganon: plat deeg in smalle repen. Tegenwoordig wordt het deeg in stukken van tien bij twintig centimeter gesneden. De stukken deeg worden dan afgewisseld met steeds een laag saus in een ovenschaal gestapeld. Over de bovenkant gaat een flinke laag bechamelsaus en verder doet de oven al het werk. In de klassieke lasagne alla bolognese horen gehakt, bechamelsaus en Parmezaanse kaas. Het geheim zit ’m vaak in het zelf maken van de lasagne en de bechamelsaus, dus vandaar dit uitgebreide recept uit De Zilveren Lepel Classic. Het basisrecept voor lasagnevellen Ingrediënten (voor circa twaalf lasagnevellen): *300 gram bloem, plus iets extra voor op het aanrecht *3 eieren *zout Zeef de bloem op het aanrecht en maak een bergje met een kuiltje in het midden. Breek er de eieren in en voeg...

Sophie mocht afgelopen maand tot haar grote vreugde mee op truffeltocht met een echte truffeljager. De uitgelezen plek hiervoor is Acqualagna, in Le Marche, ook wel ‘de hoofdstad van de truffel’ genoemd. Het binnenland van Le Marche heeft de ideale groeicondities voor de truffels en zo zijn die mooie bergen niet alleen fraai om naar te kijken, maar zijn het ook ware goudmijnen! Michela van Tuquitour neemt Sophie mee naar Ristorante Lampino, waar Susanna en Paolo hen hartelijk verwelkomen. Paolo gaat dag in, dag uit op zoek naar truffels en Susanna maakt er, samen met haar moeder, de lekkerste gerechten van in het restaurant. Maar voordat er van de kookkunsten mag worden genoten, moet er natuurlijk eerst gewerkt worden! Paolo rijdt voorop in zijn kleine Pandaatje en al snel duiken we het Riserva Naturale Statale Gola del Furlo in. Paolo’s Pandaatje heeft veel meer in zijn mars dan je op het eerste oog zou denken. Door de vierwielaandrijving rijdt hij met alle gemak de steile...

Rik Rensen neemt ons in zijn verhalen vooral mee naar zijn geliefde Piemonte. Regelmatig laat Rik zijn werk als communicatiestrateeg namelijk even achter zich en reist hij naar zijn gerestaureerde boerderij in Piemonte, van waaruit hij verhalen schrijft over deze regio – en soms ook over andere delen van il bel paese. Vandaag vertelt hij over de échte spaghetti alla carbonara. Rik: ‘Oggi mangiamo spaghetti alla carbonara,’ roept signora Giselda me vanuit de keuken toe. Ik sta in de eetzaal van Osteria del Bramante in het Piemontese dorpje Roccaverano. Binnen snort de kachel, buiten is het rond het vriespunt. Het is waterkoud en daarom voelt het frisser aan dan het in werkelijkheid is. Vanaf de top van de heuvel waarop dit middeleeuwse dorp is gebouwd, zie ik de laatste sneeuwresten van deze winter nog liggen. Waar de zon kan schijnen, kleurt het gras alweer lenteachtig groen. Maar in de schaduw van de heuvel is de sneeuw veranderd in ijs. Gletsjers in Madurodamformaat....