Je zocht naar: "Puglia"

Wil je typisch Zuid-Italiaans decemberlekkers op tafel zetten? Bak dan deze cartellate, naar traditioneel recept uit Puglia, de hak van de laars. Wat heb je nodig? Voor een feestelijke portie (en alvast wat voorsnoepen) heb je nodig: 1 kilo bloem | 200 gram droge witte wijn (op kamertemperatuur) | 400 gram extra vergine olijfolie | zout | lauwwarm water | olie om te frituren | kaneelpoeder | poedersuiker Bereidingswijze Maak een bergje van de bloem en schenk in het midden de wijn en de olijfolie. Los een mespuntje zout op in 50 cl lauwwarm water en meng dit met de wijn en de olijfolie door de bloem tot je een zacht en soepel deeg hebt. Laat het deeg even rusten en rol het na circa een uur met de deegroller uit tot een dunne lap. Snijd hier met een kartelmes deegrepen van drie centimeter breed en circa vijftien centimeter lang van. Rol deze repen op tot een soort slakkenhuis en laat ze minimaal zes uur rusten, zodat ze kunnen indrogen. Als de cartellate goed droog zijn, verhit je een...

Iedereen die graag naar Italië op vakantie gaat, geniet van de Italiaanse cultuur én van spannende boeken houdt, kent ongetwijfeld de boeken van de in 2019 overleden schrijver Andrea Camilleri. Camilleri creëerde met commissario Montalbano een van de meest populaire romanfiguren aller tijden. In meer dan twintig romans brengt Montalbano vele moordmysteries tot een goed einde. Het zijn stuk voor stuk typisch Italiaanse verhalen over levensechte mensen betrokken bij een misdaad en met geheimen die uiteindelijk door de commissaris worden ontmaskerd en ontrafeld. Het verschil met de Angelsaksische thrillerliteratuur is overduidelijk; er is geen harde actie en geweld, maar dat hebben de verhalen van Camilleri ook niet nodig. Naast Camilleri zijn er andere Italiaanse schrijvers die op een vergelijkbare manier een spannend en psychologisch doortimmerd verhaal weten te vertellen en die de moeite van het lezen waard zijn. Een van hen is Marco Lugli, een fotograaf en schrijver die woont en...

Fontana Vecchia is een bed & breakfast met een aantal trulli en een zwembad met zout water. Deze oase ligt in het hart van Puglia, niet ver van Alberobello, dat tot in de wijde omtrek beter bekend staat als ‘de stad van de trulli’. De bed & breakfast wordt omgeven door olijfbomen, amandelbomen, kastanjebomen, walnootbomen, vijgen-, kersen- en andere fruitbomen. Drie schitterende trulli om in te slapen Op het terrein vind je allereerst Trullo Alcova, die bestaat uit twee aaneengeschakelde trulli. Trullo Camino is wat kleiner, maar minstens zo knus. Trullo Appartamento bestaat uit een trullo met open haard, een grote stenen slaapkamer met een tweepersoonsbed en een houten vide met daarop twee/drie eenpersoonsbedden óf een tweede tweepersoonsbed, een badkamer, een keuken en een eigen binnenplaatsje. Ten slotte is er nog een Trullo Suite (met een bubbelbad) voor een romantisch verblijf voor twee, met een keukentje, een open haard, airconditioning en een prachtige kastanjeboom naast...

Carlijn de Nijs woont sinds 2014 in Puglia, samen met haar Italiaanse man. Van daaruit helpt ze anderen hun droom om te wonen en werken in het buitenland waar te maken. Vandaag vertelt ze over de stad waar ze woonde tijdens haar eerste jaren in Italië: Brindisi. ‘Oja, daar vertrekken de schepen naar Griekenland,’ zei mijn moeder toen ik voor het eerst naar Brindisi ging, ruim vier jaar geleden. Dat was waar Brindisi om bekend stond: een toegangspoort naar de hak van de laars en over zee naar onder meer Griekenland. In de Lonely Planet die ik destijds meenam werd weinig (goeds) gezegd over Brindisi en helemaal ongelijk kon ik de reisgids niet geven. De stad had zeker potentie met haar kerken, parkjes, idyllische straatjes en natuurlijk de haven, maar het voelde nog niet als een geweldig leuke, levendige stad. Ik was er in een weekend en rond 23.00 uur was de stad uitgestorven: alle jongeren schenen naar Lecce te gaan en dus gingen wij maar terug naar onze B&B. Flaneren over de...

Heb je altijd al eens in een trullo willen slapen? De kegelvormige daken van de stenen witte huisjes steken overal in de Valle d’Itria, in het hart van Puglia, prachtig af tegen de blauwe lucht. De ‘hoofdstad’ van de trulli is Alberobello, waar het oude centrum bestaat uit kronkelige straatjes waarlangs meer dan duizend traditionele trulli staan. Sinds 1996 staan de trulli in Alberobello op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Prachtig om te zien, maar eerlijk gezegd vind je de mooiste trulli op het platteland van de Valle d’Itria, net buiten de bekende plaatsen van deze streek. Trulli d’Autore – vakantie in een trullo Even buiten Martina Franca vind je bijvoorbeeld B&B Trulli d’Autore, een klein complex met zes verschillende kamers, waarvan een aantal in een trullo, die allemaal de naam van een beroemde Italiaanse schrijver dragen. Je kunt natuurlijk een of twee kamer(s) boeken, maar je kunt ook vragen of je de hele accommodatie kunt huren voor een vakantie met familie of...

In het zuiden van Puglia vind je Lecce, de hoofdstad van de barok. Dan is het wel zo toepasselijk om een artistiek hotel uit te zoeken! Tijdens het Lecce Fashion Weekend mochten we logeren in het ArtHotel, een viersterrenverblijf vol kunst en design. Waar de Jezuïeten sliepen Het ArtHotel is een prachtig voorbeeld van een architectonisch ontwerp waarin oud en nieuw samenkomen. Het ‘oude’ deel is een voormalig Jezuïetenklooster, terwijl het nieuwe deel helemaal in de lokale steensoort pietra leccese is opgetrokken – het verschil is goed te zien in onderstaande foto. Binnen, zowel in de gezamenlijke ruimtes als in de gangen en de kamers, vind je juist weer veel hip en modern design. Oh, en niet te vergeten: het heerlijke spa- en wellnesscentrum Fluxus! Een impressie: Een verblijf boeken bij Arthotel Lecce kan via deze link. Let wel: het hotel ligt even buiten het historische centrum – daar naartoe wandelen is geen optie. Met een eigen park en buitenzwembad is die ligging wel...

Het Foresta Umbra is het prachtige eeuwenoude oerbos dat het binnenland van de Gargano domineert. Sinds 2017 staat het op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het beschermde natuurgebied is ongeveer tienduizend hectare groot en maakt deel uit van het Nationaal Park van Gargano. Marlou neemt ons mee naar dit bos, dat zijn naam dankt aan de dichte begroeiing waardoor er eigenlijk altijd schaduw (ombra) is. Marlou: ‘Met meer dan tweeduizend plantensoorten, de grootste Aleppo-den van Europa en vijfenzestig soorten wilde orchideeën mag je dit wel een bijzonder bos noemen. Naast reeën, wilde varkens, katten, wezels en dassen vind je er een grote verscheidenheid aan vogels, waaronder uilen. Niet gek dus dat hier veel natuurliefhebbers op af komen. Wanneer je van wandelen of mountainbiken houdt, kun je hier je hart ophalen. Of je nu zelf op pad wil of een georganiseerde excursie wil doen; er zijn vele mogelijkheden. Bij het bezoekerscentrum kun je alle informatie krijgen. Het meest...

Masseria’s in de Gargano, in het noorden van Puglia, zijn totaal anders dan de masseria’s in de Salento, in het zuiden van de hak van de laars. Ze zijn kleiner, robuuster en soberder. Marlou neemt je mee naar Masseria Sgarazza, een bijzondere masseria in de Gargano, die maar liefst meer dan tweehonderd jaar oud is. Marlou: ‘Ik was er dit voorjaar al even, op een zonovergoten dag, om kennis te maken. Hoewel ik terugkeer in de zomer, is het bewolkt wanneer ik Vieste uitrijd. Hopelijk houden we het droog. Je moet er wel iets voor over hebben om deze masseria te bezoeken, want aan de zuidkant van Vieste rijd je gelijk omhoog, langs de krijtrotsen de heuvels van het achterland in. Omgeven door prachtige olijfbomen en steeds verrassende en veranderende uitzichten rijd je over kronkelwegen omhoog. Na een aantal kilometers houdt het asfalt op en rijd je de natuur in. Over onverharde wegen, steeds hobbeliger en ruiger met als enige medeweggebruiker af en toe een Podolico-rund. Dit...

Frans van Munster neemt je vanuit zijn trullo in Puglia mee naar Mola di Bari, waar hij op het strand zelf garum maakt, een vissaus die in het Romeinse rijk mateloos populair was en over de hele wereld werd verhandeld. Frans: ‘In Mola di Bari kun je aan het eind van de middag de dagelijkse vismarkt bezoeken. Rond vijf uur keren de vissersboten terug van zee en varen de haven binnen. De vissers verhandelen hun buit vaak al op de kade, maar het grootste deel van de vangst wordt naar de vishal aan de overkant van de straat gebracht en daar verkocht. Il mercato di pesce is een enorm wit gebouw dat plaats biedt aan een groot aantal mensen. Het is een plezier om tussen de tafels met uitgestalde verse vis, schaal en schelpdieren rond te lopen en te fantaseren hoe je al dat lekkers klaar zou kunnen maken. Ondertussen schreeuwen de verkopers én kopers hun longen uit hun lijf en wordt er ijverig gehandeld en afgedongen. De laatste keer dat we deze kleurrijke markt bezochten, gingen we met...

Marlou Boelens vertrekt deze maand voor een jaar naar Vieste, een sfeervol stadje in de Gargano, het groene spoor van de hak van de laars. De Gargano is het nog vrij onbekende noordelijke deel van de regio Puglia, dat bijna geheel bestaat uit natuurgebied. Vieste telt circa vijftienduizend inwoners en het oude middeleeuwse centrum ligt op een hoge rotspunt, met prachtig uitzicht over zee. Vertrek naar Vieste Marlou: ‘Elke keer opnieuw word ik blij van het reizen door Italië. Je ziet de landschappen veranderen, je ontdekt verschillen in cultuur en tradities binnen de regio’s, je geniet van de culinaire schatkist en van de prachtige taal. Voor elke Italiëliefhebber is dit waarschijnlijk een feest der herkenning. Ik krijg er geen genoeg van. Maar waar ik persoonlijk het meest blij van word, is het contact met de Italianen zelf. Dat leidde tot mooie contacten en vriendschappen in alle windstreken van de laars. Elke regio heeft zijn charme en ook al heeft Zuid-Italië duidelijk mijn...

Frans van Munster neemt je vanuit zijn trullo in Puglia mee naar Molino Pannofino, de molen in Cisternino. Frans: ‘Als je ooit in het mooie plaatsje Cisternino komt, breng dan zeker een bezoek aan de plaatselijke molen. En dan bedoel ik niet zo’n ding met wieken zoals we in Nederland kennen, maar een grote, door elektriciteit aangedreven ijzeren machine die met veel, gedraai, geschud, gestamp en vooral kabaal allerlei graansoorten tot meel vermaalt. Verschillende steden of dorpjes hier in de buurt hebben nog een ruimte waarin zo’n gevaarte staat, maar de molen in Cisternino is speciaal de moeite van het bekijken waard, vanwege zijn leeftijd en zijn fraaie vormgeving. Als je de zaak binnenkomt en je hebt het geluk dat de molen draait, kun je goed zien hoe hij werkt. Een grote elektromotor zet cilinders, buizen, trechters, lopende banden en andere constructies die vernuftig met elkaar zijn verbonden in beweging. Sommige onderdelen worden hier en daar met ijzerdraad of plakband...

We laten het silhouet van Locorotondo, dat we al even in het vizier hebben, langzaam achter ons. We maken een omtrekkende beweging rond het witte dorpje, op weg naar bed & breakfast Masseria Serralta. Hoewel het pas mei is, is het al lekker warm en na een lange rit verlangen we naar een duik in het zwembad. Saskia: ‘Maar dan houdt ons navigatiesysteem ermee op. Het kent de weg waar we rijden niet en na een paar pogingen om ons over te halen om te draaien, zwijgt de Italiaanse heer die ons eerst zo galant de weg wees in alle talen. We worden niet eens meer gesommeerd om een U-bocht te maken en terug te rijden. Carola en ik kijken elkaar vertwijfeld aan. Volgens de kaart die we vanochtend nog even goed bestudeerd hebben, moeten we toch echt aan deze kant van Locorotondo zijn. We besluiten nog even door te rijden en te zien waar we uitkomen. Dat blijkt een goede gok, want we belanden even verderop bij een kleine parkeerplaats waar een verfijnd gebeeldhouwde Maria met gevouwen handen...