Je zocht naar: "Italië"

Schrijver Louis Couperus (1863-1923) was een zonaanbidder. Niet in de moderne betekenis van badgast in korte broek, maar in de letterlijke zin: hij aanbad de zon, die hij beschouwde als bron van warmte, liefde en gelukzaligheid. Couperus werd geboren onder de zware grijze luchten van Den Haag, vertrok op z’n negende met zijn familie naar Nederlands-Indië en kwam zes jaar later weer terug naar de hofstad. Die paar jaar tropenzon hebben gemaakt dat Couperus zijn leven lang heeft gesmacht naar het zonlicht. ‘Italië werd voor mij een tweede vaderland, vaak zonniger in àlle opzichten dan mijn eigen land, en gaf éene zoo groote liefde mij in als voor een tweede objekt niet meer te voelen is. Ik bleef dus veel in Italië, ik verbleef er zelfs des zomers. Trots het weinige lommer van het Italiaansche landschap, zocht ik – hoe ook lommer mij lief is – berg, bosch en strand van tè zonnig, zomersch Italië op.’ ~ uit: Van en over alles en iedereen Hij vestigde zich met zijn vrouw...

Italië, het land van de lekkerste koffie, toch? Je kunt zoveel verschillende soorten koffies bestellen dat je door de bomen het bos bijna niet meer ziet. Want wil je een latte macchiato of een caffè macchiato? Ga je liever voor een americano of een espresso? Iris & Joël van Ontdek Napels doen graag de verschillen tussen de koffiesoorten uit de doeken, zodat jij in Napels (of elders in Italië) gemakkelijk een ‘kopje koffie’ kunt bestellen. Hoewel zo’n gewoon kopje koffie eigenlijk niet bestaat… ‘Sterke’ espresso Iris: ‘Wil je een espresso, dan moet je eigenlijk een caffè bestellen. Inmiddels kennen de Italiaanse barista’s ook het woord espresso wel, dus het zal vast geen problemen opleveren. Al vragen ze soms voor de zekerheid of je inderdaad een échte espresso wil, zonder extra water. Een espresso (of caffè dus) bevat tussen de 25 en 35 milliliter sterke koffie in een klein kopje of glaasje. In Napels krijg je er eigenlijk altijd een glaasje water bij, dat de...

Dat je Livigno in de winter kunt bezoeken om te skiën of snowboarden, is voor velen al wel bekend. Maar wist je dat je er ook in andere seizoenen je hart kunt ophalen als bergliefhebber? Zo kun je er belastingvrij shoppen, heerlijk wandelen en fietsen, klimmen en klauteren in enorme bomen, kajakken, suppen en heerlijk eten. Dankzij de hoogte van ruim 1800 meter is de lucht er altijd tintelfris en word je omringd door beeldschone bergen. Eeuwenlang geïsoleerd Het Italiaanse dorp Livigno ligt nét over de grens met Zwitserland, in de provincie Sondrio (Lombardije). Het heeft in de afgelopen tachtig jaar een bijzondere ontwikkeling doorgemaakt. Als je Livigno nu ziet, is het haast ondenkbaar, maar het dorpje verkeerde tot aan de jaren vijftig in grote armoede. Livigno was een echte landbouwgemeenschap die grotendeels afgesloten van de buitenwereld leefde, zeker in de wintermaanden. Alle toegangswegen raakten in de loop van het najaar besneeuwd en hierdoor raakte het dorp geïsoleerd....

Pascal: ‘Sinds ik in Italië woon, heb ik veel dingen leren eten die ik in Nederland nooit op mijn bord wilde zien. Olijven, spruitjes en diverse soorten vis zijn daar een voorbeeld van. Met vis blijft het echter een uitdaging. Ik heb er een haat-liefde verhouding mee. Gouden regel is in ieder geval dat ik de vis niet als zodanig wil herkennen wanneer hij wordt opgediend. Mijn vriend, of marito, mag ik inmiddels zeggen, weet dat dondersgoed. Zijn standaard grap bij het bestellen van bijvoorbeeld een orata al forno is dan ook: ‘Ma è morto? E non gli debba guardare negli occhi!’ Hij vraagt de ober steevast mij te verzekeren dat wat er op mijn bord komt, werkelijk dood is en mij niet in de ogen staart. Een stukje witvisfilet hap ik makkelijk weg, maar presenteer mij geen hele vis, met schubben en ogen, die mij vanuit de dood in de ogen kijkt. Alles wat sterk naar zee ruikt, mag mijn bord voorbijgaan. Inktvis, garnalen of andere schaal- en schelpdieren als oesters en ricci staan dus...

De kleinste regio van Italië, Valle d’Aosta, was voor ons lange tijd een grote onbekende. We waren er wel eens geweest, maar meestal alleen op doorreis naar het diepere zuiden. Tijd om daar verandering in te brengen, met dank aan de regio Valle d’Aosta, die ons uitnodigde voor een vijfdaagse persreis. Nadine was de gelukkige die dit keer haar koffers mocht pakken. Ze was al twee keer door deze prachtige regio gereden, onderweg naar haar vakantieadres in Piemonte, maar kende eigenlijk alleen het sprookjesachtige dorpje Etroubles, waar ze bij de fantastische dorpspizzeria een van haar meest memorabele pizza’s at, met fontina en funghi porcini. Na deze bijzondere culinaire ervaring stond Nadine te popelen om meer van deze regio te zien én te proeven. Nadine: ‘Valle d’Aosta mag dan wel de kleinste regio van Italië zijn, maar zo voelt het niet. Het is juist zo enorm weids, met prachtige natuur, lekker frisse lucht en heel veel bergen. Er is nog overal ruimte en dat geeft juist...

Sirmione wordt ook wel ‘de parel van het Gardameer’ genoemd. Erwin neemt je er mee naartoe en laat je zien waarom deze bijnaam meer dan terecht is. Erwin: ‘Vanuit Desenzano del Garda zetten we per boot koers naar de zuidkant van het meer, naar het schiereiland waar Sirmione op ligt. Dit schiereiland is een landtong van wel vijf kilometer lang, met aan het einde het pittoreske Sirmione. Vanaf de boot zijn direct de contouren van het meest herkenbare gebouw van het stadje te zien, de Rocca Scaligera. Bij aankomst in de haven heb je een schitterende blik op het kasteel. Hier is goed te zien dat het stadje alleen te bereiken is via een eeuwenoude ophaalbrug. Het kasteel, dat in de dertiende eeuw werd gebouwd door Mastino della Scala, is een van de best bewaarde kastelen van heel Italië. De villa van Maria Callas We lopen via de ophaalbrug door het drukke centrum met allerlei toeristische winkeltjes en ijssalons. Het is duidelijk, Sirmione is een echte toeristische...

Hoewel Italië veel bijzondere wijnen kent, steekt de Barolo er met kop en schouders bovenuit. Hij wordt niet voor niets ‘koning van de wijnen en wijn van koningen’ genoemd. Barolo wordt alleen gemaakt van de Nebbiolo-druif. Een Barolo moet iets langer dan drie jaar rijpen, waarvan anderhalf jaar in houten vaten, maar het komt de smaak alleen maar ten goede als de wijn ook in de fles nog lang op smaak kan komen. Neem ook bij het drinken de tijd voor een Barolo. Dankzij de grote hoeveelheid tannine moet je de wijn zeker een uur laten chambreren, anders is het zonde van die dure fles… Een Barolo mag volgens de geldende wijnregels geproduceerd worden in het plaatsje Barolo zelf, in Castiglione Falletto, in Cherasco, in Diano d’Alba, in Grinzane Cavour, in Monforte d’Alba, in La Morra, in Novello, in Roddi, in Serralunga d’Alba en in Verduno. Barolo – een van de mooiste dorpjes van Italië Naast de wijn is ook het dorp Barolo meer dan de moeite waard. Het was...

Het was niemand minder dan de beroemde Britse dichter Shelley die Tellaro op de kaart zette. ‘Ik heb, zoals de zwaluw van Anacreon, mijn Nijl verlaten en ben hier naartoe gemigreerd voor de zomer, naar een huis aan zee en omgeven door het zoete en sublieme landschap van de Golf van La Spezia,’ zo schreef hij, in 1822. Wie meer wil weten over de geschiedenis van Shelley in Tellaro kan naar Villa Magni wandelen: het huis waar hij samen met zijn vrouw Mary woonde. Shelley is echter niet de enige beroemde schrijver die in Tellaro verbleef. Vooral het grote park rondom Villa Marigola heeft altijd een grote aantrekkingskracht uitgeoefend op kunstenaars, onder wie Gabriele D’Annunzio en Sem Benelli. Vandaag de dag is de villa in gebruik als een locatie voor culturele evenementen. Het zal niet lang duren voordat je begrijpt waarom zoveel schrijvers en andere kunstenaars betoverd zijn door Tellaro. Het dorpje lijkt ervoor gemaakt om te schuilen voor het drukke en lawaaierige...

Treinreizen hebben altijd iets magisch. Het uitzicht trekt vanzelf aan je voorbij terwijl je lekker achterover leunt en alle tijd hebt om al dat moois te bewonderen. Een van de mooiste reizen per spoor maak je over de Ferrovia Vigezzina Centovalli. Deze spoorlijn werd geopend in 1923 en strekt zich uit over tweeënvijftig kilometer (waarvan tweeëndertig op Italiaans grondgebied en twintig op Zwitserse bodem). De trein kedengkedengt over maar liefst drieëntachtig bruggen en door eenendertig tunnels. Dit architectonische meesterwerk – het is best wel een opgave om een spoorlijn door de Alpen aan te leggen – verbindt Domodossola met de Zwitserse stad Locarno en het Lago Maggiore, met onderweg bergen, valleien, bossen en bergdorpjes die aan je raam voorbijkomen. Van schoorsteenvegers tot smakelijke delicatessen Met de ‘no limits’-kaartjes kun je onbeperkt in- en uitstappen op het traject in de Val Vigezzo. Zo maak je er een persoonlijke ontdekkingsreis van. Stap bijvoorbeeld...

Umbrië kent tal van prachtige plaatsjes. Eerder bezochten we onder meer Bevagna, Gubbio, Montefalco, Orvieto en Perugia, vandaag nemen we jullie mee naar Bettona, Castiglione del Lago (aan het Lago Trasimeno) en keramiekstadje Deruta. Bettona – het Etruskisch balkon Il balcone etrusco, het Etruskisch balkon, zo luidt de bijnaam van Bettona. Je kijkt dan ook inderdaad prachtig uit over de groene heuvels van Umbrië, en over de steden Perugia, Spello en Assisi. Ondanks het feit dat het stadje in 1352 aangevallen en in brand gestoken werd, kun je er nog veel sporen uit het verleden vinden. Op een aantal plekken duikt de oude Etruskische stadsmuur op, die niet onder de verwoestingen heeft geleden en nog deels intact is. Ook is er nog een Etruskische tombe te zien. Verder dateren de nieuwe omwalling, veel huizen, palazzi en kerken in Bettona van na 1367. In dat jaar werd er namelijk opdracht gegeven om het centrum opnieuw op te bouwen, iets kleiner dan voorheen. Zo zou het beter...

Voor veel mensen is Spoleto de mooiste stad van Umbrië. De schitterende fresco’s van de Duomo en het Romeinse theater zijn een bezoek waard, maar er is veel meer te zien en te doen. We tippen in deze blog tien must do’s in (en om) Spoleto. Bewonder Lippi’s meesterwerken in de Duomo In de kathedraal van Spoleto, die in de twaalfde eeuw werd gebouwd, schitteren een aantal prachtige fresco’s van Filippo Lippi, die hier ook ligt begraven. In de Duomo bewonder je ook kunstwerken van Annibale Caracci en Pinturicchio. Bezoek nog meer mooie kerken in Spoleto De San Salvatore staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco, als een van de voorbeelden van de Longobardische architectuur in Italië. Een aantal delen van de kerk (waaronder de façade) is sinds de constructie in de vierde eeuw (!) nauwelijks of niet veranderd. De Sant’Eufemia ligt op een bijzondere plek: namelijk op de binnenplaats van het bisschoppelijk paleis. Zeker voor vrouwen is een bezoek aan deze kerk de moeite...

Vandaag verwelkomen we een nieuwe gastblogger: René Speetjens. Al op jonge leeftijd ontwikkelde René een passie voor mediterrane talen en culturen, wat is uitgemond in een grote liefde voor de Italiaanse en Spaanse pop/rockmuziek. Zijn favorieten in Italië zijn Gianna Nannini, Biagio Antonacci, Zucchero en Ligabue – maar eigenlijk vindt hij heel veel mooi. Muziek is een mooie manier om talen spelenderwijs te leren, vertrouwd te raken met klanken en je woordenschat bij te houden. Op Ciao tutti zal René daarom geregeld hedendaagse Italiaanse muziek met ons delen mét de vertaling van de songtekst in het Nederlands. Want hoe vaak zeggen mensen niet ‘Mooi Italiaans nummer, maar waar gaat het eigenlijk over?’ Omdat Italiaanse songteksten vaak zeer metaforisch zijn en sommige passages voor meerdere uitleg vatbaar zijn, is René altijd blij met reacties en aanvullingen. René Speetjens René woont met zijn vrouw en drie kinderen in Weert. Ze zijn geregeld in Italië te vinden, met...