Tratterhof Mountain Sky Hotel – van boerderij tot wellnessresort in de bergen
Begin december verbleef Claudia een paar dagen in het Tratterhof Mountain Sky Hotel, op het zonnige plateau van Maranza.
Het berggebied nodigt in elk seizoen uit om naar buiten te gaan, waar zich een landschap van bergweiden, bossen en indrukwekkende bergtoppen ontvouwt. Ideaal voor een mooie wandeling in de sneeuw, maar niet voor de innerlijke mens tevreden is gesteld…
Knödel maken met Regina Gruber
Claudia: ‘Gregor vertelt ons meer over Zuid-Tirol, waar Italiaans, Duits en Ladinisch gesproken wordt. Dat zie je overal terug in de plaatsnaamborden die twee- of zelfs drietalig zijn. De volgorde van de talen geeft aan welke taal in dat gebied het meest wordt gesproken.
Op de menukaart vind je ook alle drie de talen terug, in alle lokale specialiteiten. In plaats van pasta proef je hier van knödel, balletjes van brood en kaas met bijvoorbeeld spinazie of spek.
Regina Gruber laat zien hoe je zelf knödel kunt maken. Je begint met een basis van stukjes witbrood, eieren, meel en olie, waaraan je vervolgens ingrediënten toevoegt die je lekker vindt. Je kneedt het tot een soort deeg en maakt er balletjes van, die zo’n vijftien minuten worden gekookt.
Regina Gruber geeft deze en andere kookworkshops regelmatig aan hotelgasten en onder haar enthousiaste leiding mogen ook wij aan de slag. We maken knödel met ui en spek en een variant met kaas. Als ze klaar zijn, worden ze geserveerd met wat Parmezaanse kaas.
Ontdek Rio Pusteria
Tijdens de lunch vertelt Gregor dat het toerisme hier in de jaren zestig heel eenvoudig begon, met slechts een pension en een skipiste. In de jaren zeventig kwam er nog een piste bij, maar pas in 2012 besloten de verschillende skigebieden samen te werken.
Inmiddels is Rio Pusteria een middelgroot skigebied met vijfentwintig pistes die samen ruim vijfenvijftig kilometer beslaan. Het hoogste punt is zo’n vijfentwintighonderd meter en er zijn pistes van diverse moeilijkheidsgraden, maar slechts een enkele zwarte piste. Het gebied is dan ook vooral bestemd voor mensen die de grote drukte liever vermijden.
Dankzij de shuttleservice van Tratterhof Mountain Sky Hotel, de nabijgelegen kabelbanen en de Almencard met gratis openbaar vervoer is het gebied eenvoudig bereikbaar en ben je in een mum van tijd in een van de grotere skigebieden.
Als je liever niet skiet, geniet je van winterwandelingen, rodelen of langlaufen. Er zijn wandelroutes in overvloed, van kortere, makkelijke routes tot stevige dagtochten. Ze leiden van berghut naar berghut of naar hogere plekken zoals de Laghi di Campolago en de Cima della Capra, tot wel drieduizend meter hoog.
Het fijne is dat veel wandel- en fietsroutes direct in de omgeving van het hotel starten, waardoor je bijna letterlijk vanuit de lobby de natuur instapt.
Zonnige winterwandeling in de bergen
Onder leiding van de ervaren lokale gids Alfred wandelen we door de sneeuw, met onderweg volop verhalen over de geschiedenis, flora en fauna van deze streek.
Alfred is al gepensioneerd, maar neemt nog regelmatig gasten mee op pad. De route start op de parkeerplaats van het hotel en voert steil omhoog de bergweiden in. Hoewel het weer zacht is en de zon schijnt, ligt er nog sneeuw, waardoor het op sommige plekken behoorlijk glad is.
Alfred heeft ramponi of spikes bij zich die we onder onze schoenen binden voor extra grip. Terwijl we naar boven lopen, worden we beloond met adembenemende uitzichten over de vallei en de Dolomieten.
Boeiende verhalen in de frisse berglucht
De route slingert verder over een smal, met sneeuw bedekt bospad. De blauwe hemel steekt prachtig af tegen de hoge, groene bomen en we ademen de frisse berglucht met volle teugen in.
Alfred vertelt onderweg boeiende verhalen, over dat er vroeger nauwelijks wegen waren, hoe boeren hun hooi met de slee naar bergschuren sleepten en hoe men bijna volledig zelfvoorzienend leefde.
Net als toen houden de boeren hier koeien en schapen die ‘s zomers in de bergweiden grazen. Aan het eind van het seizoen worden de dieren naar de boerderijen in het dal gebracht, met bijbehorende feesten en tradities.
Soms laten ook wilde dieren zich zien, zoals herten, reeën, vossen en hoog in de bergen zelfs gemzen. Je moet daar wel vroeg voor op pad, wij zijn al veel te laat.
Onderweg passeren we wel een aantal enorme keien, de zogenaamde weibelen of ‘wijven’. Alfred vertelt dat kinderen vroeger de lunch naar hun vaders moesten brengen die in het bos of de bergen aan het werk waren. Om ervoor te zorgen dat ze niet treuzelden, werd hen verteld dat de stenen eigenlijk heksen waren en ze dus snel moesten doorlopen.
Winterse pauze met kruidenthee en kerstbrood
Na een uurtje of twee maken we een stop bij een beekje met water dat zo helder is dat we ervan kunnen drinken. Het is wel erg koud, maar gelukkig heeft Alfred warme kruidenthee voor ons en heeft zijn vrouw een speciaal kerstbrood met vruchten gebakken.
We maken uitgebreid foto’s van de prachtige omgeving en vervolgen dan onze route, terwijl het beekje naast ons een slingerend spoor door de sneeuw trekt. Op ruim zestienhonderd meter stoppen we voor een drankje bij de Grossberghütte, genietend van de zon op ons gezicht.
Laatste keer in de watten gelegd
Als we na deze schitterende winterwandeling weer terug bij Tratterhof komen, laten we ons nog even verwennen in de wellness, voordat we aanschuiven voor het afscheidsdiner.
Alle gerechten smaken voortreffelijk, maar vooral het typische Zuid-Tiroolse toetje strauben met vanille-ijs is om je vingers bij af te likken. Het is een soort oliebollendeeg dat in de hete olie in slierten uit elkaar valt en als een spiraal wordt opgediend.
We sluiten onze laatste avond af met live muziek en een drankje in de gezellige hotelbar.
Wakker met weemoed
De volgende ochtend word ik wakker met een weemoedig gevoel. Vanaf het balkon bewonder ik nog een laatste keer het adembenemende uitzicht over de bergen en de vallei. Wat zou ik graag nog wat langer blijven…
De familie Gruber en haar medewerkers zijn ontzettend warm, oprecht en gastvrij. Ze doen er alles aan om je helemaal thuis te laten voelen. Na het ontbijt neem ik afscheid; de shuttle staat al klaar om me naar het station van Fortezza te brengen.
Terwijl de trein door de sneeuw snelt, denk ik terug aan alles wat ik hier heb mogen ervaren, op een van de betoverendste berg- en wellnessbestemmingen van Italië. Letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt om dit jaar mee af te sluiten!’
