5x heerlijk rustig in Venetië

Joost Mangnus trakteert ons elke maand op een verhaal over Venetië. Dit keer neemt hij ons mee naar vijf heerlijk rustige plekken in de stad.

‘Ik weet het. Venetië is toeristisch. Heel toeristisch. Maar dat wil niet zeggen dat het er te druk is. Nee hoor, dat valt best mee. Op sommige plekken is het best wel rustig. Sterker nog, op best veel plekken is dat het geval. Bijvoorbeeld op deze vijf bijzondere plaatsen.

Oh, je hoort mij niet zeggen dat het stilletjes is op het Piazza San Marco. Of op de Rialtobrug. Of de winkelstraten van de Mercerie. Of de straten tussen het station en de Strada Nuova. Als je echt even geen drukte wil, kun je deze gebieden beter links laten liggen. Je hoeft echter niet ver weg te lopen voor wat meer rust. Een honderdtal stappen kan genoeg zijn.

Relatieve rust

Maar ja, wat is rust. Ik geef toe, dat is een relatief begrip. Wat ik rustig vind, vindt een doorgewinterde bergwandelaar, oerbossnuffelaar, woestijnloper of onbewoondeilandhopper vast heel druk. Maar ja, die hebben weinig te zoeken in Venetië. Want zeg nou zelf, waarom zou je voor rust naar Venetië gaan. Dat is hetzelfde als voor privacy naar het zonnige strand van Scheveningen trekken.

Voor een stadsmens als ik zijn er genoeg vredige plekken in Venetië. Even zat ik te twijfelen of ik die wel moest verklappen. Want voor je het weet, trekt iedereen ernaartoe en is het gedaan met de rust. Maar zo’n vaart zal het niet lopen, denk ik. En anders ga ik wel naar andere plekken waar je ongestoord kunt dwalen. Plekken die ik hier expres niet noem.

1 Dorsoduro, Fondamento Borgo
Bijna ongelooflijk dat je hier zo weinig mensen ziet. Terwijl het toch echt een van de mooiste grachten is van Venetië. Misschien is het hier zo kalmpjes omdat deze gracht niet vlak bij een van de grote trekpleisters van de sestiere Dorsoduro ligt. En niet op een looproute tussen de Accademia of de Zattere. Hoewel het een lange gracht is, bereik je hem niet makkelijk. Je moet het echt weten te vinden. Maar goed, daarom is de sfeer er ook zo sereen.

Hoe je er dan toch komt? Ga met vaporetto 1 naar Ca’ Rezzonico. Loop via de Fondamento Rezzonico naar Campo San Barnaba. Steek dit leuke plein schuin over en ga Calle Lunga San Barnaba in. Ga dan linksaf de Calle del Spizier in (meteen na de Osteria San Barnaba).

Je kunt ook van de andere kant komen. Neem dan vaporetto 5 of 6 naar halte Zattere. Ga links de Fondamento Zattere al Punte Lungo op. En dan rechts de Calle Trevisan in. Even doorlopen, en dan genieten!

2 Giudecca, achter de Redentore
Ach, Giudecca. Wat een heerlijk eiland. Zo vlak bij Piazza San Marco, maar zo anders. Zo gewoon. Zo rustig. De toeristen die er komen, gaan vooral naar de uiteindes van dit eiland: aan de linkerkant Hotel Cipriani, aan de rechterkant Hotel Molino Stucky. Maar daartussenin is het tranquillo.

Je ziet nog wel wat toeristen bij Il Redentore, de witte kerk die is ontworpen door Andrea Palladio. Maar loop je achter die kerk, dan zie je geen toerist. Terwijl die straatjes zo mooi zijn. Die huizen. Die tegels. Die rust.

Hoe je er komt? Neem vaporetto 2 naar halte Redentore. Ga rechtsaf de Fondamenta San Giacomo op, en dan links Calle San Giacomo in. Aan je linkerkant vind je de mooiste straatjes.

3 Cannaregio, Ramo I, II, III Piave
De brede straten hier hebben iets voornaams. De huizen ook. Maar wat vooral opvalt, is de stilte. Al regelmatig heb ik gelopen in Ramo I Piave, Ramo II Piave en Ramo III Piave. En ik kwam er niemand tegen. Het is dat er altijd wel was buiten hangt, anders zou je zegen dat dit een spookwijk was. Maar eigenlijk is het een droomwijk. Een oase van rust. Waar zelfs wat bomen staan. Ideaal dus om even bij te komen. In de schaduw.

Hoe je er komt? Pak vaporetto 4 of 5 naar halte Orto. Als je daar uitstapt – waarschijnlijk als enige – loop je meteen de Ramo II Piave in. De twee andere stratenbroers vind je aan de rechterkant.

4 Cannaregio, Parco Savorgan di Brazza
Voor veel toeristen is Giardini het enige park van Venetië. Maar dat is zeker niet zo. Je hebt nog veel meer parken. Een stuk kleiner, maar daardoor ook een stuk stiller. Een van de pareltjes is Parco Savorgan di Brazza. Deze tuin ligt verborgen tussen Palazzo Venier, Palazzo Savorgan en Palazzo Zeno.

De tuin behoorde ooit toe aan Palazzo Savorgan, maar is nu voor iedereen open. Je kunt het park bereiken via Fondamenta Savorgan en Campo San Geremia, tegenover de kerk met dezelfde naam. Het park is ook leuk als je kinderen hebt: er is een speeltuintje. Maar ook dat weet bijna niemand, waardoor het er rustig blijft.

Hoe je er komt? Verlaat vaporetto 1 of 2 bij halte Guglie. Sla rechtsaf, ga rechts de brug over en loop naar de Campo San Geremia.

5 Castello, Calle Marafoni
Wat dwaal ik graag door de straten van Castello. Het is heerlijk wandelen onder de was. Dit is het Venetië van de Venetianen. Want de Venetianen die nog in de lagunestad wonen, wonen voor een groot deel hier. Tenminste, dat idee heb ik als ik door de straten van deze sestiere, wijk, slenter. Ik zie er echter nooit iemand. De bewoners zijn zeker elders aan het werk. Wat zullen ze na een lange werkdag heerlijk thuiskomen. Nou ja, zo gaan mijn gedachten met me aan de haal als ik hier wandel.

Hoe je er komt? Er zijn verschillende manieren, bijvoorbeeld via de vaporettohalte San Pietro. Maar de mooiste route loop je vanaf park Giardini. Ga daar heen met vaporetto 1 of 2. Stap uit bij halte Giardini, ga naar rechts en dan meteen naar links. Het parkpad gaat dan over in de Viale Giuseppe Garibaldi. Ga vervolgens naar rechts de Via Giuseppe Garibaldi in. Houd rechts aan, en loop de Fondamenta Sant’Anna op. Neem vervolgens de tweede brug links. Aan de rechterkant vind je dan de Calle Marafoni. Maar ook de andere straatjes zijn de moeite waard. Ik had ze hier allemaal kunnen noemen. Maar de Calle Marafoni vond ik het mooiste klinken.

Nog eentje dan

Dit waren vijf van de rustige (en misschien wel mooiste) plekken van Venetië. Maar ik kan er nog veel meer noemen. Nou vooruit, nog eentje dan. In de sestiere Santa Croce, achter de San Giacomo dell’Orio. Deze kerk staat aan een van de fijnste pleinen van Venetië. Een groot plein, waar een lekkere sfeer hangt. Er zijn veel mensen, maar omdat het plein zo groot is, valt dat niet op.

Maar toch is het daar te druk om op dit lijstje te passen. Daarvoor moet je even naar de andere kant van de kerk. Maar neem wel de goede kant. Als je de toren van de gelijknamige kerk rechts van je ziet, zit je fout. Je gaat dan een mooie brug over die je brengt in de Ruga Bella.

Een fraaie straat, daar niet van. Maar het is een drukke straat. Dan kun je beter de toren links van je laten. Tussen de bebouwing en de eerstkomende gracht zie je een soort van klein pleintje. Waar het heel goed toeven is. In de zomer vind je daar wel een terras, maar buiten de terrastijden is het er lekker kalm, daar aan het water.

Hoe je er komt? Dat is moeilijk uit te leggen. Begin bij vaporettohalte Riva di Biasio (lijn 1). Loop de wijk in en houd een beetje zuidwest aan. Wordt het ergens te druk, sla dan snel een andere straat in. Wie weet, kom je er zo wel. Zo niet, ook goed. Dan heb je vast wel een ander heerlijk, bijna onopgemerkt plekje ontdekt.

Weet jij nog heerlijk rustige plekken in Venetië? Meld ze gerust in een reactie onder aan deze blog. Dan ga ik ze binnenkort opzoeken!’