Geniet van een fietsvakantie op Sardinië met Rudi Rides

Rutger ter Horst, de eigenaar van Rudi Rides, schreef eerder al op Ciao tutti over de mooie fietstochten die hij met een groep maakte in Puglia en Campanië, in de Italiaanse Alpen en in Toscane.

Nu is het tijd voor een andere regio in Italië: het magische eiland Sardinië. Rutger doet verslag van de fietsvakantie met een groep waarbij bijna het hele eiland werd aangedaan. Smaakt dat naar meer? Bekijk dan op de website van Rudi Rides of er nog plekken vrij zijn en ga met Rutger mee op avontuur op Sardinië!

De overtocht naar Sardinië

Rutger: ‘Dit keer gingen we met de veerboot van het Franse Toulon naar Porto Torres. We wilden op Sardinië in negen dagen tijd negenhonderd kilometer afleggen. Dit is meer dan gemiddeld op een Rudi Rides-groepsreis, maar we waren met een gezelschap dat goed getraind was.

Het leek ons het beste om weg te blijven van de Costa Smeralda, de meest toeristische streek van Sardinië. Dat betekent namelijk minder drukke wegen en dus meer fietsplezier.

We fietsten tegen de klok in: eerst langs de westkust, vervolgens dwars het eiland over richting het bergachtige Gennargentu, het bekendste nationaal park van Sardinië en tevens het hoogste gebergte, om vervolgens noordwaarts via Sassari weer terug te keren naar Porto Torres.

Fietsen langs de ruige westkust van Sardinië

Ons eerste doel was Capo Caccia, een kaap met een hooggelegen vuurtoren, maar niet zonder tussenstop in Argentiera. In de zomer een bruisend plaatsje met een paar mooie stranden, maar eind september bewonderden we de schoonheid in alle rust, met slechts één bar geopend voor een goede espresso. Via de twee heen- en weertjes naar de kliffen kwamen we uitgehongerd aan bij de fraaie strandtent Chiosco La Stalla.

Het vervolg was een volledige etappe langs de westkust, misschien wel het mooiste stukje van Sardinië. Het begon al direct na Alghero, met uitzicht op de stad. Niet lang daarna startte een zware maar prachtige klim. Hoe hoger we kwamen, hoe mooier het uitzicht op zee.

We kwamen enkele fietsers tegen, ook volledig bepakt, en wat sportieve Italianen. We eindigden onze rit in Cabras, op een steenworp afstand van het grotere Oristano.

Verlaten mijngebied

De avontuurlijkste route van de week leidde onder andere langs de mooiste baai van Sardinië, waar ook enkele campers stonden. Vervolgens fietsten we een stuk ‘vergeten weg’, een overstroomde rivier (waar je uiteraard omheen kunt) en een uniek stukje door een verlaten mijngebied. Heerlijk!

Als je de volgende dag nog genoeg energie hebt, kun je je kuiten strekken op de Passo Montecani, om te eindigen met twee kilometer van elf tot zeventien procent. Deze klim is optioneel, maar hoe dan ook pittig, zeker met drie etappes in de benen.

Het zuidelijkste punt van de route ligt in Portoscuso, vanwaar we via het binnenland en Iglesias naar een welverdiende rustdag trapten.

Via het bergachtige binnenland terug naar het noorden

De welverdiende rust na ruim vierhonderd kilometer namen wij aan de kust. Op loopafstand van ons hotel in Buggerru ligt namelijk een heel mooi strand. Het weer was eind september nog ideaal voor een duik. We genoten van zeevruchten op ons bord en konden zo een klein beetje op adem komen voor het (zwaardere) vervolg van onze fietsvakantie.

Het is duidelijk te merken dat het binnenland nog uitgestrekter is en minder bezocht wordt. Vanwege de lengte van de etappe, maar liefst honderdveertig kilometer, hadden we weinig tijd voor de lunch, maar binnen vijf minuten na aankomst stonden grote schalen met malloreddus alla campidanese en fregola met zeevruchten op tafel. Omdat we meteen aanvielen, maakte ik hier helaas geen foto’s van.

Door de beperkte tijd konden we niet helemaal tot diep in het nationaal park Gennargentu geraken, dus kozen we de mooiste plekjes die de moeite waard zijn. Door een wegafsluiting en een dag wat minder weer konden we niet van alle uitzichten genieten zoals we gehoopt hadden. Gelukkig werden we in Olzai hartelijk ontvangen, hoewel we te laat waren voor de cornetti…

Lago Coghinas en Monte Limbara

De laatste dagen werd het niet minder zwaar, maar de etappes waren wel iets korter. Zo konden we weer volop genieten van de lunch onderweg. In Tempio Pausania aten we bijvoorbeeld de beste focaccia van de week, na twee prachtige klimmen bij Lago Coghinas: de Passo Limbara van gemiddeld 3,7% en de Monte Limbara van gemiddeld 6,5%.

Via Sassari weer terug naar het vasteland

Omdat onze boot naar het vasteland pas in de avond zou vertrekken, hadden we nog een hele dag voor een korte etappe. Ik wilde graag langs Sassari, omdat dat een leuke stad is en er een heel goed restaurant zit waar ik al meerdere keren uitstekend heb gegeten: Bakkus. We genoten hier ook van smakelijke Sardijnse desserts, zoals seadas.

Dan zit de elfdaagse fietstocht erop… Bijna tienduizend hoogtemeters geklommen en nog wel meer calorieën gegeten voor we deze prachtige ervaring afsluiten.

Het was heerlijk om een heel stuk van het eiland te verkennen, bijna zonder andere toeristen tegen te komen, maar wel overal hartelijk ontvangen door de lokale bevolking.’

Ook mee op fietsvakantie met Rudi Rides?

Rutger van Rudi Rides organiseert ongeveer vijftien groepsreizen per jaar, met name in Italië en Frankrijk. Een groepsreis bij Rudi Rides betekent een kleine gemengde groep (maximaal tien deelnemers), sportieve afstanden (tachtig tot honderd kilometer per dag), met genoeg ruimte voor ontspanning en goede koffie- en eetpauzes tussendoor. Italiaanse bestemmingen zijn onder meer Toscane, Puglia en Sardinië.

Op maat gemaakte reizen met e-bike of trekkingfiets

Wil je zorgeloos op reis maar zonder een georganiseerde groep? Dan kun je ook terecht bij Rudi Rides. Rutger maakt dan een fietsvakantie die naar jouw wensen is aangepast. Je kunt vrijblijvend een aanvraag doen via deze link. Mocht je vragen hebben, dan kun je ook altijd een mailtje sturen naar rutger@rudirides.nl.

met dank aan Stefan van Vessem voor een aantal foto’s