Het kleurrijke Rome van Elisa Colarossi

Vlak nadat de wereld in maart 2020 wordt opgeschrikt door het coronavirus en Italië in volledige lockdown gaat, verschijnt op Instagram het account @romangalgoesaround, met kleurrijke tekeningen die Elisa Colarossi dagelijks maakt en die haar leven in Rome tijdens die eerste lockdown laten zien.

Het account is zo succesvol dat Elisa doorgaat met tekenen. Duizenden mensen krijgen dankzij haar kleurrijke posts een dagelijks shotje Rome. Ook wij zijn fans van het eerste uur en laven ons elke dag even aan haar Romeinse sfeerbeelden.

Tijd om Elisa eens te vragen naar het afgelopen jaar. Hoe blikt ze terug op meer dan 365 dagen vol tekeningen?

Voor de pandemie werkt Elisa als docente Engels voor jonge kinderen en zingt ze in een band waarmee ze af en toe optreedt in Rome. ‘Ik heb altijd al een creatieve levensstijl gehad. Het is een heerlijke bron van geluk voor me en een echte uitlaatklep.’

Op het moment dat op 9 maart 2020 heel Italië in complete lockdown gaat, zit Elisa in haar Romeinse appartement Netflix te kijken. Op haar telefoon komen berichten binnen van familie: ‘Zet de televisie aan!’

Toenmalig president Conte kondigt op de nationale televisie aan dat het land op slot gaat. Elisa: ‘Het voelde vreemd, surrealistisch. De eerste week zat ik vol ongeloof. Er was een constant gevoel van onzekerheid.’

Als creatieveling is het voor Elisa vanzelfsprekend om deze gevoelens en het feit dat ze niet naar buiten kan, om te zetten in iets artistieks. ‘Toen ik voor het raam stond, ons enige beetje vrijheid, kreeg ik inspiratie voor mijn allereerste tekening: vier Romeinse ramen die het leven in lockdown laten zien: koken, omhelzen, lezen en de was ophangen.’

Met die eerste tekening is het project The Roman Quarantine geboren. ‘Daarna wilde ik elke kleine, alledaagse bezigheid speciaal en uniek maken. Van pizza bakken tot tuinieren. Ik probeerde ons leven in Rome over te zetten op papier.

Vaak vroeg ik me af wanneer het allemaal voorbij zou zijn. Ik was erg bang en voelde me een beetje verdwaald. De wetenschap dat ik elke dag een visueel dagboek bijhield hielp me dat gevoel in de hand te houden. En belangrijker nog: alle liefde die ik van over de hele wereld ontving zorgde ervoor dat ik door kon blijven gaan.’

Een greep uit Elisa’s illustraties van The Roman Quarantine:

Het belangrijkste is voor Elisa om een connectie te kunnen creëren tussen haar volgers en de stad Rome. ‘Misschien zelfs bijna een relatie. Ik wil dat mijn kunst mensen laat lachen, mensen blij laat voelen, gelukkig en trots om verliefd te zijn op Rome. Een moment van pijn, onzekerheid of zorgen kan soms verlicht worden met een heel simpel iets. Mijn doel is mijn kunst die verlichting te laten zijn.’

Als de Romeinen in mei 2020 de straat weer op mogen, stopt Elisa niet met tekenen. In tegendeel: haar project The Roman Quarantine is misschien wel afgelopen, de Eeuwige Stad biedt – hoewel leger dan ooit – ontelbare mogelijkheden.

‘Mijn stad zo leeg te zien was griezelig, maar gek genoeg ook prachtig. Mijn liefde voor Rome zorgde ervoor dat ik meer dan genoeg inspiratie had.’

Normaliter stapt Elisa op haar fiets en rijdt ze rond tot ze iets ziet dat inspiratie oproept. Dat kan overal in Rome zijn. ;Als iets mijn blik vangt, stap ik af en maak ik een foto. Het maakt niet uit in welke buurt ik ben: Rome is altijd prachtig. Van de buitenwijken tot het centrum, de stad heeft iets fascinerends dat ik niet kan negeren. Ik daag mezelf graag uit met alle wonderlijkheden die ze te bieden heeft.’

Wat Rome voor Elisa de perfecte stad maakt om te tekenen, is simpelweg de schoonheid van de stad. ‘Het klinkt voor de hand liggend, maar ik denk niet dat er een andere stad bestaat die de dromerige, intrigerende vibe van Rome heeft. Elk hoekje van Rome zit vol met details. Het tekenen daarvan zorgt ervoor dat ik steeds beter begrijp hoe mijn stad gebouwd is en hoe mooi en aantrekkelijk ze is.’

Hoewel Elisa heel Rome tekent, ligt haar focus stijltechnisch vooral op de architectuur en de kleuren van Rome. ‘Het is geweldig om zoveel stijlen en kleuren toe te kunnen passen.’

Elisa neemt ook altijd potloden en papier mee als ze op pad gaat. ‘Iets met het blote oog vastleggen is uitdagender. Het zorgt ervoor dat je volledig in de tekening en de omgeving opgaat.’

Wie ook een grote rol in haar tekeningen spelen, zijn haar eigen zwarte kat Stanis en de andere katten die in Rome leven. Elisa heeft altijd al een grote fascinatie en liefde gehad voor de combinatie Rome en katten.

‘Katten maken een groot deel uit van de stad. Dat gaat terug tot de oudheid. Dit was vooral duidelijk in de jaren vijftig van de vorige eeuw, toen de Gattare, de kattenvrouwen, van Rome voor de straatkatten zorgden. Dat doen ze nu nog steeds.’

In de wetenschap dat katten echte Romeinen zijn, was het voor Elisa onmogelijk om ze niet in haar tekeningen te betrekken. ‘Stanis, mijn eigen kat, is erg flabbergasted. Hij had niet verwacht om zo’n superster te worden. Te weten dat hij door mijn kunst over de hele wereld geliefd is, vinden we allebei geweldig.’

Elisa’s favoriete tekening uit eigen oeuvre is dan ook onderstaande illustratie, waar Stanis op een Vespa naar de zonsondergang bij het Colosseum zit te kijken, samen met zijn vrienden. ‘In normale tijden zie je vaak groepjes jongens en meiden precies hetzelfde doen. Ik moet daar altijd om glimlachen.’

Haar eerste tekening is nu ruim een jaar geleden en Rome is weer terug in lockdown. Het overgrote deel van de stad is weer dicht. Bij Elisa zorgt de situatie voor gemengde gevoelens. ‘We zijn verslagen, maar we zijn het nu ook al een beetje gewend. Mijn doel is om nog meer kunst naar mijn volgers te brengen, en door te gaan met de avonturen van Stanis in Rome. We verdienen allemaal een beetje geluk, zeker nu.’

In de toekomst hoopt Elisa haar kunst en haar liefde voor Rome persoonlijk met mensen te kunnen delen. ‘In de straten van Rome bijvoorbeeld, of door een tentoonstelling. Ik wil de mensen die me gesteund hebben in deze tijd graag ontmoeten, en ik hoop dat ze naar Rome kunnen komen als deze nachtmerrie voorbij is.’

Veel mensen, binnen en buiten Rome, hebben namelijk troost kunnen putten uit de tekeningen van Elisa. Zeker in deze tijd, waarin we niet mogen reizen, zorgen haar tekeningen ervoor dat de mensen die haar op Instagram volgen zich toch op een manier verbonden voelen met de stad.

‘Dat is het beste wat een artiest kan behalen. Ik zie de toekomst helder en kleurrijk. Want hoe donker het ook kan zijn, er is altijd wel een bron van licht om aan vast te houden.’

© alle illustraties: Elisa Colarossi