Altijd al een keer op audiëntie gewild bij de paus? Erwin ging je voor en deelt vandaag zijn ervaring, in een gedetailleerd verslag met schitterende foto’s.
Erwin: ‘Sinds Jorge Mario Bergoglio op 13 maart 2013 verkozen werd tot paus, heb ik de wens gehad om deze man eens in levende lijve te zien. Zelf ben ik niet praktiserend gelovig, maar paus Franciscus is voor mij anders dan zijn voorgangers. Hij heeft toch iets losgemaakt waardoor ik nieuwsgierig ben geworden naar deze op het oog ‘gewone man’.
Nu is het natuurlijk niet zo dat je even op bezoek kan bij de ‘plaatsbekleder van Jezus Christus op aarde’, maar er zijn wel een paar mogelijkheden om de paus van dichtbij te zien. Een daarvan is het bijwonen van de pauselijke toespraak op zondag. Als de paus in het Vaticaan is, geeft hij op zondag om twaalf uur vanuit het Apostolisch Paleis een toespraak, ook wel zegen genoemd, vanuit het venster van zijn werkkamer.
Op deze manier is het weliswaar mogelijk om de paus in levende lijve te zien, maar heel dichtbij kun je niet komen. Daarvoor kun je beter de wekelijkse audiëntie bijwonen, die elke woensdag wordt gehouden in het Vaticaan (bij mooi weer op het Sint-Pietersplein, anders in de Aula Paolo VI, links van de Sint-Pieter).
Om de audiëntie bij te wonen, moet je om te beginnen via de website van het VaticaanDeze link opent in een nieuw tabblad toegangskaarten regelen. Op het formulier dat je kunt downloaden, vul je je gegevens in en de gewenste datum van de audiëntie. Je kunt het formulier per fax of per post terugsturen.
Het is raadzaam om de kaarten tijdig aan te vragen vanwege de enorme belangstelling van over de hele wereld. Let op: de kaarten zijn altijd kosteloos.
Een week na de aanvraag bezorgt de postbode een envelop vanuit het Vaticaan, met daarin de bevestigingsbrief om het toegangsbewijs een dag voor de audiëntie op te halen in het Vaticaan. Deze brief is tijdens onze reis naar Rome het belangrijkste onderdeel van mijn bagage…
Om de brief in te wisselen en het kaartje te bemachtigen, moet je eerst door de strenge controle van het Vaticaan, net als de bezoekers van de Sint-Pieterskerk. Omdat er altijd een flinke rij staat, is het raadzaam om onder de colonnade van Bernini naar de security te lopen en aldaar je bevestigingsbrief te tonen. Hierdoor hoef je niet achteraan te sluiten; zij zorgen ervoor dat je direct aan de beurt bent voor de controle.
Eenmaal door de security is het een klein stukje lopen naar de grote bronzen deur aan de rechterzijde. Ook hier moet de brief worden getoond. Bij de deur houden twee leden van de Zwitserse Garde de wacht. Zij controleren nogmaals de brief alvorens je het Apostolisch Paleis mag betreden.
Eenmaal binnen meld je je bij het kantoor van de Prefettura della Casa Pontificia. Zij zijn belast met de organisatie van alle – niet-liturgische – publieke optredens van de paus binnen Vaticaanstad en Italië. Op vertoon van de brief gaat de medewerker op zoek naar de envelop met daarin het toegangsbewijs.
Het zijn enorme bakken met enveloppen, er moeten duizenden reserveringen zijn. Maar binnen een mum van tijd is de envelop gevonden. Net als velen andere om mij heen kan ik mijn blijdschap niet onderdrukken. Het kaartje is binnen!
Doordat het vrij fris is, zal de audiëntie niet plaatsvinden op het Sint-Pietersplein, maar in de Aula Paolo VI. Deze aula werd in 1971 gebouwd om dit soort evenementen te kunnen houden. Ook in de zomer kan het zomaar zijn dat de audiëntie naar de aula wordt verplaatst, bij hevige regen bijvoorbeeld.
Dit heeft zowel voor- als nadelen voor de bezoeker. Het grote nadeel is dat in de aula maar voor 6300 mensen plaats is, terwijl op het Sint-Pietersplein enkele tienduizenden mensen getuige kunnen zijn van de audiëntie. Concreet betekent dit dat er vaak veel meer kaarten zijn uitgegeven door het Vaticaan dan dat er plaats is. Zo kan het zomaar zijn dat je ondanks dat je in het bezit bent van een kaartje, de audiëntie niet kunt bijwonen.
Een aantal grote voordelen zijn er ook. Zo is er voor iedereen een zitplaats, je zit gegarandeerd droog en het is er niet koud. Maar belangrijker nog: als je op tijd bent en een plek aan het centrale gangpad weet te bemachtigen, dan kan het zomaar zijn dat je de paus letterlijk kunt aanraken.
Om een goede plaats te bemachtigen besluit ik dan ook om al vroeg koers te zetten naar het Vaticaan. Net na zes uur ‘s ochtends kom ik aan bij de controlepost van de Zwitserse Garde, aan de linkerzijde van de Sint Pieterskerk. Het is nog donker, maar de hemel is kraakhelder – wat een prachtig tafereel oplevert, met de sterren aan de hemel boven de Sint-Pieter.
Ook al ben ik zeer vroeg, ik ben niet de eerste die aanschuift. Een groepje Spanjaarden is mij voor. Nu begint het lange wachten, want pas om half acht zal de security de poorten openmaken om iedereen te fouilleren en alle tassen te controleren. Al snel blijkt dat het geen slechte keuze was om zo vroeg aanwezig te zijn, want na een kleine tien minuten staat er al een rij van ruim honderd mensen. Het valt op dat iedereen netjes achteraan aansluit; de sfeer is prettig.
Rond de controleposten neemt de beveiliging steeds verder toe en naar mijn idee moet dit zo zachtjes aan de meest veilige plek op aarde zijn. Er zijn politieagenten met speurhonden, carabinieri, soldaten en natuurlijk zijn er ook de Zwitserse Gardisten. Elke centimeter wordt onderworpen aan een controlebeurt, waarna rond kwart voor acht het hek opengaat.
Waar iedereen eerst zo rustig in de rij stond, is nu totale chaos losgebarsten. Iedereen wil zo snel mogelijk door de controlepost naar de beste stoelen toe. Het lukt mij om een van de eersten te zijn. Eenmaal bij de aula kan ik ook snel naar binnen en weet ik een stoel aan het gangpad te bemachtigen. Alle gangpadplaatsen zijn in een mum van tijd bezet.
Eenmaal op mijn plek is het tijd om even uit te rusten van deze chaotische start. Er is tijd genoeg want de paus zal pas rond tien uur zijn entree maken. De zaal stroomt verder vol en er ontstaat een gezellige sfeer. Diverse groepen beginnen te zingen in allerlei talen en vooral de Argentijnen laten van zich horen.
En dan gaat de zaal ineens helemaal los. Iemand in de zaal roept de naam van de paus en iedereen gaat op zijn stoel staan om maar een glimp op te vangen, maar het is loos alarm.
Rond half elf is het dan eindelijk zover. Onder een luid applaus komt de paus binnen. Waar ik eerst vredig op mijn stoel zat, heb ik nu een man of zes in mijn nek hangen. Iedereen probeert er alles aan te doen om de paus goed te zien of om een mooie foto te maken. Dit is nog een hele klus aangezien er een leger aan beveiligers om de paus heen loopt en er nog twee persfotografen omheen krioelen.
Ik heb het geluk dat de mevrouw in de rij voor mij haar kleine dochtertje bij zich heeft. Meestal stopt de paus dan voor een zegening. Hij komt dichterbij en de menigte is in extase. Dit moet de meest gefotografeerde man op aarde zijn, op dit moment. Vanuit alle uithoeken zie ik fel oplichtende schermpjes van telefoons, tablets en camera’s.
De paus loopt op enkele tientallen centimeters voorbij en stopt inderdaad bij het kleine meisje. Een unieke ervaring om mee te maken, zelfs voor iemand die niet gelovig is.
Als de paus is aangekomen op het podium, begint de echte audiëntie. De aanwezige grote groepen worden welkom geheten, net als de genodigden die voor in de zaal zitten. Daarna worden in verschillende talen de overige aanwezigen welkom geheten, elke keer onder een luid applaus.
Na het welkom spreken er bisschoppen uit diverse landen en vervolgens de paus zelf. Persoonlijk krijg ik er niet al te veel van mee, aangezien het elke keer in een andere taal is. Van Pools tot Spaans en Arabisch tot Portugees. Alleen het Engelstalige gedeelte is goed te volgen. Na een klein uurtje is er een gezamenlijk gebed in het Latijn, dat achter op het toegangskaartje vermeld staat – zodat iedereen mee kan bidden.
Nu is het wachten op de paus, die weer door het gangpad naar de uitgang loopt. Dit neemt nog wat tijd in beslag, want hij gaat eerst persoonlijk langs bij de genodigden en vervolgens neemt hij alle tijd om bij de zieken langs te gaan die in een rolstoel voor in de zaal zitten. Ze krijgen allemaal een persoonlijke zegening, hetgeen soms tot enorme emotionele toestanden leidt.
Als deze mensen een voor een door het gangpad naar de uitgang gaan en met hun begeleiders langs mij wandelen, is het moeilijk om mijn emoties de baas te blijven. Het is mooi om te zien dat zij zoveel steun ervaren door dit bezoek aan de paus.
Na een goed uur wachten is het zover. De paus loopt weer door het gangpad naar de uitgang. En al zijn er al veel mensen naar buiten, rond het gangpad is het weer een gekkenhuis. Het lukt me nog om een paar mooie foto’s te maken en zo komt er rond één uur een eind aan een unieke ervaring.’
Praktische informatie
Toegangskaarten voor de pauselijke audiëntie kun je aanvragen via de website van de Prefettura della Casa PontificiaDeze link opent in een nieuw tabblad. Let wel: kaarten zijn altijd kosteloos, dus let op voor websites die ze voor vaak veel geld aanbieden. De enige officiële manier is de voornoemde website van het Vaticaan zelf.
Fantastisch, enorm veel belangstelling voor je inzet,de foto,s en alles om je heen wat van dit gbeuren zeker en emotioneel moment oproept. Geweldig , geniet er nog maar heel lang van.
Fons Cosemans en Yvonne Lantin
Hallo, ik werkzaam in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Nu is er een cliënt die al jaren een groet wens heeft en dat is de Paus ontmoeten. Inmiddels zijn we zo ver dat wij dit in mei juni 2018 mogelijk willen gaan maken. Ik lees dat de paus op woensdag een programma heeft met audiënties.
Als we met deze cliënt naar Rome gaan hoe kan ik dan zeker weten dat dij de paus ook echt kan treffen.
Het is een gelovige jongen van 35 jaar met een gouden hart. Wekelijks speelt hij piano voor mensen in het ziekenhuis en zo kan ik nog wel meer zaken noemen, graag een antwoord op mij vraag en alvast heel veel dank!
Mooi vooruitzicht! Onder aan de blog staat alle praktische info met link voor het aanvragen van toegangskaarten voor de audiëntie.
Hallo Saskia,
Wat geweldig beschreven, ik kon er maar geen goed beeld van krijgen hoe de Pauselijke audiëntie eruit zou zien, waardoor het moeilijk was dit deel van onze reis voor te bereiden. Daarom hartelijk dank voor je perfecte beschrijving. Ik heb alleen nog een vraagje, wij ( ons gezin met 2 kids ) gaan in augustus. Ik begreep dat de Pauselijke audiëntie dan buiten is op het Sint Pieterplein. Maar wat ik niet begrijp is waarom heb je dan nog een kaartje nodig want iedereen kan het Sint Pieterplein toch zo oplopen? Los van het feit dat het wel enorm stoer is als je post uit Vaticaanstad krijgt was ik hier heel benieuwd aan. Heb je misschien dan ook een goede tip waar je moet staan? Is er dan bijvoorbeeld ook een soort gangpad?
Groetjes,
Nicole
Ciao Nicole, de zomerse audiëntie op het plein is inderdaad zonder kaartje toegankelijk. Op de website http://www.vatican.va/various/prefettura/it/udienze_it.html vind je per maand de details over de audiëntie, zowel qua plek waar deze gehouden wordt als qua kaartjes (die zijn altijd gratis, maar soms moet je ze dus reserveren, dan staat er ‘(sono necessari biglietti d’accesso, sempre gratuiti’). Let wel dat er op 15 augustus géén audiëntie is (en die van 22 augustus is nog niet zeker).
Beste Saskia,
Een mooie en duidelijke omschrijving om een aanvraag te doen voor een pauselijke audiëntie.
Ik heb een vraag, volgens de aanvraag kun je e/mail sturen naar de Prefectuur van het pauselijk huis
00120 Vaticaanstad.
Maar wat is het mailadres welke ik in moet typen want een fax sturen zal moeilijk worden voor mij.
Groeten Fred
Ciao Fred,
de mogelijkheid om een mail te sturen is er helaas niet en staat ook nergens vermeld op de website waar je de aanvraag kunt doen. Alleen per post of per fax is mogelijk, dus als per fax niet lukt, dan moet je een aanvraag via de gewone post indienen.
Hartelijks,
Saskia
Hoe kan ik kaarten aanvragen voor een audientie,gaarne engels,
b.v.d.
Als je de laatste alinea leest, vind je de juiste link voor de aanvraag.
Hi Saskia,
Dank je wel voor deze informatie. Ik heb mijn geluk beproefd. en heb voor mij en mijn ouders 3 Tickets gekregen voor de 10.12.2022. Tot mijn eerste schrik, kreeg ik de dag van te voren geen blauwe tickets voor mij en mijn ouders, maar gele met een rood oortje. Ik dacht eerst, dat ik waarschijnlijk ergens achterin zou komen te staan. Dan heb ik de tekst met google vertaald, en ik geloofde niet wat daar stond. Ik dacht dat is vast een verkeerde vertaling. Tot de volgende ochtend, toen werden we niet, zoals de meeste andere, naar de Sint Pietersplein geleid. Maar wij moesten naar boven. Wij kregen 3 plaatsen op de eerste rij op nog geen 10 meter van de paus. Naar die mis, zou hij misschien langskomen, werd er gezegd.Maar tot ons verbazen, moest iedereen die op de eerste rij stond opstaan. wij dachten, wat gebeurt er nu. Wij kregen de gelegenheid om de paus persoonlijk de hand te schudden en eventjes met hem te praten. Het bleek toch waar te zijn wat er op het kaartje stond, daar stond namelijk op dat wij een ontmoeting met de paus zouden hebben. Na hem te hebben gesproken, kregen wij nog een rozenkrans ketting van een medewerker die achter de paus stond. Wat een ervaring!!!