De Domus Aurea, Nero’s ‘gouden huis’ vlak bij het Colosseum in Rome, was ooit een gigantisch complex. Suetonius, de Romeinse keizerbiograaf uit de eerste/tweede eeuw na Christus, schreef erover: ‘Het paleis was zo immens dat het een driedubbele galerij bevatte van een mijl lengte, verder een vijver die wel een zee leek, omgeven door gebouwen die voor steden konden doorgaan.’
Alle hallen en kamers waren voorzien van schilderingen en rijke decoraties, en Nero’s nieuwe woning zat vol technische snufjes. Zo zouden de plafonds van de eetzalen kunnen ronddraaien, terwijl er bloemblaadjes en geurige parfums als weldadige nevel neerdaalden op de gasten.
Ciao tutti-lezers Erwin van Heteren en Nicole Charman brachten tijdens hun recente bezoek aan Rome een bezoek aan de Domus Aurea.
Erwin: ‘Met je reservering kun je je een kwartier voor het afgesproken tijdstip melden bij de balie. Na alle papierhandel krijg je een sticker met jouw tijdstip en taal opgeplakt en een bouwhelm. De helm is verplicht, aangezien je eigenlijk een cantiere, bouwplaats, bezoekt. Doordeweeks zijn de archeologen nog druk in de weer om dit waanzinnige complex voor de toekomst te behouden.
Vlak bij de plek waar nu het Colosseum staat, bouwde keizer Nero zijn enorme paleis. Het werd het fraaiste, rijkste en opzienbarendste paleis van Rome, dat al gauw de bijnaam Domus Aurea, ‘gouden huis’ kreeg. Nero bouwde het paleis puur en alleen om zijn vrije tijd zo prettig mogelijk te kunnen doorbrengen. Hij heeft echter niet van zijn paradijs kunnen genieten; hij werd vermoord voordat het paleis was voltooid.
De eerste stop is een zaal die hoort bij de Terme di Traiano, die op de Domus Aurea is gebouwd nadat de Domus Aurea was verlaten, om alle nalatenschap van Nero uit te wissen. Alle ruimtes van de Domus Aurea werden vol gestort met aarde en puin, om zo een goed fundament te hebben voor de thermen. Ook werden diverse ruimtes gebruikt als afvoer van water, hetgeen de pracht en praal natuurlijk niet ten goede kwam.
Wat direct opvalt, is dat alles immens groot en hoog is. Na een paar zalen te hebben gezien, belanden we al snel in ruimtes met prachtige schilderingen. Terwijl de gids in keurig verstaanbaar Engels veel details geeft, krijg je als bezoeker de kans om alles op camera vast te leggen.
Volledig tegen onze verwachting is fotograferen toegestaan. In onze groep zaten ook veel studenten die koortsachtig aan het schetsen waren voor hun studie.
Na een ruim uur door de oostvleugel te hebben gelopen, kom je weer terug bij het startpunt, waar een gang naar de westvleugel gaat. Voor het eerst in de geschiedenis is deze westvleugel open voor toeristen. Hier is het nog echt een bouwplaats met steigers, maar het idee dat je een van eerste bezoekers bent, maakt de plek magisch.
Na een ruim uur is de tour voorbij. Na het bedanken van de gids en het inleveren van de helm zijn we een speciale waardevolle ervaring rijker. Als je geïnteresseerd bent in het Romeinse rijk en de overblijfselen daarvan dan is dit een echte aanrader!’
Een mooie indruk in beeld:
foto’s: Erwin van Heteren & Nicole Charman