Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
In het noorden van Puglia vind je Lucera en Troia, twee steden buiten de gebaande paden. Net als Ascoli Satriano behoren ze tot het vroegere Daunia. Dit gebied grenst aan Campanië, Basilicata én Molise, waardoor je er verschillende invloeden terugziet. Benieuwd welke? We nemen je graag mee op pad!
Ontdek de geschiedenis van Lucera
Lucera is een oude Romeinse kolonie, waar rijkdom hoogtij vierde. Dit is nog altijd terug te zien aan de verschillende palazzi die de stad rijk is. In een van die palazzi, het Palazzo de’ Nicastri-Cavalli, is tegenwoordig het MAU (Museo di Archeologia Urbana Giuseppe Fiorelli) gevestigd, een museum voor stedelijke archeologie en een perfecte eerste kennismaking met de historie van Lucera.
Alle objecten uit het museum zijn vondsten van de drie heuvels waarop Lucera gebouwd is, Albano, Belvedere en Sacro. Ze dateren uit de periodes tussen de prehistorie en de middeleeuwen.
Je ziet er bijlen, speren en kruiken, maar ook sculpturen, mozaïekvloeren en een intacte paleiskamer, waarin je de oorspronkelijke bewoners ieder moment terug verwacht.
Lucera’s twee kathedralen
De inwoners van Lucera zijn trots op hun twee kathedralen in gotische stijl, met hoge glasramen, roosvensters en kruisribgewelven.
De Basilica Cattedrale di Santa Maria Assunta dateert uit 1302, het Santuario San Francesco uit 1300. In het Santuario San Francesco diende San Francesco Antonio Fasani (1681-1742) een groot deel van zijn leven. Nog altijd knielen en bidden de bewoners bij zijn tombe voor in de kerk.
Het Romeinse amfitheater van Lucera
Net buiten het centrum van Lucera ontdekken we een goed bewaard geheim: een Romeins amfitheater. Met ruimte voor achttienduizend mensen blijkt dit het grootste amfitheater van Puglia te zijn geweest.
Het werd gebouwd in de tijd van keizer Augustus en heeft twee grote entrees, die direct tegenover elkaar liggen, een aan de zijde van Lucera en een aan de zijde van Foggia. We verbazen ons over de goede conservering van het theater, waar ooit gladiatoren en dieren oog in oog stonden. Tegenwoordig is het amfitheater het decor voor verschillende culturele evenementen.
Het fort van Lucera
Het was keizer Fredrik II die in 1233 op de heuvel van Albano het Fortezza Svevo Angioino di Lucera liet bouwen. Het paleis omvatte oorspronkelijk een vierkante toren met meerdere appartementen en een binnenplaats. Later, rond 1269, liet Karel I van Anjou muren om het terrein van ruim negenhonderd vierkante meter plaatsen waarmee het kasteel in een fort veranderde.
Binnen de muren van het fort stonden naast een nieuwe ronde hoofdtoren en een kerk ook verschillende woningen voor de bewakers, die van hier uit zicht op de hele omgeving hadden. De ingang was vroeger van buitenaf niet zichtbaar; mogelijk kon men alleen binnenkomen door het betreden van een ondergrondse trap.
Wanneer je het terrein nu betreedt, zie je binnen de muren nog de overblijfselen van de oude Romeinse nederzettingen, Lombardische graven en de hoofdtoren. Deze zogenaamde Torre della Regina (‘Toren van de Koningin’) is ook van binnen te bezichtigen.
Duik in de wijnkelder van Cantina La Marchesa
Op het plattend van Lucera ontmoeten we wijnmakers Sergio en Marika Grasso van wijnhuis Cantina La Marchesa. Sergio is de derde generatie van zijn familie die zich toelegt op het maken van wijn.
Vol passie vertellen hij en zijn vrouw over de biologische wijnen die ze hier naast olijfolie en andere streekproducten met veel passie produceren. Maar liefst zestigduizend flessen per jaar passeren hier de revue, waarvan het grootste deel rosé, een klein deel rood en slechts enkele flessen wit.
Na een bezoek aan de wijngaard mogen we alle wijnen proeven. De rosé (honderd procent Troia) heeft de naam Il Melograno meegekregen, omdat zijn kleur aan die van granaatappel doet denken. Het zal je dan ook niet verbazen dat de geur veel rode vruchten en bloemen omvat, fris en intens van smaak. Onze persoonlijke favoriet!
We proeven meerdere rode wijnen en zijn groot fan van de eveneens fruitige Cacc’e Mmitte (zestig procent Nero di Troia, dertig procent Montepulciano en tien procent Bombino). De naam is dialect voor ‘hendel en put’, hetgeen verwijst naar het verwijderen van de most van de druivenpers.
Tot slot proeven we de enige witte wijn van het huis, Il Capriccio di Marchesa, uit 2013. De fermentatie vond plaats in Franse eikenhouten vaten, wat duidelijk te proeven is. Een bijzondere witte wijn waarvan de smaak ons nog lang vergezelt…
Proef Troia’s passionata
Na Lucera brengen we een kort bezoek aan Troia. Een stad die zowel door de Romeinen en de Byzantijnen gekoloniseerd werd, voordat Troia onder het bewind van de Anjous en tenslotte de Bourbons kwam te vallen.
In het historische centrum bezoeken we de Concattedrale di Santa Maria Assunta. Deze co-kathedraal van het bisdom Lucera-Troia werd gebouwd volgens de romaanse stijl, tussen 1093 en 1125. De kerk is het stralende middelpunt van het centrum met aan de voorzijde een uniek stenen roosvenster en een prachtig beeldhouwwerk dat de verhalen van heiligen en bisschoppen vertelt.
Naast de kathedraal bevindt zich de kleine Pasticceria Casoli. Hier proeven we het traditionele lokale gebakje: passionata, op basis van ricotta en suikerpasta, zonder kunstmatige toevoegingen. Elke kleur heeft zijn eigen smaak, variërend van fruit tot likeuren.
Proef dit gebakje ter plekke en breng als souvenir een zak picchiotti mee naar huis, een zoete variant op de traditionele taralli, met als een van de ingrediënten de Nero di Troia wijn.
