Met de trein naar Italië – via München direct naar Bologna

Saskia reisde afgelopen jaren een keer of tien met de trein naar Italië. Elke keer deed ze verslag van haar reis via Instagram en het regende dan steeds vragen over hoe en waar ze haar reis boekt, wat zo’n treinreis kost, wat handige tips zijn en vooral hoe de reis per trein bevalt.

Tijd om de meest gestelde vragen en Saskia’s antwoorden met praktische tips voor jullie op een rijtje te zetten!

Relaxed reizen met de trein

Saskia: ‘Om met die laatste vraag te beginnen: ik vind het heerlijk om met de trein naar Italië te reizen. Het is veel relaxter dan met het vliegtuig. Natuurlijk doe ik er iets langer over, maar ik kan mijn tijd veel beter benutten.

Terwijl ik – soms op hoge snelheid, soms wat langzamer – naar Italië spoor, klap ik mijn laptop open om te schrijven, mail van lezers te beantwoorden of foto’s te bewerken. Dat kan meestal de gehele reis, want elke plek in de eerste klas (daar kom ik straks nog even op terug) heeft een eigen stopcontact.

Ook kun je heerlijk ongestoord lezen, met af en toe een mijmerpauze als er een prachtig stukje landschap voorbij schiet.

Want ook dat is een voordeel van met de trein reizen: je ziet onderweg heel veel moois. Hoge bergen, soms met besneeuwde toppen, wijngaarden, fruitboomgaarden waar in de herfst de blozende appels worden geplukt, watervallen en riviertjes, fotogenieke kerktorentjes, een kudde koeien die staat te grazen…

Een ander voordeel: je kunt onderweg zo vaak als je wil opstaan om even je benen te strekken, foto’s te maken of koffie te halen (al komt er ook geregeld een railcateraar langs bij wie je je bestelling kunt doen en is er soms zelfs een restauratiewagon).

Ook fijn: ik neem genoeg lekkers mee voor onderweg, zowel voor de lunch als voor tussendoor. Anders dan bij een vliegreis ben je immers niet beperkt in het gewicht van je bagage.

Voor mij begint de reis dan ook meteen als ik instap. Even installeren met laptop, boek en lekkers voor onderweg en dan stap je als het ware even uit de hectische wereld van alle dag. De trein wordt even een wereld op zich, waarin je weinig meer hoeft te doen dan ontspannen mee te reizen.

Mijn treinreis naar Italië start met een reis naar München

De geijkte treinroute naar Italië loopt via Basel en Milaan, maar ik trein eigenlijk altijd via München naar Bologna. Vanuit Maastricht is dat een perfecte verbinding, maar ook vanuit andere delen van het land is dit een relaxte route.

Ik boek altijd eerst een ticket van Keulen naar München, met de ICE. Die doet er viereneenhalf tot vijf uur over. Het is een directe verbinding, dus je hoeft niet over te stappen.

Op de dag van vertrek reis ik met de bus naar Aken (al word ik ook – heel fijn! – vaak gebracht door familie, vrienden of buren), waar ik een kaartje koop voor de regionale trein naar Keulen.

Ik zorg dat ik ongeveer drie kwartier tot een uur tijd heb voor de overstap in Keulen. Niet omdat dat station zo groot en onoverzichtelijk is, maar zodat ik mijn ICE niet kan missen. Zo heb ik alle tijd voor een cappuccino bij de Italiaanse koffiebar aan de overzijde van het station, waarvan het terras mooi uitzicht biedt op de Dom.

Voor het boeken van het traject Keulen-München kijk ik altijd op de website van Deutsche Bahn, de Duitse spoorwegmaatschappij. Niet alleen bieden zij een perfect overzicht van verschillende routes en tijden, vaak betaal je ook veel minder dan via bijvoorbeeld NS Internationaal.

Ik zorg altijd wel dat ik flexibel ben in de dagen waarop ik reis. Vaak is een dinsdag of woensdag bijvoorbeeld goedkoper dan een vrijdag of zaterdag. Meestal koop ik zo een eersteklasticket voor zestig tot zeventig euro.

Tussenstop in München

Qua tijden probeer ik rond het middaguur in Keulen te vertrekken, zodat ik aan het eind van de middag in München uitstap. Dan is het niet zo erg als je wat vertraging oploopt en heb je in München de tijd om nog even rond te wandelen, waarbij je je dankzij Il Porcellino uit Florence en Julia uit Verona al in Italiaanse sferen waant.

Ik ga graag eten bij L’Osteria in het Künstlerhaus (zeker dankzij het fijne terras) of La Galleria, maar er zijn ook genoeg restaurants met traditionele Duitse gerechten op het menu.

Overnachten doe ik altijd bij Hotel Stachus. Meestal betaal ik ongeveer tachtig euro voor een kamer (zonder ontbijt). Zo houd ik de reis relaxed: geen stress als je vertraging hebt en je aansluiting mist. Maar vooral geniet ik zo optimaal van de prachtige uitzichten op het traject door de bergen!

Van München zonder overstap naar Bolzano, Verona en Bologna

Na een goede nachtrust haal ik bij Dean & David ontbijt en lunch voor in de trein, met een lekkere cappuccino.

Meestal kies ik voor de EC van 9.34 uur die direct naar Bologna rijdt (en ’s zomers vaak nog verder naar Rimini). Deze Europese trein is een samenwerking van de Deutsche Bahn en de ÖBB (de Oostenrijkse treinmaatschappij).

Eenmaal in Italië stopt de trein onder meer in Bolzano (waar ik twee jaar geleden een paar dagen bleef voor ik verder treinde), Trento (ook een ideale stad om een paar dagen te blijven op de heen- of terugweg), Rovereto en Verona (waar ik in september uitstapte om over te stappen naar Brescia).

Ook dit traject koop ik via de website van Deutsche Bahn. Meestal reis ik door tot in Bologna, waar je dan rond half vijf aankomt. Eventuele verdere reizen boek ik dan via Trenitalia (waarover ik zo meer vertel). Je kunt desgewenst ook in Bolzano of Trento al overstappen op bijvoorbeeld de hogesnelheidstrein van Trenitalia.

De kosten wisselen erg per seizoen, maar gemiddeld betaalde ik zestig tot tachtig euro voor een eersteklas ticket voor dit traject. Soms zit je dan in een coupé, soms in een gewone wagon, maar tot nu toe had ik altijd een eigen tafel en stopcontact tot mijn beschikking.

Na Jenbach begint het mooiste stuk van de reis. Mijn ogen dwalen dan vaak van m’n scherm of boek naar buiten, waar afhankelijk van de tijd van het jaar groene weilanden of besneeuwde vlaktes te zien zijn.

De bergen komen snel dichterbij en hoewel ik enorme hoogtevrees heb en dus niet graag óp een berg sta, is het uitzicht op de bergen vanuit het raam weergaloos mooi. Rondom Brennero zit of sta ik met mijn neus op het raam geplakt.

Een klimaatvriendelijke reis

Treinen is in dit opzicht dus dubbel groen. Niet alleen is het klimaatvriendelijker dan dezelfde reis met het vliegtuig, je raast ook door het prachtige groene landschap aan weerszijden van het spoor, met daarachter de machtige bergtoppen.

Tussen de groene fruitbomen, wijnranken en grasvlaktes zie je kerktorens, kloosters en koeien. Af en toe raas je door een tunnel, maar de momenten dat je kunt genieten van het unieke uitzicht winnen het van de duisternis.

Tot aan Trento blijft het landschap prachtig. Daarna wordt het al snel vlakker en zie je meer industrie langs het spoor. Perfect om nog even te werken of in je boek te duiken voordat je het station van Bologna binnen rolt.

Verder treinen vanuit Bologna

Bologna is een van de grotere treinknooppunten van Italië. Je kunt er letterlijk alle kanten op, zowel met de hogesnelheidstrein als met regionale treinen.

Dit keer reisde ik naar Parma, maar ik ging eerder ook al naar Faenza, Forlimpopoli, Florence, Arezzo en Ferrara. Voor het checken van treintijden kijk ik altijd op de website van Trenitalia (of in de Trenitalia-app). Soms koop ik ook al online een kaartje, soms doe ik dat pas op het station.

Als ik verder wil treinen naar Florence of Rome, dan boek ik een ticket voor een van de Freccia’s, eveneens via de website van Trenitalia. Dan sta je na drie kwartier in Florence of na dik twee uur in Rome!

Plan genoeg overstaptijd in

Zorg wel dat je wat tijd inlast tussen aankomst van de EC en vertrek van je volgende trein. Ik houd meestal een marge van ongeveer anderhalf uur aan. De EC heeft nog wel eens een half uur vertraging en de sporen van de Freccia’s en de gewone treinen liggen in Bologna nogal ver van elkaar.

Bovendien is het een fijn station om even te pauzeren. Je kunt voor een kopje koffie met iets lekkers of een broodje terecht bij Vyta. Bij Dispensa Emilia bestel je een aantal tigelle (ronde broodjes uit Bologna, heerlijk belegd met bijvoorbeeld mortadella of aubergine met tomaat) of een goed bord pasta.

Liever een stuk pizza? Ga dan naar Rossopomodoro. Vaak neem ik nog iets lekkers mee van Iginio Massari, die op het station een pop-upstore heeft. Een perfect cadeau voor de eigenaar van de B&B waar ik slaap of vrienden die ik de dag erna zie.

Natuurlijk kun je ook besluiten om in Bologna te blijven slapen. Het is een heerlijke stad voor een stedentrip, zoals je in deze artikelen kunt lezen!

Wat kost een treinreis naar Italië?

Net als bij een vliegreis hangt de prijs van een ticket onder meer af van de periode waarin je boekt en reist, de dag van je reis (en hoe flexibel je daarin bent) en of je kiest voor een eerste- of tweedeklasticket. Ik boek mijn reis meestal drie tot vier maanden voor vertrek, dat scheelt enorm in prijs ten opzichte van last minute reizen.

Ik boek zoals ik al schreef meestal een eersteklasticket, waarbij ik voor het traject van Keulen naar München zestig tot zeventig euro betaal. Een kaartje van Aken naar Keulen kost ongeveer achttien euro.

Voor het traject van München naar Bologna betaalde ik gemiddeld vijftig tot zeventig euro. Dat geeft een totaalbedrag van ongeveer honderddertig tot honderdzestig euro voor de treinreis.

Een overnachting in München kun je zo duur maken als je zelf. Bij Hotel Stachus betaal ik meestal tachtig euro voor een nacht in een een- of tweepersoonskamer (zonder ontbijt).

Reis je nog verder vanaf Bologna, dan vind je via de website van Trenitalia de tarieven voor je verdere traject. Voor de hogesnelheidstrein naar Florence betaal ik meestal zo’n twintig euro, een enkeltje naar Parma is nog geen tientje.

De kaartjes voor de hogesnelheidslijn boek ik overigens altijd een week of drie, vier van tevoren online (via de website van Trenitalia). Die kaartjes worden namelijk meestal duurder naarmate de reisdatum dichterbij komt.

Kaartjes voor regionale treinen koop ik altijd op het station (bij de automaat) of online of in de app als ik weet welke trein ik kan nemen.

Tussenstop in Innsbruck

Op de terugreis tijdens het tweede weekend van december stop ik dit keer niet in München, maar in Innsbruck. Die stad ziet er vanuit de trein altijd heel aantrekkelijk uit, dus ik besloot dit keer van Bologna naar Innsbruck te treinen.

Daar blijf ik dan een dagje om van daaruit via Frankfurt terug naar Aken te treinen. Hoe deze reis bevalt, kun je binnenkort live volgen in de Instagram Stories van Ciao tutti.

Praktische tips voor je treinreis

Heel veel praktische tips voor je reis per trein naar Italië én voor treinreizen in Italië verzamelde ik eerder al in deze blog, maar stel gerust je vraag als ik die in deze twee artikelen nog niet beantwoord heb.

Hopelijk inspireert dit verhaal je om ook eens met de trein naar Italië te reizen en te genieten van de mooie reis dwars door de bergen!’