Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Cibo di strada, oftewel street food, vind je in heel Italië. In Ligurië wordt het van oudsher vooral gemaakt en gegeten in de havensteden. Vissers, handelaren en andere zeelui gaan al eeuwen van en aan boord in de havenplaatsen van de regio, op zoek naar een snelle, vullende hap voor weinig.
Op die manier ontstonden allerlei fritti, bijvoorbeeld gefrituurde kleine visjes, die gemakkelijk uit een papieren zak gegeten konden worden. Sommige specialiteiten van de straat groeiden uit tot ‘blijvertjes’, gerechten die werden opgenomen in de regionale keuken, zoals de focaccia genovese (uit Genua).
Vandaag de dag is het aantal vissers en handelaren in de havensteden nogal teruggelopen en dreigt de traditie van het ‘eten van de straat’ in de vergetelheid te raken. Op veel plekken doet men er in Ligurië echter alles aan de vergeten cibi di strada in ere te herstellen. Hoe een eenvoudige straattraditie de grootste koks kan inspireren, mochten we zelf proeven.
Een glimlach en een Michelinster
Bij aankomst in het stadje zie je het Palazzo Vescovile meteen liggen: het voormalig verblijf van de bisschoppen van Noli (1239-1820). Nu huist hier Hotel Vescovile, dat je alleen via de speciale kabelbaan of te voet kunt bereiken.
Zoals overal deze reis worden we met een warme glimlach ontvangen – of we direct plaats kunnen nemen op het terras, met uitzicht op zee, om te genieten van de specialiteiten van het restaurant van het hotel (met Michelinster).
Voordat we plaatsnemen krijgen we nog een demonstratie van een andere, wereldberoemde traditie uit Ligurië: het maken van pesto alla genovese (pesto ‘op de wijze van Genua’).
In een enorme marmeren vijzel worden pijnboompitten, knoflook, basilicumbladeren, kaas en olijfolie letterlijk fijngestampt (stampen = pestare in het Italiaans). Wat overblijft – de pesto – mogen we proeven op een stukje ovenverse, lokale focaccia. Het is met recht de lekkerste pesto die we ooit hebben mogen proeven.
Light lunch
Het culinaire feest van de ‘light lunch’ gaat verder met allerlei kleine hapjes – voornamelijk lokale visspecialiteiten, de een nog lekkerder dan de ander. Bijzonder is ook panissa: kleine gefrituurde deeghapjes gemaakt van niets meer dan kikkererwtenmeel, water en zout.
Als we dat achter de rug hebben, volgen de trofie al pesto, nog zo’n klassieker uit de streek. Het feest voor de smaakpapillen wordt afgesloten met een tongstrelend dessert op basis van melk en amandelen: biancomangiare.
Het is bijna niet te geloven dat ons over een paar uur alweer zo’n culinair feest te wachten staat – een diner in het prachtige Relais & Chateaux La Meridiana (Garlenda)!
