Camerota, borgo antico in de Cilento

Vanochtend maakten we al kennis met de prachtige Cilento, vanmiddag nemen Marga en Hans je mee naar een van de pareltjes in deze streek: Camerota.

Marga: ‘Hoog op een heuvel en slechts een paar kilometer van de azuurblauwe zee ligt Camerota, een borgo antico in Nationaal Park Il Cilento.

Vanuit de zee gezien lijkt het een onneembare vesting, hooggelegen op een steile rots. Het is een van de vele dorpen rond een oude burcht, waar men zich vroeger verdedigde tegen de invallen van de Noormannen en de Saracenen.

We nemen de mooiste weg om er te komen, niet vanaf de kust, maar vanuit het dal van de rivier de Mingardo. Deze weg is de toegangsweg naar het drukbezochte Palinuro, met zijn prachtige stranden.

Na het passeren van de smalle kloof volgen we de weg naar Licusati en Camerota, die zich met haarspeldbochten omhoog slingert langs de steile bergwand. Terwijl we steeds hoger komen, hebben we een prachtig uitzicht op het dal van de Mingardo, die bij Palinuro in zee stroomt.

Na de vijfde bocht komen we in een gebied met eeuwenoude olijfgaarden, vol met grote, knoestige olijfbomen, die op terrassen staan die zijn gebouwd met eeuwenoude stenen muurtjes. De netten hangen opgerold onder de takken.

Even later komen we weer in de bewoonde wereld. We passeren een groot Christusbeeld dat uitkijkt over de hoogvlakte, het dorp Licusati en Camerota.

Als we in Camerota linksaf slaan, naar het centro storico, passeren we het Piazza San Vito. Voor keramiekliefhebbers is dit een plek om even te stoppen. Camerota is van oudsher het keramiekcentrum van de regio. Er wordt nog steeds keramiek gemaakt, op traditionele wijze, volgens de kunst die de Grieken hiernaartoe hebben gebracht.

Je vindt hier handbeschilderd aardewerk in de stijl van de Amalfikust, maar de prijzen liggen hier een stuk lager. Natuurlijk zie je veel geschilderde citroenen, olijven en zonnebloemen in mooie heldere kleuren, maar ook bekers, vazen en schalen van puur terracotta. Bij het atelier van Cameranno kunnen wij de verleiding niet weerstaan; we kopen een mooie kan, beschilderd met citroenen.

Om in het centro storico te komen, moeten we nog een stukje heuvelopwaarts rijden, tot we bij het pleintje voor de kerk komen. Hier vind je het oude Camerota, gebouwd rond een burcht.

Wandel door het doolhof van smalle steegjes, die verbonden zijn met fraaie bogen en probeer je voor te stellen hoe het hier nog maar vijftig jaar geleden was, toen er volgens de informatie op een terracotta bord nog tientallen ezels met hun vracht rondliepen.

Bij een kerk achter in de borgo leidt een smal straatje met lage bogen naar een huis met terrasje aan de rand van de burcht, met een schitterend uitzicht op het dal en in de verte de zee.

Ondertussen is het al bijna één uur, tijd voor de pranzo in de Antica Osteria del Borgo, ons favoriete adres in Camerota. Je kunt hier heerlijk eten. De verrukkelijke schaal met antipasti slaan we nooit over. Sinds ons laatste bezoek blijkt dit adresje steeds bekender te zijn geworden. We zien een bekroning door Tripadvisor en een bord dat vermeldt dat het restaurant is aangesloten bij de organisatie ‘Qui si mangia Cilentana’.

Na het eten lokt de koelte van de zee. We besluiten af te dalen naar Marina di Camerota. Als we het dal uit zijn, ligt het plaatsje beneden ons te schitteren in de felle zon. Een zee van rode dakpannen steekt af tegen het azuurblauwe water.

We nemen de weg richting Palinuro en passeren campings en hotels. Dan volgt een tunneltje en liggen de prachtige stranden van Camerota voor ons. Het water is hier kristalhelder, koel, azuurblauw en heeft met vijf vlaggen de hoogste onderscheiding gekregen van de Bandiera Blu. Er is dan ook niets heerlijkers dan een koele duik in het water, met uitzicht op de Kaap van Palinuro…’