Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Ontdek Abruzzo met Antonella Barbella – trabocchi, truffels & lange lunches

Abruzzo is een prachtige maar vooral veelzijdige regio, die zich uitstrekt van de Adriatische Zee tot de bergen in het binnenland. Het is een verrassend veelzijdige regio, met dank aan de combinatie van de adembenemende natuur, een uniek stukje Italiaanse kust, de bergen, de historische stadjes en de authentieke keuken.

Antonella Barbella, geboren en getogen in Abruzzo, neemt je mee op een culinaire ontdekkingstocht in deze regio, met een aaneenschakeling van kookworkshops, (culinaire) uitstapjes, lunches en diners.

Nadine mocht alvast even voorproeven van Antonella’s favoriete plekken in Abruzzo en deelt graag een aantal heerlijke tips.

Costa dei Trabocchi

Nadine: ‘Vanaf vliegveld Weeze landen we na een twee uur durende vlucht op het vliegveld van Pescara. Vanaf daar is het ongeveer een half uur rijden naar de Costa dei Trabocchi, waar onze ontdekkingsreis zal starten.

Langs de Costa dei Trabocchi zijn er tal van authentieke vissershutjes te vinden, de traditionele trabocchi. In de achttiende eeuw werden ze door vissers gebruikt om hun netten uit te gooien, waarmee ze voor hun eigen visvoorziening zorgden.

Tegenwoordig hebben de trabocchi deze functie niet meer, maar zijn ze veelal in gebruik genomen als lokale restaurants. Wij nemen een kijkje bij Trabocco Sasso della Cajana, een fantastisch uitziend visrestaurant zwevend boven de zee.

Het is bijna lunchtijd dus la mamma (tevens de chef-kok), haar man en haar zoon nemen nog even rustig de tijd om te genieten van een zelfbereide lunch (pasta e patate, een lokaal gerecht) voordat hun trabocco vol stroomt met gasten die een knus tafeltje met geweldig uitzicht op zee hebben gereserveerd. Het liefst was ik aangeschoven, maar wij lunchen bij Antonella’s familie. Een reden te meer om nog eens terug te komen!

Twee keer aan tafel met locals

Antonella’s vader en zia, tante, hebben een uitgebreide lunch voor ons bereid. We kunnen zo aanschuiven, tussen de complete familie, voor een bordje pasta e ceci, pasta met kikkererwten en rode peper, en salsiccia, worst, naar recept van zia Rosanna. Voor toe zijn er heel veel gebakjes en een grote taart, die geserveerd wordt met een sterke caffè en een glaasje likeur.

Voor het diner zijn we uitgenodigd bij Erminio Verì en zijn vrouw. Erminio is een van de lokale vissers en dus staat er veel vis op het menu: gefrituurde ansjovis en polpette van witvis, pasta met inktvis en asperges en die ochtend door Erminio gevangen inktvis met verse tuinerwtjes. Voor toe zijn er nog warme biscotti en glaasjes zelfgestookte gentiaanlikeur. Troppo buono!

foto’s: Sonja van de Rhoer – Culinaire Producties

Truffels zoeken bij L’Alveare Agriturismo

Truffels zoeken met een echte truffelhond staat al tijden op mijn wensenlijstje, maar het was er nog nooit van gekomen. Ik krijg mijn vuurdoop hier, in Abruzzo, bij L’Alveare Agriturismo (Contrada Capriglia, Roccascalegna), waar we hartelijk werden ontvangen door de sympathieke truffeljager Franco en Lara, de truffelhond (die je direct mee naar huis zou willen nemen, zo lief kijkt ze je aan).

Normaal gesproken vindt de jacht op truffels ’s avonds laat en vooral ’s nachts plaats, omdat de geur van truffels dan veel sterker is dan wanneer je overdag op zoek gaat. Vanwege ons culinaire programma met lange lunches en diners gaan wij ’s ochtends vroeg op pad, bij daglicht.

Onder begeleiding van truffelexpert Lara gaan we op zoek naar het zwarte goud. We lopen een soort sprookjesbos in en binnen vijf minuten komt Lara al tevoorschijn met een zwarte zomertruffel. Tijdens onze wandeling gebeurt dit een aantal keer. Lara vindt ze in verschillende maten en is elke keer zichtbaar trots.

Ze snuffelt dat het een lieve lust is, maar ze vindt niets meer. Een handvol truffels is de opbrengst, al weegt de belevenis voor mij minstens zo zwaar. We sluiten de truffeljacht af met een koel glas prosecco en een schaal lekkers.

Lunchen bij Miglianico Golf Country Club

Lunchen doen we helaas niet met truffel, maar wel in stijl, bij Miglianico Golf Country Club in Pescara. Terwijl Lucio, een van de beste golfers van de club, een balletje slaat met een van mijn reisgenoten, geniet ik van het uitzicht op de golfbaan, waar ook gewoon eeuwenoude olijfbomen op staan.

Na een klein half uur wordt de eerste gang van de lunch geserveerd, een zonnig gerechtje met omelet, groene asperges, tomaat, Prosciutto di Parma en een polpetta van olijven. Er zijn twee primi: een grote schaal vol ravioli ai funghi met Parmezaanse kaas, plus spaghetti alla chitarra – een typische pastasoort hier in Abruzzo – met ragù.

Met de straccetti di manzo als secondo leggen we een goede bodem voor de wijnproeverij die straks volgt. Ook tegen het toetje, aardbeien met crumble en chocoladesaus, zeggen we geen nee.

Wijn proeven bij Tenuta Ferrante

In plaats van een siësta spoeden we ons naar de volgende proefplek: de wijngaarden van Tenuta Ferrante, even buiten Lanciano. Na een verkwikkende wandeling tussen de wijnstokken, waar de druiven het zonlicht opzuigen, is het tijd om te proeven van de spumante die Tommaso Ferrante maakt van de Cococciola-druif.

De bubbels worden gevolgd door een witte Pecorino en een rode Montepulciano d’Abruzzo, beide regionale druivensoorten. Na de wijn mogen we ook nog van de keuken van Tenuta Ferrante proeven, met onder meer pasta fritta, gefrituurde pasta, met bruine bonen en een soort stamppot van cavolo nero met sardientjes en pepers, naar recept van Gemma, de vrouw van Tommaso. Zij bakte ook de knapperige cantuccini die we als toetje krijgen.

Castello Medievale di Roccascalegna

Een bezoek aan het imposante twaalfde-eeuwse Castello Medievale di Roccascalegna is letterlijk en figuurlijk een van de hoogtepunten van mijn kennismaking met Abruzzo. Alleen al door de autorit krijg je het gevoel dat je onderweg bent naar een bijzondere locatie.

Na een aantal bochtige weggetjes naar boven duikt het imposante kasteel ineens op aan de horizon. Al pronkend op een rots kun je er niet omheen. De buitenkant doet denken aan een ouderwets sprookje. Je wil meteen naar boven om de sfeer te gaan proeven, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Het kasteel ligt in het kleine dorpje Roccascalegna. De ruim duizend inwoners hebben pas sinds een jaar of tien elektriciteit en stromend water. Ik kan me bijna niet voorstellen hoe het leven hier een jaar of twintig geleden moet zijn geweest…

Langzaam lopen we naar boven. Het is al warm dus we nemen rustig de tijd om de adembenemende uitzichten op ons in te laten werken. Bij bijna ieder steegje of straatje vind je een doorkijkje met uitzicht op de ongerepte natuur, wat prachtige kiekjes oplevert.

Als we eenmaal op het punt zijn aangekomen waar we een lange trap moeten beklimmen om uiteindelijk het kasteel te bereiken, nemen we nog een korte pauze. Onze fotocamera’s maken in de stilte van de ongerepte natuur hoorbaar overuren.

De wandeling via de trap naar de ingang van het kasteel is best een beetje pittig, maar de roep van het kasteel en het bijbehorende uitzicht is sterk. Na een klim van ongeveer tien minuten (ik heb de traptreden bewust niet geteld) bereiken we het kasteel. En inderdaad: de uitzichten zijn ronduit geweldig!

Gegrilde inktvis & een pot vol arrosticini

Als we weer naar beneden lopen, weet ik dat na zo’n klim al het lekkers extra goed zal smaken. Voor de lunch schuiven we aan bij Ristorante Caldora Punta Vallevò, met veel verse vis op het menu. Voor ons maakte de chef vers gegrilde inktvis.

‘s Avonds staan er arrosticini op het menu, de traditionele spiesjes van lams- of schapenvlees waar Abruzzo zo beroemd om is. Daarvoor rijden we naar Lanciano. Na een passeggiata door het charmante centrum van dit dorpje schuiven we aan bij Ferramenta. Al snel staat er een grote pot arrosticini voor ons op tafel, waar we naar hartenlust uit pakken. Morgen ga ik wel weer op dieet…’

Wil je zelf ook genieten van Antonella’s tips in Abruzzo? Via deze link vind je alle informatie over haar culinaire reizen.

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

2 reacties

  1. ReLinde Brulmans

    Ik ben al aangemeld maar ik ontving toch graag ook de digitale editie van jullie City Walk Klassiek Rome als cadeautje :-).
    Met dank!
    ReLinde

  2. Ciao ReLinde,
    als je al aangemeld bent heb je op enig moment een ander cadeau gehad 😉
    We hebben deze al een hele tijd, daarvoor een Italiaans ABC.
    We kunnen niet alle nieuwsbriefleden ook alle nieuwe cadeautjes geven, er komen genoeg gratis tips, winacties en andere extra’s voor nieuwsbrieflezers voorbij gedurende een jaar…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *