Het verhaal van het verloren kind – het vierde seizoen van L’amica geniale – te zien op Canvas

Het vierde en laatste seizoen van L’amica geniale (ook wel bekend als My Brilliant Friend of De geniale vriendin) is vanaf zondag 1 december 2024 te zien op Canvas.

Deze Belgische zender zendt elke week een dubbele aflevering uit van de tiendelige slotreeks, de adembenemende ontknoping van de saga van Lila en Elena. Dat wordt dus vijf weken lang genieten!

Het verhaal van het verloren kind

De serie L’amica geniale is een bewerking van de beroemde boekenreeks van Elena Ferrante, over de vriendschap tussen Lila en Elena uit Napels. Dit vierde seizoen is gebaseerd op het vierde en laatste deel van Ferrantes Napolitaanse romans, in het Nederlands vertaald als Het verhaal van het verloren kind.

In dit vierde seizoen keert Elena (vertolkt door Alba Rohrwacher) terug naar haar dochters in Napels, waar ze wordt geconfronteerd met Lila (Irene Maiorino) en Nino (Fabrizio Gifuni). Haar terugkeer zorgt voor een complexe confrontatie met het verleden…

Terug naar Napels

Lila en Elena zijn in dit vierde deel volwassen: ze hebben de grillen van het leven leren kennen. Ze hebben gevochten om te ontsnappen aan de Napolitaanse volksbuurt waar ze opgroeiden.

Elena heeft gestudeerd, is getrouwd, naar Florence verhuisd, heeft kinderen gekregen en is inmiddels een gevierd schrijfster. Lila daarentegen is er nooit in geslaagd los te komen van haar geboortestad.

Ze is weliswaar een succesvol ondernemer geworden, maar haar succes heeft haar steeds dichter bij de corruptie en criminaliteit gebracht die de buurt in hun greep houden.

Een fragment uit dit vierde deel

‘Van oktober 1976 totdat ik in 1979 weer in Napels ging wonen, vermeed ik regelmatig contact met Lila. Maar dat was niet gemakkelijk. Ze probeerde zich bijna onmiddellijk weer in mijn leven te dringen en ik negeerde haar, duldde haar, onderging haar. Ook al gedroeg ze zich alsof ze niets anders wilde dan mij op een moeilijk moment bijstaan, toch kon ik de minachting waarmee ze me had behandeld niet vergeten.

Nu denk ik dat ik snel gekalmeerd zou zijn als alleen dat schelden me had gekwetst. ‘Stomme trut,’ had ze door de telefoon gegild toen ik haar van Nino vertelde, en nooit, maar dan ook nooit eerder had ze op die manier tegen me gesproken. Maar in feite woog haar opmerking over Dede en Elsa veel zwaarder dan die belediging.

‘Denk aan het verdriet dat je je kinderen aandoet,’ had ze vermanend gezegd, en in eerste instantie had ik daar geen aandacht aan geschonken. Maar in de loop van de tijd gingen die woorden steeds zwaarder wegen, ik dacht er vaak aan. Lila had nooit de geringste belangstelling voor Dede en Elsa getoond, en het was bijna zeker dat ze zich hun namen zelfs niet eens herinnerde.

De keren dat ik aan de telefoon iets zei over een slimme opmerking van een van hen, had ze me afgekapt en was over iets anders begonnen. En toen ze de kinderen bij Marcello Solara thuis voor het eerst zag, had ze zich tot een verstrooide blik en een paar algemene zinnen beperkt.

Ze had niet eens een beetje aandacht gehad voor hoe goed ze gekleed waren, hoe mooi hun haar zat en hoe correct ze zich allebei uitdrukten, ook al waren ze nog klein.

En toch had ík hen gemaakt, had ík hen opgevoed, waren ze deel van mij, haar oude vriendin: ze had mijn moedertrots ruimte moeten geven, ik zeg niet uit genegenheid, maar toch minstens uit vriendelijkheid. Maar ze was zelfs niet een beetje goedmoedig ironisch geweest, ze had zich onverschillig getoond en verder niets.

Pas nu had ze zich de meisjes herinnerd – vast en zeker uit jaloezie, omdat ik Nino had genomen – en ze had willen onderstrepen dat ik een zeer slechte moeder was, die, om zelf maar gelukkig te kunnen zijn, hun verdriet aandeed. Ik hoefde er maar aan te denken of ik werd nerveus.

Had Lila zich soms om Gennaro bekommerd toen ze wegging bij Stefano, toen ze haar kind vanwege haar werk in de fabriek bij de buurvrouw achterliet, toen ze hem naar mij had gestuurd, bijna alsof ze zich van hem wilde ontdoen? O ja, ik was schuldig, maar zonder twijfel toch ook meer moeder dan zij.’

Meer over de serie L’amica geniale

Ken je L’amica geniale nog niet? In deze blog lees je meer over de romans van Elena Ferrante en over het eerste deel van de serie en in deze blog vertellen we je meer over het tweede seizoen. Meer over het derde seizoen vind je hier.

Ontdek het Napels van Elena Ferrante

Ga je binnenkort naar Napels en heb je genoten van de boeken en/of serie van L’amica geniale? Ontdek dan het Napels van Elena, Lila en Elena Ferrante!

In het vierde seizoen zie je onder meer de Via Tasso, een panoramische straat in Napels die de Corso Vittorio Emanuele met Vomero verbindt. Omdat de straat te smal was voor filmploegen en camera’s, werd er gefilmd in de Via Petrarca, tussen nummer 140 en de bocht na Bar del Serpentone.

Je herkent vast ook een aantal iconische plekken, zoals Piazza Plebiscito, Lungomare Caracciolo en Piazza Mercato.

In dit vierde seizoen reis je ook mee naar Turijn en Florence, met wederom een aantal herkenbare locaties zoals de Via Po en het Piazza della Signoria.

foto’s: HBO