Met kinderen naar Italië – Floris in Rome

Van veel lezers die dit voorjaar onze enquête invulden, kregen we bruikbare tips en fijne suggesties voor nieuwe onderwerpen en rubrieken. De Vlaamse Elke Buyvoets schreef dat ze graag wat meer verhalen zou willen over hoe je met baby’s en kinderen op een fijne manier door Italië kunt reizen.

Elke: ‘Ik heb zelf in Italië gewoond en ben helemaal weg van het land. Ik ben sinds de zomer van 2017 de trotse mama van Floris en natuurlijk hoop ik dat Floris mijn passie voor het land zal delen.

Maar de eerste keer met hem naar Italië maakte me wel een beetje zenuwachtig. Hoe zou het gaan met het vliegtuig? Hoe gaan we het doen met zijn slaapjes? Uit eten gaan zal ook wel anders zijn dan met ons tweetjes?

Op zoek naar antwoorden vond ik maar weinig ervaringsverhalen, dus toen dacht ik: misschien moet ik zelf aan Saskia voorstellen om hierover te schrijven en om mijn tips aan andere mama’s en papa’s over te brengen?’

Zo gezegd, zo gedaan. Elke reisde samen met partner Pepijn en kleine Floris naar Rome en doet in deze blog verslag van hun Romeinse avonturen.

Elke: ‘Toen Pepijn en ik beslist hadden dat we graag mama en papa wilden worden, zeiden velen tegen ons dat we moesten beseffen dat we het reizen dan wel konden vergeten. Dan keken we naar elkaar en moesten we een beetje lachen. Wij gingen bewijzen dat je ook met een baby gewoon kan blijven reizen.

Mijn passie voor Italië is begonnen in mijn tienerjaren, met dank aan mijn Italiaanse buren, la famiglia Crispino. Er hing altijd een zalige sfeer en ik bracht er dan als tiener ook vele uurtjes door. Een gezellige drukke bende, de hele familie rond de tafel, lekker eten en het luisteren naar de Italiaanse taal vond ik geweldig. Na mijn studies toerisme ben ik mijn stage aan het Lago di Garda gaan doen en ben ik er twee jaar blijven werken in een reisbureau.

Toen ik Pepijn leerde kennen, lag zijn passie enkel bij Frankrijk en Franse wijnen. Hij was echt een overtuigd Francofiel. Maar na onze eerste reis samen naar Rome in december 2013, merkte ik dat ook hij helemaal weg was van Italië. Hij had het Italiaanse virus van me overgenomen. Gelukkig!

Omdat Rome de eerste vakantie van ons tweetjes was, wilden we er nu ook voor ons zoontje Floris de eerste vakantie naar Italië van maken. We zijn in april vertrokken, toen hij net nog geen tien maanden was. Hoewel we ervan overtuigd waren dat het allemaal van een leien dakje ging lopen, vond ik het toch best wel spannend. Het brainstormen en voorbereiden kon beginnen. Vlucht en overnachting boeken, wat neem ik allemaal mee en waar moet ik allemaal op letten?

Hier vind je alvast een checklist die ik heb opgesteld om aan de citytrip naar Rome te beginnen. In de lijst heb ik de kleding van Floris en de meest voor de hand liggende toiletartikelen niet vermeld, enkel de dingen die je gemakkelijk zou kunnen vergeten. Neem voldoende mee maar overdrijf ook niet. Je kunt altijd wat nieuwe kleren voor je baby bijkopen moest het nodig zijn.

Toen we nog met ons tweetjes reisden, was het niet zo belangrijk voor ons van welke luchthaven we vertrokken, we namen dikwijls de goedkoopste vluchten. Maar met een baby was dit het eerste wat anders ging verlopen. Ik boekte de tickets met vertrek vanuit Brussel Zaventem. Voor ons het dichtste bij en ze hadden de beste tijden om te vliegen.

Vroeger namen we zo vroeg mogelijk een vlucht en om terug te komen, zo laat mogelijk. Op die manier konden we het meest van Italië genieten. Maar om het zo aangenaam mogelijk te maken, zowel voor ons als voor Floris, hebben we deze keer de vluchten in de namiddag en de vroege avond geboekt.

We hebben met SN Brussels Airlines gevlogen en het was zeker een aanrader. De kinderwagen mocht mee tot aan het vliegtuig zodat Floris tijdens het wachten nog even kon slapen. Dit verschilt wel van luchthaven en luchtvaartmaatschappij. Dus altijd even checken of je deze mogelijkheid hebt.

In het vliegtuig zelf is het belangrijk dat je baby het naar zijn zin heeft. We hadden speelgoed en leesboekjes meegenomen maar kijk even wat jouw kindje fijn vindt om zich mee bezig te houden.

Ik had ook op verschillende websites gelezen, dat het goed is voor de baby als hij een flesje of borstvoeding krijgt tijdens het opstijgen en dalen. Maar twee flesjes op twee uur tijd ging niet lukken en het was ook niet het uur voor Floris voor zijn flesje dus moest ik iets anders verzinnen. Hij eet heel graag brood dus dat ging mee in zijn rugzakje.

Tijdens het opstijgen en dalen gaf ik hem telkens hele kleine stukjes brood waardoor hij iedere keer weer die slikbeweging moest maken en op die manier had hij helemaal geen last van zijn oortjes én hij was dolblij dat hij brood kreeg. Wat ook helpt, is het neusje goed openhouden zodat er minder druk op de oortjes komt te staan. Wij hebben dit een half uur voor het opstijgen en landen gedaan.

Toen we aankwamen in Rome, kregen we de kinderwagen niet aan het vliegtuig weer terug, maar moesten we Floris dragen tot aan de bagageband. Gelukkig was dat geen probleem omdat dit geen grote afstand is op de luchthaven van Fiumicino.

Zodra je de bagage weer hebt verzameld, zijn er verschillende mogelijkheden om van de luchthaven naar het centrum te gaan. Je kan met de trein tot aan Stazione Termini en van daaruit met de bus of metro verder en er zijn ook shuttlebussen die je tot aan het hotel of appartement brengen.

Dit hebben we in het verleden al allemaal gedaan maar met Floris heb ik ervoor gekozen om een taxi op voorhand te reserveren via Rome-chauffeur.com. De chauffeur stond op het afgesproken uur op ons te wachten en wat voor mij heel belangrijk was: toen we bij de auto kwamen, stond er een autostoeltje voor Floris klaar.

Autostoeltjes zijn verplicht in Italië, maar niet iedere taxi of shuttlebus heeft er eentje. Ik vond het dus wel belangrijk om dit op voorhand te reserveren zodat ik zeker wist dat Floris veilig door het Italiaanse verkeer werd geloodst. Je betaalt wel iets meer, maar zo ben je ook gerust. Ook de rit terug naar de luchthaven hebben we zo geregeld.

Daar waren we dan, in Rome, de stad waaraan Pepijn en ik ons hart verloren hebben. Deze keer niet meer met ons tweetjes maar met Floris, ons wondertje van bijna tien maanden. Klaar voor een nieuw avontuur, het begin van het reizen met een kind…’

Over hun Romeinse avonturen vertelt Elke volgende keer meer. Wie nieuwsgierig is, kan in de tussentijd ook al een kijkje nemen op Elkes Facebookpagina In bocca al lupo, waar ze regelmatig een Italiaanse update deelt.