Je zocht naar: "Sicilië"

Castelmola, een van de borghi più belli d’Italia op Sicilië, heeft niet voor niets als bijnaam il paese dei panorami, het dorp van de panorama’s. Het ligt prachtig, hoog boven Taormina en de baai van Giardini Naxos, met in de verte de Etna en zover je kunt kijken het typisch Siciliaanse landschap, met veel bloeiende cactusvijgen. Als je je los kunt rukken van alle prachtige vergezichten, zul je zien dat het dorpje zelf er ook mag zijn. De smalle, omhooglopende straatjes kronkelen langs kleine huisjes naar de top, waar een kasteel over de omgeving uitkijkt. Slenter op de terugweg langs de Duomo en de Chiesa di San Giorgio, met een klein standbeeld van de heilige Joris. Amandelwijn bij Caffè San Giorgio Bestel bij het authentieke Caffè San Giorgio (dat reeds in de achttiende eeuw door monniken werd geopend) een glas vino alla mandorla, amandelwijn. Sinds eigenaar Don Vincenzo Blandano de gewoonte opvatte om zijn gasten als welkomstdrankje een glaasje amandelwijn in te...

Welkom aan de Siciliaanse westkust! We nemen je mee naar drie prachtige plekken tussen Palermo en Trapani: het pittoreske Scopello, het charmante Castellammare del Golfo en het Riserva Naturale dello Zingaro, een uitgestrekt natuurgebied met schitterende baaitjes voor een verfrissende duik. Scopello – bloemenzee op de rotsen Het pittoreske vissersdorpje Scopello ligt hoog boven op een rots. Daaraan dankt het ook zijn naam; skopelos is Grieks voor rots. Sinds de Grieken het plaatsje deze naam gaven, is er echter veel veranderd. Het is – zeker in de zomermaanden – een dynamisch dorpje vol restaurants, bed & breakfasts en bedrijvigheid. Dat begint al meteen op het centrale piazza. Tegen de muur van de grote tuin aan de linkerzijde zitten een paar oude mannetjes met een grote kist vol citroenen. Te koop voor een prikkie, net als de krakend verse amandelen, pistachenootjes en ander lekkers van de man die met zijn kleurrijke kar midden op het plein staat, bij de zachtjes stromende...

Ze vormen een van de kleurrijkste symbolen van Sicilië: de carretti siciliani, de grote houten karren die lange tijd werden gebruikt voor het transport van groente, fruit, hout en andere goederen en die nu staan te pronken in kleine musea en werkplaatsen, als een van de vrolijkste uitingen van de Siciliaanse volkskunst. Immaterieel werelderfgoed De Sicilianen zouden deze carretti graag opgenomen zien op de lijst met immaterieel erfgoed, waarop ook het Siciliaanse poppentheater staat vermeld. Als je de precisie ziet waarmee deze karren zijn versierd, snap je direct waarom de Sicilianen ze graag zouden zien aangemerkt als Werelderfgoed. Elk stukje van de carretti siciliani is namelijk versierd met kleurrijke motieven en verhalen. Bloemen, ridders, zeemeerminnen… Elke kar vertelt verschillende verhalen, waarbij sommige afbeeldingen dienen als bescherming tegen het kwade oog en andere meer als reclame. De twee wielen hebben elk twaalf spaken, die eveneens versierd zijn met bloemen,...

Ispica ligt op ongeveer dertig kilometer van Ragusa, bijna op de grens met de provincie Syracuse. Net als in de andere stadjes in deze omgeving (zoals Ragusa, Modica en Scicli) wordt je oog in Ispica gestreeld door veel barokke versieringen, zoals aan het Piazza dell’Unità d’Italia, met onder meer de Chiesa Madre San Bartolomeo en het Palazzo Antonino Bruno. Ook een bijzondere vermelding waard is het Palazzo Bruno di Belmonte, het huidige gemeentehuis dat werd ontworpen door Ernesto Basile, die ook mede verantwoordelijk is voor het Teatro Massimo in Palermo. Santa Maria Maggiore en Sinatra’s zuilengalerij Een van de eerste gebouwen die na de aardbeving van 1693 verrees, was de Basilica di Santa Maria Maggiore, naar een ontwerp van Rosario Gagliardi, die ook in Noto tekende voor veel barokke gebouwen. De kerk werd in 1725 ingewijd, maar twee jaar later stortte het gebouw als gevolg van een nieuwe aardbeving deels weer in. Het duurde tot 1763 voor de barokbasiliek opnieuw...

De zuivere berglucht en de sfeervolle dorpjes lokken ons de drukte van Palermo uit, naar de bergen van het Parco Naturale Regionale delle Madonie. Dit is een schitterend berggebied in het noorden van Sicilië, in het achterland van Palermo en Cefalù. Het is een paradijs voor natuurliefhebbers, met tal van bijzondere planten, bloemen, vogels en andere dieren. Ook vind je hier, na de Etna, het hoogste punt van Sicilië, met een hoogte van bijna tweeduizend meter. Je kunt heerlijk wandelen in de Madonie. Volg bijvoorbeeld de Itinerario Gaginiano, een route die je vanuit Gangi naar Geraci Siculo, Petralia Sottana en Petralia Soprana leidt, door paradijselijke natuur. Petralia Soprana De mooiste dorpjes in de Madonie De eerste twee dorpjes die je tijdens deze tocht aandoet, Gangi en Geraci Siculo, mogen zich allebei rekenen tot i borghi più belli d’Italia, de mooiste dorpjes van Italië. De wandeling start in Gangi, dat direct uit de rotsen lijkt op te rijzen. Eenmaal in het doolhof...

Hoog boven de zoutpannen schittert Erice, een van de mooiste dorpjes van heel Sicilië. Tijdens ons bezoek aan dit middeleeuwse dorp lieten we ons leiden door de zoete geur die zich meteen bij aankomst in onze neuzen nestelde. Geen verkeerde keuze, want die geur leidde ons naar de pasticceria van Maria Grammatico, die hier op eenzame hoogte de allerlekkerste koekjes maakt die we ooit proefden. Nog voor we de winkel zelf betreden, worden we een kleine nis in gelokt. Hier staan drie enorme kasten vol met lekkernijen: bergen bocconcini (ronde amandelkoekjes), schalen vol sospiri (citroen/amandelkoekjes), kleurrijke pistache-, chocolade- en sinaasappelballetjes en verleidelijk fruit van marsepein. Al dit lekkers komt uit de keuken van Maria Grammatico, de ‘zoete engel van Erice’. Sinds de zomer van 1964 staat ze hier onafgebroken te bakken. In januari neemt ze wel eens een weekje vrij, maar verder is ze dag in, dag uit in de keuken te vinden. Zo ook tijdens ons bezoek. Terwijl we van...

Handmade Sicily, dat is waar Baglio Occhipinti, een schitterend gerestaureerde boerderij op het Siciliaanse platteland, voor staat. Dit rustieke resort ligt niet ver van Ragusa en de kust bij Punta Secca en is een droomverblijf voor iedereen die houdt van het authentieke Sicilië in combinatie met rust, relaxen en je in de watten laten leggen. Een droom van een Siciliaanse boerderij Baglio Occhipinti is de verwezenlijking van de droom van Fausta Occhipinti, een Siciliaanse (landschaps)architecte. Ze toverde de oude baglio uit 1869, een authentieke wijnboerderij, om tot een droomplek die ze graag met anderen deelt. Na aankomst laat Fausta ons meteen onze kamer en de boerderij zien. Bij een welkomstdrankje en iets lekkers vertelt Fausta maar al te graag over haar droomplek. Fausta: ‘Samen met mijn familie verbouwde ik de ietwat vervallen boerderij tot een prachtig resort, waar we de Siciliaanse gastvrijheid en de geschiedenis van dit huis zouden kunnen delen met gasten van over...

Een echte Siciliaanse traditie is un brioche con gelato, een broodje ijs. In plaats van Nutella op een zoet broodje te smeren, ‘beleg’ je het broodje met een paar bolletjes ijs. Saskia kan zich haar eerste broodje ijs nog levendig herinneren. Saskia: ‘Hoewel je me mag wakker maken voor een lekker Italiaans ijsje, keek ik wel vreemd op toen ik de Siciliaanse barman Carlo een paar jaar geleden op een vroege doordeweekse ochtend midden in de zomer een broodje ijs zag eten. Ik wreef de slaap uit mijn ogen, kneep mezelf in mijn arm en keek nog eens goed. Een broodje ijs? Carlo zag mijn ongelovige blik en grijnsde. ‘Lekker hoor, een broodje ijs! Zeker als ontbijt!’ Nu ben ik van nature niet erg goedgelovig aangelegd, dus ik keek Carlo twijfelend aan. Een broodje ijs? Ik besloot het te proberen en vroeg Carlo om ook zo’n broodje ijs voor mij te maken. Hij dook meteen achter de toonbank. ‘Een broodje ijs maak je altijd met een brioche, een zoet broodje,’ zo vertelde hij....

Bij Sicilië denk je wellicht meteen aan oude dorpjes, olijfbomen, stranden en natuurlijk de Etna. We waren dan ook enigszins verbaasd toen we het binnenland gingen ontdekken, waar verlaten hooggelegen plateaus worden doorklieft door diepe kloven met kolkende rivieren. Een onmisbare stop is de Necropoli di Pantalica, een natuurgebied met een luguber tintje. Hier vind je zoals de naam al aangeeft necropoli, dodensteden, die de Siculi hier aanlegden. Zij begroeven hier tussen de dertiende en de achtste eeuw voor Christus hun doden in zorgvuldig uitgehakte gaten in de rotswanden, die je nog altijd kunt zien. De weg er naartoe is op zich zelf al een avontuur, met spectaculaire uitzichten. Aan het einde van de weg kun je je tocht verder te voet vervolgen. Je loopt dan vanaf het plateau de kloof in, waar je de rivier kunt oversteken en even af kunt koelen, om vervolgens via de andere wand weer omhoog te klimmen. Sinds 2005 staat de necropolis, met in totaal zo’n vijfduizend grafkamers,...

‘Non conosco nulla di più bello ed insieme originale, movimentario, fertile e selvaggio della strada che porta da Catania a Nicolosi, attraversando, volta a volta, distese di sabbia, oasi di aranceti, fiumi di lava, appezzamenti di colture, muraglie di basalto…’ ‘Ik ken niets mooiers en tegelijk origineler, levendiger, vruchtbaarder en wilder dan de weg die leidt van Catania naar Nicolosi, met onderweg stukken zand, oasen van sinaasappelbomen, rivieren van lava, percelen vol gewassen, muren van basalt,’ zo schreef Alexandre Dumas in 1860. Precies langs deze verstopte idyllische weg ligt Mascalucia, een vergeten dorp op de rug van de Etna. Hoewel veel toeristen op Sicilië een bezoek brengen aan de Etna, wordt maar zelden een stop gemaakt in Mascalucia. Het voordeel daarvan is, zo merken we al snel wanneer we samen met onze gidsen Nino en Orazio door de rustige dorpsstraatjes wandelen, dat je hier nog het authentieke Sicilië vindt. Geen restaurants met een tourist menu,...

Sicilië heeft een rijk Grieks verleden. Een van de mooiste plekken waar je de Griekse geschiedenis van het eiland voelt, is Selinunte, of eigenlijk Selinos, zoals de stad in de oudheid heette. Dit was niet zomaar een stad, maar in die tijd een van de machtigste steden ter wereld. En zelfs ruim tweeduizend jaar later voel je dit nog steeds. Selinunte ligt in het zuidwesten van Sicilië, niet ver van Mazara del Vallo. Het was ooit een van de belangrijkste Griekse kolonies van het eiland. Dwaal rond de talloze tempels, waaronder de Tempel van Hera, die het best bewaard is gebleven en tussen 1956 en 1959 deels gereconstrueerd is. Bezoek naast alle tempels ook de Casa del Viaggiatore, het ‘Huis van de Reiziger’, een oud gebouw waarin nu het Museo Antiquario is gevestigd. Het huis dankt deze naam aan het feit dat men er onderdak biedt aan reizigers en wetenschappers die de Griekse ruïnes bezoeken. Nu zijn de deuren voor iedereen geopend en vind je er tal van archeologische...