Je zocht naar: "Assisi"

Eleonora neemt ons vandaag mee naar de geboortegrond van haar ouders: Calabrië. Niet meteen de eerste regio waar je aan denkt bij een vakantie in Italië, maar mede dankzij het feit dat je er maar weinig toeristen tegenkomt, is het voor liefhebbers van Italië een prachtig pareltje om te ontdekken. Dankzij de pure, ongerepte natuur, de voortreffelijke keuken en de prachtig blauwe zee is het de perfecte vakantiebestemming. Eleonora: ‘Ook in Italië is Calabrië een vrij onbekende regio. De meeste Italianen weten wel dat de vuurrode peperoncini er vandaan komen, dat er aubergines groeien die hun gelijke niet kennen en dat de zee er – meer nog dan elders in Italië – prachtig kristalblauw is. Dat Calabrië nog veel en veel meer te bieden heeft, weten ze – helaas – vaak niet. Ik wil geen opsomming maken van wat je allemaal in Calabrië zou moeten zien, doen en proeven (dat wordt namelijk een immens lange lijst), maar ik wil jullie een bijzonder stukje Calabrië laten beleven...

Vicenza is een prachtige maar niet zo bekende stad in de regio Veneto, in het noorden van Italië. Dankzij de revolutionaire architect Andrea Palladio (1508-1580) kreeg Vicenza in de zestiende eeuw een unieke uitstraling – een uitstraling die nog tot de dag van vandaag zicht- en voelbaar is. Palladio had nauwkeurig studie gemaakt van de klassieke Romeinse architectuur en zijn ontwerp voor de stad sloot hier naadloos op aan. Ook de villa’s en gebouwen die Palladio elders in de regio Veneto neerzette, werden stuk voor stuk meesterwerken. Ze bleven niet onopgemerkt en tot ver buiten de grenzen van Veneto genoot Palladio bekendheid. Zijn stijl werd vaak gekopieerd, van Groot-Brittannië tot zelfs Noord-Amerika. Wist je bijvoorbeeld dat de Palladio-stijl ook is toegepast in het ontwerp van Buckingham Palace in Londen en van het Witte Huis in Washington DC? Vicenza en Palladio’s villa’s als werelderfgoed Het is dan ook niet gek dat Vicenza in 1994 werd toegevoegd aan de...

Deze week treden we op Ciao tutti in Goethes voetsporen en reizen we door Italië, met zijn Italienische Reise als inspiratie. We begonnen aan het Gardameer en volgden Goethes voetsporen naar Verona en Vicenza, naar Padova en Venetië en naar Assisi en Rome. Vandaag volgen we de laatste etappe van Goethes reis, via Napels naar Sicilië en dan terug naar Rome.  Het paradijs Napels Dat Napels een ander Italië is dan hij in het noorden en midden van Italië heeft gezien, wordt hem al gauw duidelijk. ‘Onder stralend heldere luchten naderden we Napels en nu bevonden we ons werkelijk in een ander land. De gebouwen met hun platte daken duiden op een ander klimaat, van binnen zullen ze er wel niet erg vrolijk uitzien. Iedereen zit op straat in de zon, zolang die wil schijnen. De Napolitanen wanen zich de bezitters van het paradijs en hebben een zeer triest idee van de landen in het noorden: sempre neve, case di legno, gran ignoranza, ma denari assai. Zo’n voorstelling hebben ze van de...

In september 1786 begon de Duitse dichter en schrijver Johann Wolfgang Goethe aan zijn Italienische Reise. Deze week treden we op Ciao tutti in Goethes voetsporen en reizen we door Italië. We begonnen aan het Gardameer en volgden Goethes voetsporen naar Verona en Vicenza. Vandaag ontdekken we hoe Goethe Padova en Venetië beleefde.  Groene inspiratie in Padova Na Vicenza reist Goethe naar Padova, waar hij de botanische tuin bezoekt. Dit bijzondere stukje groen in hartje centrum werd in 1545 aangelegd en maakt nog altijd deel uit van de plaatselijke universiteit. Het is echt een heerlijk rustpunt in hartje Padova. Niet alleen een fijne plek om te wandelen, maar ook erg inspirerend om te schrijven, na te denken, nieuwe plannen te smeden en te genieten van al wat er om je heen groeit en bloeit. ‘De botanische tuin is des te sierlijker en opwekkender. (…) Het is een verheugende en leerzame ervaring om rond te lopen onder een vegetatie die ons vreemd is. Bij gewone planten en bij...

De residenties van de Koninklijke familie Savoia (bij ons ook wel bekend onder de Franse naam Savoye) sieren sinds de zeventiende eeuw Turijn en omstreken. Sinds 1997 staan deze Koninklijke verblijven op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het gaat in totaal om eenentwintig palazzi, castelli en buitenverblijven, die in de zeventiende en achttiende eeuw zijn gebouwd. Een aantal van de Koninklijke onderkomens vind je in het centrum van de stad, maar het grootste deel pronkt in de omgeving van Turijn, zoals La Reggia di Venaria. De stad wordt als het ware omringd door een groot aantal koninklijke monumenten, die samen ook wel de corona, kroon, worden genoemd en die hun grandeur ook vandaag de dag nog graag tentoonspreiden. Palazzo Reale Maar zoals gezegd vind je een aantal palazzi ook in het centrum van Turijn. Aan het Piazza Castello schittert bijvoorbeeld het Palazzo Reale, dat in 1646 werd gebouwd in opdracht van Christina van Frankrijk. Het paleis moest het oudere bisschoppelijke...

In de heuvels rondom Florence liggen heel wat prachtige villa’s, die ooit toebehoorden aan de machtige familie De’ Medici. Hier trokken de machtige heersers over Florence zich in het weekend terug om de hectiek van de stad even achter zich te kunnen laten. Ze snoven er de frisse buitenlucht op, gingen op jacht en genoten van literatuur, muziek en schilderijen. Villa di Artimino Sinds 2013 staan twaalf van deze villa’s op de Werelderfgoedlijst van Unesco, samen met de Giardino di Boboli in Florence en het Parco di Pratolino. Parco della Villa Medicea di Pratolino Unesco nam deze villa’s en tuinen op vanwege ‘hun unieke getuigenis van de invloed die de familie De’ Medici heeft gehad op de moderne Europese cultuur, door hun bijdragen aan de kunsten’. De villa’s zijn gebouwd in de vijftiende, zestiende en zeventiende eeuw, in harmonie met het omringende landschap. Volgens Unesco ‘belichamen de villa’s een nieuwe vorm en functie van residenties die in elk opzicht...

Ten noorden van Sicilië liggen de Eolische Eilanden, die hun naam danken aan Aiolos, de Griekse god van de wind. Het zijn zeven zeer verschillende eilandjes, met als grote gemene deler hun vulkanische oorsprong. De eilandengroep bestaat uit de eilanden Lipari, Salina, Vulcano, Stromboli, Filicudi, Alicudi en Panarea. Vandaag nemen we jullie mee naar het diepe zuiden voor een korte kennismaking met de zeven eilandjes, die op de Werelderfgoedlijst van Unesco prijken. Lipari Het grootste eiland, met een oppervlakte van ruim zevenendertig vierkante kilometer, is Lipari. Er wonen zo’n tienduizend mensen, voornamelijk in het plaatsje Lipari. Het eiland telt maar liefst twaalf vulkanen, met onder meer de Monte Chirica, de Monte Sant’Angelo en de Monte Pelato. Het mooiste uitzicht heb je vanaf de Monte Guardia, in het zuiden van Lipari, waar een klim beloond wordt met een uniek uitzicht op Vulcano. De vulkanen zijn allemaal niet meer actief, maar wel geniet je op het eiland dankzij de...

In het noorden van Italië, in de regio’s Piemonte en Lombardije, schitteren de Sacri Monti. Op deze ‘heilige bergen’ vind je unieke kerken en kapellen, waar de spirituele sfeer meteen voelbaar is. Negen van de Sacri Monti staan sinds 2003 op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Ze vertegenwoordigen volgens Unesco op unieke wijze de succesvolle integratie van architectuur en kunst in een landschap dat zich uitstekend leent voor spirituele doeleinden. Een van die Sacri Monti is de Sacro Monte di Varese (Lombardije). De Sacro Monte di Varese torent hoog uit boven Varese, op ruim achthonderd meter boven zeeniveau. Onze Italiaanse collega-fotograaf Paolo nam er afgelopen winter een kijkje: De Via Sacra (‘heilige weg’) werd aangelegd in 1604, op initiatief van de Kapucijner monnik Giovanni Battista Aguggiari. In het bouwplan stonden veertien kapellen die gewijd moesten worden aan de Mysteriën van de Rozenkrans, met aan het einde van de kruisweg het Santuario, waar de Heilige...

Sinds 1998 staat Aquileia als archeologisch gebied op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het is een van de best bewaarde voorbeelden van een Romeinse stad, met schitterende overblijfselen die je ruim tweeduizend jaar terug in de tijd brengen. Aquileia werd niet voor niets ‘het tweede Rome’ genoemd. Niet alleen was het een belangrijke poort naar het oosten, de stad diende ook als militaire vestiging. Onder anderen Marcus Aurelius verbleef er lange tijd, hetgeen zorgde voor een grote welvaart voor Aquileia. Opgravingen hebben blootgelegd hoe rijk deze Romeinse stad was. Wie de resten van het Romeinse forum, een basilica, een mausoleum mozaïekvloeren en funderingen van huizen bewondert, ziet de pracht en praal van de vroegere stad bijna voor zich. Ook het havengebied is grotendeels opgegraven en langs de Via Sacra (Heilige Weg) werden talloze beelden gevonden. De basilica van Aquileia De basiliek is opgericht door aartsbisschop Maxentius in de negende eeuw en werd vlak na het jaar...

Poppi, een klein dorpje in de provincie Arezzo, is de trotse bezitter van een van de tien mooiste kastelen van Italië: het Castello dei Conti Guidi. Dit kasteel steekt trots boven de daken van de huizen van Poppi uit. Misschien herken je het wel uit het jubileumseizoen van Wie is de mol? Meteen bij de eerste aanblik valt op dat het kasteel veel overeenkomst vertoont met het Palazzo Vecchio in Florence. Niet gek als je weet dat het castello zijn huidige uiterlijk te danken heeft aan Arnolfo di Cambio, de architect die ook verantwoordelijk was voor de bouw van het Palazzo Vecchio. Bezoek het Castello dei Conti Guidi in Poppi Van binnen is het Castello dei Conti Guidi, anders dan zijn Florentijnse evenbeeld, écht een kasteel. Je kunt het helemaal bezichtigen, van de oude cellen tot de toren. Je wandelt er naar binnen door de Porta del Leone, waarna het kasteel al zijn pracht en praal onthult. Schitterend zijn de fresco’s in de Cappella dei Conti. De cyclus van veertiende-eeuwse...

In november en december worden de straten en pleinen van Turijn gekleurd door tal van kunstige lichtinstallaties. Tijdens Luci d’Artista, zoals dit feestelijke evenement heet, bewonder je schitterende lichtkunstwerken, die de stad een magisch aanzien geven. Een klassieker is bijvoorbeeld het Tappeto Volante (‘vliegende tapijt’) van Daniel Buren, op het Piazza Palazzo di Città – een tapijt van tientallen vierkante lantaarntjes die samen inderdaad net een vliegend tapijt vormen. De Mole Antonelliana wordt ook elk jaar uitgelicht, net als de portici, galerijen, van het Piazza Statuto, de Via San Francesco da Assisi (van de Via Garibaldi tot de Via Pietro Micca), de Via Roma, de Via Cernaia, de Via Po, het Piazzetta Mollino en het Piazza Carlo Alberto. Een kleine compilatie in beeld: De lichtjes branden nog tot 12 januari 2025 – dan gaan ze weer uit tot volgend jaar begin november de nieuwe wintertijd in Turijn aanbreekt. Meer informatie over Luci...

Een van de alberghi diffusi uit onze selectie droomplekken is van het Vlaamse echtpaar Anne en Ivan. Zij heten je welkom in een wel heel bijzonder, zelf gerestaureerd Italiaans dorpje. Siete i benvenuti!  Het dorpje Labro is rond 900 na Christus als rocca (vestingstad) ontstaan. Het kijkt aan de ene kant uit over La Valle Santa in Lazio en aan de andere kant over het door groen omringde Lago di Piediluco, in Umbrië. Het dorp is sinds de dertiende eeuw zo goed als onveranderd gebleven. Het middeleeuwse centrum mag zich dan ook vanaf de jaren zestig officieel centro storico noemen, met als een van de pareltjes Albergo Diffuso Crispolti. Beroep wordt passie De Vlaamse Ivan en Anne Van Mossevelde zijn de trotse eigenaren van Crispolti. In 1960 heeft Ivan van zijn beroep zijn passie gemaakt en heeft hij als architect de renovatie van het hele dorp op zich genomen. Labro is zodoende één mooi, homogeen geheel geworden. Eenmaal door de historische toegangspoorten klim of daal je...