Je zocht naar: "Italië"

Geniet je van een vakantie in de buurt van Rome en wil je ook een dagje naar deze prachtige stad? Dat kan met de auto, maar dat vergt wel enige voorbereiding. Het verkeer in Rome kan namelijk best druk zijn en er zijn niet overal parkeerplekken. Wij vertellen je waar je de auto het beste kunt parkeren om optimaal van Rome te kunnen genieten! Een paar algemene tips Zona Traffico Limitato Op zoek naar een parkeerplek moet je ook goed op de borden letten. In het centrum van Rome vind je namelijk veel ZTL’s. ZTL staat voor Zona Traffico Limitato, waar geen tot weinig verkeer is toegestaan. Zo’n zone inrijden kan voor een fikse boete zorgen, dus let goed op de aanwijzingen als je in de stad rijdt. Laat geen waardevolle spullen achter in de auto Als je een dagje naar Rome gaat, kun je waardevolle spullen beter niet meenemen maar achterlaten op de camping, in je appartement of in je hotelkamer. Neem je toch spullen van waarde mee (denk aan navigatie, telefoons, e-books voor de kinderen...

Frans van Munster woont tussen de olijfbomen in Puglia. Vanuit dit aardse paradijs onderhoudt hij al jarenlang een heerlijke briefwisseling met zijn zus Karin. Een deel van die brieven werd gebundeld in het kook/lees/kijkboek Fratello e Sorella. Frans deelt elke maand ook een mooi verhaal op Ciao tutti, te beginnen met tips voor Taranto, volgens velen de minst mooie stad van Puglia… Frans: ‘Afgelopen zondag bezochten we weer eens de rommelmarkt in Taranto. Rommel is zwak uitgedrukt. De verkopers, die niet alleen uit Taranto maar ook uit allerlei andere windstreken komen, hebben alles wat nog in de kelder, op zolder of al in de vuilnisbak lag tevoorschijn gehaald en op de aangestampte aarde als begerenswaardige kostbaarheden uitgestald. De meeste kans om iets van enige waarde te vinden, heb je als je heel vroeg gaat, rond zes uur ‘s morgens. In het schuchtere ochtendlicht arriveren dan ook de verkopers, vaak met Apes of andere kleine vervoermiddelen, en je kunt er nog tijdens...

Het is een van onze favoriete Italiaanse films, Caro diario van regisseur Nanni Moretti. Jesper zag de film, die in 1993 voor het eerst op het witte doek werd vertoond en in 1994 de prijs voor beste regie won tijdens het Filmfestival van Cannes, recent weer en raakte zo geïnspireerd door Nanni Moretti’s zoektocht naar Pier Paolo Pasolini, dat hij zelf ook op de Vespa stapte en naar Ostia reed. Jesper: ‘Caro diario is onderverdeeld in drie delen: In Vespa, Isole en Medici. In het eerste deel doorkruist Moretti op zijn Vespa Rome. Het is een feest der herkenning voor liefhebbers van de Italiaanse hoofdstad. Moretti rijdt onder andere door de wijk Garbatella, een stukje Rome dat door toeristen vaak wordt overgeslagen maar zeer de moeite waard is voor een wandeling. Aan het einde van het eerste deel zegt Moretti: ‘Non so perché, ma non ero mai stato nel posto dove è stato ammazzato Pasolini’ (‘Ik weet niet waarom, maar ik was nog nooit op de plek geweest waar Pasolini is...

Oktober is de maand bij uitstek om erop uit te gaan om bomen in al hun herfstkleuren te bewonderen. Voor Heleen, die in Umbrië woont, is er niets heerlijker dan een boswandeling maken en genieten van dit natuurlijke kleurenpalet. Het contrast dat wordt gecreëerd tussen goudgele, rode en bruine bladeren en de helderblauwe lucht is een ongelooflijk schouwspel. Heleen: ‘Samen met gids Lucio Graziano maken we een boswandeling tussen de eeuwenoude reusachtige kastanjebomen om het betoverende aspect van de Monti Cimini te ontdekken. Lucio is een zeer bevlogen man die natuurwetenschappen heeft gestudeerd. Naast milieugids is hij ook voorzitter van de AGER (een internationaal agentschap voor de bescherming van bio-culturele landschappen en voor het nieuwe plattelandsgebied). Hij heeft een enorme passie en liefde voor de natuur en wil dit graag delen met anderen. In 2013 verliet hij Turijn om zich te vestigen op het platteland van Magliano Sabina, waar hij nu een biodynamische boerderij...

Sinds kort maakt Palazzuolo sul Senio deel uit van i borghi più belli d’Italia, de mooiste dorpjes van Italië. We laten je graag alle mooie plekken van deze borgo zien, van het Palazzo dei Capitani tot prachtig geplaveide straatjes waar slechts een Ape je eraan herinnert dat je niet in de middeleeuwen bent beland. Palazzuolo sul Senio is een charmant dorpje in de Alto Mugello, het noordelijke deel van de Mugello. Het ligt midden in de Apennijnen, tegen de grens van Toscane en Emilia-Romagna. De weg ernaartoe is al een feestje, zeker in de herfst. Na het verlaten van de autosnelweg bij Barberino di Mugello rijd je via Borgo San Lorenzo naar de Passo della Colla en de Passo della Sambuca, om vervolgens langzaam af te dalen in een landschap vol bossen die van dieprood tot goudgeel kleuren, afgewisseld met groene weiden. Elke bocht onthult weer een ander vergezicht en we moeten onszelf bedwingen om de auto niet elke tien meter aan de kant te zetten om foto’s te maken. In 1362 kwam...

Heimwee naar de zomer? Als je deze heerlijke herfstevenementen in de Mugello (in het noordoosten van Toscane) ziet, dan verwelkom je het najaar met open armen. Laat de truffels, kastanjes, nieuwe wijn en vers geperste olijfolie maar komen! Le Vie del Gusto, Borgo San Lorenzo In het charmante centrum van Borgo San Lorenzo proef je op vrijdag 14, zaterdag 15 en zondag 16 september de lekkerste lokale lekkernijen, zowel uit de Mugello als uit de rest van Toscane én Italië. Dé hoofdrolspeler van de herfst, de kastanje, is goed vertegenwoordigd, maar natuurlijk valt er meer te proeven, van kazen, vleeswaren en wijnen tot honing, koekjes, brood en fruit. Er zijn ook verschillende kookdemonstraties, zodat je ziet wat je thuis met al dat lekkers kunt maken. Aperitivo sui merli, Scarperia Een unieke plek voor een aperitivo: boven op de toren van het Palazzo dei Vicari in Scarperia. Van achter de kantelen (merli in het Italiaans) geniet je op zondag 16 september niet alleen van een lekker...

In het noorden van Toscane, in de buurt van Lucca, vind je de Monte Forato, een berg met een gat erin. De boog in de rotsen is vijfentwintig meter hoog, acht meter breed en tweeëndertig meter lang. Het is een van de grootste natuurlijke bogen van heel Italië. Il foro, het gat, is ontstaan door regen en wind, die op dit stukje van de Alpi Apuane een bijzonder effect hadden. Net zoals Michelangelo’s hand het marmer uit het nabijgelegen Carrara vormde tot schitterende standbeelden, hebben de natuurlijke elementen voor een spectaculair schouwspel gezorgd. Natuurlijk zijn er ook plaatselijke legendes rondom het ontstaan van het gat in de berg. Zo vertelt men in de Garfagnana, het berggebied ten noorden van Lucca, dat het gat is veroorzaakt door een enorme ruzie tussen een heilige en de duivel. De heilige zou de duivel zo hard hebben geslagen, dat hij met zijn hoofd tegen de berg sloeg, met dit enorme gat als gevolg. Wandel naar de Monte Forato Vanuit Fornovolasco kun je een prachtige...

In haar vorige blog deelde Inge een aantal tips voor een bezoek aan Milaan in de zomer. Nu deelt ze nóg een zomerse tip: ga even de stad uit en verruil de drukte voor een dagje aan het Comomeer! Inge: ‘Milaan is een populaire bestemming voor stedentrips. De stad is vanuit Nederland en België niet te ver vliegen en dankzij de vele vliegvelden rondom de stad kun je altijd wel een betaalbare vlucht vinden. Bovendien is er van alles te doen: van shoppen tot musea bezoeken, van een fietstocht door de wat minder bekende stukjes stad tot een lekkere aperitivo op een zonnig terrasje. Mocht je wat langer de tijd hebben en tijdens de zomermaanden voor een aantal dagen in Milaan zijn, dan kun je ook overwegen om een dagje de stad uit te gaan en te genieten van de schoonheid van het Lago di Como, het Comomeer. Ga je met me mee? We vertrekken in de vroege ochtend, net na acht uur (maar voor de uitslapers: een uurtje later kan natuurlijk ook) met de trein vanaf Milano Centrale. Dit station is...

Midden op het bijna verlaten platteland in de omgeving van Lecce, niet ver van de zee, ligt een verborgen juweeltje, de Abbazia di Santa Maria di Cerrate. In 2013 stonden Saskia en Willemijn er voor een gesloten hek. De tuin was bijna een oerwoud, de paden overwoekerd met hoog opgeschoten gras. Gelukkig gingen dit voorjaar de deuren van het abdijcomplex weer open, na een grootschalige restauratie die in handen was van de FAI (Fondo Ambiente Italiano, te vergelijken met onze monumentenzorg). Toen Saskia dat hoorde, plande ze natuurlijk een mooie stop bij de abdij tijdens de roadtrip door Puglia die ze dit voorjaar samen met Carola maakte. Van monniken tot olijfboeren Ooit was het een Byzantijns klooster, met monniken die dagenlang gebogen zaten over vuistdikke gebedenboeken. Met het puntje van hun tong tussen de tanden, want fouten maken was eigenlijk uit den boze, kopieerden ze letter voor letter religieuze teksten, waarbij op bijna elke pagina een prachtig miniatuurkunstwerk...

Anne Marie Doppegieter, een van onze lezers, stuurde ons een prachtig verhaal uit Lucca, dat we graag met jullie delen. Anne Marie: ‘Mijn zoon heeft twee mastertitels behaald. Ik vraag hem wat zijn afstudeercadeau mag zijn. ‘Een maatpak,’ antwoordt hij zonder aarzelen. ‘Dat moeten we in Italië kopen. We gaan naar Lucca,’ besluit ik. We vinden twee vrije dagen in onze agenda’s om het pak te zoeken en vinden. Wanneer we ’s ochtends vroeg aan zijn gekomen en we onze eerste verrukkelijke cappuccino en driedubbele espresso nuttigen aan een roodgedekt terrastafeltje in Lucca, vragen we het charmante meisje waar we een winkel kunnen vinden om een costume te kopen. Het blijkt het verkeerde woord. ‘Costume di bagno?’ vraagt ze terwijl ze met haar ogen mijn zoon screent. ‘Nee, oh nee, een costume voor het echte, het mooie, werk, avvocato,’ roep ik, ook al weet ik dat mijn zoon nooit advocaat zal worden. ‘Ah, un abito,’ verbetert ze me. Nog eens screent ze mijn zoon...

Nadat Paul je in zijn vorige blogs over The Vespa Trip (die je hier en hier kunt lezen) al liet meegenieten van de schoonheid van het Toscaanse landschap, nodigt hij je dit keer uit om achterop te springen voor het laatste deel van de route, van Florence via Lucca naar Pisa. foto: Iris de By Paul: ‘Na een fantastisch diner met vrienden bij Osteria dell’Enoteca in Florence duurt het even voor ik vertrekklaar ben. Twee dubbele espresso’s zijn ervoor nodig, maar dan zit ik weer in het zadel, voor een nieuwe tourdag op mijn trouwe Vespa. De lucht is blauw, de zon schijnt op al die eeuwenoude stenen en schaduwen vallen over de straten, muren en kerken. De helm zit goed vastgesnoerd op mijn hoofd en in een mum van tijd rijd ik – inmiddels geroutineerd als ware ik een echte Italiaan – de stad uit. Een tocht per Vespa is de ideale manier om door al die smalle Florentijnse straatjes te rijden, die eerder voor motoren dan voor auto’s lijken te zijn gemaakt. Afstanden spelen ook...

Inge woont in Milaan, waar ze unieke tours organiseert. Ze neemt ons regelmatig mee op pad in de stad, waarbij ze vooral onbekende(re) culinaire plekken opzoekt. Plekken die ze ook deelt op Le Strade di Milano, een blog bomvol inspiratie voor je bezoek aan Milaan. Tranvai, een van de adressen die Inge voor Le Strade di Milano bezocht Inge: ‘Wanneer ik een bezoek naar een voor mij onbekende streek of stad op het programma heb staan, ga ik altijd zo snel mogelijk op zoek naar blogs geschreven door auteurs die zelf op deze plek wonen. Ik houd niet zo van massatoerisme en vind het veel leuker om naar plekken te gaan waar je vooral de locals tegenkomt. In Italië betekent dat vaak niet de meest hippe plekken bezoeken, maar wél nieuwe vrienden maken. Want je komt op bijzondere plekken en aangezien je als niet-local direct opvalt, is het gemakkelijk om aan de praat te raken. Met een grote kans dat je gesprekspartner je nog veel meer tips geeft, waardoor je aan het einde van je reis terug...