Je zocht naar: "Sicilië"

De lange dagen van Castellamare van Catherine Banner is een prachtige familieroman die zich afspeelt op een eiland voor de kust van Sicilië. In deze blog delen we alvast een fragment uit het boek. Wanneer de arts Amedeo Esposito uit Florence op het kleine eiland Castellamare in 1914 zijn praktijk opent, wordt hij met argusogen bekeken. Maar hij trouwt en krijgt een zoon. Als hij door een schandaal zijn positie en aanzien verliest, heropent hij samen met zijn vrouw het enige café van het eiland. Dat wordt het middelpunt van de familie – en van het eiland, waar de eilandbewoners komen om te roddelen, limoncello te drinken onder de bougainville, ruzie te maken en het weer bij te leggen, gedurende meerdere generaties door alle oorlogen en crises heen, alle veranderingen ten spijt. Geniet via deze link alvast van een fragment uit De lange dagen van Castellamare – als het even kan met een glaasje limoncello erbij! Het verhaal van de Esposito’s beslaat vier generaties, die je...

Vanaf ons huidige verblijf in Palermo, in de haven van de stad, kijken we prachtig uit op een van de nieuwste street art-aanwinsten in de stad: het dubbelportret van Giovanni Falcone en Paolo Borsellino. De murales prijkt op de gevel van het Istituto Nautico en is een prachtig portret van de twee onderzoeksrechters die streden tegen de maffia. Het werk van de Siciliaanse street artists Rosk en Loste werd onthuld op 19 juli 2017, precies vijfentwintig jaar na de aanslag in de Via d’Amelio, waarbij Borsellino om het leven kwam. Falcone was twee maanden eerder al door de maffia omgebracht. foto’s: Mike Palazzotto | La Repubblica Palermo Een prachtige plek om even stil te staan bij de woorden van Borsellino: ‘È normale che esiste la paura, in ogni uomo. L’importante è che sia accompagnata dal coraggio. Non bisogna lasciarsi sopraffare dalla paura, altrimenti diventa un ostacolo che impedisce di andare avanti.’ Het is normaal dat iedereen bang is. Het belangrijkste is dat...

Tijdens een bezoek aan een van de markten in Palermo moet je zeker ook proeven van het cibo di strada, street food. Onze favoriet: arancine, gefrituurde risottoballen die hun naam danken aan het feit dat ze ongeveer net zo groot zijn als een sinaasappel. Soms zijn deze arancine gevuld met ragù, soms alleen met mozzarella, soms met erwtjes, ham en bechamelsaus en soms bevatten ze andere bekende of verrassende combinaties van ingrediënten. foto’s: Carola Willemsen Naast deze arancine is er nog veel meer lekkers waar je in Palermo van kunt genieten. We delen de lekkerste tips! Panelle – gefrituurde koekjes van kikkererwten De lekkerste panelle, gefrituurde kikkererwtenkoekjes, eet je in Palermo bij Franco u’ Vastiddaru (Via Vittorio Emanuele 102). Het zaakje oogt niet heel geweldig, maar de smaak van de koekjes maakt dit meer dan goed. Franco heeft van de Palermitanen niet voor niets de bijnaam Re delle Panelle, Koning van de Kikkererwtenkoekjes, gekregen! Ook bij I...

Een bezoek aan Palermo is niet compleet zonder arancini, panelle en crocché (een soort aardappelkroketjes, maar dan zachter van smaak). De allerlekkerste eet je bij I Cuochini (letterlijk: ‘de kokjes’). Dit kleiner dan kleine zaakje zit verstopt in een cortile, binnenplaats, aan de Via Ruggiero Settimo 68. Een gekleurd keramieken bord wijst je het juiste palazzo, en de vriendelijke portier knikt je de juiste kant op. De ruimte binnen wordt bijna helemaal ingenomen door een grote vitrine vol met lekkers: aardappelkroketjes, arancini, pastatimbaaltjes, panzerotti, courgetteflapjes, focaccine con panelle (met de typisch Siciliaanse kikkererwtenkoekjes), hartige taartjes met mozzarella en ansjovis of met spinazie en ricotta… wat een feest! En dat ook nog eens voor nog geen euro per lekkernij! Wij hadden voor nog geen vijf euro een voortreffelijke lunch Sicilian style. Zorg dat je deze ‘kokjes’ tijdens je bezoek aan Palermo niet mist!

Het Steri, oftewel het Palazzo Chiaramonte, ligt aan het Piazza Marina, in hartje Palermo. Hoewel het palazzo nu dienst doet als universiteitsgebouw, had het vroeger een veel luguberder functie: het was het Paleis van Inquisitie. De executies vonden meestal plaats aan de overkant van het palazzo, in de huidige Giardino Garibaldi, maar voor het zover was verbleven de gevangenen in het Steri. De voormalige cellen kun je nog altijd bezoeken. Een indrukwekkende ervaring, mede dankzij de schetsen en teksten die de gevangenen op de muren hebben achtergelaten: In dit palazzo bevindt zich overigens eveneens het schilderij dat de Siciliaanse schilder Renato Guttuso in 1974 maakte van de Vucciria-markt. Je kunt er uren naar kijken en je verliezen in de levendige details!

La Martorana is een van de mooiste kerken van Palermo, al kun je aan de buitenkant nog niet zien wat er binnen allemaal wacht aan pracht en praal. Mozaïekleggers hebben zich hier namelijk helemaal uitgeleefd, net als in de Cappella Palatina en in de kathedraal van Monreale. De kerk werd in de twaalfde eeuw gebouwd, tijdens de heerschappij van koning Rogier II. Officieel heette de kerk eerst Santa Maria dell’Ammiraglio, maar in de volksmond noemde men de kerk al snel La Martorana, naar het naastgelegen klooster. De nonnen van dit klooster waren degenen die ter ere van een bezoek van de bisschop fruit van marsepein maakten, bij gebrek aan echte sinaasappels aan de bomen. Na de eerste sinaasappels werd de traditie van het marsepeinen fruit al snel over het hele eiland verspreid – en nog altijd kom je in alle pasticcerie appeltjes, bananen, perziken en vijgen van marsepein tegen. Maar terug naar de kerk. Eenmaal binnen wacht je namelijk een heus mozaïekspektakel. Laat je ogen...

Vanaf Stromboli zet de Zephyr koers naar Panarea, het oudste, kleinste én het meest mondaine van de Eolische Eilanden. Hier vind je una vita notturna che ha nome di essere particolarmente frizzante, een bijzonder bruisend nachtleven. Veel beroemdheden van over de hele wereld komen speciaal voor dit kleurrijke nachtleven naar Panarea, maar wij kiezen voor een heel ander soort nacht en gaan voor anker in een afgelegen baai, waar we de ondergaande zon voor onszelf hebben. Saskia: ‘Na nog een vroege duik en een granita bij Ritrovo Ingrid op Stromboli halen we het anker op en varen we richting Panarea. De naam van dit eilandje zou zijn afgeleid van het Siciliaanse Panaraia, dat ‘onsamenhangend, niet met elkaar verbonden’ betekent. Het eiland dankt deze naam aan het feit dat het huidige eilandje nog maar een fractie is van de vulkaan die hier ooit te vinden was. Na een flinke uitbarsting is namelijk een groot deel van het vulkaaneiland onder water verdwenen. Boven water rest...

Stromboli is de meest actieve vulkaan van Europa. Drie kraters op de top van de vulkaan zorgen continu voor explosies, gevolgd door gloeiende vulkanische bommen, die vooral ’s nachts voor spectaculaire beelden zorgen. In 2014 is er een grote uitbarsting geweest, waarbij de lava tot aan zee stroomde. Sinds die enorme explosie was Stromboli lange tijd zeer rustig en liet hij nauwelijks van zich horen. Tot het voorjaar van 2017; de explosies keerden tot vreugde van de gidsen weer terug op Stromboli zoals voor 2014, met zo’n mooie regelmaat dat je de vulkaan weer kunt beklimmen om al dat spektakel van dichtbij te zien. Linda Draak, die voor Tururi Tours de social media verzorgt, trekt samen met Marco en Giovanni de wandelschoenen aan en trotseert de vulkaan om de kraters van dichtbij te bewonderen. Linda: ‘Met de wind in de zeilen stevenen we af op Stromboli. We gaan voor anker bij het gelijknamige dorp, aan de voet van de vulkaan. We liggen zij aan zij met enkele andere...

Eindelijk is Aiolos, de Griekse god van de wind, ons gunstig gezind. Na een paar nachten in de beschutting van de haven van Salina te hebben gedobberd, kan de Zephyr eindelijk de zee op. Op naar Stromboli! Saskia: ‘We zijn klaar voor vertrek. Mario heeft de Zephyr voorzien van een flinke voorraad water en brandstof. Bij de plaatselijke alimentari hebben we wijn, water, groente, fruit, brood, kaas, pasta en ander lekkers ingeslagen om de komende dagen geen honger te hoeven lijden. De touwen mogen los, we kunnen het ruime sop kiezen. De eerste twintig minuten houdt Aiolos ons een beetje aan het lijntje. De wind lijkt steeds van een andere kant te komen, waardoor zeilen een behoorlijke uitdaging is. Gelukkig draait de Griekse god uiteindelijk een beetje bij en kunnen we, als Salina langzaam uit het zicht verdwijnt, de zeilen hijsen. Hoewel ik me had voorgenomen om uit de buurt van alle ‘zeilwerk’ te blijven, met mijn gebrek aan enige zeilkennis/ervaring, vind ik het stiekem toch...

Een week lang zout op je huid, wind in je haren en blauwer dan blauwe zee zo ver je maar kunt kijken. Elke dag nog voor het ontbijt een eerste duik om later in slaap gewiegd te worden door de golven. Een dieet van heel veel ijskoude granita’s, Siciliaanse pasta’s, verse vis en goudkleurige Malvasia. Mooie gesprekken, nog mooiere muziek en soms alleen het geluid van de golven. Wegdromen bij een schitterende sterrenhemel, een sprookjesachtige baai, kleurrijke dorpjes, uitbundig bloeiende bougainville, spectaculaire vulkaanuitbarstingen en een paar speelse dolfijnen. Dat klinkt niet alleen fantastisch, dat wás ook fantastisch, zoals Saskia deze zomer mocht ervaren. Tenminste, toen ze na zo’n twee dagen aan boord een beetje gewend was aan het deinen van de golven en de zomerstorm die rondom de Eolische Eilanden waaide was gaan liggen… Wankelende benen en goede voornemens Saskia: ‘Reizen doe ik graag en veel, maar normaal gesproken blijf ik liefst met beide benen op de grond....

Een groene oase, een mozaïek van zacht glooiende heuvels bedekt met groene wijnranken, olijfbomen, fruitbomen en exotische bloemen – dat is Tenuta Regaleali, een eiland van groen te midden van de omliggende graanvelden. Op nog geen vijftig kilometer ten zuidoosten van Palermo lijkt de drukte van de stad onbereikbaar ver weg en zie je zover je kunt kijken alleen maar wonderen van de natuur. Er groeien allerlei soorten bloemen en kruiden, met wortels veraf en dichtbij. Als je Tenuta Regaleali bezoekt, kun je prachtige wandelingen maken over het landgoed, maar er zijn ook routes die je te fiets of te paard kunt afleggen. Na een heerlijke tocht word je op la tenuta verwelkomd met een mooi glas wijn. Wil je meer proeven, blijf dan logeren op dit bijzondere landgoed, zodat je lekker lang van deze natuurpracht kunt genieten… Je vindt Tenuta Regaleali tussen de dorpjes Vallelunga en Valledolmo, in de Contrada Regaleali in Sclafani Bagni (provincie Palermo). Meer...

Wie Catania zegt, zegt street food: kleine hapjes die je toelachen vanuit de vitrine van elke bar en die je zo uit het vuistje kunt eten. Op nummer één staan de arancini (gefrituurde risottoballetjes) maar er is meer lekkers! Catania staat bijvoorbeeld ook bekend om haar polpette: gehaktballetjes. De beste plek om deze polpette te proeven, is Polpetteria (Via Santa Filomena 48). Op het menu staan meer dan veertig verschillende soorten polpette, met naast de traditionele gehaktballetjes ook andere ‘ballen’, gemaakt van bijvoorbeeld kip met sinaasappel en pistache, aardappel, aubergine met scamorza en munt, pompoen en ricotta, zwaardvis, zalm, baccalà… De keuze is echt heel uitgebreid. Wij proefden de Misto Arrosto, met vijf verschillende soorten polpette. Da leccarsi i baffi, om je vingers bij af te likken! De Via Santa Filomena is sowieso een fijne straat om ’s avonds gezellig te eten. Het smalle straatje vol met restaurantjes ligt niet ver van Villa Bellini. Naast de...