Deze maand hebben we gekozen voor een kinderboek als Boek van de Maand, onmisbaar voor in de vakantiekoffer – zeker als je met kinderen naar Italië reist, maar stiekem ook een prachtig Italiaans verhaal voor volwassenen. Die dag in augustus vertelt over Toscaanse zomerhitte, natuurrampen en heiligenlevens. Het is een ode aan de tekenaar/schilder als geschiedschrijver… ‘Enrico?’ vroeg Teresa. ‘Wat er ook gebeurt, wij blijven voor altijd bij elkaar, hè?’ ‘Voor altijd,’ zei Enrico. ‘Waarom zou ik niet meer bij je willen blijven?’ ‘Als ik een ongeluk krijg en een mismaakt gezicht heb en blinde ogen.’ ‘Voor altijd,’ zei Enrico. …

Reizen naar Italië doe je met een toepasselijk muziekje: Come un pittore (‘Zoals een schilder’) van Modà, dat bol staat van de kleuren: ‘Ciao, semplicemente ciao. Difficile trovar parole molto serie, tenterò di disegnare… come un pittore, farò in modo di arrivare dritto al cuore con la forza del colore. Guarda… senza parlare. Azzurro come te, come il cielo e il mare e giallo come luce del sole, rosso come le cose che mi fai… provare. Ciao, semplicemente ciao. Disegno l’erba verde come la speranza e come frutta ancora acerba. E adesso un po’ di blu come la notte e bianco …

Dinsdag verruilden we de blauwe Toscaanse lucht voor de grijze Nederlandse hemel. Die lucht is altijd een goede graadmeter voor de heimwee: strakblauw met zon doet iets minder terugverlangen naar Italië dan een met regenwolken beschilderde hemel. Gelukkig werd onze thuiskomst dit keer ietwat verzacht door de postbode die woensdag aanbelde en ons de bestelde FoodWeLoveBox overhandigde, vol met Italiaanse lekkernijen waar ons hart sneller van ging kloppen. Willemijn ontfermde zich meteen over de basilicumzaadjes om zelf te planten, terwijl Saskia bijna verliefd het blik risotto door haar handen liet rollen. De box bracht namelijk de ‘crème de la crème’, …

Tijdens onze reizen door Toscane vallen er met enige regelmaat schitterende fresco’s te bewonderen. Een uitzondering daargelaten zijn ze vaak redelijk goed bewaard gebleven. Bijzonder, zeker als je bedenkt dat een fresco makkelijk beschadigd kan raken of van de muur kan brokkelen. foto: Giovanni dall’Orto Het maken van deze fresco’s was een zeer intensief karwei. Anders dan bij een schilderij, kon de kunstenaar namelijk zeer moeilijk veranderingen aanbrengen aan wat er eenmaal op de muur stond. Ook moest hij van tevoren goed inschatten hoeveel werk hij op de dag die voor hem lag zou verrichten. Bij het maken van een fresco …

De afgelopen tijd werden de fresco’s van de Cappella Maggiore in de Santa Croce grondig gerestaureerd. De schilderingen van Agnolo Gaddi, die vertellen over de legende van het Ware Kruis, bieden schitterende oorlogsscènes, wonderen, processies en vooral veel prachtig geklede figuren, in de mooiste gewaden, soms zelfs met goudbrokaat als versiering. De fresco’s zijn normaal gesproken niet van heel dichtbij te bewonderen. De eerste reeks kun je vanaf de grond nog wel zien, maar de allerhoogste fresco’s kun je met moeite bekijken, laat staan tot in detail bestuderen. Dat was tot voor kort voorbehouden aan de restaurateurs. De steigers worden nu …

Een grappige wetenswaardigheid die we vanochtend in Pisa met eigen ogen zagen en die we jullie niet willen onthouden! Aan de zijkant van de Duomo, op de zijde die langs het Campo Santo loopt, is een stuk marmer te zien waarin allemaal kleine gaatjes zitten. Dat ziet er nogal vreemd uit, dus we waren heel benieuwd wat hier de oorzaak van zou zijn. Wat blijkt? Het verhaal wil dat deze gaatjes in het marmer zijn gemaakt door de nagels van de duivel, die de bouw van de kathedraal eigenhandig probeerde tegen te houden. Het schijnt overigens ook zo te zijn …

Wie Pisa bezoekt, kan niet om de Torre Pendente, Scheve Toren, heen. Maar hoe bijzonder deze toren ook is, op het Piazza dei Miracoli, het Plein der Wonderen, vind je nog veel meer moois. Wij gaan het straks live bekijken, na onze aankomst in Pisa, voor jullie alvast een virtueel verhaal over deze wereld vol wonderen – en een unieke kijk vanaf de Scheve Toren: foto’s: Massimo Lenzo Aan het andere uiteinde van het Veld der Wonderen staat het Battistero, de doopkapel. Met een omtrek van ruim 107 meter is dit de grootste doopkapel van heel Italië. Wanneer je het …

Siena is verdeeld in 17 verschillende contrade (wijken), met elk een eigen stukje stad, een eigen kerk, eigen contradaioli (wijkbewoners), een eigen fontein én een eigen dier. Van de wijk Pantera (panter) tot de wijk Chiocciola (slak met een huisje): het is overal in Siena één grote beestenboel, zeker net voor en op 2 juli en 16 augustus, de dagen dat de Palio di Siena, de beroemde paardenrace op het Piazza del Campo, wordt gehouden. Uiteraard wilden we jullie een kleurrijke kijk op de beroemdste paardenrace ter wereld niet onthouden. Geniet van onderstaand verslag van de voorbereidingen voor de Palio, …

Deze nieuwe week beginnen we met een verhaal vol hoop, het net verschenen Morgenzee van Margaret Mazzantini, auteur van onder andere Ga niet weg en Ter wereld gekomen. Libië, zomer 2011. De jonge weduwe Jamila vlucht met haar zoontje Farid voor Khadaffi’s troepen naar zee. Ze hoopt op een betere toekomst in Europa en weet een plek op een boot te bemachtigen voor zichzelf en de jongen. Maar er ontstaat gebrek aan drinkwater en benzine en vele vluchtelingen zullen de overkant niet halen. Aan de andere kant van de Middellandse Zee woont de 18-jarige Vito. Hij is met zijn moeder …

In het net verschenen kookboek Couperus Culinair roep je de verloren tijd op met recepten uit Couperus’ Den Haag, Italië en Indië. Maak zelf de vermouth americano waar hij zo graag aan nipte, geroosterde duif, Marietta’s tulband, abrikozentaart of brosse amandelkoekjes. In Couperus Culinair vind je alle recepten waar de fijnproever Couperus en zijn personages van hielden, gecombineerd met verrassende fragmenten uit Couperus’ werk en schitterende foto’s van bijzondere gerechten en locaties. Een deel van de recepten is afkomstig uit het Italiaanse kookboek van mevrouw Couperus-Baud, met daarin de lievelingsrecepten van haar man. Uit die recepten maakt Buschman een keuze, …

We hebben uren door Pasta Artigiana zitten bladeren, een prachtig uitgevoerd kookboek van de Italiaanse chef-kok Nino Zoccali. Hij laat je kennismaken met een keur aan pastarecepten, van saffraanlinguine met baby-inktvis tot duizendlaagjes-lasagne, van spaghetti alla chitarra tot zoete ravioli. Alle gerechten zijn schitterend gefotografeerd, met tussendoor nog meer mooie foto’s van verse en gedroogde pasta, die je zo aan de muur zou kunnen hangen. Tel daar de praktische tips en goede introducties bij op, en je hebt met dit kookboek goud in handen. We maken een feestelijke recept – iets dat we zelf nog nooit eerder aten, laat staan …

Gisterochtend was het dan eindelijk zover. We mochten om zeven uur ’s ochtends een exemplaar van Inferno ophalen tijdens het speciale Dan Brown-ontbijt op het Centraal Station in Amsterdam. We werden verwelkomd door pestdokters en stapels, stapels Inferno. Nog maar een schijntje op het totaal van 300.000 exemplaren dat voor de Nederlandse markt is gedrukt, maar toch zeer indrukwekkend. Onze handen jeukten, de spanning steeg… Zouden we al mogen lezen? Het omslag zag er veelbelovend uit, met de Ponte Vecchio in een warm licht en Dantes beroemde openingszin van de Divina Commedia, Lasciate ogne speranza voi ch’intrate in spotvernis over …

Voor Nouveau schreef Saskia een artikel over Florence als modestad. Want hoewel je waarschijnlijk eerst aan Milaan en Rome denkt als je aan Italiaanse mode en haar ontwerpers denkt, is Florence van oudsher de stad die mode op de kaart zette. Hier werd de allereerste modeshow gehouden (waarover later een keer meer), hier liggen de wortels van een aantal beroemde modeontwerpers. Zo ook die van Emilio Pucci, die dankzij zijn kleurrijke prints in tal van patronen ook wel de naam patroonheilige verdient. Hij werd geboren in 1914, in een adellijke familie, zoals zijn volledige naam, Emilio Pucci di Barsento, duidelijk …

Settanta acrilico trenta lana, zo luidt de titel van de debuutroman van Viola Di Grado (Catania, 1988) die in Italië bekroond is met een aantal prijzen, waaronder de Premio Campiello en de Rapallo Carige Opera Prima. Ook zat Di Grado in de eindronde voor de Premio Strega. Een opzienbarend debuut dus – dat we jullie niet willen onthouden. In plaats van een fragment kozen we er nu echter voor om in een gastblog de vertaalster aan het woord te laten. Presentiamo: Annette de Koning! ‘Viola Di Grado komt uit een literair gezin: haar vader is professor letterkunde aan de Universiteit …

Vorige week landde er met een plof een pakket op de deurmat. Nieuwsgierig naar de inhoud openden we de dikke kartonnen envelop, waar een forse, mooi uitgevoerde Capitoolgids in zat. Een gloednieuwe gids voor heel Italië, waarin gefocust wordt op een vakantie met de hele familie. We bladerden er even snel doorheen en waren al gauw verloren in de zee van leuke informatie die de gids bevat. Zo bevat bijna elke pagina een Kids’ corner, met leuke weetjes, quizvragen, speurtochten en andere activiteiten voor kinderen (die we stiekem zelf ook nog leuk vinden – dat wordt nog loten wie hem …

Na de voorgaande ijsblogs is het nu tijd om zelf ijs te maken. Dat doen we aan de hand van een recept voor rozenbottelijs met geroosterde muesli uit het net verschenen boek IJs – ijslolly’s, sorbetijs, granité, parfait, semifreddo. Ingrediënten (voor 6 tot 8 porties) 1 vanillestokje 400 milliliter volle melk 300 milliliter slagroom 50 gram rozenbottelpoeder (gemalen rozenbottelschil, verkrijgbaar bij de natuurvoedingswinkel) 6 eidooiers 170 gram kristalsuiker Voor de geroosterde muesli: 30 gram hazelnoten 50 gram havermout 50 gram zonnebloempitten 50 gram pompoenpitten 2 eetlepels koolzaad- of zonnebloemolie 2 eetlepels water 2 eetlepels vloeibare honing Snijd het vanillestokje overlangs …

De San Miniato al Monte staat zoals de naam al zegt op een heuvel, aan de zuidkant van Florence, hoog boven de stad. De eerste kerk die de naam San Miniato kreeg, werd gebouwd in 1015, op de plek waar de heilige Minias zijn laatste adem uitblies. Minias was een van de vroege christenen. Hij zou vanwege zijn geloof zijn onthoofd door de Romeinse keizer Decius. Het verhaal wil dat Minias zijn hoofd oppakte, weer op zijn nek zette, de Arno overstak en de heuvel beklom, tot hij de plek bereikte waar in die tijd een oratorium voor Petrus lag. …

Vanmiddag zoals beloofd een voorproefje uit De geheimen van Inferno. Het gaat niet direct over Dante zelf, maar over Giotto, die volgens Dante steeds beroemder werd: ‘Die hoogmoed vergt dat ik hier lasten draag, Ter loutering; wel heb ik mij gebogen Voor God, maar mijn bekering kwam te traag. IJdel de faam van ’t menselijk vermogen! Hoe kort maar bloeit zij aan de top wanneer Een tijd van neergang haar niet blijft verhogen! Kreeg Cimabue eerst de grootste eer, Als schilder, nu wordt Giotto meer geprezen, En wie hem voorging weet men amper meer.’ Purgatorio, canto 11, 88-96 Pijnlijk, de …

Na de geheime liefde van gisteren onthullen we vandaag de toegang tot een geheime gang in het centrum van Florence? Een geheime gang? Ja, van het Palazzo Vecchio voert een geheime gang over de Ponte Vecchio naar het Palazzo Pitti. Over de brug De geheime gang is gebouwd in opdracht van Cosimo I, die zich niet langer onder ‘het gepeupel’ wilde begeven als hij de Arno over moest steken om van het Palazzo Pitti, waar de Medici-familie in die tijd woonde, naar het Palazzo Vecchio te gaan, waar hij werkte. Dat kwam niet alleen voort uit het feit dat hij …

Aan de Santa Maria del Carmine – de kerk die beroemd is vanwege de schitterende fresco’s van Masaccio in de Cappella Brancacci – is een bijzonder liefdesverhaal verbonden. Een verhaal dat begint met een jongen zonder ouders, die als wees wordt toegewezen aan het klooster van de karmelieten, naast de Santa Maria del Carmine. Hier kreeg de kleine jongen, Filippo geheten, een opleiding die zich naarmate de jongen veel talent liet zien vooral concentreerde op de schilderkunst. klooster Santa Maria del Carmine  De jongen groeide uit tot een vooraanstaand schilder, die van de kerk vaak de opdracht kreeg een meesterwerk …

De Cappella Brancacci is een van de zijkapellen van de Santa Maria del Carmine, aan de zuidkant van de Arno. Laat je niet ontmoedigen door de meestal dichte kerkdeuren; de toegang tot de Brancacci-kapel bevindt zich rechts van de kerk, in de bijbehorende kloostergang. De fresco’s in de kapel zijn overdonderend mooi. De opdrachtgever van deze schitterende frescocyclus, Felice di Michele Brancacci, een rijke zijdehandelaar, mogen we dan ook dankbaar zijn. Dankzij hem kunnen we nog genieten van al die prachtige kleuren. En dankzij de kunstenaars die de fresco’s op de muur vereeuwigden uiteraard. Het zijn er drie: Masolino, die …

Zoals beloofd vanmiddag een receptje uit het nieuwe Jamie magazine. Het viel nog niet mee om te kiezen uit al die lekkere recepten die de redactie heeft verzameld voor dit op-en-top Italiaanse nummer. Want wat denk je van saffraanballetjes met sinaasappelsuiker? Frittata met zomergroenten en geitenkaas? Gelato al fior di latte con zabaglione caldo? Gnocchi met tuinbonen en robiola? Watertandend bladerden we van recept naar recept. Uiteindelijk vielen we voor het succesrecept van chef-kok Raffaele Natale, die in de keuken van Cucina Italiana in Deventer de sterren van de hemel kookt. Een van ons is namelijk dol op pistachenootjes – …

Er verscheen vorige maand niet alleen een boek over de nieuwe paus, waar we gisteren een fragment van publiceerden, maar ook een jeugdboek dat is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een verzetsgroep binnen de muren van het Vaticaan, Spion van het Vaticaan geheten. Het boek speelt zich af ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Rico heeft zijn militaire dienstplicht vervuld en is van plan om te gaan studeren voor huisarts. Maar dan blijkt dat hij is uitverkoren voor de Zwitserse garde. In Rome raakt hij betrokken bij een verzetsgroep en brengt hij zichzelf in levensgevaar. Het Vaticaan is de …

De uitdrukking fare bella figura klinkt de meeste Italiëliefhebbers niet vreemd in de oren. Het is immers een kunst waar de Italianen meer dan bedreven in zijn. Voor hen betekent het dan ook veel meer dan een goed figuur slaan. Het is eigenlijk een mooie uitdrukking voor ‘goed voor de dag komen’, in alle opzichten. Daarmee gaat het verder dan alleen je kleding; je hele uitstraling werkt mee aan la bella figura. Via dei Condotti: van Valentino tot Vuitton Uiteraard kun je overal in Rome aan fare bella figura doen, van koffiebar tot supermarkt, van museum tot aperitivo-bar. Ben je …