Spookstadjes & griezelplekken in Italië

Alhoewel er in Italië oorspronkelijk natuurlijk geen Halloween werd gevierd, kun je nu niet meer om de uitgeholde pompoenen, heksenkostuums en geknutselde vleermuizen heen.

Onze vrienden maken zich op voor een groots Halloweenfeest bij de Brug van de Duivel in Borgo a Mozzano, dat ten noorden van Lucca ligt. Hier vindt met Halloween La Notte Nera plaats, ‘De Zwarte Nacht’.

Naar eigen zeggen is Corinaldo (Le Marche) echter de Halloweenhoofdstad van Italië. Gedurende de laatste week van oktober leeft men al helemaal toe naar het griezelfeest, met speciale voorstellingen en spookattracties. Halloween zelf is het hoogtepunt van de festiviteiten, met een grote show vol muziek, grote vuren en lekker eten – we blijven ten slotte in Italië.

Maar ook gedurende de rest van het jaar valt er in Italië genoeg te griezelen. We tippen een aantal spookstadjes en griezelplekken die je op een gure herfstavond kippenvel bezorgen…

Een eenzame kerktoren te water

Intrigerend is de kerktoren die midden in het Lago di Resia staat. ’s Zomers al een vreemde gewaarwording, maar ’s winters, als het meer is dichtgevroren, wellicht nog wel meer. De toren is het enige zichtbare restant van het dorpje Curon Venosta, dat in 1950 door zijn inwoners werd verlaten en werd overspoeld door het meer. De dorpsbewoners vestigden zich een paar kilometer verderop, maar de klokkentoren houdt nog altijd stand.

Winkelcentrum met minaret

In Consonno is het geen kerktoren die in het oog springt, maar een soort minaret. Deze minaret maakte deel uit van een groot winkelcentrum met allerhande vertier en zelfs een hotel, dat in 1962 werd gebouwd door Mario Bagno.

Bagno wilde een soort tweede Las Vegas bouwen, maar zijn project mislukte jammerlijk vanwege een flinke aardverschuiving in 1976, die de enige weg naar Consonno van de kaart veegde – net als Bagno’s ideaal.

Een kerk in het midden van het bos

Op de grens van Piemonte en Ligurië stuit je tijdens een boswandeling ineens op de ruïnes van een kerk. Het is een van de restanten van Reneuzzi, op de helling van de Monte Antola, dat alleen bereikbaar is via een oud en overwoekerd bospad, dat vroeger vooral werd gebruikt door muilezels die hun lading naar het dorpje brachten.

Sinds 1961 komen de ezels er niet meer, omdat er niemand meer woont. Langzamerhand neemt het bos bezit van Reneuzzi en raken de muren verstopt in het groen.

Kunst te midden van ruïnes en steenhopen

In het dorpje Bussana Vecchia klinkt sinds de jaren zestig weer geluid. Het spookdorpje, dat op 23 februari 1887 werd getroffen door een flinke aardbeving, waarbij veel doden vielen, werd in die tijd geleidelijk aan opnieuw bewoond door kunstenaars. Inmiddels is het een beroemde kunstenaarskolonie en vind je er meer leven dan in de andere spookstadjes.

Mysterie ten top

Misschien is Balestrino wel de meest mysterieuze van alle spooksteden die we vandaag noemen. Men weet namelijk niet precies waarom de inwoners het stadje en masse hebben verlaten.

Waarschijnlijk was een aardbeving de oorzaak, maar ondanks de bevende grond woonden er tot 1953 nog zo’n vierhonderd mensen in Balestrino. Sinds die tijd is de oude kern van het plaatsje uitgestorven en dwaal je er door mysterieuze straatjes…

Verlaten mijnen

Sinds de mijnen in 1963 zijn gesloten, is het Sardijnse Argentiera een stadje zonder inwoners. De smalle vallei in de buurt van Sassari is geheel verlaten, op een enkele bezoeker na. Dat geeft Argentiera een bijzonder aanzien, net als Inogurtosu (bij Arbus), waar de lood-, zink- en zilvermijnen in 1968 gesloten werden.

Ook het Sardijnse Gairo is een echt spookstadje. De plek werd door een aardverschuiving van de kaart geveegd. De dorpelingen die op tijd konden vluchten, keerden er nooit meer terug.

Fameuze filmset

Monterano mag dan al in 1799 zijn verlaten, na een flinke malariaplaag en een grote invasie van het Franse leger, zo af en toe wordt deze plek ingenomen door een groot aantal acteurs. Het plaatsje, met de Chiesa di San Bonaventura en de achthoekige fontein, diende als filmset voor onder andere Ben Hur (1959).

Botanische tuinen

Het spookstadje Ninfa is zo goed als verdwenen tussen het groen van de botanische tuin die op de plek van Ninfa is aangelegd. Ooit was het een welvarend stadje langs de Via Appia, maar nadat malaria ook hier huis hield, in de zestiende eeuw, daalde het bevolkingsaantal schrikbarend. De overlevenden trokken weg, waarbij ze ruim baan gaven aan de natuur.

Passiespelen en James Bond

Craco, niet ver van Matera, diende als filmset voor onder andere Basilicata coast to coast, The Passion, Quantum of Solace en Cristo si è fermato a Eboli. Sinds 1963 is het stadje verlaten. Dankzij de films is het wellicht een van de meest tot de verbeelding sprekende spookstadjes van heel Italië en net als Matera meer dan een bezoek waard!

Vergeten schoen

Een wandeling door het verlaten Siciliaanse dorpje Poggioreale geeft je het gevoel dat de vroegere bewoners nog over je schouder meekijken. Het lijkt alsof ze net vertrokken zijn, hals-over-kop, hun spullen nog in huis of op straat. Zo stuit je op een vergeten schoen, die je nog meer dan de vergane luiken en de ingestorte huizen de kriebels geeft.

Helaas is Poggioreale vanwege veiligheidsredenen op dit moment niet toegankelijk, maar onderstaande foto’s geven een prachtig beeld van dit verlaten plaatsje.