Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Zè Peppe was er klaar voor! Met een flinke rugzak, strooien hoed, wandelstok en kompas wachtte hij ons op in Manfredonia, omringd door coriandoli (Italiaans voor confetti). Ze Peppe is in dit stadje in Puglia hét symbool van het kleurrijke carnaval. Dankzij hem werd er al voor de 61ste keer afgeteld tot het hoogtepunt van de festiviteiten: de kleurrijke optocht waar we jullie vanochtend al van hebben mee laten genieten.
Samen met vijf andere bloggers was Saskia uitgenodigd om zich vier dagen lang onder te dompelen in het carnavaleske gebeuren. Nu dacht Saskia dankzij haar Limburgse roots dat carnaval nog maar weinig verrassingen voor haar kon hebben, maar niets was minder waar.
Net als de Palio in Siena en de historische regata op het Canal Grande in Venetië is het carnaval van Manfredonia namelijk iets waar het hele stadje al weken naar uitkijkt. Van de bambini op de peuterspeelzaal tot de oma’s die helpen bij het maken van de – overigens schitterende – kostuums, iedereen leeft toe naar het Carnevale.
We werden dan ook welkom geheten in het tot La Bottega del Carnevale omgedoopte VVV-kantoor, waar de confetti ons letterlijk om de oren vloog en waar heel wat maskers en verkleedkleren te zien waren. Het thema van dit jaar was ‘Turismo Attivo’, actief toerisme, waarbij alle deelnemende groepen een andere creatieve invulling aan dit begrip moesten geven.
Dat de Manfredoniani dat serieus aanpakken, bleek wel uit ons eerste kennismakingsrondje met de grote sterren die in de optocht zouden schitteren: 4 enorme carri, wagens, met Zè Peppe in de hoofdrol. Deze Giganti della Cartapesta, ‘reuzen van papier-maché’, zijn helemaal met de hand gemaakt, waarbij er zeker de laatste dagen tot diep in de nacht is gewerkt om allerlei bijzondere details en bewegende onderdelen toe te voegen, zodat elke wagen een spektakel op zich is.
We maakten kennis met de wagen Mare, pesci e turismo (Zee, vissen en toerisme), waarbij een toerist, compleet met Hawaïhemd, fotocamera en petje, op een flinke vis door de straten rolt. We zagen Zè Peppe met een ezel door de Gargano trekken, omringd door fichi d’India en camera’s, maar we zagen hem ook op een kapotte quad, die werd voortgetrokken door twee prachtige paarden. Achterop een picknickmand met lokale lekkernijen.
Onze favoriet was echter Zè Peppe in kokstenue, die de toeristen kennis wil laten maken met het lekkerste wat de lokale keuken te bieden heeft. Hij staat achter een grote pan spaghetti en een pan vol schelpdieren, om een van onze lievelingsgerechten te bereiden. Vooral op deze wagen zijn er ontzettend veel leuke details, van een fles olijfolie die omvalt tot open en dicht schuivende laatjes, van grote menukaarten tot manden vol brood. En ’s avonds bleek het fornuis ook nog eens spectaculair verlicht, waardoor het net leek of er echte gasvlammetjes onder de spaghetti en schelpdieren dansten.
Alleen al het bekijken van deze wagen maakte hongerig, maar gelukkig kent het Carnevale di Manfredonia ook een culinaire specialiteit. We zijn immers in Italië, waar feestvieren en lekker eten hand in hand gaan.
Na de carri was onze volgende stop dan ook La Casa della Farrata, ‘het huis van de farrata’. Deze kleine bakkerij is tijdens het carnaval echt het kloppend hart van Manfredonia, waar inwoners in en uit lopen om een zakje vol farrata te kopen. Deze delicatesse bestaat uit een mengsel van spelt (farro in het Italiaans, vandaar de naam, ricotta, kruiden en pijnboompitten) omhuld door een goudbruin laagje deeg. Na een korte demonstratie mochten we uiteraard proeven van deze lekkernij, waarna we pas écht klaar waren voor het carnaval!
Overigens snoepten we ook van kleine blokjes gefrituurde crema, room, van de traditionele zeppole die op en rond 19 maart in heel Italië worden gegeten ter ere van de feestdag van Sint Jozef, tevens vaderdag.
Met al deze voorbereidingen waren we in no time klaargestoomd voor de grande finale: de kleurrijke carnavalsoptocht op zaterdagavond. Urenlang genoten we van de voorbijtrekkende groepen, soms bestaande uit verschillende klassen een basisschool, soms een sportclub, een middelbare school of een parochie. Allemaal even bijzonder uitgedost, zoals jullie in de fotoblog van vanochtend hebben kunnen zien. Uren hebben moeders, juffen en oma’s aan de kostuums gewerkt, en ze kloppen dan ook tot in de kleinste details.
Na ruim drie uur kijken, foto’s maken en genieten (met tussendoor gelukkig een warme farrata om de ergste honger te stillen) weten we één ding zeker: in Manfredonia kunnen ze minstens zo goed carnaval vieren als in Maastricht. Volgend jaar gaan we weer!
