Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Napels is een gigantische stad met een wirwar aan straatjes die niet alleen zijn gevuld met motorini, luid pratende locals en de geur van koffie, maar ook met de rijke geschiedenis die je hier zo om de haverklap tegenkomt.
Op diverse plekken zijn er sporen van verschillende culturen terug te vinden en juist dát is wat deze stad zo uniek en bijzonder maakt. Het historisch centrum van de stad staat om die reden dan ook op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Aan de Via San Biagio dei Librai, die deel uitmaakt van de Spaccanapoli, de lange straat die dwars door Napels loopt, kun je op de binnenplaats van een zestiende-eeuws palazzo twee bijzondere verhalen vinden.
Felicia van Salerno Travel deelt deze verhalen met je en laat zien dat ze allebei een prachtig voorbeeld vormen van hoe historie en traditie in deze stad onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden en van de manier waarop men ernaar streeft deze nog lang in stand te houden.
Palazzo Marigliano
Felicia: ‘Wanneer je net een kijkje hebt genomen in de kerstallenstraat Via San Gregorio Armeno, kun je even verderop binnenkijken bij het Palazzo Marigliano (Via San Biagio dei Librai 39).
Het gebouw werd in 1512-1513 gebouwd in opdracht van Bartolomeo di Capua, vandaar dat ook de benaming Palazzo di Capua vaak opduikt. Op de binnenplaats, die ontstond door een aantal aanpassingen in de achttiende en negentiende eeuw, zie je inscripties die herinneren aan de voormalige bewoners van dit palazzo.
Ook vind je aan beide zijden twee authentieke werkplaatsen die een klein stukje van de veelzijdige ziel van Napels blootleggen.
Ospedale delle Bambole
Wanneer je over de drempel van de imposante entree stapt, sta je oog in oog met een dubbele trap waarvan de balustrades met planten en bloemen zijn versierd. Helemaal bovenaan maken een aantal borstbeelden het plaatje compleet.
Aan de rechterzijde van de binnenplaats ligt een wel hele bijzondere ruimte. Je stapt hier het Ospedale delle Bambole binnen, het ‘poppenziekenhuis’. Al vier generaties lang worden op deze plek kapotte poppen weer helemaal opgelapt, werk dat tot op de dag van vandaag nog steeds wordt verricht.
Aan het einde van de negentiende eeuw werkte Luigi Grassi in zijn atelier aan de Via San Biagio dei Librai als ontwerper van sets voor poppentheaters. Hij bouwde en schilderde de decors en repareerde daarnaast ook kapotte voorwerpen, waaronder poppen.
Op een dag bezocht een wanhopige moeder zijn werkplaats, met in haar handen een kapotte pop. Zij smeekte hem het enige speeltje van haar kind te repareren, waarop Luigi de vrouw verzekerde de pop weer als nieuw te maken.
Toen de vrouw een paar weken later weer bij hem aanklopte, was Luigi er inderdaad in geslaagd om de pop weer volledig te herstellen. Haar dankbaarheid deelde zij met een ieder die het horen wilde en zo verspreidde het nieuws zich als een lopend vuurtje door de stad.
Moeders met kapotte poppen wisten Luigi’s werkplaats steeds vaker te vinden en Luigi wist elke keer de poppen weer op te lappen.
Door de aanwezigheid van al die benen, ogen en armen merkte een voorbijganger op dat de werkplaats wel een poppenziekenhuis leek. Luigi vond dat eigenlijk helemaal niet zo’n vreemde vergelijking en kwam direct in actie.
Met rode viltstift schreef hij op een houten bord ‘Ospedale delle Bambole’ zodat mensen direct wisten dat ze hier met hun ‘zieke’ pop terecht konden.
Nog altijd worden er in deze ruimte poppen, objecten, heiligenbeelden en knuffels gerepareerd. Dit gebeurt volgens traditionele restauratietechnieken, wat erg belangrijk is omdat de geschiedenis van de bewuste objecten op deze manier niet verloren gaat.
Tegenwoordig is het Ospedale delle Bambole niet alleen een werkplaats maar ook een museum dat je kunt bezoeken. Overal om je heen zie je lichaamsdelen die onderdeel zijn van de zogenoemde ‘Afdeling Transplantatie’. Ze zijn door de jaren heen verzameld zodat alle poppen die aan het ziekenhuis worden toevertrouwd op gepaste wijze behandeld kunnen worden.
Tijdens een bezoek kom je meer te weten over de geschiedenis, de geheimen, de liefde en de passie die bij dit vak komen kijken. Ook is er speciale aandacht voor (kleine) kinderen. Bij een bezoek aan het poppenziekenhuis mogen zij hun favoriete pop of knuffel meenemen die door de dokter grondig onderzocht wordt, inclusief een echografie om te controleren of inwendig ook alles in orde is.
Met een bezoek aan het Ospedale delle Bambole ontdek je zo niet alleen een authentiek stukje Napels, maar creëer je voor de jonge bezoekers ook een onvergetelijke ervaring!
Legatoria Artigiana
Aan dezelfde binnenplaats kun je ook een kijkje nemen bij een andere werkplaats: de Legatoria Artigiana. In deze oude boekbinderij worden boeken nog altijd op traditionele wijze ingebonden.
Aan het einde van de negentiende eeuw stortte de familie Eliseo zich op deze ambachtelijke activiteit, die vervolgens tot een ware kunst werd ontwikkeld. Michele Eliseo bond de boeken op zorgvuldige wijze en voorzag ze van versieringen in fijn goud en brons.
Tot september 2011 werden deze werkzaamheden in de oude werkplaats uitgevoerd, maar vanaf dat moment – nu tien jaar geleden – huist het bedrijf in het Palazzo Marigliano.
Alles wat je hier ziet, wordt met de hand én op maat gemaakt. Hierbij wordt gebruik gemaakt van producten als perkament, zijde, antieke stoffen, handgeschept papier, bladgoud, linnen draad en geitenhuid. De producten worden vermengd met de juiste technieken, aandacht en liefde – iets wat in één oogopslag te zien is.
Wanneer je de ruimte binnenstapt, zie je achterin de grote machines waarmee het werk wordt verricht. Verspreid door de werkplaats spot je de producten die bij het proces worden gebruikt.
In een aangrenzende ruimte worden de met de hand gemaakte artikelen uitgestald, zodat je een uniek souvenir kunt meenemen.
Het is natuurlijk ook mogelijk om hier een op maat gemaakt en gepersonaliseerd product te laten maken, zoals een notitieboekje of een dagboek dat direct een bijzondere herinnering zal vormen aan jouw verblijf in Napels. Een mooie manier om een stukje van het authentieke Napels mee naar huis te nemen!’
