Sunset aperitivo tijdens een zeiltocht voor de kust van Sanremo

Een vakantie in Ligurië is niet compleet zonder een tochtje op het water. Er zijn tal van mogelijkheden, van het spotten van walvissen en dolfijnen tot een dagtocht langs de Cinque Terre, inclusief een duik in de Ligurische Zee.

Annerike: ‘Als afsluiting van mijn taalcursus Italiaans trakteer ik mezelf na de laatste schooldag (en het behalen van mijn certificaat) op een heerlijke boottour met Nababbo Sail: aperitivo al tramonto geheten, inclusief een aperitivo (met prosecco en hapjes) bij zonsondergang.

Aan boord van de Amsterdam

Even voor zessen moeten mijn vriend en ik in de haven van Sanremo zijn. Ik zie echter alleen een zeilboot met een wapperend Nederlands vlaggetje en ‘Neverland Amsterdam’ erop. Dat kan hem dus niet zijn, is mijn eerste gedachte. Dan hoor ik iemand vanaf de boot mijn naam roepen. Het blijkt zeilinstructeur Andrea te zijn, die al op me staat te wachten: ‘Benvenuto a bordo del Neverland Amsterdam!’

Voor de wind

Omdat we maar met z’n tweeën zijn, vraagt Andrea of we het leuk vinden om zeilles te krijgen. Daar zeggen we geen nee tegen, een buitenkans! Andrea heeft jarenlange zeilervaring en brengt mijn vriend en mij met alle geduld van de wereld de grondbeginselen van het zeilen bij.

Eén ding wordt al snel duidelijk: op de zeilboot draait alles om de wind. Hoe je de boot ook wendt of keert, de wind bepaalt hoe je moet zeilen. Omdat je alleen kunt leren zeilen als je altijd precies weet waar de wind vandaan komt, vind je een aantal handige hulpmiddelen op de zeilboot.

Op een speciale meter kun je precies zien hoe de wind ten opzichte van de boot staat en hoe je moet (bij)sturen om in een bepaalde richting te varen. Het vaantje hoog boven op de mast geeft ook aan waar de wind vandaan komt.

Zelfs met deze meter is het nog niet eenvoudig om als beginner meteen te snappen hoe het in zijn werk gaat. Zeker met de toch wel flink deinende golven is het best een uitdaging. Maar Andrea is een geweldige leermeester en legt het gewoon nog een keer uit, terwijl hij mij aan het roer laat staan. Zo kan ik ten slotte het beste ervaren wat er gebeurt als ik het roer naar links of naar rechts draai.

We hijsen het kleine zeil en er komt meteen een extra moeilijkheidsgraad bij. Het zeil vangt wind en dus moet je het in de optimale stand zien te krijgen, afhankelijk van welke kant je op wil. Andrea laat zien dat je nooit recht tegen de wind in kunt zeilen; de meter komt dan in de zogenaamde dode hoek en je komt simpelweg niet meer vooruit. Zodra je je koers verandert, verander je ook het zeil. ‘Omdat de wind niet snel verandert,’ zegt Andrea.

Inmiddels snap ik heel goed wat de spreekwoorden ‘de wind in de zeilen hebben’ en ‘alle zeilen bijzetten’ letterlijk betekenen. Andrea geeft me af en toe wat aanwijzingen, terwijl hij een oogje in het zeil houdt. Ik sta aan het roer van de zeilboot en we komen zowaar vooruit. ‘Brava!’ zegt Andrea.

De voortdurende twinkeling in Andrea’s ogen verraadt zijn liefde voor het zeilen en voor de avonturen op het water, die er al met de paplepel werden ingegoten door zijn vader én zijn opa. Na zijn studie en een aantal jaren op de werkvloer gooide hij het roer om, om aan het roer van deze zeilboot te kunnen staan.

Dolfijnen in zicht?

Andrea vertelt dat je in de zee bij Sanremo soms dolfijnen uit het water ziet springen. Van Nice tot aan Savona is de zee precies diep genoeg voor dolfijnen – en zelfs voor walvissen. Ik hou mijn ogen dus goed geopend en tuur naar alle kanten over het water. De zee is zo intens blauw, met de zonsondergang in aantocht, de prosecco staat klaar om ontkurkt te worden: dit lijkt mij het perfecte decor voor een dolfijn die uit het water springt.

Zie ik dat goed? Is dat een dolfijn? Andrea kijkt me met een grijns op zijn gezicht aan en zegt dat ik echt een bril nodig heb. Het is een boei met een vlaggetje, geen vrolijke dolfijn helaas.

Zeebenen

Andrea vertelt dat je in deze zeilboot ook kunt slapen. Hij laat ons maar wat graag de boot van binnen zien. Achter elk deurtje of luikje zit iets ingenieus ingebouwd, het lijkt wel een tiny house. Zelfs over het gasfornuis is nagedacht. Deze zit namelijk niet vast, maar beweegt mee met de deining van de golven. Zo blijft je pan pasta dus netjes op het vuur staan, ook als de boot heen en weer schommelt.

Beneden in de boot laten mijn zeebenen me ineens in de steek. Frisse lucht is wat ik nodig heb, buiten, boven op het dek. Na een glas water en het zien van de horizon voel ik me gelukkig al snel weer oké.

Voor anker bij Bussana

Voor de kust van Bussana, een stadje niet ver van Sanremo, gaat het anker uit. Bussana werd helemaal opnieuw gebouwd, nadat een aardbeving in 1887 het oude dorp, Bussana Vecchia, verwoestte. Het oude plaatsje werd vanaf de jaren zestig weer langzaam aan bewoond en is uitgegroeid tot een bijzonder kunstenaarsdorp, waar nu zo’n tachtig mensen wonen.

Tijd voor prosecco!

Terwijl de zon langzaam ondergaat en wij op het dek genieten van de laatste zonnestralen, is Andrea in de keuken druk bezig om een uitgebreide aperitivo klaar te maken. Deze is niet compleet zonder een aantal lekkere Ligurische specialiteiten. Focaccia natuurlijk, maar ook torta verde, een specialiteit uit Sanremo. Deze hartige taart wordt gemaakt met rijst en trombette, een lange dunne courgette die van origine alleen in Sanremo groeide.

Andrea trakteert ons bovendien op sardenaira, nog een specialiteit uit Sanremo, een soort focaccia met tomatensaus, kappertjes, knoflook, olive taggiasche, sardientjes en oregano. Verder komen er schaaltjes met olijven, taralli, witlof met roomkaas en verschillende vleeswaren op ‘tafel’.

Terwijl Andrea de laatste hand aan de hapjes legt, geeft hij ons een uitgebreide map vol cd’s. Zo kunnen we genieten van onze favoriete muziek tijdens de zonsondergang. Dan trekt hij de fles prosecco open, want de zon gaat nu echt bijna onder.

Een kust vol anjers

Op de terugweg richting Sanremo varen we wat dichter langs de kust, die vol met kassen staat. Met garofani, anjers! De geschiedenis gaat terug tot koning René van Anjou, die in de vijftiende eeuw over de Provence heerste.

In de heuvels tussen het Franse Grasse en Sanremo liet hij ontelbaar veel anjervelden aanleggen. Tot de jaren tachtig was Sanremo nummer één in de bloemenexport en nog altijd staat de stad in de top vijf, zo weet Andrea te vertellen.

Voor onze zeiltour er op zit, wil ik nog wel weten waarom er een Nederlandse vlag wappert op onze boot en waarom hij is vernoemd naar onze hoofdstad. Volgens Andrea heeft Nababbo Sail de boot gehuurd van een Nederlandse eigenaar, toeval dus!

Na een rustige terugtocht komen we rond negen uur aan in de haven van Sanremo, onder een roze avondgloed die nog boven de stad hangt. Che bello!’

Het water op met Nababbo Sail

De aperitivo-tour kun je boeken van eind april tot half oktober (voor maximaal acht personen). De zeiltocht begint om 18.00 uur in de haven van Sanremo en duurt tot ongeveer 21.00 uur. Deze tour kost € 45,- per persoon, inclusief prosecco en hapjes.

Je kunt ook een heerlijke dagtrip maken met een zeilboot met een ervaren instructeur. De boot vertrekt om 10.00 uur vanuit de haven van Sanremo. Je vaart niet alleen voor de kust van Sanremo, maar zeilt ook naar andere mooie baaien in de buurt.

Halverwege de tocht gaat het anker uit en kun je een verfrissende duik nemen in de kristalheldere zee of lekker zonnebaden op het dek. Tijdens een lunch aan boord geniet je van lokale specialiteiten en wijnen. Om 17.00 uur is de boot weer terug in de haven van Sanremo.

Nababbo biedt ook de mogelijkheid om voor meerdere dagen met een ervaren instructeur het water op te gaan, bijvoorbeeld richting Portofino en de Cinque Terre (of naar de Côte d’Azur of Corsica). Kijk voor meer informatie over alle boottours van Nababbo Sail op Nababbosail.com.