Een verrassend rondje Ischia op de Vespa

Natuurlijke thermen, tufstenen rotsen, heerlijk eten, lange zandstranden, een rijke geschiedenis en schattige dorpjes: het groene lschia heeft een hoop te bieden. Op een klein uur varen van Napels vind je hier een paradijsje dat la dolce vita hoog in het vaandel heeft staan. Paul ontdekte dit kleurrijke eiland samen met zijn vrouw Lianne. Ze kozen voor de leukste manier die er is: een tour over Ischia met een Vespa!

Paul: ‘Wat is er nu mooier dan de sfeer van dit eilandje te ervaren tijdens een Vespatour? Een rondje via de SP270 vergt zo’n kleine veertig kilometer, dus dat is makkelijk te doen op een dag. Andiamo!

We vertrekken vanuit de heuvels boven Lacco Armeno en zoeven eerst naar Forio, waar we onze eerste stop maken bij het prachtig witte kerkje Madonna del Soccorso. Dit is met recht het mooiste kerkje van lschia, wat een beauty!

Forio is een klein stadje, beroemd om zijn wijnproductie, keramiek- en delicatessenwinkeltjes. De muren zijn hier opgetrokken uit vulkanische tufsteen, de steensoort die typisch is voor dit eiland.

Vanaf het kerkje slenteren we naar het schilderachtig mooie centrum en komen we op het Piazza Giacomo Matteotti uit. Een knus pleintje, vol met gezellige terrasjes, een mooie fontein en leuke winkeltjes en restaurantjes. We nemen uitgebreid de tijd om her en der wat winkeltjes te bezoeken en foto’s te nemen.

Met een beetje tegenzin nemen we afscheid van Forio, maar het vooruitzicht dat we naar Sant’Angelo gaan maakt het makkelijker. Voordat we onze Vespa richting dit idyllische stadje sturen, nemen we eerst nog even een kijkje op de mooie strandjes van Citara en Cava dell’lsola, met ‘ingebouwde’ warmwaterbronnen!

Met de handen van Lianne om mijn middel geklemd, stuur ik onze Vespa de weg op. Onder een heerlijk nazomerzonnetje aan de strakblauwe hemel snorren we langs heuvelflanken en weidse dalen met wijnranken over kronkelige weggetjes richting het zuiden van het eiland.

Sant’Angelo is met stip het mooiste dorpje van het hele eiland. Alleen al de aanblik van bovenaf is betoverend mooi! Het ligt achter een schiereiland (een hoge rots), hetgeen een beschermende indruk geeft. Deze rots is door middel van een smalle zandstrook met lschia verbonden.

Eenmaal afgedaald naar dit autovrije plaatsje zijn we op slag verliefd. Het centrum is een wirwar van smalle straatjes, wit geschilderde huisjes en doorkijkjes. Overal zien we leuke details in de vorm van kunstwerken, potten, trappetjes en oude voorwerpen.

De schoonheid, rust en ontspannen charme van het pittoreske Sant’Angelo trekt veel toeristen aan. Het sociale leven speelt zich vooral rondom het kleine Piazzetta Ottorina Troia af, waar we langs de huisjes slenteren, die trapsgewijs rondom het haventje gebouwd zijn. Rond het pleintje vind je chique boetieks, wuivende palmbomen, gezellige pubs en talrijke restaurants met een verleidelijk uitzicht op zee. Het ziet eruit als het Italië van de jaren zestig en dat proeven en voelen we ook als we genieten van een heerlijke cappuccino op een van de vele terrasjes.

Vanuit het haventje van Sant’Angelo zien we verderop, op nog geen vijfhonderd meter afstand, het intieme en prachtige Spiaggia Maronti met goudkleurig zand en kristalhelder water. Daar willen we heen! Het drie kilometer lange strand schijnt het mooiste van het eiland te zijn en men zegt dat je de lokroep van het heldere, blauwe water moeilijk kunt weerstaan.

Om er te komen, moeten we echter eerst het uiterste van onze Vespa vragen. De weg gaat stevig klimmen, de ene haarspeldbocht na de andere dringt zich op en het is nog een hele klus om de steile weggetjes te trotseren. Continu klimmend van het ene gehucht naar het andere slingeren we naar het stadje Serrara Fontana, letterlijk het hoogtepunt van onze tour.

Op het centrale piazza houden we halt om van een heerlijke lunch te genieten en laten we de Vespa even bijkomen van alle inspanningen. Bovendien is het uitzicht hier natuurlijk prachtig. Vanaf deze hoogte zie je eigenlijk pas goed hoe mooi Sant’Angelo gelegen is.

In Serrara Fontana zien we ook bordjes die naar een voetpad verwijzen vanwaar je lopend de Monte Epomeo (met een hoogte van 789 meter) kunt beklimmen. Dat past vandaag niet in ons programma, maar het is zeker een reden om nog een keer terug te komen.

Na de bruschetta en spaghetti springen we weer op onze Vespa en van bocht naar bocht snorren we helemaal tot beneden, waar we uiteindelijk op Spiaggia Maronti arriveren. Ook vanaf hier heb je prachtig zicht op het lieflijke Sant’Angelo. We genieten een uurtje van de zon en het warme zand dat tussen onze tenen glijdt. Al mijmerend komen we tot de conclusie dat we eigenlijk nog niet weg willen, maar de boot wacht…

Het is veel te snel weer tijd om onze route richting lschia te vervolgen, als we voor het donker terug willen zijn. Het asfalt glijdt onder onze wielen door. Rijden op een scooter geeft het ultieme vrijheidsgevoel en je ervaart veel meer van het landschap dan in een auto. Je rijdt als het ware ‘in’ het landschap, niet ‘erdoor’. Ook ruik je alles, waardoor je het veel intenser beleeft.

Het valt ons trouwens op hoe galant de autobestuurders hier op Ischia omgaan met een Vespa-rijder. Je wordt niet van de weg af gereden, ze claxonneren niet en ze halen je ruim in. Blijkbaar hebben ze veel respect voor la Vespa!

Als we Barano gepasseerd zijn, krijgen we langzaam zicht op lschia, het belangrijkste en tevens grootste stadje van het eiland. Eenmaal in lschia kun je niet om het schiereiland met het Castello Aragonese heen. Het imposante kasteel staat boven op een stuk vulkanisch gesteente en is met een promenade uit 1438 verbonden met het eiland.

We nemen even de tijd om naar de overkant te lopen maar jammer genoeg ontbreekt ons de tijd om het castello te bezoeken. We genieten echter volop van de omgeving, het water en de oude mannetjes van lschia die in het water hun dagelijkse sportieve baantjes trekken.

Vlak voor het centrum stoppen we ook nog bij Spiaggia dei Pescatori (het ‘Strand van de Vissers’) waar de vissers in alle vroegte met hun boten vertrekken om later op de dag met hun vangst terug te keren. Het uitzicht op het Castello en de ruige kust is fenomenaal.

In lschia-stad is het erg druk en het valt nog niet mee om een parkeerplek te vinden, zelfs niet voor onze Vespa. Langs de gezellige haven vinden we uiteindelijk toch nog een vrije plek. Vervolgens struinen we langs de mooie winkels van de lange Corso Vittoria Colonna.

Bij bijna alle delicatessenwinkels zien we een opvallende rode peper hangen. Deze pikante rode chilipepersoort groeit in het wild op het eiland en geeft extra pit aan de gerechten. Hij wordt onder meer gebruikt voor een echte klassieker uit de keuken van Ischia, conoglio di fossa, een stoofpotje van konijn. Heerlijk!

In Casamicciola Terme stoppen we om onze benzinetank weer aan te vullen. Casamicciola staat bekend om de natuurlijke thermen. In het kleurrijke haventje liggen vissersbootjes en plezierjachten afgemeerd en Maria waakt aan de kop van de pier over iedereen op zee.

Onze laatste stop maken we in Lacco Armeno, waarschijnlijk het kleinste en rustigste dorpje van lschia. Op de boulevard is het heerlijk mensen kijken en het kleine aanlokkelijke strand kijkt ons uitnodigend aan. Op een terras genieten we, met uitzicht op de beroemde paddenstoelrots II Fungo, van een welverdiende aperitivo. Cin cin!

Deze prachtige dag eindigt mooier dan we hadden kunnen wensen. Tijdens onze laatste etappe naar de verhuurder zien we de zon gestaag achter de horizon zakken. Bellissimo!

Dit was geen ritje van grote bezienswaardigheden, maar een tocht waarbij je elke minuut geniet van het rijden – én van het uitzicht. Volledig ontspannen door het gezoem van het motortje proefden we van een ruig stukje Italië, met prachtige stranden en dorpjes, kleurrijke vissersbootjes, wijngaarden, wilde bloemen, citroenplantages en machtig mooie vergezichten. lschia, wat heb je ons verrast!’