Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Ontdek Milaan met local Inge de Boer

Vandaag verwelkomen we een nieuwe gastblogger: Inge de Boer, die ons vanuit Milaan laat meegenieten van de bijzondere (culinaire) ontdekkingen die ze in de straten van haar stad doet. In haar eerste gastblog stelt Inge zichzelf voor en vertelt ze hoe ze in Milaan verzeild is geraakt.

Inge: ‘Waarom heb je ervoor gekozen om naar Milaan te verhuizen? Een vraag die ik vaak krijg. Van Italianen omdat het land volgens hen zoveel mooiers te bieden heeft dan deze moderne stad in het noorden. Maar ook Nederlanders die ik meeneem op een van mijn tours vragen zich af hoe ik hier ben beland. Was het de liefde, de studie of het werk van mijn man?

Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf ook nooit had verwacht in de Italiaanse hoofdstad van fashion en design te gaan wonen. Voordat mijn (Nederlandse) man en ik in het voorjaar van 2012 ons eerste weekendje naar Milaan planden, dacht ik dat je er niet over straat zou kunnen zonder een design-outfit en dat men hier alleen maar cocktailparty’s organiseert in chique bars.

Ik ben dan wel als architect opgeleid, maar ik heb niet per se behoefte om mij als een hippe designer te kleden en te gedragen. Gelukkig bleek niets van onze vooroordelen waar te zijn. Milaan heeft genoeg ‘rauwe’ kanten. Zeker in de afgelopen jaren hebben gemeentebestuur en ondernemers ontdekt dat deze stad veel potentieel biedt en dat haar inwoners open staan voor experimenten en vernieuwing. Niet voor niets winnen ‘we’ het al meer dan drie jaar op een rij van Rome, wat betreft het aantal (officieel geregistreerde) toeristen.

Een paar maanden later, in de zomer van 2012, vertrok ik samen met mijn man en twee grote backpacks voor een jaar naar Milaan. Een moderne stad met relatief veel werkgelegenheid, dicht bij de bergen en niet ver van de kust, met snelle verbindingen naar andere Italiaanse steden en de rest van Europa. Daarom dus Milaan.

En niet te vergeten de wereldtentoonstelling met het thema ‘Feeding the Planet. Energy for Life’. Food stond centraal en ik wilde mij graag meer met dit thema gaan bezighouden. Om de integratie goed te laten verlopen, begonnen we met een fulltime cursus Italiaans (mede dankzij een studiebeurs van het Italiaans Cultureel Instituut in Amsterdam) en brachten we de heetste maand van het jaar door in een stad die iedereen in augustus juist ontvlucht.

Op onze eerste dag kochten we een fiets, zodat we ons gemakkelijk door de stad konden verplaatsen. Velen verklaarden ons voor gek, maar gelukkig zien we dat het aantal fietsers in de afgelopen vijf jaar flink is toegenomen. Dit ook dankzij de vooruitdenkende stadsbesturen die ook de car sharing en het gebruik van openbaar vervoer bevorderen).

langs de Navigli, de ‘grachten’ van Milaan, is het heerlijk fietsen

 In september begon het echte leven. We konden ons inmiddels redelijk verstaanbaar maken en het was tijd geworden om op zoek te gaan naar werk. Men had ons er al voor gewaarschuwd; dit bleek minder makkelijk dan verwacht. Een aantal gesprekken leek veelbelovend (het feit dat we goed Engels spreken, werd en wordt als pré gezien), maar nooit kwam het tot concrete aanbiedingen.

Net toen we ons af gingen vragen of we deze ervaring niet moesten beëindigen, kregen we allebei de kans een stage te starten. Voor ons Nederlanders niet echt logisch om hier rond je dertigste nog eens aan te beginnen, maar in Italië heel normaal.

En omdat we ook wel beseften dat onze beperkte kennis van het Italiaans in ons nadeel was, besloten we beiden deze kans aan te grijpen en zo ons verblijf hier nog even te kunnen rekken. Want wat is er beter dan in het weekend zo vanuit de stad te kunnen gaan wandelen in de bergen?

Voor mijn vriend Roy werd de stage werk. Na bijna vijf jaar werkt hij nog steeds bij What a Space, een startup die een platform heeft ontwikkeld dat commerciële ruimtes voor tijdelijke huur aanbiedt. Daarnaast werkt hij als fotograaf onder de naam ZEROPXL en fotografeert hij zowel interieurs als evenementen.

Mijn CV van de afgelopen jaren is niet zo stabiel, maar daardoor niet minder interessant. De afgelopen jaren zijn een professionele ontdekkingstocht geweest. Na een stage bij Cascina Cuccagna werkte ik samen met fooddesigners Tour de Fork en organiseerde ik een biologische markt.

Hierna ben ik doorgegaan in de culinaire sector (een van mijn doelen van dit avontuur), met het opzetten van de Old Milano Food Tour, een stadswandeling van ongeveer twee uur waarin de geschiedenis van de stad, gezien door de bril van voedsel, wordt verteld. Onderweg zijn er natuurlijk een paar proeverijtjes, in dit geval van lokaal geproduceerde lekkernijen die vaak op traditionele en/of duurzame manier zijn gemaakt.

Een hele klus om het achterliggende onderzoek te doen, maar een super manier om Milaan beter te leren kennen. En het is net zo leuk om deze kennis te delen met de groepen die beslissen een Old Milano Food Tour te boeken en zo de stad als een local te leren kennen. Veel verhalen zijn zelfs voor de Milanezen onbekend!

Net nadat ik klaar was om de tour te lanceren, kwam er een andere kans op mijn pad die ik niet kon laten liggen. Maar daarover meer in de volgende blog.’

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *