Buongiorno! Sinds we vorige week deel hebben genomen aan het eerste Jamie Magazine Foodbloggers Event proberen we alle geleerde tips & tricks met betrekking tot foodfotografie in de praktijk te brengen. Dat valt nog niet altijd mee, maar we leren elke maaltijd bij 🙂 Om inspiratie op te doen, kijken we graag naar door anderen gemaakte foodfoto’s. Van de meeste loopt het water je in de mond, vandaar dat we jullie deze zondagochtend laten meegenieten van 15 fantastische food foto’s, met koffie, chocolade en zoetigheid in de hoofdrol: foto’s: It is Food De foto’s zijn stuk voor stuk te vinden …

Eind juni kregen we van To Toscane een uitnodiging om mee te doen aan hun jaarlijkse Food Blogger Competitie. De opdracht klonk heerlijk: creëer een eigen, Toscaans geïnspireerd recept waarbij minimaal olijfolie, tomaten & Parmezaanse kaas gebruikt worden. Ook de prijs is niet verkeerd: een verblijf van een week in Toscane, plus een mooi bedrag voor reiskosten. We zien ons op dit terras al heerlijk luieren, lezen, schrijven en uitgebreid dineren… Dus ja, natuurlijk willen we wel een week vakantie in een vakantiehuis in Toscane winnen! We zijn dan ook de keuken in gedoken om een recept te maken, met …

Michelangelo’s David is misschien wel het beroemdste beeld ter wereld. Het is in elk geval het beroemdste beeld van Florence, dat zowel in marmer (op het Piazza della Signoria en in de Galleria dell’Accademia) als in brons (op het Piazzale del Michelangelo) dagelijks duizenden bewonderende blikken trekt. Florence herbergt echter nog een David – met eveneens een gespierd torso, een steen in de hand en een achterwerk om te aanbidden. Helaas is deze David veel minder bekend dan zijn marmeren broer, terwijl hij toch ook door een beroemd kunstenaar is gemaakt. De bronzen David, die te bewonderen is in het …

Kies een van de mooie stranden van vanochtend, bestel een ijskoude koffie of een verfrissend drankje en geniet van zon, zee en een schitterend verhaal waarin liefde de hoofdrol speelt. Ciao tutti tipt twee boeken van Italiaanse auteurs die je deze zomer moet lezen – liefst aan zee! Hoger dan de zee Waarom blijft een vader niet op afstand van zijn terroristische zoon, en waarom blijft een vrouw solidair met haar gewelddadige echtgenoot? In haar nieuwe roman vertelt Francesca Melandri over de hoofd- en zijpaden van trouw en liefde en gaat ze op betoverende manier in op het fenomeen dat …

Van Roelie van der Marel kregen we via Facebook een meer dan enthousiast bericht. Ze was onlangs samen met haar echtgenoot op vakantie geweest in Castiglion Fiorentino, tussen Arezzo en Cortona. Ze waren er op uitnodiging van Italiaanse vrienden en vonden het er zo prachtig, dat ze hun ervaringen graag met jullie wilden delen. Dat kan natuurlijk, dus schreef Roelie dit heerlijke verslag, dat ons bijna meteen onze koffers doet pakken: ‘Voordat ik met mijn man trouwde, ging ik eens met een vriendin naar Italië. Het was direct liefde op het eerste gezicht, ik was helemaal verkocht. Sindsdien gingen we …

Terwijl de Tourliefhebbers zich elke dag verheugen op een nieuwe etappe of tijdrit, tellen wij af naar een van de meest bijzondere wielerraces ter wereld, die in oktober in Toscane wordt gereden: L’Eroica. Dit jaar extra bijzonder, omdat oud-collega Wouter is ingeloot en het bijzondere parcours mag afleggen. Het parcours is zo bijzonder omdat het de deelnemers over de zogenaamde strade bianche, witte straten, voert. We hebben in juni een klein stukje van het parcours verkend, en het woord ‘straten’ is ietwat optimistisch voor de witte zand- en grindpaden die prachtig door de Toscaanse heuvels slingeren. Goede banden zijn dus …

Naast de reeds door Saskia beschreven pastafabriek Il Pastificio in Amsterdam blijkt ons land nog een tweede pastafabriek te herbergen – en wel in het diepe zuiden, zo ontdekte Paul Janssen. Hij ging op bezoek bij deze pastafabriek, Pasta Pura in het Limburgse Beek. ‘Via een tip van Arno Limpens, samen met zijn vrouw eigenaar van Puro & Justo, een heerlijk slow food bedrijfje uit Sittard met een passie voor puur en eerlijk eten, dat tevens het agentschap heeft van de (verse) pasta van Pasta Pura, kwamen we op het spoor van dit unieke regionale fabriekje. Het begin van Pasta …

Er zijn misschien wel net zoveel hardnekkige clichés over Italianen als er Italianen zijn. Soms zijn ze ronduit op waarheid berust, maar zoals dat gaat met clichés, zit er meestal meer achter. Italië kan niet enkel bestaan uit Berlusconi, pizza, pasta en de maffia. De meeste boeken die door ‘buitenstaanders’ over Italië worden geschreven kunnen de verleiding echter niet weerstaan: ze beschrijven vol bewondering (pizza, pasta) of afschuw (Berlusconi, de maffia) de clichés, of ze proberen clichés te verklaren en in een cultuurhistorische of sociaal-politieke context te plaatsen. Voorbij de clichés gaan maar weinigen. Tim Parks is er een van. …

Stel, je mag tijdens de komende vakantie maar één boek meenemen. Eén boek waarin je gedurende de hele vakantie mag grasduinen, met voor elke stemming of elk moment van de dag een ander verhaal. Kies dan voor Schrijvers op reis, een grensoverschrijdende collectie reisavonturen van schrijvers uit het Nederlandstalige fonds van De Arbeiderspers en Privé-domein. Als lezer reis je mee met schrijvers die reizen, onder wie Abdelkader Benali, Marion Bloem, Anna Enquist, Ronald Giphart, A.F.Th. van der Heijden, Arthur Japin, Ilja Leonard Pfeijffer, Pauline Slot, Rosita Steenbeek en Joost Zwagerman. Zij memoreren hun eerste, mooiste of ergste reizen en voeren …

Lianne, de vrouw van gastblogger Paul, is dol op bakken. De ideale proefpersoon dus voor hét (nieuwe) bakboek van delicious, zo vond Saskia. Uiteraard moest Lianne in ruil daarvoor wél iets Italiaans uit het boek bakken en er een blog over schrijven. Dat deed Lianne maar al te graag, zodat jullie vandaag allemaal kunnen meegenieten van een delicious recept. Lianne: ‘Natuurlijk voldeed ik graag aan Saskia’s verzoek. In het boek staan maar liefst 132 bakgerechten, van macaron tot appeltaart, waarvan enkele Italiaanse lekkernijen. Mijn keuze is gevallen op de amarettotaart, lekker smaakvol en uitnodigend vanaf de foto in het boek. …

Het Piazza di Santo Spirito is een van onze favoriete plekken in Florence. De sfeer is hier altijd goed en er is altijd wat te zien en te beleven. ’s Ochtends wordt het plein bevolkt door oude dametjes die op hun kleinkinderen passen. Terwijl de kinderen rond de fontein scharrelen of de duiven opjagen, kletsen de dames bij en bespreken ze alle nieuwe buurtroddels. Dat duurt uren, totdat de voorbereiding van de lunch hen naar huis roept. Ook staan er elke ochtend marktkraampjes, met groente en fruit, kleding, biologische honing en soms ook biologisch bier. Genoeg om een lekkere lunch …

Tien jaar geleden maakte Saskia voor de eerste keer kennis met Florence. Zoals we gisteren beloofden, vandaag een klein fragment uit haar dagboek van toen, een soort Ciao tutti avant la lettre 😉 Alle fragmenten zijn van dinsdag 1 juli 2003: 9.25 uur Zittend op de trappen van de Duomo bekijk ik de stad die de komende maanden mijn thuis is. De zon schijnt volop, auto’s en scooters razen voorbij, toeristen en bedelaars bevolken het plein voor de kerk. De eerste ‘les’ zit er al op, een examen en een gesprek om te kijken hoeveel Italiaans je al beheerst. Om …

Alice is opgegroeid in een exclusieve kring van Britse expats in Florence in de jaren twintig. Ze schokt iedereen als ze trouwt met Claudio, de zoon van een kleine landeigenaar, met wie ze naar San Martino verhuist, een vervallen landgoed in Toscane. Na jaren hard werken op het landgoed begint Alice een verhouding met een jeugdvriend, uit verveling eigenlijk – maar met verschrikkelijke gevolgen. Het verplicht haar een zeer waardevol object te verbergen voor de Duitsers. Kristín is een briljante kunststudente, die elk schilderij kan restaureren, en die een speciaal doek heeft opgeknapt – met oneigenlijke bedoelingen. De twee vrouwen …

Vandaag is een memorabele dag. Precies vijftien jaar geleden stak Saskia voor het eerst de sleutels in het slot van haar nieuwe onderkomen, een studentenkamer in Tilburg. Een kleine kamer, met een felgele muur en uitzicht op de supermarkt aan de overkant. Een kamer waar de heimwee vooral de eerste weken hard toesloeg. Geen heimwee naar Limburg, nee, Saskia had vooral heimwee naar het nog diepere zuiden – naar Italië, waar ze kort ervoor voor het eerst haar hart had verloren. Het was liefde op het eerste gezicht geweest, daar in Rome, of beter nog: liefde met de eerste ademteug. …

Jolie Jacobs verloor haar hart aan Rome – en vooral aan de liefdesverhalen die met de stad verbonden zijn. Voor Ciao tutti schrijft ze over een van de grootste mannenverslindsters bij uitstek: Paolina Bonaparte: ‘Rome is druk, luidruchtig en chaotisch. Niet in de laatste plaats door wild voorbij racende scooters of Fiatjes 500. En probeer maar eens de busladingen toeristen te ontwijken als je zelf de stad wil ontdekken. Er is bijna geen ontsnappen aan het ‘levendige karakter’ van de stad. Maar wil je het toch proberen, neem dan een van de kleine busjes richting Villa Borghese. Dit park is …

Bellas Mariposas beschrijft een dag uit het leven van de tiener Caterina, die vanuit de achterbuurt van de Sardijnse hoofdstad Cagliari haar onverwoestbaar optimistische wereldbeeld loslaat op de niet geringe misstanden in haar omgeving. Een geëngageerde, ontroerende film, vrolijk en treurig, kleurrijk en contrastrijk. Caterina woont in een sombere, armoedige wijk in Cagliari, de hoofdstad van het eiland Sardinië. Ze heeft een tirannieke vader en een horde broers en zussen, van wie de meesten al op het slechte pad zijn beland. En toch is het meisje goedgemutst. Ze vertelt openhartig – soms rechtstreeks in de camera – over haar liefde voor …

Bijna is het zover, zomervakantie! Aanstaande vrijdag sluiten de eerste scholen hun deuren en vinden Nederlandse en Vlaamse gezinnen hun weg naar talloze campings, aan het Gardameer, in de heuvels van Toscane of aan een van de vele stranden die Italië rijk is. Het Italiaanse dolce vita wacht. Nog even en dan is het weer heerlijk genieten van ’s ochtends heerlijk wakker worden met een cappuccino, blote voeten in het gras, zwaluwen die over het zwembad scheren, uitgebreid lunchen, slenteren door Italiaanse dorpjes met hun karakteristieke steegjes, een barretje en een alimentari en ’s avonds gezellig samen eten – maar …

Het is wel heel toepasselijk: onze geweldige reis door Piemonte en Ligurië eindigt in een dorpje met de veelzeggende naam Finalborgo – ‘het laatste dorp’. Finalborgo is een van de borghi più belli d’Italia, mooiste dorpjes van Italië. Een absolute aanrader voor wie vakantie viert in Ligurië, maar ook eens een dagje iets anders wil dan aan zee liggen! Het historisch centrum is helemaal autovrij: je parkeert buiten de muren en treedt via de mooi gedecoreerde toegangspoort het oude stadje binnen. Finalborgo was eens, tussen 1162 en 1797, de hoofdstad van het soevereine markizaat Finale. Nu kun je er heerlijk slenteren door de oude straatjes, die …

Het laatste Ligurische ontbijt eten we niet aan zee, maar in de oase van rust die zich schuilhoudt in de heuvels vlak achter de mondaine boulevards. Ons laatste logeeradres is een bijzondere plek waar het heerlijk bijkomen is van alle indrukken van onze reis door Piemonte en Ligurië. Hier, tussen de fruit- en olijfbomen en met in de verte nog altijd uitzicht op de zee, laat je letterlijk al je zorgen van je afglijden. Familiehotel met sterren Bioresort Il Casale (vier sterren) biedt veel luxe (wellness, spa, beautybehandelingen, massages) maar heeft tegelijkertijd de fijne, ongedwongen sfeer van een familiehotel. Het …

Vanochtend ontdekten we chinotto, een van de onbekende lekkernijen van de regio Ligurië. Natuurlijk ontbreekt tijdens ons culinaire bezoek aan de regio ook de kleine, paars/groene lokale beroemdheid niet: de taggiasca-olijf. Velen noemen het een van de lekkerste olijven ter wereld… Dat moet geproefd worden! Antico Frantoio Sommariva Om alles te weten te komen over de taggiasca, brengen we een bezoek aan Antico Frantoio Sommariva, een oude olijfboerderij in het stadje Albenga. Hier wordt al meer dan honderd jaar olijfolie gemaakt. Olie op basis van de taggiasca-olijf, zo weten de kenners, is olijfolie van geweldige kwaliteit met een bijna fluwelen smaak, …

We weten bijna zeker dat je het nog nooit geproefd hebt: de chinotto. Dit kleine, geel- of oranjekleurige citrusvruchtje is een van de symbolen van Ligurië in het algemeen, en van de stad Savona in het bijzonder. Sommigen zullen bij het horen van het woord ‘chinotto’ denken aan een cola-achtig drankje. Dat kan kloppen: vooral in de jaren zestig en zeventig was de drank die werd gemaakt van de chinotto – die inderdaad de kleur, maar zeker niet de smaak van cola heeft – een tijdje mateloos populair over de hele wereld. Een beetje geschiedenis Rond 1500 kwam een avontuurlijke …

Cibo di strada, oftewel street food, vind je in heel Italië. In Ligurië wordt het van oudsher vooral gemaakt en gegeten in de havensteden. Vissers, handelaren en andere zeelui gaan al eeuwen van en aan boord in de havenplaatsen van de regio, op zoek naar een snelle, vullende hap voor weinig. Op die manier ontstonden allerlei fritti, bijvoorbeeld gefrituurde kleine visjes, die gemakkelijk uit een papieren zak gegeten konden worden. Sommige specialiteiten van de straat groeiden uit tot ‘blijvertjes’, gerechten die werden opgenomen in de regionale keuken, zoals de focaccia genovese (uit Genua). Vandaag de dag is het aantal vissers …

Na de groene heuvels van de Langhe en Roero is het even wennen aan al dat blauw om ons heen… Ligurië, de kleine Italiaanse kustregio in het uiterste noordwesten van het land, maakt ons wakker met een geweldig uitzicht op de azuurblauwe zee. We mogen tijdens ons verblijf een aantal resorts uitproberen, die onderdeel uitmaken van de zogenaamde Fascinating Resorts – en dat betekent dat we steeds weer op een andere adembenemende plek van ons ontbijt kunnen genieten. Vandaag delen we alvast twee van deze pareltjes met jullie. En omdat zeker in dit geval beelden meer dan genoeg zeggen, doen …

Op een zonovergoten middag in de heuvels van Piemonte, lezen wij op ons programma dat ons een merenda sinòira te wachten staat. Een ritueel dat typisch is voor Piemonte, wordt ons later uitgelegd. De merenda in de late middag is in heel Italië bekend: Italiaanse moeders en oma’s maken een klein, zoet hapje klaar, dat om een uur of vier in de middag gegeten wordt, een beetje zoals ons kopje thee met koekjes rond datzelfde tijdstip. In Piemonte hebben ze zoveel lekkers in huis, dat de merenda is uitgegroeid tot een klein culinair feestje, met niet alleen zoetigheden, maar ook …