Je zocht naar: "Italië"

Net even buiten het drukke centrum van Palermo vind je La Zisa, een Normandisch paleis dat van verre wel wat weg heeft van het paleis van een fakir. De naam heeft het paleis te danken aan zijn schoonheid; aziz is namelijk Arabisch voor ‘schitterend’. Het paleis was ooit bedoeld als zomerverblijf voor de Normandische koning Willem I, maar toen hij in 1166 overleed, was het bouwwerk nog niet helemaal af. Zijn zoon, Willem II, zorgde ervoor dat het paleis werd voltooid zoals zijn vader dat voor ogen had gehad, met een mooie waterpartij waarin de schoonheid nog eens weerspiegeld werd. De ligging is ideaal voor een bezoek op een warme zomerdag. De koning zou hier immers ook in de zomer verblijven. De voorzijde ligt dus met opzet naar het noordoosten, zodat er bij de ingang een beetje frisse zeelucht kan worden opgesnoven. Op het plafond van het portaal is het wat minder prettig toeven; hier zweven heel wat duivels. Volgens een legende heeft het geen zin ze te tellen: je...

Het eiland Ischia ligt voor de kust van Napels, net als het bekende Capri en het kleine, kleurrijke Procida. Ischia is het grootste eiland van de drie pareltjes die voor de kust van Napels dobberen. Op de voormalige vulkaan liggen zes gemeenten: Ischia, Barano, Serrara Fontana, Forio, Lacco Ameno en Casamicciola, elk met hun eigen charme, van havens vol kleurrijke vissersbootjes tot prachtige kerkjes. Ischia wordt ook wel l’isola verde, het groene eiland genoemd, vanwege de altijd groene Monte Epomeo, met achthonderd meter de hoogste berg van Ischia. De flanken kleuren het hele jaar door in honderd tinten groen, met uitgestrekte bossen en zelfs een aantal wijngaarden. Het bovenste stukje wordt bedekt door witte lava, een herinnering aan de vulkaan die Ischia ooit was. Maar niet alleen deze berg is groen; tijdens een tocht over het eiland zie je op veel plekken groene bomen, palmen, kleurrijke bloemen en planten in alle tinten groen. Voor een wandeling op de Monte Epomeo start je...

Marzamemi is een authentiek, klein kustplaatsje in het zuidoosten van Sicilië. Het heeft een oud centro storico dat grotendeels dateert uit de tijd dat prins Nicolaci Villadorata het hier halverwege de achttiende eeuw voor het zeggen had en is gesitueerd rond het pittoreske Piazza Regina Margherita. Chiesa della Tonnara Het paleis van de prins, het Palazzo Villadorata, werd gebouwd in 1752 en kijkt nog altijd uit op het plein. De prins liet hier ook de Chiesa di San Francesco di Paola bouwen, vlak bij een oude tonnara, tonijnfabriek, die al stamde uit de tijd van de Arabieren en later door de prins werd gekocht. De kerk wordt daarom ook wel de Chiesa della Tonnara genoemd. Helaas is de kerk vanwege de slechte staat niet toegankelijk voor publiek. Na de Tweede Wereldoorlog werd aan het plein daarom een nieuwe kerk gebouwd, de Chiesa Nuova di San Francesco di Paola. Lekker eten op het Piazza Regina Margherita De ambachtelijke visserij en visverwerking is nog altijd...

De lekkerste Siciliaanse snack, zowel als tussendoortje of als lunch, is voor ons een arancino, een gefrituurde risottobal. In Catania hebben de arancini de vorm van een soort piramide, gemodelleerd naar de vulkaan de Etna waar je zelf een krater in mag happen. In Palermo heten deze risottobommetjes arancine, omdat ze net zo groot en rond zijn als sinaasappels – en omdat ze het er net even anders willen doen dan in Catania. Er heerst bepaald geen broederschap tussen deze beide steden, maar met onderstaand recept kun je je zowel aan de zijde van de Catanesi als aan de kant van de Palermitani scharen, afhankelijk van de vorm die je kiest. Voor beginners is de ronde arancina het makkelijkst, maar een extra kegeltje voor de gevorderde arancini-maker doet natuurlijk niets af aan de smaak. Wat heb je nodig? Voor zes tot acht personen heb je nodig: 80 gram boter | 1 ui, fijngesneden | 150 gram ham, fijngehakt | 100 gram gehakt | zout en peper | 175 ml witte wijn | een restant van 500 gram...

We zijn groot fan van de films van Nanni Moretti, een filmregisseur die je binnen enkele minuten weet mee te sleuren in een fascinerend verhaal. Zodra zijn personages op het scherm verschijnen – waarbij Moretti zelf vaak ook de rol van een van de acteurs invult – leef je met ze mee, maak je deel uit van hun leven en wordt hun verhaal voor even het jouwe. We werden geraakt door Caro diario, door La stanza del figlio en door Caos calmo (waarbij Nanni Moretti de laatste film niet regisseerde, hoewel hij er een onvergetelijke rol in speelt). Vanaf 3 september is de nieuwe film van Moretti in de Nederlandse filmhuizen te zien, Mia Madre (‘Mijn moeder’). Mia Madre is een zeer persoonlijke film, zo vertelde Nanni Moretti tijdens het Filmfestival in  Cannes: ‘Er zit veel van mij in Margherita en Giovanni is de persoon die ik graag had willen zijn.’ Tegen Cineuropa.org zei hij: ‘The death of a person’s mother is an important part of life, as many people know. It happened to...

Op 24 oktober 79 na Christus werd Herculaneum, net als het iets verderop gelegen Pompeï, opgeschrikt door een allesverwoestende uitbarsting van de Vesuvius. Anders dan Pompeï werd Herculaneum niet bedolven onder gloeiende lava en as, maar onder dikke, kokende modderstromen. De gevolgen voor beide steden waren desastreus, van het ene op het andere moment stopte het leven in Herculaneum en Pompeï. Herculaneum kwam op sommige plekken onder tien tot twintig meter modder te liggen. Maar juist die modder zorgde ervoor dat Herculaneum na de vulkaanuitbarsting zo bijzonder goed geconserveerd bleef, nog beter dan Pompeï. Tijdens de opgravingen in Herculaneum werd zelfs hout teruggevonden, materiaal dat normaliter de tand des tijds niet doorstaat. Dankzij de modder zijn nu nog altijd houten trappen en andere constructies te zien als je door Herculaneum wandelt. Van de vele prachtige fresco’s tot mozaïekvloeren, van de twee badhuizen tot de bakkerij van het stadje – Herculaneum is echt...

Goede maaltijden, bereid met verse ingrediënten, zouden het ‘hart’ van elke familiekeuken moeten vormen, zo vindt Hugh Fearnley-Whittingstall. In zijn boek Doordeweeks laat hij aan de hand van heerlijke recepten zien hoe je met een aantal eenvoudige maar smakelijke ingrediënten een bijzondere maaltijd op tafel zet. Wij kozen uit dit kleurrijke repertoire twee Italiaanse recepten die samen met een stukje vlees of pakketje vis van de barbecue een zomers feestmenu vormen. Voor una cena particolare! Aardappels uit de oven met citroen, rozemarijn en tijm Voor vier tot zes personen heb je nodig: 1,5 kilo nieuwe aardappels | 2 citroenen, plus een halve extra | 7 tot 8 tenen knoflook, ongepeld, licht gekneusd | paar takjes rozemarijn | paar takjes tijm | olijfolie | zeezout en versgemalen zwarte peper Was de aardappels, maar probeer de schil zo veel mogelijk te laten zitten. Snijd alle aardappels die groter zijn dan een golfbal in tweeën of vieren. Kook ze vijf minuten voor in een...

The Godfather, Il Padrino, en Sicilië zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De wereldberoemde Amerikaanse maffiafilm van Francis Ford Coppola werd deels geschoten op het eiland. De plekken die ooit het decor vormden voor de film ademen nog altijd de sfeer van de filmset van toen. In de blog van vandaag nemen we je mee naar drie filmlocaties. Alle drie in de dorpjes Savoca en Forza d’Agro, waar de tijd sinds de filmopnames bijna stil lijkt te hebben gestaan. Alles draait hier nog om Il Padrino en de plekken waar Coppola zijn scènes schoot zijn bijna heilig. Bar Vitelli in Savoca De oude dorpsbewoners herinneren zich de dagen van de filmopnames nog maar al te goed. Op weg naar de nostalgische Bar Vitelli in Savoca, die een prominente rol heeft in The Godfather, raken we aan de praat met een bejaarde man. Alsof het gisteren was, zo gedetailleerd vertelt hij dat zijn broer als figurant op een fiets voorbij kwam in de film. Zijn vader is ook te zien, met zijn haar wapperend in de...

Tijdens de voorbereidingen voor zijn vakantie in Finalborgo (Ligurië) ontdekte Ciao tutti’s Erwin per toeval een pareltje dat hij graag met alle lezers deelt. Erwin: ‘Wij waren op zoek naar meer informatie over het Santuario di Vicoforte. Dit is een heiligdom dat in de regio Piemonte staat, vlak bij het mooie dorpje Mondovì. Het is niet echt heel erg bekend bij het grote publiek, maar het is zeker de moeite van een bezoek waard. Zo zijn er nog al wat superlatieven te noemen over deze kerk. De koepel is de grootste elliptische koepel ter wereld en aan de binnenzijde versierd met meer dan zesduizend vierkante meter aan fresco’s. Na jaren van restauratie heeft Kalatà, een organisatie die zich inzet voor het behoud van cultuur in Mondovì en omgeving, een speciaal aangelegd parcours gerealiseerd in de kerk, waardoor het mogelijk is om de top van de koepel (op vijfenzeventig meter hoogte!) te bezoeken. In kleine groepen (van maximaal vijftien personen) kun je onder begeleiding van...

Scicli (dat je uitspreekt als shiek-lie) mag dan minder bekend zijn dan de barokke buurstadjes Modica, Noto en Ragusa, het is minstens zo mooi en fascinerend. Het stadje ligt in twee smalle kloven, omringd door drie hoge heuvelruggen. Op een van de heuvels prijkt het klooster van San Matteo, waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt op Scicli. Filmregisseur en schrijver Pier Paolo Pasolini, die Scicli in de jaren vijftig bezocht en van het uitzicht van boven op de heuvels genoot, zou hebben gezegd: ‘Visto così, da lontano, e dall’alto, Scicli era quello che si dice la Sicilia’ (‘Zo uit de verte en van bovenaf gezien, is Scicli precies wat men van Sicilië zegt’). Bewonder de barokke balkonnetjes van Scicli Net als de andere stadjes in de Val di Noto werd Scicli grotendeels verwoest door de aardbeving van 1693. Meer dan drieduizend inwoners vonden de dood. Het stadje werd daarna weer van de grond af aan opgebouwd, in de barokstijl die we eerder al in Catania, Modica,...

De Siciliaanse stad Modica staat bekend om haar bijzondere chocolade, die nog wordt gemaakt volgens het recept van de oude Azteken. Voor het maken van chocolade wordt hier niets anders gebruikt dan cacao en suiker. Dit mengsel wordt op een halvemaanvormige steen bewerkt tot de unieke cioccolato di Modica. Daarbij blijven de suikerkristallen intact. Die zie – en proef – je dus terug in de uiteindelijke chocoladerepen, die volgens de traditie uit vier stukken bestaan. De chocolademakers voegen geen boter of melk toe aan de cacao, maar ze zorgen wel voor extra smaakmakers die de chocolade nog lekkerder maken. Denk aan chocolade met gelsomino (jasmijn), vanille, rode pepertjes, sinaasappel, citroen, kaneel, bergamot, johannesbrood of hazelnoot. Het bekendste adres om chocolade te proeven is Antica Dolceria Bonajuto, aan de Corso Umberto I 159, waar al sinds 1880 chocolade wordt gemaakt. De lekkerste chocolade vonden we echter niet daar, maar schuin aan de overkant, bij Caffè...

Een diner bij Accursio is echt een avondje uit, met een menukaart vol verrassingen. Authentiek Siciliaanse gerechten liggen aan de basis van elk recept, maar chef Accursio Craparo geeft er een eigen, moderne draai aan. Als antipasti zijn er allerlei soorten cibo di strada, street food. Zo genoten wij van een Arancino 2015. Inderdaad een bal gefrituurde risotto, maar dan in een wel heel bijzondere versie. Deze Arancino 2015 is namelijk gevuld met Riso Ermes (prachtige, donkerrode rijst), frutti di mare, tenerumi (het groen van een lokale courgettesoort) en ricotta di bufala. Ook de Spremuta di Sicilia weet ons te overdonderen, met een bord vol linguine met ansjovis, bottarga, peperoncino en saffraan. Het toetje is qua opmaak iets om nooit te vergeten. De Uovo à la coque is biancomangiare (een Siciliaans toetje op basis van amandelmelk) en wordt opgediend als een hardgekookt ei. Het ‘eiwit’ is de heerlijk zoete biancomangiare, het ‘eigeel’ is een mousse van passievruchten...