Je zocht naar: "genua"

Meer dan een eeuw geleden raakte Berlage in de ban van de schoonheid van Siena en Florence. In het voorjaar van 1881 deed de Amsterdamse architect deze steden aan en schreef totaal overdonderd over de bloemenzee van Florentia, de bloeiende stad, zoals de Romeinen haar liefkozend hadden genoemd. ‘In mei draagt het land haar mooiste bruidstooi,’ schrijft de net afgestudeerde architect. ‘Ieder kerkportaal in Florence is gesierd met geurende rozen. En de heren dragen zelfs een roos in het knoopsgat.’ Droomreis door Italië In 1880 reisde Berlage naar Italië. Hij bleef er meer dan een jaar. Hij bezocht onder andere Genua, Napels, Sicilië, Rome, Orvieto, Perugia, Siena, Florence en Venetië. Een droomreis op papier – maar ook in werkelijkheid. Zijn reisherinneringen, die hij optekende in een priegelig, met potlood geschreven manuscript, lijken op aantekeningen in een reisdagboek. De meeste aandacht besteedde de jonge architect aan (hoe kan het ook anders) de architectuur die...

Een verblijf op Capri is eigenlijk niet compleet zonder een boottocht rondom het eiland. Je kunt een van de standaardbootjes nemen, maar veel leuker is het om zelf met een schipper op pad te gaan. Saskia, Gillian & Holly stapten aan boord bij Vittorio de Martino van Capri Excursions, die je graag de mooiste grotten, baaitjes en stranden van Capri laat zien. We nemen jou ook graag mee op een tocht  langs de Caprese kust. Andiamo?! Grotta Azzurra Als je wil, vaart Vittorio je naar de Grotta Azzurra. Deze ‘blauwe grot’ is misschien wel een van de beroemdste plekken van Capri. De mystieke grot zou in Tiberius’ tijd in gebruik zijn geweest als nymphaeum. Na Tiberius’ dood meden de eilandbewoners de grot, die ze Gradola noemden, omdat het er volgens hen zou spoken. Dat veranderde pas halverwege de negentiende eeuw, toen August Kopisch, een Duitse professor, en Ernst Fries, een Duitse schilder, onder leiding van de lokale visser Angelo Ferraro de grot binnenzwommen. Ze...

‘Quel che mi piace è Pietrasanta: bellissima cittadina, con piazza unica, una cattedrale da grande città, e, sfondo, le Alpi Apuane. E che paese all’intorno!’ Zo dichtte de Toscaanse schrijver Giosuè Carducci over Pietrasanta – en we kunnen hem alleen maar gelijk geven. Pietrasanta, stad van de ‘heilige steen’, dankt haar naam niet aan het schitterende marmer dat er te vinden is, maar aan de Milanese edelman Guiscardo Pietrasanta, die het ook in het nabijgelegen Lucca voor het zeggen had. Lange tijd viel Pietrasanta onder het bewind van Lucca, waarna het ook een tijd in handen van respectievelijk Florence, Pisa en Genua was. Marmer voor Michelangelo Vanaf 1513 werd het bestuurd door de familie De’ Medici, vanuit Florence. Mede dankzij deze familie kwam Michelangelo hier veel en graag. Pietrasanta werd in die tijd echt op de kaart gezet, onder meer doordat paus Leo X Michelangelo de opdracht gaf om een weg aan te leggen van de kust iets ten zuiden van Pietrasanta...

Als je denkt aan Florence en haar bekende beeldhouwers, duiken vaak namen als Michelangelo en Donatello op. De Florentijnse erfenis van de van oorsprong Vlaamse beeldhouwer Giambologna is echter minstens zo groot. Tijd om te ontdekken hoe deze fiammingo de beeldhouwkunst in Florence een nieuw gezicht gaf. Van Antwerpen naar Rome Giambologna werd in 1529 geboren als Jean de Boulogne, in Douai of Dowaai (tegenwoordig in Frans Vlaanderen). Zijn carrière als beeldhouwer begon in Antwerpen. Als veertienjarige leerling van Jacques Dubrœcq werkte hij onder meer mee aan het decoratieprogramma van de Sint-Waltrudiskerk in Bergen. Na zijn vormingsjaren vertrok de jonge kunstenaar naar Rome om klassieke sculpturen te bewonderen en om te leren van tijdgenoten zoals Michelangelo, de kunstenaar die bij leven al een mythische status had verkregen. Giambologna ontmoette Michelangelo zelfs, hetgeen voor de jonge kunstenaar de verwezenlijking van een jongensdroom moet zijn geweest. Draaiende lichamen...

In Italië is 31 oktober uitgeroepen tot de Giornata Nazionale del Trekking Urbano. In verschillende steden kun je op die dag unieke wandelingen maken, waarbij je verborgen pareltjes ontdekt en kunt proeven van lokale wijnen en lekkernijen. Het gaat in elke stad om bijzondere percorsi, routes, met fascinerende plekken (die normaal gesproken niet altijd te bezoeken zijn). Er is voor ieder wat wils: van kleine kloosters in Cividale del Friuli tot de middeleeuwse restanten van Asciano, van het Teatro Villani in Biella tot de Normandische kastelen op het Siciliaanse eiland Favignana, van het mijngebied Laveria Lamarmora in Iglesias tot de oude weg naar Genua in La Spezia. Van de Fonte Maggiore in Macerata tot het Palazzo delle Terme Berzieri a Salsomaggiore Terme, van de Ponte delle Torri in Spoleto tot het oude Romeinse legerkamp van Vittorio Veneto, van de adembenemende uitzichten vanaf San Martino a Napoli tot een authentieke panfortebakker in Siena – er is een zeer divers aanbod....

Voor een prachtig Italiaans palazzo hoef je het land niet uit. Aan de Henri Polakstraat in Amsterdam, om de hoek bij Artis, ontwierp architect H.P. Berlage (1856-1934) De Burcht, een gebouw voor de vakbond van de diamantbewerkers, de Algemeene Diamant Bewerkers Bond (ANDB). Hij liet zich hierbij inspireren door zijn reiservaringen in Italië. Mariska liep mee met een rondleiding in het gebouw en waande zich even in een Florentijns paleis. Berlages liefde voor Italië Berlages liefde voor Italië vind je in veel van zijn architectuurontwerpen terug. Na zijn studiejaren aan de academie in Zurich vertrok de architect in de dop voor een jaar naar Italië. In 1880 en 1881 bezocht Berlage onder andere Turijn, Genua, Napels, Rome, Orvieto, Perugia, Siena, Florence en Venetië. Het verslag van deze reis – en de talloze tekeningen die hij maakte – laten zien hoe de jonge Berlage zich onderdompelde in het land van de klassieke oudheid, de renaissance en de barok. In Rome verbleef Berlage...

Vlak bij Fontanellato, een dorpje in de buurt van Parma, vind je misschien wel het grootste doolhof ter wereld, het Labirinto della Masone, naar een idee van Franco Maria Ricci. Verzamelaar van schoonheid ‘Het enige waar ik echt goed in was, is mooi van lelijk onderscheiden,’ zo zei Franco Maria Ricci een paar jaar voor zijn dood in 2020. Marc Leijendekker werd jaren geleden al gegrepen door het prachtige kunsttijdschrift dat deze bruisende ‘verzamelaar van schoonheid’ uitgaf, misschien wel het mooiste magazine over kunst ter wereld. Benieuwd naar een andere tastbare erfenis van Ricci nam Marc op de autostrada in de buurt van Parma de afslag naar het Labirinto della Masone. Dat is niet zomaar een labyrint, maar een doolhof van bamboe met ook een museum waar je een deel van Ricci’s kunstcollectie kunt bewonderen. Droomdoolhof vol kunst Marc: ‘Een labyrint is nu niet direct het eerste waar ik Franco Maria Ricci mee associeer. Ricci was een wereldberoemd uitgever, een...

De bunker die Benito Mussolini liet bouwen onder zijn huis in Rome, in het park Villa Torlonia, zou nooit gebruikt worden. Sinds 5 april 2024 kun je er weer een kijkje nemen. Je kunt een rondleiding reserveren om een beeld te krijgen van deze ondergrondse wereld, inclusief multimediapresentatie die er nog niet was toen wij de bunker in 2015 bezochten, onder leiding van de bevlogen gids Lorenzo Grassi. foto’s: Musei di Villa Torlonia & Sovrintendenza Capitolina ai Beni Culturali Mussolini woonde van 1925 tot aan zijn arrestatie in juli 1943 in il Casino Nobile, het voornaamste pand van het Romeinse park Villa Torlonia aan de Via Nomentana, een enorme groene long net buiten de oude stadsmuren. In het weekend weten veel Romeinen de plek te vinden. Vaders voetballen met hun kinderen, ouderen verzamelen kruiden en verliefde paartjes stelen elkaars kussen in het gras. De dertien hectare park is bezaaid met prachtige gebouwen, zoals de Serra Moresca. Aan het begin van de twintigste...

Op weg naar een lezing voor studenten Italiaans in Breda ontdekte Saskia dat het Kasteel van Breda – dat onderdak biedt aan de Koninklijke Militaire Academie, de KMA – deels is ontworpen door een Italiaanse architect, Tommaso Vincidor. Daar wilde ze meer van weten en dus reisde ze nogmaals naar Breda om in de voetsporen van deze Vincidor te treden. Dankzij de hulp van Boudewijn van de Calseijde en zijn collega’s van de Stichting Historische Verzameling KMA kon ze Vincidors Italiaanse erfenis in Breda opsporen en de binnenplaats van het Kasteel van Breda zoals Vincidor die voor ogen had grotendeels reconstrueren. Van Bologna naar Rome als leerling van Rafaël Tommaso di Andrea Vincidor is voor zover we weten in 1493 geboren in Bologna. Veel meer is over zijn jonge jaren helaas niet bekend. Hij speelt zichzelf in de kijker als hij als leerling van Rafaël samen met zijn meester in het Vaticaan aan de slag gaat. Rafaël | zelfportret Galleria degli Uffizi, Florence Samen met...

‘Laten we dit jaar naar Sardinië gaan!’ riep Pepijn door de kamer toen we aan het brainstormen waren welk stukje Italië we in de zomer zouden gaan verkennen. Elkes nieuwsgierigheid voor het eiland was meteen gewekt. Ze dook in verschillende reisgidsen en websites om een fijne route uit te kunnen stippelen. In juli vorig jaar vertrokken ze richting Genua, vanwaar ze de boot namen voor een rondreis over Sardinië én een tour met een Ape Calassino door Cagliari, waarvan Elke in dit artikel verslag doet. Op weg naar Cagliari Elke: ‘Nadat we de oostkant van Sardinië hadden ontdekt, reden we via het binnenland richting het zuiden, naar de hoofdstad Cagliari. We stopten in dorpjes waar de tijd stil leek te hebben gestaan en kwamen in gesprek met Sarden die enthousiast en vol trots over hun eiland vertelden. We reden door imposante ruige landschappen met oleanders, rotswanden en kloven. Tegen de avond kwamen we aan in ons tijdelijke thuis bij Cagliari, waar we gelijk konden genieten...

Na Italië, de donkere eeuwen (over de periode 400-1000) en Italië, de opkomst van de stadstaten (over de jaren 1000-1250) brengt Italië, de bloeitijd de fascinerende periode van de Italiaanse renaissance tot leven, via verhalen over de grote figuren van die tijd en de wederwaardigheden van de belangrijkste Italiaanse steden. Het sluitstuk ligt rond 1500, als met de val van Constantinopel en de ontdekking van Amerika de focus van Europa verschuift naar het westen, met als gevolg een verschrompeling van de rol van Italië. Italië in de periode van 1250 tot 1500 Terwijl landen als Frankrijk, Spanje en Engeland in de late middeleeuwen werken aan natievorming en de bouw van staatsinstituties, blijft Italië een intens verdeeld en verbrokkeld land, waar rivaliteit en vijandigheid de boventoon voeren. Dit ook door toedoen van de kerk, die ‘verdeel en heers’ systematisch inzet als strategie om de seculiere wereld buiten de deur te houden en de eigen macht te conserveren. De gewoonte...

Onlangs opende Eataly de vijftigste winkel, op Station Termini in Rome. Met zo’n zevenhonderd vierkante meter is deze vestiging niet zo groots als andere Eataly’s, maar zo kun je vlak voor vertrek uit de Eeuwige Stad nog wat lekkere souvenirs kopen, een laatste keer op z’n Italiaans ontbijten met een cornetto en cappuccino of lunchen met een vers gemaakte pasta of pizza. Overigens is Stazione Termini niet de enige plek waar je vlak voor vertrek nog terecht kunt. Dat kan ook op Roma Fiumicino (zowel in terminal 1 als in terminal 3), op het vliegveld van Orio al Serio (bij Bergamo) en op Stazione Milano Centrale. Eataly op het vliegveld Roma Fiumicino en op het vliegveld Orio al Serio Ter ere van de opening van deze vijftigste Eataly-vestiging zetten we onze vijf favoriete locaties van Eataly voor je op een rijtje. Een fantastisch idee van Oscar Farinetti Ruim twintig jaar geleden, in november 2002, schetste Oscar Farinetti – een ondernemer in witgoed – een eenvoudig...