The Vespa Trip – ontdek Toscane, Puglia, Sardinië, de Amalfikust en de proseccoheuvels per scooter!
Vicenza is de stad van Palladio. Deze buitengewoon getalenteerde architect heeft in de zestiende eeuw een enorme invloed gehad op de architectuur in Vicenza en de regio Veneto. Niet voor niets staat een groot deel van zijn levenswerk op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Het beroemdste erfstuk van Palladio is zonder meer La Rotonda, een prachtige villa net buiten het centrum van Vicenza, die in 1912 in handen is gekomen van de familie Valmarana.

Deze familie bezit naast La Rotonda ook een minder bekende villa, direct naast La Rotonda: Villa Valmarana ai Nani. Erwin neemt je mee naar deze prachtige villa, waar je begroet wordt door zeventien versteende dwergen.

Erwin: ‘Ten zuiden van Vicenza rijst de Monte Berico op uit het landschap. Op een van de uitlopers van deze groene heuvel, de San Bastiano, staat Villa Valmarana ai Nani, een van de vele villa’s die in bezit zijn van de aristocratische familie Valmarana uit Vicenza.
Al wandelend over de Via San Bastiano arriveer ik bij de villa, die grotendeels achter een hoge muur schuilgaat. Boven op de muur staan zeventien stenen beelden van dwergen die mij een voor een naar de ingang lijken te volgen.
Het zijn deze beelden die de toevoeging ai Nani (aan de dwergen) aan de naam van de villa hebben gegeven, om verwarring met andere villa’s van de familie met eenzelfde naam te voorkomen.

Het uitgestrekte landgoed kijkt uit over de uitlopers van de Monte Berico. Na een wandeling door de rozentuin bezoek ik eerst het hoofdgebouw, het palazzina, een van de drie gebouwen op het terrein, naast de foresteria en de scuderia. Via de statige trap kom je op het terras dat prachtig uitzicht biedt over de omgeving en een deel van het landgoed.
Vanaf ditzelfde terras kijk je op de rug van de stenen dwergen op de muur, waar een aangrijpende legende aan verbonden is.

Deze legende verhaalt over een klein dwergmeisje, prinses Layana, de dochter van een van de adellijke eigenaren van de villa. Door haar dwerggroei moest de jonge vrouw binnen de hoge muren van het landhuis leven.
Om haar gevoelens niet te kwetsen, werden de beheerders en de bedienden van het landgoed allemaal gekozen uit dwergen.
Buiten de villa verspreidde de mythe van de prinses die nooit was gezien zich onder de dorpelingen. Een prins die het verhaal hoorde, trok de stoute schoenen aan en besloot om de villa en Layana te bezoeken.
Toen Layana de prins zag, drong tot haar door wat haar toestand was en uit wanhoop beroofde zij zich van het leven door van de toren van de villa te springen. Op dat moment veranderden de zeventien trouwe dwergbedienden in steen. Tot op de dag van vandaag bewaken ze de eeuwige slaap van prinses Layana.

De dwergen stonden oorspronkelijk in de tuin van de villa en zouden naar verluid zijn gemaakt door de kunstenaar Francesco Uliaco, volgens sommige wetenschappers naar tekeningen van Giandomenico Tiepolo.
Dat is niet zo ver gezocht, want Villa Valmarana ai Nani staat bekend om de prachtige fresco’s van de hand van Tiepolo.
In 1757 gaf Giustino Valmarana Giambattista Tiepolo, dan al een van de grootste schilders van de achttiende eeuw, en zijn zoon Giandomenico opdracht om zowel het palazzina als de foresteria te verfraaien.
De twee locaties werden verdeeld onder vader en zoon, al zijn er ook een aantal schilderingen terug te vinden waar ze samen aan werkten. In het atrium van het palazzina bewonder je het bekendste werk: Het offer van Iphigenia.

De werken maken veel indruk op bezoekers van de villa. Zo schreef de beroemde dichter Johann Wolfgang von Goethe: ‘Vandaag bezocht ik Villa Valmarana, die Tiepolo heeft ingericht en waar hij al zijn deugden en tekortkomingen de vrije loop heeft gelaten.’

Aan de andere zijde van het palazzina ligt de Viale dei Carpini, een statige tuin met aan beide zijden een berceau of loofgang van haagbeuk. Aan het einde van de tuin wacht een nymphaeum.

De foresteria, het gastenverblijf, is grotendeels voorzien van fresco’s van Giandomenico Tiepolo. Bij binnenkomst valt direct een portret van architect Andrea Palladio op, die een goede band had met de familie en vele gebouwen voor de Valmarana’s heeft ontworpen.

Naast de centrale zaal zijn er zeven kleinere kamers die allemaal zijn gedecoreerd in een verschillend thema, met onder meer een Chinese kamer en een kamer gewijd aan het Venetiaanse carnaval.
Hoewel deze kamer bijna in zijn geheel is beschilderd door Giandomenico heeft zijn vader Giambattista de figuur Ali (een Moor) in de trompe-l’oeil van zijn zoon verwerkt.


Na deze oase van kunst en geschiedenis op de top van de heuvel van San Bastiano is het tijd voor een aperitivo op het terras van de foresteria. Onder het genot van een Crodino en een tagliere kijken we uit op de scuderia, die helaas niet te bezichtigen is.

Het laatste deel van het bezoek is het bosco (bos) van de villa. Dit deel van het landgoed loopt helemaal door tot aan La Rotonda.
In het bos, dat voor het eerst in driehonderd jaar is geopend voor publiek, zijn vier themapaden uitgezet die je kunt volgen met een gratis app. Bezoek hier zeker de recent gerenoveerde pagode uit de achttiende eeuw.

Villa Valmarana ai Nani ligt aan de Via dei Nani 8 in Vicenza. De villa is elke dag geopend van 10.00 tot 18.00 uur (m.u.v. Eerste Kerstdag). Voor alle actuele informatie bezoek je de website van Villa Valmarana ai Nani.
Er zijn op locatie maar enkele parkeerplaatsen beschikbaar maar je kunt de auto ook gratis parkeren op de Viale Massimo D’Azeglio. Vanaf hier is het een kleine tien minuten lopen naar de ingang van de villa.
De villa is ook prima te bereiken te voet vanuit de stad Vicenza. Vanaf het Piazza dei Signori loop je in een half uur (twee kilometer) naar de ingang van de villa. Je komt dan onder meer langs de Arco delle Scalette van Palladio.
