Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
In het uiterste noordwesten van Toscane, op de grens met de regio’s Emilia-Romagna en Ligurië, ligt de Lunigiana. De belangrijkste rivier van deze streek is de Magra, die door het groene bergachtige landschap stroomt.
De Magra voert het water van de Apennijnen door het centrale dal af naar zee. De eerste kilometers van deze rivier, die hoog in de Apennijnen liggen, lenen zich uitstekend voor de ultieme outdooractiviteit: canyoning, een spannende tocht te midden van de ongerepte natuur.
Erwin neemt je mee langs pittoreske bergdorpjes, wijn- en olijfboomgaarden en een eeuwenoude brug om vervolgens in de rivier stroomafwaarts te gaan.
Francigena River Trekking
Erwin: ‘De regio Toscane heeft op het gebied van outdooractiviteiten veel voor je in petto. Veel van deze ervaringen zijn op het land te vinden, maar ook op en in het water zijn er tal van mogelijkheden.
Een daarvan is canyoning, een sport waarbij je de loop van een rivier volgt en je afwisselend wandelt, klimt, springt en zwemt. De Magra is een uitstekende rivier voor canyoning, vooral het gedeelte dat bekend staat als Francigena River Trekking.
Het is een mooi afwisselend parcours met moeilijkheidsgraad medium dat ook goed te doen is voor de ongeoefende deelnemer. Uiteraard is het wel een vereiste dat je kunt zwemmen.
Voorbereiden op een nieuw avontuur
Bij het toeristenbureau in Filattiera ontmoet ik gidsen Pierangelo en Riccardo van Sigeric, een organisatie waarmee we eerder al op pad waren in de Lunigiana (zie deze blog).
Sigeric is vernoemd naar de Britse aartsbisschop die in 990 van Canterbury naar Rome wandelde en de route uitgebreid heeft gedocumenteerd, als voorbeeld voor andere pelgrims.
Het toeristenbureau ligt naast de romaanse Pieve di Santo Stefano a Sorano, direct aan de Via Francigena. Na een korte kennismaking onder het genot van een caffè is het tijd om de juiste uitrusting te selecteren voor het canyoning.
Denk hierbij aan een wetsuit, speciale sokken en schoenen, een veiligheidshelm en een reddingsvest. Als alles is geselecteerd, rijden we de bergen in, naar Previdè, een pittoresk dorpje dat eigenlijk niet meer is dan een groepje huizen in het bos.
Wandelen over de Via Francigena
In Previdè is het tijd om me om te kleden. Maar voor we verkoeling gaan zoeken in de rivier wandelen we eerst een stukje van de Via Francigena
We volgen de eerste etappe in de regio Toscane, langs wijn- en olijfboomgaarden. Terwijl ik door het groen stap, vraag ik me af hoeveel pelgrims mij wel niet voor zijn gegaan. Waar dachten zij aan? Waarom gingen ze op pelgrimstocht?
In de verte, aan de overkant van het dal, is door de olijfbomen de klokkentoren van de Chiesa di San Matteo in het kleine gehucht Casalina te zien.
Drinkpauze met de lokale bijen
Na een kwartiertje arriveren we in het dorpje Groppodalosio. Ook dit is een pittoresk dorpje met niet meer dan een handvol inwoners.
In het midden van het dorp staat een fonteintje met heerlijk koel bergwater waar ik gretig gebruik van maak, want het is flink zweten in de wetsuit onder de volle zon. Ik ben duidelijk niet de enige die de verkoeling opzoekt; ook de lokale bijen hebben de fontein gevonden.
Vanaf de fontein is het nog vijfhonderdzevenenveertig kilometer naar het eindpunt in Rome. De rood-witte markering op de grond wijst aan dat we hier moeten afslaan naar het dal. Nog maar een klein stukje en dan kunnen we wat verkoeling opzoeken in de rivier.
Canyoning in de Magra
Het pad overspant hier de rivier de Magra, dankzij de Ponte di Groppodalosio die is gebouwd in 1574. Het is de enige brug in het dal die nog intact is. Alle andere bruggen zijn in de loop van de tijd vergaan door de kracht van het water. Naast de brug dalen we af naar de oever, waar het avontuur eindelijk kan beginnen.
De eerste meters in het water zorgen voor de nodige verkoeling, met een watertemperatuur tussen de vijf en zes graden. Nadat we onder de brug door zijn gelopen – of beter gezegd geklauterd – staat de eerste grote uitdaging te wachten: een sprong vanaf een boomstam die boven de rivier uitsteekt.
Vanaf de zijkant oogt het niet heel spannend, maar eenmaal op de stam zijn m’n knieën toch wat instabiel. Riccardo geeft duidelijke instructies en aanwijzingen waar ik moet springen en dan besluit ik er voor te gaan. Voor ik het weet lig ik in de Magra.
Op het tempo van de rivier
Na deze eerste sprong volg ik de route van de rivier door het dal. De natuur is wonderschoon en het water is kristalhelder. De combinatie van de wetsuit en de zon zorgen ervoor dat het goed toeven is in de rivier. Het is een avontuur, maar tegelijkertijd ook heel ontspannend om in het tempo van de rivier je voort te bewegen.
Op plaatsen waar gesprongen moet worden, gaat Riccardo altijd voor, zodat ik goed kan zien hoe en waar ik moet springen.
Halverwege het parcours arriveren we bij een enorme schuine rotswand. Riccardo geeft aan dat ik even moet wachten zodat hij de rotswand nat kan maken. Als de rotswand voldoende vochtig is, kun je die namelijk als een glijbaan gebruiken, om je vervolgens weer te laten meevoeren door het water.
Sprong in het diepe
Vlak voor het einde van het parcours wacht nog een laatste uitdaging, letterlijk een sprong in het diepe. Ik sta naast de waterval die in het kleine meertje Palino uitmondt en mag hier een laatste duik maken.
Inmiddels ben ik een stuk minder gespannen dan aan het begin en kan ik volop genieten van dit avontuur, waar helaas na deze sprong in het diepe een einde aan komt.
We lopen terug naar het startpunt in Previdè om ons om te kleden. Vanaf de moderne brug over de rivier werp ik nog een laatste blik op de waterval, met op de achtergrond de huizen van Groppodalosio.
Tip voor een sportieve vakantie in Toscane
Birra del Moro – speciaalbier uit Pontremoli
Na alle inspanningen is het de hoogste tijd voor een lunch. We gaan naar Birra del Moro in Pontremoli, een kleine brouwerij waar ze heerlijke speciaalbiertjes brouwen.
Ze hebben hier na jaren van experimenteren het restproduct dat vrijkomt bij het brouwen, bierdraf, weten om te zetten naar een ingrediënt die ze gebruiken voor hun focaccina’s.
Deze smakelijke broodjes worden gemaakt van drie granen die in hun eigen bier worden geweekt, in combinatie met het bierdraf. Deze samenstelling geeft het broodje een unieke smaak, die helemaal tot zijn recht komt in combinatie met een van de speciaalbiertjes van Birra del Moro.
De broodjes kun je zelf samenstellen door een keuze te maken uit bijvoorbeeld vleeswaren, vis, kaas, groenten of een saus. Zo is ieder broodje uniek en kun je eindeloos variëren.
Ik koos voor de combinatie bresaola, stracciatella en rucola en een Italian Grape Ale-biertje, gemaakt met lokale druivenmost. Het recept van dit bier verandert elk jaar, afhankelijk van de perfecte balans tussen de mout en most.
Culinair genieten bij Albergo Il Sicomoro
Niet ver van de Magra, in het hart van de Lunigiana, ligt Albergo Il Sicomoro, een hotel waar je ook heerlijk kunt eten. Het restaurant is enorm populair bij de lokale bevolking, dus dat zegt genoeg. De gerechten zijn gebaseerd op oude streekrecepten, met bijna uitsluitend lokale seizoensproducten.
Ik geniet hier van een smaakvol diner met onder meer torta d’erbi, barbotta, marocca con acciughe en andere antipasti.
De primo is een lokale specialiteit, tagliatelle di castagne al ragù di salsiccia, met aansluitend als secondo polenta con coniglio. Als toetje staan er spongata en torta di riso op het menu, gevolgd door een caffè. De perfecte afsluiting van een actieve dag in de Lunigiana!’
