Na een paar dagen te hebben genoten van de sfeer van het historisch centrum van Cuneo, maakten we een wandeling langs de mooiste straat van de stad: de Viale degli Angeli.
Francesca Di Paolo, die we leerden kennen bij Euphytos (zie deze blog), werkt ook als gids in Cuneo en neemt ons mee op pad langs de art nouveau-villa’s die aan weerszijden van deze straat prijken.
De Viale degli Angeli strekt zich over ongeveer drie kilometer uit, met naast een schitterende verzameling palazzi met hortensia’s, engeltjes, dieren en andere decoraties op de gevels ook veel groen. Dankzij de circa duizend bomen is er bovendien genoeg schaduw.
De laan werd in 1720 aangelegd in opdracht van het stadsbestuur, om de stad te verbinden met het klooster Madonna degli Angeli. Voor het ontwerp van de brede centrale rijbaan geflankeerd door een dubbele, met bomen omzoomde laan voor voetgangers, werd gekozen voor de Franse stijl, in die tijd zeer vooruitstrevend voor een Italiaanse stad.
De laan groeide dan ook al snel uit tot het favoriete buitengebied van de locals. Nog altijd is het de perfecte plek voor zowel een ontspannen passeggiata als een hardlooprondje.
Rondò Garibaldi
Wij beginnen onze wandeling bij de Rondò Garibaldi, met in het midden een buste van Giuseppe Garibaldi. Francesca belooft ons op de terugweg mee te nemen naar de Rondò dei Talenti dat aan deze rotonde ligt. Eerst wachten de art nouveau-villa’s!
Naar ontwerp van Amedeo Galliano
Amedeo Galliano ontwierp in 1907 het Palazzo Sociale. Het was ooit een van de eerste gebouwen aan de oostzijde van de Viale degli Angeli, waar tot die tijd niet gebouwd mocht worden. Aan de zijkant, aan Largo Garibaldi, heeft het huis een prachtige loggia.
Het bekendst – en wellicht ook het representatiefst voor art nouveau in Cuneo – is het Palazzina Galliano, op de hoek met de Via Parola.
Zoals de naam al doet vermoeden, werd ook dit huis door Amedeo Galliano ontworpen, voor zijn eigen familie. Hij voltooide het roze palazzo in 1911. Er zijn ontelbaar veel details te zien, zoals de dubbele rij balkons verbonden door kleine zuilen en een rond torentje.
Guirlandes, schelpen, rondborstige dames en bloeddorstige duivels
Bijna elke villa heeft bijzondere details, maar op nummer 22 vind je wel heel veel moois tegelijk. Palazzina Politano was een van de eerste ontwerpen in art nouveau-stijl in Cuneo.
Federico Politano creëerde het huis in 1903, met een deur omlijst door guirlandes van rozen en blaadjes en schelpen boven de ramen op de eerste verdieping. Minder romantisch zijn de duivelse gezichten van de ramen op de begane grond…
Een laatste art nouveau-pareltje dat we uitlichten, is het Palazzina Occelli-Rostagno, op de hoek met de Via Lelio della Torre, waarvan alleen het toegangshek jaloersmakend mooi is. Dit is een van de laatste huizen die hier gebouwd werden, aangezien net na de voltooiing de Eerste Wereldoorlog uitbrak, waarmee er abrupt een einde kwam aan de art nouveau-bouwlust in de stad.
Naar het Santuario della Madonna degli Angeli
We houden even pauze bij Famù, voor een lekker ijsje, voor we verder wandelen, naar het eindpunt van de Viale degli Angeli. Onderweg duiken we nog even de Giardino Naturale di Cuneo in, waar je met een beetje geluk zeldzame vogels kunt spotten.
Na een kleine drie kilometer komen we bij het Santuario della Madonna degli Angeli. De oorsprong van dit heiligdom gaat terug tot het begin van de vijftiende eeuw, toen Giovanni Tortelli een kapel ter ere van de Maagd Maria wilde bouwen op de oever van de Gesso.
Rond 1415 werd een zekere Alfonso Calindres, een Spaanse priester die op doorreis was, verliefd op deze plek. Na toestemming van de eigenaar wijdde hij zich aan de zorg voor de kapel, als een soort kluizenaar buiten de stad. Waarschijnlijk was hij degene die het heiligdom de titel Madonna degli Angeli gaf.
In 1450 arriveerden er enkele Franciscaner broeders en werd deze plek het eerste klooster in Piemonte van de Frati Minori Osservanti.
In de zestiende eeuw werd het lichaam van de Franciscaner broeder Angelo Carletti vanuit Chivasso naar het heiligdom gebracht, die in 1753 zalig werd verklaard. Sindsdien werden talrijke genaden aan hem toegeschreven, onder meer als redder van de stad tijdens de belegeringen door de Franse troepen. Zo groeide hij uit tot een van de beschermheiligen van Cuneo.
De huidige vorm kreeg het heiligdom begin achttiende eeuw, dankzij graaf Vittorio Caissotti di Chiusano en zijn zoon. In 1996 stortte de koepel plotseling in; vier jaar later werd deze herbouwd.
In de kerk bevindt zich de grafkapel van de familie Galimberti, met de graven van Duccio, Enrico en hun ouders, met wie we kennismaakten in het Museo Casa Galimberti, waarover je in deze blog meer leest.
Uitbundig bloeiende rozen en uitzicht op de rivier
Naast het heiligdom ligt een zonnige tuin, met volop bloeiende rozen en prachtig uitzicht op de rivier de Gesso. Cuneo ligt als een wig – tussen de rivieren de Gesso en de Stura. De naam van de stad is daar ook van afgeleid; cuneo betekent letterlijk ‘wig’ in het Italiaans.
Vanuit de tuin kijk je uit op het Parco Fluviale Gesso e Stura, waarnaar je kunt afdalen voor een wandeling terug richting Cuneo of naar Borgo San Dalmazzo. Om later weer terug in Cuneo te komen, kun je gebruikmaken van een lift (gratis en ook toegankelijk voor fietsers).
Wij besluiten om over de Viale degli Angeli terug te wandelen, zodat we de villa’s ook in het vroege avondlicht kunnen bewonderen. We strijken eerst nog even neer voor een aperitivo bij La Chiocciola degli Angeli.
Rondò dei Talenti
Zoals beloofd stoppen we op de terugweg nog even bij Rondò dei Talenti (Via Luigi Gallo 1), een educatief centrum waar Cunesi hun talenten kunnen ontdekken en ontwikkelen.
Het voormalige kantoor van de UBI Banca is omgetoverd tot kleurrijke verdiepingen vol creatieve stimulansen voor het talent van jong en oud, of je nu goed bent met je handen of met woorden, in dans, muziek of beeldende kunst.
Aan de hand van verschillende oefeningen, spe(e)lruimtes en uitdagingen ontdek je onder meer waar je goed in bent en waar je blij van wordt, zodat je je daarin verder kunt ontwikkelen.
Een zeer inspirerende plek, waar ook wij meteen een nieuwe impuls voelen om onderbelichte talenten te ontdekken en te ontwikkelen. Daarvoor komen we graag een keer terug naar Cuneo!
Oneindig creatief
Om te onderstrepen dat iedereen talentvol is en je je talenten op oneindig veel manieren kunt inzetten, staat voor de Rondò dei Talenti het kunstwerk Il Terzo Paradiso dei Talenti, ‘het derde paradijs der talenten’.
Dit symbool van de oneindigheid, met een extra cirkel voor de creativiteit, is gemaakt door de beroemde moderne kunstenaar Michelangelo Pistoletto, met meer dan tweehonderd kleurrijke tekeningen van lokale schoolkinderen.
Op pad met Francesca als gids in Cuneo
Wil je ook graag eens op pad met Francesca als gids? Check dan via een privébericht op haar Instagrampagina of ze beschikbaar is tijdens jouw bezoek aan Cuneo!
Ze voorzag ons van heel veel tips, verhalen en extra literatuur om de mooiste plekken en verhalen van ‘haar’ stad met jullie te kunnen delen. Grazie di cuore Francesca!