Naar hoofdinhoud Naar navigatie
19 juni 2013

Slow Food uit Bra – buono, pulito, giusto

In drie woorden weten de dames van Slow Food ons uit de doeken te doen waar de organisatie voor staat: buono, pulito, giusto (lekker, schoon en ‘goed’).

We zijn zojuist gearriveerd in de stad Bra en bevinden ons nu op de binnenplaats van Osteria Boccondivino: de plek waar Carlo Petrini in 1986 met een paar vrienden Slow Food bedacht en opzette, als tegenhanger voor het zich steeds sneller verspreidende fenomeen fastfood.

Lokale producten, maar ook de bijbehorende, vaak ambachtelijke productiemethoden en de hele plaatselijke cultuur die rondom een bepaalde streekspecialiteit is ontstaan, worden door Slow Food beschermd en soms regelrecht van de ondergang gered.

We beginnen met een algemene vraag, die weinig met de missie van Carlo Petrini te maken heeft, maar wel door ieders hoofd zingt: Bra, waar komt die naam vandaan? Het is een afkorting, zo blijkt, van Braita. In het lokale dialect betekent Braita zoveel als ‘landgoed’. Het plaatsje werd ooit gesticht als landgoed van Asti – het stadje dat sinds jaar en dag rivaliseert met Alba.

Slow-Food-Bra-1

Tegenwoordig is Bra nog altijd strijdlustig, maar dan op het gebied van goed eten – goed in de betekenis van lekker, maar ook van rechtvaardig en juist. Inmiddels heeft Carlo Petrini’s Slow Food de wereld veroverd, met meer dan honderdduizend aangesloten organisaties in honderdvijftig verschillende landen.

Dat de beweging juist hier ontstond, is niet voor niets. Bra zelf kent een aantal heerlijke specialiteiten; inmiddels stuk voor stuk klassieke voorbeelden van Slow Food:

Salsiccia di Bra

Kalfsworst met een koninklijke bescherming; je vindt het in Bra, weten de dames van Slow Food ons te vertellen. ‘De Savoia’s vaardigden in 1847 een verbod uit op de productie van runderworst in heel het land, behalve in Bra. Daar mochten de lokale, ambachtelijke slagers hun gang blijven gaan. Rauwe kalfsworst was de specialiteit, en het recept werd binnen de slagersfamilies steeds van vader op zoon doorgegeven.

Klandizie was er genoeg: in het verderop gelegen dorp Cherasco was een grote joodse gemeenschap woonachtig. Omdat zij juist alternatieven zochten voor varkensvlees, dat hen vanuit geloofsovertuiging niet was toegestaan te eten, kwamen ze graag naar de slagers van Bra voor de beroemde kalfsworst.’

Tegenwoordig, zo blijkt, bevatten de kalfsworsten uit Bra toch wel wat varkensvet (zo’n twintig tot dertig procent). Hoe dan ook: sinds 2003 geniet salsiccia di Bra naast de vorstelijke bescherming ook enkele officiële keurmerken.

Cheese!

Na onze Slow Food-bijeenkomst en kennismaking met de lokale salsiccia wandelen we door het charmante centrum van Bra. Op het voormalige marktplein van de stad passeren we zelfs een kerkje dat ontworpen is door Bernini.

We hebben helaas geen tijd om er lang bij stil te staan: verderop wacht Fiorenzo Giolito op ons, de kaasspecialist van Bra. Enthousiast laat hij ons zijn winkel zien, zijn geurende voorraadkasten en zijn bijzondere kaasmuseum, terwijl hij enthousiast vertelt over zijn vader en overgrootvader – ook kaasmakers.

Het hoogtepunt moet nog komen: we mogen natuurlijk ook proeven. Het begint bescheiden, met een puntje lokale kaas, maar al snel worden er ook een paar flessen prachtige streekwijn opengetrokken en komen er steeds meer kazen tevoorschijn.

Het enthousiasme, de huisgemaakte grissini en het middagzonnetje maken de proeverij tot een waar feestje. En de kaas? Die is werelds. We proeven onder andere Bra Tenero (gemaakt van koemelk, twee maanden gerijpt), maar ook de sterke Bra Ciuk, een van de specialiteiten van Fiorenzo.

Fiorenzo-GiolitoFiorenzo-Giolito-2

Langzame honing

Als Fiorenzo de robiola tevoorschijn haalt – een zachte geitenkaas – komt ook Dario erbij. Dario Pozzolo, zo blijkt als hij zijn tassen openmaakt, vervaardigt honing in alle soorten en maten; weer een van de Slow Food-specialisten in Bra.

We proeven zijn acaciahoning, die heerlijk zoet en puur smaakt, maar zijn vooral onder de indruk van de sterke maar verrukkelijke smaak van de honing gemaakt van kastanjes. Een geweldige combinatie met de witte geitenkaas die Fiorenzo net voor ons gesneden heeft.

Fiorenzo-Giolito-3

ZKH het broodje

Natuurlijk zijn ook de broodbakkers van Bra niet achtergebleven. Bij het ambachtelijke brood dat zij produceren, il pane di Bra, maken ze gebruik van natuurlijke gist en hanteren ze een uitzonderlijk lang gistingproces (vijftien uur).

Dat maakt het brood extra smaakvol. Samen met de salsiccia di Bra, de Bra Tenero (kaas) en een blaadje lokale sla (uit de orti braidesi) wordt van pane di Bra een beroemd broodje gemaakt: Mac ‘d Bra. Zijne Koninklijke Hoogheid het broodje, zeggen ze in Bra ook wel… Vergeet dus bij een bezoek aan Bra zeker niet een Mac ‘d Bra te bestellen!

Morgen zullen we de laatste dag in Piemonte doorbrengen. Gelukkig gaan we nog niet naar huis, maar reizen we door naar Ligurië. Maar niet voordat we nog een volle dag hebben genoten van al het moois en lekkers dat deze regio te bieden heeft!

Slow-Food-3

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ciao tutti is hét startpunt voor je vakantie naar Italië, bomvol persoonlijke tips. Buon viaggio!

autohuur italië
Bol AlgemeenBol Algemeen