Proef Ponza – de lekkerste adresjes van het eiland

Na tien tips voor een onvergetelijke vakantie op Ponza nemen we je vandaag mee naar de drie lekkerste adresjes in de haven van Ponza.

La vera pizza napoletana
Na een hele dag aan en in het water gaat een pizza er altijd in. We strijken neer bij FaroCafè, in de rode vuurtoren in de haven van Ponza, waar ze de échte Napolitaanse pizza bakken. Onze ober is echter zo trots op alle gerechten buiten de kaart om, dat we zwichten voor heerlijk malse inktvisjes en een hartverwarmende melanzane alla parmigiana. En die pizza? Die bestellen we ook nog, zo’n dag in de zeelucht maakt hongerig!

Verse vis op het menu
Op een eiland eet je vis, vers gevangen in het water dat je overal waar je gaat omringt. De lekkerste plek voor een lunch of diner met verse vis is Oresteria, aan de Corso Pisacane, net boven de kleurrijke vissersbootjes in de haven. Onder het genot van een frisse Pecorino spellen we alle gerechten op de menukaart.

Valentina, de eigenaresse, helpt ons bij onze keuze, die uiteindelijk valt op gemarineerde ansjovisjes, een liefdevol samenspel van rauwe zwaardvis en tonijn met venkel en sinaasappel en frigitelle (gestoofde pepers) met tomaatjes. Het is dat we de rest van de week nog in bikini moeten, anders hadden we ook de rest van de kaart besteld. Da leccarsi i baffi!

Verwennerij with a view
Valentina runt samen met haar man Oreste ook Orèstorante, aan de andere kant van de haven, vlak bij de kerk. Het straatje waarin het restaurant gevestigd is, heet dan ook simpelweg Dietro la chiesa (‘achter de kerk’). Het terras biedt echter geen zicht op de warmgele kerkgevel en de afbeelding van San Silverio, maar op de diepblauwe zee, met aan de overkant Spiaggia di Frontone.

foto: Orestorante

Het duurt even voor we onze aandacht kunnen verleggen van dit uitzicht naar de menukaart, maar áls we die eenmaal openslaan is het net als bij Oresteria wikken en wegen, zo veel lekkers staat erop.

We besluiten op advies van Valentina een brede selectie antipasti te nemen, zodat we van alles kunnen proeven: vellutata di patate (aardappelsoep) met de lokale kaviaar en limoen, bruschetta met burrata en vis, gnocchi mojito style (met tonijn, munt en limoen), gamberi rossi (rauwe rode garnalen) met grapefruit, geserveerd als crème brulée, en visspiesjes die dampend en sissend geserveerd worden op een hete zwarte steen van buureiland Palmarola. Erbij drinken we een heerlijk frisse witte wijn van Elena Walch, uit het hoge noorden.

Elke smaakcombinatie streelt onze tongen, terwijl onze ogen steeds weer afdwalen naar het prachtige panorama. De duisternis valt langzaam over het water, steeds meer boten keren terug naar hun plek. Er schitteren steeds meer lichtjes in de haven en er klapperen steeds meer touwen tegen masten. Een perfect achtergrondgeluid voor een uitgebreid eilanddiner…

De primi slaan we na de uitgebreide selectie antipasti over. Als secondo nemen we prachtige rode garnalen met een jasje van kataifideeg (ook wel gesponnen tarwe of ‘engelenhaar’ genoemd) en een gerecht met een hoofdrol voor de linzen waar Ponza zo beroemd om is. Ze worden geserveerd met gerookte kaas en verse vis – een perfect samenspel voor de stevige en tegelijkertijd zachte lenticchie.

Een toetje kan er eigenlijk niet meer bij, maar we zwichten voor de mini-potjes die Valentina ons brengt, met laagjes romige mascarpone, verkruimelde koekjes en zomerzoete aardbeien. Elk potje ging tot de laatste koekjeskruimels leeg, waarna we al dit lekkers afblussen met een glaasje grappa.

We proosten op deze prachtige avond op Ponza, dat ons hart heeft veroverd. Morgen varen we weer terug naar het vasteland, maar een stukje van ons hart laten we achter op dit halvemaanvormige eiland. A presto, Ponza!