Je zocht naar: "Italië"

Rome is het hele jaar door een perfecte bestemming voor een stedentrip, maar een bezoek in het voorjaar biedt veel extra’s. Zo is het er al vroeg in het jaar lekker weer – in maart kun je vaak al lekker lunchen op een terrasje – en zijn de parken en tuinen in Rome in het voorjaar op hun mooist. De betoverende plekken die Rome zo uniek maken, komen nóg beter tot hun recht in het voorjaarszonnetje. In het park van Villa Borghese steken krokussen hun kopjes op, terwijl de fotogenieke gevels in Trastevere in april en mei schuilgaan onder uitbundige blauweregens. De bloei van de judasboom op de Palatijn geeft de keizerlijke palazzi een prachtig cachet, terwijl de azalea’s op de Spaanse Trappen zorgen voor prachtige plaatjes van deze beroemde bezienswaardigheid. Rome in de lente: een unieke ervaring Hoewel bezienswaardigheden zoals het Colosseum, het Forum Romanum en de Sixtijnse Kapel in geen enkel seizoen mogen ontbreken tijdens een bezoek aan Rome, zijn er verschillende...

Bij Napels denk je vaak direct aan de smalle, oude straatjes van de stad. Het dichtbebouwde historisch centrum, de Quartieri Spagnoli en de buurten eromheen zien er ook zo uit. Maar wist je dat je boven in de stad nog een heel groot en modern(er) deel van Napels hebt? Dit ‘andere’ stadscentrum heet Vomero en ligt op de heuvel die dezelfde naam heeft. Dit stuk stad ontstond aan het einde van de negentiende eeuw, als onderdeel van de grondige stadsvernieuwing na de zware cholera-epidemie van 1884. Al dwalend door Vomero ontdek je een Napels dat veel meer lijkt op andere Europese steden die je kent. Ook is het een plek waar je enorm veel plekken hebt voor een lekkere aperitivo. Joël en Iris van Ontdek Napels nemen je mee naar Vomero en tippen vijf plekken waar je heerlijk kunt genieten van een hapje en een drankje. Aperitivo op het Piazza Vanvitelli Het hart van dit nieuwe deel van Napels werd het Piazza Vanvitelli, een heerlijke plek om even een terrasje te pakken. Dit plein is...

Siena is de stad van panforte, van cavallucci, cantuccini, ricciarelli en andere zoete lekkernijen, zoals je in deze blog kunt lezen. Maar ook naast deze dolci valt er veel te proeven in de straatjes rondom het Piazza del Campo! Tijdens een lunch of diner komen er vaak pici op tafel – dikke, met de hand gerolde lange pasta – met een saus van tomaat en knoflook of kaas en peper. Ook andere Toscaanse klassiekers ontbreken niet op het menu van de meeste osteria’s, al schuiven we ook graag aan bij onder meer Salefino Vino & Cucina en Quarto, die zorgen voor een innovatievere menukaart. Strijk neer bij onze favoriete adresjes in Siena en geniet van de veelzijdige smaak van deze prachtige stad! Salefino Vino & Cucina Dit is echt Saskia’s favoriete restaurant in Siena. De jonge eigenaren van Salefino Vino & Cucina (Piazza del Sale / Via degli Umiliati 1) koken volgens Toscaanse traditie, maar dan wel met een moderne, wereldse en vaak eigenzinnige touch. Denk aan Toscaanse...

Als je Siena bezoekt, kun je niet om het schitterende, schelpvormige Piazza del Campo heen. Ook de Duomo, met de unieke mozaïekvloer, de onvoltooide façade en de Libreria Piccolomini, is een bezoek meer dan waard. Dit Toscaanse stadje heeft echter nog veel meer moois te bieden. We tippen in dit artikel dan ook tien ‘geheime’ plekken in Siena. Uiteraard zijn deze plekken niet zó geheim dat je ze tijdens een wandeling door de stad niet kunt vinden. Je moet er alleen een beetje meer moeite voor doen, soms door van de gebaande paden af te wijken, soms door op een drukke plek nét even (ergens) anders te kijken… Zelf ontdekten we de meeste ‘geheimen’ door gewoon zonder plan door de stad te dwalen, maar ook dankzij de wandelingen met Serena, een van Siena’s aardigste gidsen, die ons altijd weer nieuwe dingen weet te vertellen. Fontebranda – een van de grootste waterbassins van Siena Als eerste bezoeken we Fontebranda, een van de grootste waterbassins van de stad....

Sillico, il borgo che vive – ‘het dorp dat leeft’, zo luidt de slogan op het bord dat je de weg wijst, de berg op, naar de gemeenschap van amper honderd inwoners. Een beetje een duffe slogan? Niet als je bedenkt dat het op een middeleeuws dorpje slaat. Er zijn namelijk een hele hoop gelijksoortige dorpjes op sterven na dood in Italië. Er is in zo’n afgelegen dorpje vaak weinig te beleven: de eerste supermarkt is minstens twintig minuten rijden en de grijze hoofden hebben sterk de overhand. Waarom is Sillico dan anders? Een bewogen geschiedenis inclusief dappere bandieten en belangrijke historische figuren en een enorm sterk gemeenschapsgevoel voeden het kloppende hart van Sillico. Ze zijn dan misschien wel met weinig, maar samen staan ze sterk. Ieder jaar organiseren ze dan ook met elkaar bijzondere evenementen om anderen van hun magische plekje mee te laten genieten. We waren een maand geleden al te gast bij Danilo en Monica van La Locanda del Moro. Onder het genot van een...

Nicola di Cesare wordt ook wel de Gaudí van Grosio genoemd, vanwege de schitterende rotstuin die hij in dit dorpje heeft gecreëerd. Nicola’s stenen droomwereld Oorspronkelijk komt Nicola di Cesare uit de regio Abruzzo, maar hij verhuisde zo’n vijftig jaar geleden naar Grosio, in de Valtellina, waar hij meer dan veertig jaar lang vorm gaf aan zijn unieke tuin. Sinds 1981 verzamelt hij allerlei kleurrijke objecten om stenen bogen en muren mee te versieren en om te toveren tot een unieke stenen droomwereld. Van een stenen muurtje tot een unieke rotstuin Beklim de tweehonderdzeven treden die je langs grotten, vazen, mozaïeken en andere creaties van steen leiden. Je valt van de ene verbazing in de andere als je bedenkt dat dit alles is gemaakt door slechts twee handen, die van Nicola. Hij begon met het metselen van een stenen muurtje, dat hij een beetje kleur gaf door het te versieren. Het bleek een heerlijke hobby, waar Nicola al zijn creativiteit in kwijt kon. Jaar na jaar...

De bistecca alla fiorentina heeft in Florence zo’n unieke status, dat er nu zelfs een museum aan deze Florentijnse biefstuk is gewijd. Uiteraard wel in combinatie met een restaurant, zodat je meteen kunt proeven! Vlees en kunst gaan hand in hand Het Museo della Bistecca ligt in de schaduw van de Orsanmichele, waar vroeger de graanmarkt van Florence was, tussen de Duomo en Piazza della Signoria. Je wordt verwelkomd door een enorme koelkast vol perfecte stukken vlees – van Chianina-runderen maar ook van andere bijzondere runderrassen als Wagyu en Angus. Boven op de koeling staat in rode neonletters Butcher’s Art – om aan te duiden dat vlees en kunst hier hand in hand gaan. Binnen bewonder je onder meer een muur vol wijnflessen, ingelijste koeienkunst en andere ‘museum’objecten die het restaurant een unieke sfeer geven. Een wereldreis in vlees Maar je komt hier als ‘museumbezoeker’ natuurlijk voor het vlees. Na planken vol antipasti, gefrituurde...

Als je aankomt in Collodi, een dorpje tussen Lucca en Pistoia, begrijp je meteen wie de bekendste inwoner van deze sprookjesachtige plek is. Collodi is namelijk de thuisstad van Pinokkio – of, zoals de Italianen schrijven, Pinocchio. Je vindt er het in heel Italië bekende Parco di Pinocchio, waar het beroemde sprookje op allerlei manieren tot leven komt. De avonturen van Pinokkio Natuurlijk is het leuk om, voordat je erheen gaat, samen het boek te lezen waarop het park gebaseerd is: De avonturen van Pinokkio (in het Italiaans Le Avventure di Pinocchio). Geppetto had heel wat te stellen met de houten pop die hij van een stuk pijnboomhout maakte. Zijn marionet, die hij Pinocchio noemde, kwam tot Geppetto’s grote vreugde tot leven en werd een avontuurlijk jongetje, door wie Geppetto voor hete vuren kwam te staan. Het verhaal werd in 1883 geschreven door Carlo Collodi. Al meteen na verschijning was het een groot succes en in de loop der tijd is het in heel veel verschillende talen...

Achter de voordeur van Villa Panza in Varese – een achttiende-eeuwse villa met antieke meubels en een prachtige geometrische tuin – gaat een museum vol hedendaagse kunst schuil, zo ontdekte Marc Leijendekker toen hij de villa binnenstapte. Panza’s originele puurheid Marc: ‘Villa Panza ligt aan een rustig pleintje in het hart van Varese. Decennia lang was dit het thuis van Giuseppe Panza di Biumo, de belangrijkste Italiaanse verzamelaar van moderne Amerikaanse kunst. Giuseppe Panza di Biumo werd in 1923 geboren in een welgestelde familie. Hij wilde in zijn villa – bestaande uit drie verdiepingen en twee vleugels – een harmonisch geheel creëren van antieke meubelen en eigentijdse kunst. ‘Mijn leidraad en doel,’ zo zei hij eens in een interview, ‘is originele puurheid’. Gewaagde combinaties Dat klinkt allemaal wat abstract. Maar meteen in de eerste kamers begrijp je wat hij heeft bedoeld. Drie gekleurde vazen op een oude marmeren tafel. Roodfluwelen antieke...

In de nieuwste Ciao tutti-podcast neemt Saskia je mee op een heerlijke ontdekkingstocht in Bologna. Wandel door de stad van piazza’s, pasta en portici Bologna is de stad van grootse piazza’s, van verse pasta en van kilometers aan portici, van scheve torens en van mortadella. Bologna heeft niet voor niets de bijnaam la grassa, ‘de vette’. Die bijnaam dankt de stad met name aan de verse pasta, en dan vooral aan de gevulde variant, aan de tagliatelle al ragù, aan de mortadella, aan de lasagne… Bologna is met recht ‘de buik van Italië’. Een tweede bijnaam van Bologna is la rossa, de rode. De oorsprong van deze naam is niet helemaal duidelijk. Is het vanwege de rode kleur van gevels en daken of vanwege de politieke overtuiging van de Bolognese bevolking? Ten slotte kennen we Bologna nog als la dotta, de geleerde. Bologna is namelijk de oudste universiteitsstad ter wereld. Nog steeds herbergt de stad studenten met de meest uiteenlopende nationaliteiten. Naast klassieke...

Joost Mangnus trakteert ons elke maand op een verhaal over Venetië. Dit keer laat hij ons kennismaken met het bijzonderste hondje van Venetië. Het San Marcoplein? Nee. Het Dogepaleis? Geweldig hoor, maar ook niet. De Rialtobrug? Echt niet. Burano? Heerlijk eiland, daar niet van, maar dat zal ik ook niet antwoorden als je me vraagt wat je zeker moet zien in Venetië. Wat dan wel? Het witte hondje van de heilige Augustinus. Vergeet de Mona Lisa. Vergeet het meisje met de parel. Vergeet de zelfportretten van Vincent van Gogh. Of de Beatrix-portretten van Andy Warhol. Het mooiste portret dat ik ken, is dat van het witte hondje dat Vittore Carpaccio heeft geschilderd. En dan te bedenken dat het hondje niet de hoofdpersoon is van het schilderij waarin het voorkomt. En niet eens in de naam van het schilderij genoemd wordt. Nee, die eer is voor zijn baasje, de heilige Augustinus. In zijn studeerkamer kijkt hij naar buiten, waar hij de stem hoort van de heilige Hieronymus, die hem vertelt...

Cortona viert deze zomer de vijfhonderdste sterfdag van Luca Signorelli met Signorelli 500, een prachtige expositie waarin het werk van deze schilder uit de renaissance centraal staat. Ter ere van deze expositie treden we in dit artikel virtueel in de voetsporen van Signorelli en bewonderen we zijn werk in onder meer Città di Castello, Orvieto en Rome. Thuis in Cortona Luca Signorelli werd halverwege de vijftiende eeuw geboren in Cortona (Toscane), als Luca d’Egidio di Ventura. Hij overleed in 1523, eveneens in Cortona, waar hij ligt begraven in de San Francesco. In het lokale Museo Diocesano, aan het Piazza del Duomo, kun je verschillende werken bewonderen van Luca Signorelli, waaronder zijn De communie van de apostelen uit 1512 en De klaagzang bij de dood van Christus (in het Italiaans compianto genoemd) uit 1502. Hoewel hij trouw bleef aan zijn geboorteplaats en er veel tijd doorbracht, reisde hij ook naar een aantal andere plaatsen in Toscane, Umbrië en Le Marche – en...