Je zocht naar: "Italië"

In een aantal dorpjes op Sardinië vind je prachtige muurschilderingen, zoals in Orgosolo en Tinnura. Ook in het saffraandorpje San Gavino Monreale zijn mooie murales te zien, met dank aan de Associazione Culturale Skizzo. Incontro – Alice Pasquini Een van onze favoriete werken is Incontro van de beroemde Italiaanse street artist Alice Pasquini, dat in september 2022 gerealiseerd werd. Het is een portret van een meisje met een kat in haar armen. ‘Het verbeelden van een omhelzing is een belangrijk thema voor mij, zeker na covid. De relatie tussen een mens en zijn dier gaat altijd diep en in dit geval is de kat in werkelijkheid meer de hoofdpersoon van de schildering dan het meisje. Hij is het die de toeschouwer aankijkt, niet het meisje,’ aldus Alice Pasquini. De mooiste muurschilderingen Ook bewonder je er werken van de hand van Millo, Giorgio Casu, Zed1, Gabriel Moreno, Fabio Petani, Sergio Putzu, Leticia Mandragora, Alessio Bolognese, Claudia Filiheddu en Patta. We delen...

Als je op Sardinië neerstrijkt op een terrasje, zie je waarschijnlijk wel een flesje Ichnusa op de menukaart of op tafel staan. Dit bier is op en top Sardijns, van de naam tot de Quattro Mori, de vier Moren, die op elk flesje staan. Bier met een Sardijnse ziel Ichnusa heeft een Sardijnse ziel, zo vertelt de barman in Cagliari als hij ons twee ijskoude flesjes Ichnusa brengt. Het is een uitdrukking van de culturele identiteit van het eiland, van het karakter van de Sardijnen en van de kwaliteit van leven in deze unieke Italiaanse regio. De naam is een verwijzing naar de oude Griekse naam voor Sardinië, Ιχνούσσα, of Ichnussa als je het in ons alfabet zou schrijven. De letterlijke vertaling van dit woord is afdruk, aangezien de vorm van het eiland de Griekse ontdekkingsreizigers deed denken aan een voetafdruk, door een sandaal achtergelaten in het zand. Platgetrapte stenen Dat valt mooi samen met een Sardijnse legende, waarin wordt verteld dat de goden de aarde creëerden met...

Olbia ligt in het noordoosten van Sardinië. De stad wordt door veel mensen als doorreisplaats naar de Costa Smeralda gezien. Zonde, want Olbia is een prachtige stad met een rijke historie, die de moeite van een bezoek zeker waard is. De oude Grieken noemden deze stad niet voor niets Olbía, oftewel ‘gelukkig’. Hoog tijd om nader kennis te maken met deze verborgen parel van Sardinië! Gelukkige toegangspoort van de Gallura Olbia wordt al bewoond sinds circa 4000 voor Christus. Hiervan getuigen de hunebedden, menhirs, nuraghi en megalithische cirkels in de omgeving. Vanaf de zevende eeuw voor Christus zwaaiden de Feniciërs hier de scepter, totdat de Grieken hun Olbía stichtten. Zeker vanaf de tijd van de Romeinse overheersing werd de stad steeds belangrijker – als toegangspoort van de Gallura-streek, als handelscentrum en als militaire marinebasis – en werden er onder andere een badhuis, forum en aquaduct aangelegd, waarvan je de resten nog altijd kunt zien. San Simplicio...

Alle wegen leiden naar Rome, zo zegt men. Op het eiland Sardinië gaat dit niet op, maar desondanks vind je er een aantal prachtige Romeinse sporen. We nemen je mee naar vijf plekken waar je restanten van Romeinse tempels, thermen en theaters kunt bewonderen. Turris Libisonis – Romeinse stad bij Porto Torres De Romeinen bouwden aan de monding van de Rio Mannu de stad Turris Libisonis, waarvan je nu nog altijd een aantal resten kunt bewonderen. Prachtig bewaard gebleven zijn delen van onder meer de Domus di Orfeo en de Terme di Pallottino, in het zogenaamde Palazzo di Re Barbaro. De mozaïeken zijn hier en daar nog in schitterende staat. Je ziet net als in Pompeï ook de restanten van een aantal tabernae (kleine werkplaatsen en winkels). Veel voorwerpen die bewaard zijn gebleven – van aardewerken vazen tot urnen – bewonder je in het museum Antiquarium Turritano. Rondom de oude stad ligt een aantal necropoli, met onder meer het hypogeum van Tanca Borgona en de Tombe di...

Om een taal te leren, is grammatica belangrijk en moet je oefenen met lezen, schrijven, luisteren en spreken. Het verwerven van woordenschat is echter ook een grote uitdaging, want om een taal echt vloeiend te kunnen spreken, moet je ongeveer vijftigduizend woorden kennen. Als je tien nieuwe woorden per dag leert, ben je daar bijna veertien jaar mee bezig. Natuurlijk heb je stiekem al best een brede woordenschat als je regelmatig Italiaans leest (in een tijdschrift, boek of online) of luistert (naar de radio, podcasts of Italiaanse series en films), maar dankzij Van Dale Oefenboek woordenschat Italiaans leer je makkelijk elke dag wat nieuwe woorden! Hoe pak je dat woordjes leren aan? Hoe pak je woordjes leren nu het beste aan? In het Van Dale Oefenboek woordenschat Italiaans – dat is samengesteld door Maria Rita Sorce, twintig jaar geleden Saskia’s allereerste lerares Italiaans – worden de woorden per thema aangeboden, zodat je ze makkelijker onthoudt. Ook leer je niet alleen...

Salerno ligt op een kleine veertig minuten rijden ten zuiden van Napels. Je zou verwachten dat je hier net zo makkelijk ergens aan kunt schuiven voor een traditionele Napolitaanse pizza als in de ‘hoofdstad van de pizza’ zelf. Pizzà Identità Gastronomiche Pizza met een dunne bodem en hoge korst De Napolitaanse variant met dunne, luchtige bodem en hoge en eveneens luchtige korst wordt in Salerno echter niet in elke pizzeria bereid. In veel zaken wordt de pizza op andere wijze klaargemaakt; met een dikkere bodem en lage en krokante rand. Gelukkig valt er voor de Napolitaanse pizzaliefhebber die in Salerno verblijft, nog genoeg te proeven In de afgelopen jaren heeft de dunne variant (die bovendien een stuk beter verteerbaar is) veel terrein gewonnen in de havenstad. Door de komst van Napolitaanse ondernemers die zich in Salerno hebben gevestigd en de deuren van hun eigen échte Napolitaanse pizzeria hebben geopend, wordt het steeds makkelijker om ook buiten Napels van dit...

Vandaag is het Blue Monday, maar met een lekkere cappuccino en een reisje naar Piemonte in het vooruitzicht kan deze dag bij ons al niet meer stuk. Ook Ciao tutti’s Paul begint deze maandag met een mooie cappuccino. Na dik een maand oefenen worden zijn figuurtjes in de cappuccino met de dag mooier. Vandaag vertelt hij ons over zijn allereerste pogingen, tijdens een workshop latte art die hij medio december volgde. Voor Ciao tutti doet hij verslag: ‘Die prachtige figuurtjes in een cappuccino hebben altijd al mijn bijzondere aandacht gehad en ik wilde het geheim nu wel eens gaan ontdekken. De hoogste tijd dus om de techniek, middels een workshop,  zelf onder de knie te krijgen. Want wie wil er nu niet een mooie rosetta (het bekende blaadje) of een hartje boven op zijn cappuccino kunnen toveren? Bij Leopold Koffieschool, gevestigd in een klaslokaal van een voormalig schoolgebouw, komt eigenlijk alles samen wat met koffie te maken heeft en uiteraard hoort daar ook latte art bij. Latte...

Lees je graag in het Italiaans? Dan is Spizzichi e bocconi, het nieuwe boek van Erri de Luca een aanrader. In dit boek vertelt De Luca, geboren en getogen in Napels, over de smaken en geuren van de zondagslunches uit zijn jeugd. Over de geur van ragù of over een maaltijd in een osteria, maar ook over de maaltijden in een mensa of in een base camp tijdens een bergbeklimming. Il ragù volgens Erri de Luca De Luca’s zinnen over de ragù zijn pure poëzie, die niet alleen je eetlust opwekken maar je ook laten proeven van zijn vindingrijkheid binnen de Italiaanse taal: ‘Salivano dal fondo della strada gli odori di cucine, a ogni rampa di scale si davano il cambio, a staffetta. La domenica si doveva sapere cosa succedeva nei piatti di ogni casa. Si cominciava dalla portineria, il primo fuoco acceso, il primo odore in viaggio nel vapore. ‘Donna Speranza ha ingignato i friarielli’: la cucina della portiera a piano terra ‘ingignava’, iniziava cuocendo in olio e aglio le foglie di...

Anne, Paul, Annick en Jef van bere.bene vertellen over vino cotto, een typisch product uit Le Marche dat hier zo goed als onbekend is. Vino cotto is een prestigieuze drank die al sinds duizenden jaren gebrouwen wordt in het zuiden van Le Marche. In deze streek was er vroeger geen enkele boer die in zijn kelder niet minstens één fles al dan niet gerijpte vino cotto had liggen. Vino cotto kent een zeer eenvoudige bereidingswijze. Je maakt deze letterlijk ‘gekookte wijn’ door het sap van de net geperste druif meteen in te koken. Niet elke ketel is echter geschikt voor het maken van vino cotto. Getrouw aan de traditie gebruik je hiervoor een open koperen ketel. Je brengt het druivensap aan de kook en laat een derde verdampen. Daarna giet je het ingekookte sap in een houten vaatje. Hierin ondergaat het sap een trage gisting, waarna een lange rijping volgt. Hoe langer de vino cotto rijpt, hoe hoger de kwaliteit. Het eindproduct is een sterke, amberkleurige wijn, met een toets van...

Vanaf 25 december om middernacht is op Radio 2 de Top 2000 te horen. Tot net voor de jaarwisseling – dus tot vlak voor middernacht op 31 december – geniet je van precies tweeduizend platen tijdens de zilveren jubileumuitzending. De Top 2000 viert in 2023 namelijk de vijfentwintigste editie! Tien Italianen in de Top 2000 In 2023 staan er tien Italiaanse hits in de Top 2000; exact dezelfde als vorig jaar, maar dan met andere notering. We hebben ze voor jullie op een rijtje gezet, samen met een aantal semi-Italiaanse hits uit de lijst, voor een compleet overzicht van elk vleugje Italianità in de Top 2000. De hoogst genoteerde Italiaanse plaat in de Top 2000 is Vivo per lei van Andrea Bocelli en Giorgia, op plek 421: Andrea Bocelli komen we ook op de tweede Italiaanse plek tegen, op nummer 594. Dit keer in een duet met Sarah Brightman, Time to say goodbye: Net een beetje lager, op nummer 679, treffen we Ennio Morricone aan, met Once upon a time in the West: De muziek van Morricone...

Vandaag, morgen en overmorgen duiken we massaal de keuken in en genieten we, het liefst met de hele familie aan tafel, van heerlijke gerechten afgewisseld met gezellige, vrolijke en diepzinnige gesprekken. Terwijl wij daar een paar dagen per jaar de tijd voor nemen, deden de oude Grieken en Romeinen dat wat vaker. Willemijn dook uitgebreid in de geschiedenis van de feestmaaltijd, voor een smaak- en betekenisvolle kerst met de klassieken! Vandaag publiceren we het laatste stukje van Willemijns artikel, met een lekkernij van niemand minder dan Cicero. Want hoewel het zeker niet altijd en overal in de oudheid gebruikelijk was om een toetje te eten, lustten de Romeinen er wel pap van. Of eigenlijk pasta van, want ze waren een van de eersten die de gewoonte opnamen om zoete deegwaren toe te nuttigen. We dienen vandaag een van de meest sprekende voorbeelden op, het recept van Cicero’s favoriete nagerecht: cannoli! Tubus farinarius dulcissimo edulio ex lacte factus, zo zijn...