Je zocht naar: "Italië"

De naam Claudia Roden wordt tot in de hoogste gastronomische kringen met eerbied uitgesproken. In Med, een gloednieuwe verzameling van ontspannen recepten uit de keukens van de landen aan de Middellandse Zee, vertelt ze je de verhalen van de reizen die ze in haar leven maakte en laat ze de vele en gevarieerde smaken van de Mediterraneo zien in vele zonovergoten, eenvoudige gerechten die ze het liefst kookt. Claudia Roden zegt in het voorwoord: ‘Toen mijn kinderen vijfendertig jaar geleden alle drie tegelijk het huis verlieten, besloot ik om ook te vertrekken en rondom de Middellandse Zee te gaan reizen. Ik ging alleen, a l’aventure, zonder een plan en zonder afspraken. Ik heb een goede jeugdherinnering aan het overweldigende moment dat we via de weg door de woestijn vanuit Caïro aankwamen in Alexandrië en opeens de zee zagen. Voor mij was Alexandrië een andere wereld met andere bomen, bloemen en nieuwe geuren, waar de huizen geel en roze waren. In vergelijking met het bedeesde...

Hoog boven het dorpje Breuil-Cervinia steekt een roomwitte vlakte af tegen de helderblauwe lucht. Het is Plateau Rosa, de gletsjer op de grens van Italië en Zwitserland, op een duizelingwekkende hoogte van 3500 meter. Plateau Rosa maakt deel uit van het grensoverschrijdende skigebied Cervino Ski Paradise, dat de dorpen Zermatt in Zwitserland en Breuil-Cervinia in Italië verbindt. Het is het enige skigebied in Italië waar het geheel jaar grensoverschrijdend geskied kan worden. Erwin: ‘Het is nog vroeg als ik gids Luca ontmoet bij de skilift in Breuil-Cervinia. Luca staat nog wat te kletsen met Ivan, de gids die mij eerder op de mountainbike de omgeving heeft laten zien (zoals je in deze blog kunt lezen). Het blijken goede vrienden van elkaar. Luca vertelt dat het een hechte gemeenschap is in Breuil-Cervinia, dat slechts drie- tot vierhonderd vaste inwoners telt. Bijna iedereen kent elkaar in dit dorp. Samen met Luca ga ik vandaag naar Plateau Rosa om iets unieks te doen:...

Na het succes van haar eerste kookboek Veganista laat de Italiaans-Vlaamse chef Luna Trapani in Vegetalia zien dat vegan koken heel goed aansluit op de Italiaanse keuken. Ze serveert honderd nieuwe recepten die allemaal makkelijk te maken zijn. Haar inspiratie heeft Luna opgedaan in alle streken van Italië. Zo geniet je van bloemkoolkoteletten uit Milaan, taralli (hartige venkelkoekjes) uit Puglia of couscous alla siciliana, maar ook van risotto met aardpeer, pastinaak en truffel. De recepten zijn duidelijk ingedeeld: na basisrecepten als tomatensaus en pesto volgen de antipasti, de primi (aangevuld met enkele heerlijke salades), de secondi, de contorni en tot slot de verrukkelijke dolci. Wij verlekkeren ons al bladerend aan risotto met sinaasappel, polpettone ripieno al marsala, torta alla ricotta e limone, panna cotta allo zafferano… Vegan recepten uit heel Italië Luna Trapani: ‘In Veganista staan mijn eerste plantaardige recepten. Dit nieuwe boek is uitgebreider en neemt je...

Op slechts vier kilometer afstand van de Zwitserse grens, aan de westelijke oever van het Lago Maggiore, ligt een van de meest elegante dorpjes van Noord-Italië: Cannobio. Alles aan dit dorpje straalt allure en romantiek uit, aldus Mirjam Viveen van Travel Store. Ze is tot over haar oren verliefd geworden op Cannobio en vertelt je er graag meer over. Mirjam: ‘Cannobio is net een ansichtkaart, met zijn oude, geplaveide straatjes, de pastelkleurige gevels met klassieke balkonnetjes vol met bloeiende bloemen en het uitzicht op het Lago Maggiore dat nooit verveelt. Zeker niet als je onderstaande tips ter harte neemt. Een wandeling door het historisch centrum van Cannobio Cannobio was vroeger een belangrijke Romeinse handelsstad. Een van de oudste gebouwen die je nu nog in het dorp kunt bewonderen, is de elfde-eeuwse kerk San Vittore, met een prachtige klokkentoren. In de zeventiende eeuw is deze kerk volledig gerestaureerd, zodat de San Vittore er nog altijd stralend bij staat. Neem...

Helaas zijn er niet veel broodrecepten overgeleverd uit de geschiedenis – en dat terwijl brood al duizenden jaren het belangrijkste voedingsmiddel is voor de mens. Brood bakken was zó gewoon dat het niet nodig werd geacht om een recept op te schrijven; iedereen bezat deze kennis. Het is dan ook goed speuren naar broodrecepten in de vele historische kookboeken die in archieven, bibliotheken en privécollecties bewaard zijn gebleven. Manon Henzen van eet!verleden verzamelde de afgelopen jaren historische broodrecepten uit Europa en was verrast over de veelzijdigheid aan broodsoorten en de heerlijke smaken. Dit moest de wereld weten! Manon bundelde de mooiste broodrecepten in het Historisch Bakboek Brood, met daarin ook een bijzonder broodrecept uit Italië. Prenten van ciambella-verkopers Manon: ‘Hoe schaars de broodrecepten ook zijn, schilderijen en prenten met broden en broodjes erop zijn dat niet. Ze laten een rijke scharkering aan brood in allerlei vormen, formaten en kleuren...

We hebben inmiddels heel wat mooie tuinen in Italië bezocht. Mede vanwege de spectaculaire ligging, hoog boven de Amalfikust, hebben de tuinen van Villa Cimbrone en Villa Rufolo in Ravello een buitengewoon bijzonder plekje in ons hart. In dit artikel namen we je al mee naar Villa Rufolo; in deze blog wandelen we door de tuinen van Villa Cimbrone naar het Terrazza dell’Infinito, het Terras der Oneindigheid, waar een eindeloos uitzicht over zee wacht. Op een rots boven zee Villa Cimbrone is, zoals we het nu kunnen bewonderen, nog geen honderdtwintig jaar oud, maar de eerste villa op deze plek werd al in de elfde eeuw gebouwd, in opdracht van de familie Acconciajoco. Het landgoed stond in die tijd bekend als cimbronium, als verwijzing naar de rotsformatie waarop het zich bevond. Ook na de Acconciajoco’s bleef deze plek in trek, vanwege de vruchtbare grond en de strategische positie. Het landgoed werd in de loop der eeuwen bewoond door verschillende rijke families, maar aan het eind...

Leon Receveur, eigenaar van reisboekhandel De Noorderzon, neemt je mee op een prachtige wandeltocht: de Grande Traversata delle Alpi (GTA), een grotendeels hoogalpiene langeafstandswandelroute in de regio Piemonte. Over een lengte van ongeveer duizend kilometer (circa vijfenvijftig dagetappes) voert deze route door de Alpen in het noordwesten van Italië, van de Zwitserse grens tot aan de grens met Ligurië, de kustprovincie aan de Italiaanse Riviera. Leon: ‘Na de start bij het grandioze Monte Rosa-massief doorkruist deze mythische langeafstandswandelroute (LAW) achtereenvolgens de Penninische Alpen, de Grajische Alpen, de Cottische Alpen en tot slot de Maritieme Alpen. Onderweg steek je een flink aantal dwarsdalen over. De deeltrajecten verbinden meestal oude boerengemeenschappen in hooggelegen bergdalen, via historische pasroutes. Het gehele traject loopt voor het overgrote deel door weinig toeristische gebieden. Liefhebbers van ruige, eenzame bergnatuur kunnen hier naar...

Een tocht door de Chianti is niet compleet zonder een bezoek aan het Parco Sculture del Chianti, een unieke beeldentuin in Pievasciata, iets ten noorden van Siena, en het iets verderop gelegen Pievasciata – Borgo d’Arte Contemporanea. foto: Diego Mariottini Parco Sculture del Chianti Dit beeldenpark in de Chianti is een initiatief van het echtpaar Giadrossi. Na vijf jaar hard aan hun droom te hebben gewerkt, openden zij in mei 2004 een mystiek bos met eiken, kastanjebomen en kunstwerken. Langs een parcours van ruim een kilometer presenteren dertig kunstenaars van over de hele wereld hun creativiteit. Het park beschikt daarnaast over een amfitheater, met coulissen van wit marmer uit Carrara en zwart graniet uit Zimbabwe, en tribunes van vulkanisch gesteente. In de zomermaanden (juni, juli en augustus) worden hier concerten gehouden en betovert het beeldenpark ook nog eens je oren. Elke kunstenaar heeft een uniek werk gemaakt, speciaal voor de plek waar het nu te zien is. Elke...

‘Heb je ooit de bronnen van Clitunno gezien? Zo niet (en ik denk van niet, anders zou je het me hebben verteld), ga ze dan zien. Ik heb ze pas net voor het eerst gezien en heb er spijt van dat ik ze nu pas heb gezien,’ zo schreef de Romeinse schrijver Plinius de Jongere in de oudheid over de Fonti del Clitunno. Zo verwonderd waren we zelf ook over deze magische plek. Je vindt deze bijzondere waterbronnen even ten zuiden van Trevi, net buiten het dorpje Campello sul Clitunno. Als je deze plek bezoekt, begrijp je meteen waarom deze waterbronnen door de eeuwen heen vele beroemde schrijvers en dichters inspireerden. Het is een schitterende, serene plek waar het kristalheldere en smaragdgroene water de hoofdrol speelt. Oase van een Romeinse riviergod De bronnen waren al in trek in de oudheid. Ze danken hun naam aan het orakel van Clitumnus, een Romeinse riviergod. Bekende Romeinse dichters en schrijvers, zoals Propertius, Virgilius en Plinius de Jongere, brachten een bezoek aan...

Wat gaan er toch veel verhalen rond over de oorsprong van pasta in Italië. De meest hardnekkige is het verhaal dat Marco Polo pasta meebracht uit China. Niets is minder waar: een vorm van pasta komt al voor in het oudste Italiaanse kookboek uit de eerste eeuw na Christus. Het lijkt als twee druppels water op lasagne, zo weet Manon van Eetverleden. Pasta in de oudheid Manon: ‘Een blik in het oudste Italiaanse kookboek, tevens het oudste kookboek dat er voor zover we weten bestaat, laat zien dat de antieke Romeinse keuken mijlenver van de huidige Italiaanse keuken verwijderd is. Tomaten, maïs, aardappel en chilipeper waren onbekend in Europa, risotto zo goed als afwezig, aan basilicum hadden de Romeinen een hekel en varkensvlees stond zeer laag aangeschreven. Ook was er geen pastacultuur zoals we die nu kennen, al zal een oplettende speurneus desondanks twee recepten voor een soort lasagne vinden. In de oudheid werden granen voornamelijk verwerkt tot brood en puls, graanpap. Toch...

De regio Piemonte is vooral bekend vanwege de rode wijnen Barolo en Barbaresco, hazelnoten en chocola, maar er is op culinair gebied nog meer te ontdekken. Zo vind je in het noordoosten van Piemonte, in de provincies Vercelli, Biella en Novara, bijvoorbeeld meer dan honderdtwintigduizend hectare aan rijstvelden. Als je deze groene rijstvelden vol met water ziet, waan je je eerder in China dan in Italië. Toch is rijst ook voor de Italiaanse keuken een belangrijke pijler, in het noorden tenminste, waar men graag een heerlijke risotto eet. De rijstvelden bieden een bijzondere aanblik: zo ver je kunt kijken worden rijstplantjes geteeld, ondergedompeld in water. Niet zo gek dus dat de locals het ook wel il paesaggio delle acque, het landschap van het water, noemen. Maar il riso nasce nell’acqua e muore nel vino, zoals ze in Piemonte zeggen: rijst wordt geboren in water en sterft in de wijn, want voor het bereiden van een goede risotto is een flinke scheut wijn geen overbodige luxe....

Waar snappen ze het geheim van goed leven beter dan in Italië? Volgens Sanne van Rooij (27) van Living The Green Life helemaal nergens. Vandaar dat ze voor haar nieuwe kookboek Easy Vegan Feelgood inspiratie opdeed in de Italiaanse keuken. Sanne: ‘Bij feelgood denk ik aan de dagen waar ik de fijnste herinneringen aan heb. Vaak denk ik dan aan Italië – aan Toscane om precies te zijn. Hier voel ik me al van kinds af aan op mijn allergelukkigst. De mensen, de natuur, de cultuur, het weer… Alles aan Italië maakt me blij. Wakker worden, de lekkerste koffie drinken, een rondje hardlopen om energie te krijgen, in vorm te blijven en gewoon een van de mooiste stukjes wereld aan me voorbij te laten gaan, nog meer koffie, om vervolgens na een douche buiten uitgebreid te gaan ontbijten. Lekker naar de markt om tassen vol met heerlijke ingrediënten te halen, van verse pasta’s tot bergen groente en fruit. En dan doen waar mijn grootste liefde ligt: koken. Heel veel koken. Lange tafels...