In Alibi’s – Essays over elders schrijft André Aciman over de plaatsen uit zijn jeugd. Barcelona, Parijs, Rome en Alexandrië – steden waarin hij als kleine jongen heeft gewoond en waarnaar hij zijn hele volwassen leven is blijven verlangen. Zijn gevoelens zijn gecompliceerd: waar hij zich ook bevindt, hij wil altijd liever ergens anders zijn.
Een fragment uit Uren in Rome
Wij dwalen hier vanochtend met hem door Rome, met een fragment uit het verhaal ‘Uren in Rome’:
‘In deze stad met vele gedaanten is alles een kwestie van zwalken en dwalen, en de kortste afstand tussen twee punten is nooit een rechte lijn maar een acht.
Net zoals Rome niet een kwestie van één weg of van één verleden is, naar een opeenstapeling van verledens: op één wandeling kom je behalve Gogol ook Ovidius, Pranesi, Ingres, Caesar en Goethe tegen; op een andere Caravaggio en Casanova, Freud en Fellini, Montaigne en Mussolini, James en Joyce; en op nog weer een andere Wagner, Michelangelo, Rossini, Keats en Tasso.
En je zult nog iets anders beseffen dat niemand je vertelt: ondanks al die namen, al dat metselwerk en die historische monumenten, ondanks talloos veel lagen stuc- en pleisterwerk en verf die in de loop der eeuwen op alles wat je hier ziet zijn gekwakt, ondanks het feit dat zoveel figuren uit het ene verleden blijven opduiken in het andere, of het feit dat zoveel gebouwen zijn toegevoegd aan generaties oudere gebouwen, gaat het hier in laatste instantie om randverschijnselen, de kleine, ongrijpbare genietingen voor de zintuigen – water, koffie, citrusvruchten, voedsel, zonlicht, stemmen, het gevoel van warm marmer, stiekem gestolen blikken, en gezichten: de mooiste ter wereld.
Het is zonder twijfel de mooiste stad op aarde, en tegelijk de meest serene. Niet alleen is het weer en alles rondom ons sereen, maar we worden zelf sereen. Sereniteit is het gevoel één te zijn met de wereld, niets te wensen te hebben, niets te missen. Volledig in het heden verkeren, wat anders zelden gebeurt. Dit is, tegen alle verwachtingen in, de meest heidense stad ter wereld; hij wordt opgebruikt door het heden.
De prachtigste plekjes en monumenten, vertelt Rome ons, hebben niets te betekenen tenzij ze het lichaam stimuleren en dienen; oftewel tenzij we ertussen kunnen eten, drinken en slenteren. Schoonheid schenkt altijd genoegen, maar in Rome is schoonheid gebóren uit genoegen.’
Lees Acimans prachtige woorden over Rome, maar ook over Venetië, Toscane en niet-Italiaanse plekken in
Alibi’s – Essays over elders | André Aciman | vertaald door Reintje Ghoos & Jan Pieter van der Sterre | ISBN 9789026325717 | € 21,50 | uitgeverij Ambo Anthos | bestel Alibi’s – Essays over elders via deze link bij bol.com
